شهدای ایران: «علی تاجرنیا» از نمایندگان متحصن مجلس ششم و از بازداشت شدگان فتنه ۸۸ در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «زمانی که تیپ‌های پیش‌رو در انتخابات مجلس تایید صلاحیت نشدند و احزاب اهل تعامل فقط توانستند تایید شوند، جهت‌گیری‌ها به نفع حضور در عرصه قدرت است. در ادامه این روند باعث شده که جریان هر روز بیشتر از سرمایه اجتماعی خود فاصله بگیرد و در انتخابات ریاست‌جمهوری از فردی مانند حسن روحانی حمایت کند. یا در انتخابات مجلس از نمایندگانی حمایت کرده که عمدتا نه اصلاح‌طلب بودند و نه تفکر اصلاح‌طلبی داشتند. ولی از سرناچاری و برای اینکه در قدرت سهمی داشته باشد از آنها حمایت کرده. فراکسیون امیدی تشکیل داده که این فراکسیون الزاما معدل خاص اصلاح‌طلبی نداشته و طبیعتا چنین فراکسیونی قادر نخواهد بود اهداف اصلاح‌طلبی را پیش ببرد».

طیف اصلاح طلب هیچگاه مسئولیت اقدامات خود را نمی پذیرد. از سال ۹۲ تاکنون اکثریت مطلق دولت روحانی در اختیار اصلاح طلبان بوده است. نکته قابل توجه اینجاست که اکثر مدیران ارشد دولت روحانی کسانی هستند که در سال ۸۸ عضو ارشد ستاد میرحسین موسوی بوده اند.

اعضای فراکسیون امید مجلس دهم نیز کسانی هستند که از فیلتر شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات عبور کرده اند. رئیس فراکسیون امید مجلس دهم، «محمدرضا عارف» بود. وی رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات نیز بود. عارف همچنین کاندیدای اصلی اصلاح طلبان در سال ۹۲ بود ولی این طیف با آگاهی از عدم اقبال مردم به کاندیدای اصلی اصلاحات، وی را وادار کرد که از رقابت ها انصراف دهد.

تجربه ثابت کرده است که اصلاح طلبان چه در انتخابات پیروز شوند و چه شکست بخورند، در هر دو حالت به مطالبات مردم بی اعتنا هستند. اگر این طیف در انتخابات شکست بخورد، با دروغ تقلب کشور را به آشوب می کشد و اگر در انتخابات پیروز هم شود، علیرغم دراختیارداشتن امکانات گسترده، با بی اخلاقی از پذیرش مسئولیت فرار می کند.

چندی پیش «صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب با نقد رفتار همقطاران خود گفته بود: «انتخابات دوم اسفند ۹۸ نقطه پایان رسمی اصلاح‌طلبان بود. نه‌به‌واسطه آن که بخش قابل‌توجهی از نامزدهای اصلاح‌طلب تایید صلاحیت نشدند، بلکه بیشتر به‌واسطه آنکه حتی اگر نامزدهای این جریان تاییدصلاحیت هم شده بودند، آنان بخت و اقبالی در آن انتخابات نداشتند.مشکل اصلی اصلاح‌طلبان آن بود که بیش از دو سال می‌شد بدنه اجتماعی‌شان را از دست داده بودند، اما نمی‌خواستند این واقعیت تلخ را بپذیرند. افول جریان اصلاح‌طلب از بعد از مجلس دهم و تشکیل فراکسیون امید آغاز شد. انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ و نحوه عملکرد آقای روحانی در دولت دومش، روند فروپاشی جریان اصلاحات را سرعت بخشید».