سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ ارامنه ایران همچون دیگر هموطنان در تمام صحنه های تاریخی حضور فعال داشته اند. حضوری تاثیر گذار که تاریخ این مرز و بوم هیچ گاه حضور آنان را از یاد نخواهد برد. وقایع انقلاب  و پس از ان جنگ هشت ساله دفاع مقدس آوردگاه حق علیه باطل بود از این رو تمام ادیان الهی با پشتوانه مکتبی الهی در برابر ظلم ایستادگی کردند و در این میان ارامنه به عنوان اقلیتی که بیشترین تعداد شهید تقدیم شده به میهن را دارا هستند از جایگاه با اهمیتی برخوردارند. در ادامه به گفت و گو با «کارن خانلریان» نماینده ارامنه در مجلس شورای اسلامی پرداخته ایم:

شرایط و وضعیت جانبازان ارامنه جنگ تحمیلی در حال حاضر به چه صورت است؟

تعدادی از جانبازان تحت پوشش بنیاد جانبازان هستند و تعدادی تحت پوشش قرار نگرفتند. افرادی همچون دکتر حق نظریان با وجود مجروحیت 70 درصد در جنگ به کارهای جانبازان به صورت داوطلبانه رسیدگی می کند و با جست و جو در تهران تلاش می کند تا جانبازان را در کنار هم جمع کند. از کارهایی که در نظر داریم با کمک دکتر حق نظریان انجام بدهیم تشکیل یک تشکل جانبازان و خانواده شهدا در ارامنه هست چرا که تعداد این خانواده ها و جانبازان بسیار زیاد است. در سال گذشته تلاش شد به کمک سردار کوثری تعاونی برای جانبازان مان به وجود بیاریم که در مرحله اول برای این کار تعداد 30 تن از جانبازان را پیدا کردیم.


آیا مراسم هایی در خصوص تجلیل از جانبازان و شهدا و خانواده های ارامنه برگزار شده است؟ نظر شما در رابطه با اینگونه مراسم چیست؟

همیشه این قبیل مراسم بوده است و در هفته دفاع مقدس نیز مراسم قدردانی را داریم اما از بابت در مرکز نبودن جامعه ارامنه هم مشکل داریم. امسال و سال گذشته در هفته دفاع مقدس در باشگاه ارارات دوستان را جمع کردیم و سردار سجادی نیا آمدند ولی باید گفت هنوز تجلیل و قدردانی درخوری صورت نگرفته چرا که ما مدیون این افراد هستیم.


وضعیت کمیته جنگ زده هایی که بعد از جنگ تشکیل شد در حال حاظر به چه صورت است؟

زمان جنگ در خوزستان و در شهر آبادان و اهواز و مسجد سلیمان و ماهشهر جوامع ارامنه داشتیم. در آبادان و خرمشهرکلیسا و مدارس ارامنه را داشتیم و ارامنه خوزستان جامعه فعالی بودند. پس از شروع جنگ ارامنه خوزستان مهاجرت کردند به سمت عمدتا شهرهایی چون اصفهان و شاهین شهر و قسمتی به تهران آمدند. شاید این نکته جالب باشد که در زمان جنگ در اهواز یک ستاد بسیج ارامنه داشتیم که تشکیلات مجزا داشتند. بسیج ارامنه در مقر کلیسای اهواز برپا بود.

زمانی که در آبادان سکونت داشتم اکثر دوستانم مسلمان بودند و کمتر دوست ارمنی داشتم که خیلی از آنها در جنگ شرکت کردند و شهدایی از بین دوستانم داشتم. از شهدای ارمنی و دوست نزدیک من شهید «گادیک» بود.  تومانیان زمانی که در جبهه حضور داشت من را با افکار شهید همت و شهید باکری آشنا کرد و برایم از عقاید و بینش خاص آنها نسبت به جنگ می گفت و اینکه چطور به همت چند انسان بزرگ سرنوشت جنگ تغییر یافت و استراتژی احمقانه اوایل جنگ که اقای بنی صدر در پیش گرفته بود از وی گرفته شد و موضوع جنگ به امام (ره) محول شد و این دوستان به کمک استراتژی جنگ های نامنظم موفق شدند نیروهای منظم عراق رو به خسته کنند.

سرنوشت جنگ یک سرنوشت و پیروزی با عزت بود. ما اینها را مدیون شهدا هستیم به خصوص یکسری از شهدای ما مثل شهید باکری و همت که دوستان ارمنی من در جبهه برای من می گفتند که این افراد با در پیش گرفتن استراتژی جدیدی ورق جنگ را برگرداندند و توانستند پیروز شوند و از این بابت ما مدیون نه تنها فداکاری ها که میدون افکار اینها هم هستیم و دینی که داریم نه تنها در قبال فداکاری که در قبال افکار و و اندیشه و بینش اینها هست چرا که همین افکار این افراد سرنوشت جنگ را عوض کرد.

ایا خود شماهم در جنگ حضور داشتید؟

من بلافاصله پس از دبیرستان وارد دانشگاه شدم و در جنگ نبودم ولی به عنوان یکی ایرانی جنگ مسئله اصلی بود و زمان جنگ بسیاری از دوستان ما در جبهه بودند و اینها می آمدند و خاطرات و نگاهشان را به ما منتقل می کردند و من تا حد زیادی مثل بقیه ایرانی هایی که نمی توانستند نسبت به مسئله جنگ بی تفاوت باشند در جریان بودم چرا که بحث، بحث سرزمین هایمان بود بحث دین بود بحث پاسداری از ارزش های انقلاب بود به همین دلیل مردم نمی توانستند بی تفاوت باشند.