به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛شاپور
بختیار آخرین نخست وزیر حکومت پهلوی، در 1293 ش متولد شد. تحصیلات ابتدایی
را در شهرکرد به پایان رساند. سپس در 1305 به اصفهان رفت و در این شهر
اقامت گزید. پدرش ـ محمدخان بختیاریـ وی را در 1309 در 16سالگی برای ادامه
تحصیل به بیروت فرستاد.
وی تحصیلات متوسطه را در مدرسه فرانسوی بیروت به پایان رساند و دیپلم ریاضی گرفت. پس از آن که پدر شاپور بختیار به جرم تشکیل یک قدرت منطقهای از بختیاریها دستگیر شد و در 10 فروردین 1313 توسط قوای رضاخان اعدام شد، شاپور بختیار به تهران بازگشت و پس از سه سال توقف در 1316 برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد.
دوران 8ساله اقامت بختیار در پاریس تأثیر عمیقی بر خلق وخوی او داشت. تأثیری که توانست هویت فرانسوی را بر هویت ایرانی او غلبه سازد. بختیار در 1318 ش. با یک دختر فرانسوی ازدواج کرد و در 1319 پس از اشغال فرانسه توسط قوای هیتلر وارد دانشگاه سوربن شد و تحصیلات خود را دررشته حقوق ادامه داد.
وی پس از دریافت مدرک دکترا، در 1324 بدون سه فرزند خود به تهران بازگشت و بلافاصله به حضور شاه جوان رفت. در سالهای دهه 20 شمسی محمدرضا پهلوی ارتباط وسیعی با چهرههای سیاسی متمایل به غرب برقرار ساخته بود. در این میان جوانان از فرنگ برگشته که بعدها هریک در رشتهای از سیاست نامآور شدند، جایگاه خاصی داشتند. بختیار مدت زمان کوتاهی پس از ملاقات با شاه، اوایل 1325، در وزارت جدیدالتأسیس کار استخدام شد و سه سال بعد در 1328 ش. مدیرکل اداره خوزستان شد. بختیار در آبادان صاحب چهارمین فرزند خود شد. او برای تمامی فرزندان خود نامهای فرانسوی برگزید. گی، پاتریک، پوپال و فرانس، به ترتیب فرزندان وی هستند.
بختیار، یکسال و نیم مدیر کل اداره کار خوزستان بود و در 1329 به تهران بازگشت. در این سال به دنبال ازدواج محمدرضا پهلوی بایک دختر بختیاری به نام ثریا، کمیتهای از بختیاریهای سرشناس کشور تشکیل شد که هدف آن به وجود آوردن یک تیم از سوارکاران چابک برای همراهی همیشگی شاه بود. این تیم «فدائیان شاه» لقب گرفت و آن کمیته متشکل از 11 نفر از جمله شاپور بختیار بود. با این حال بختیار یک سال بعد از عضویت در این کمیته خارج شد.
بختیار در 1329 به حزب ایران که 7 سال قبل از آن در سایه آزادیهای سیاسی بوجود آمده از سقوط دیکتاتوری رضاخان و توسط جمعی از تحصیلکردگان فرنگ رفته تشکیل شده بود، پیوست.
با تشکیل دولت مصدق بختیار ابتدا به عنوان نماینده دولت برای رسیدگی به وضع کارگران خوزستان راهی این خطه شد و سپس معاون وزارت کار در دولت دوم مصدق و کفیل وزارت کار شد. عضویت بختیار در دولت با مخالفت با تعدادی از سران جبهه ملی مواجه شد که او را عامل «شرکت نفت انگلیس» میخواندند.
طبق اسناد به دست آمده از لانه جاسوسی امریکا، بختیار در 11 آذر 1332 به دوتن از مقامات سفارت امریکا در تهران گفته بود، همکاری با انگلیسیها فاجعهآمیز و همکاری با شوروی به معنای نابود کردن کشور است. ولی حمایت از ایالات متحده نمایانگر تنها امید ایران برای استقلال است.
وی تحصیلات متوسطه را در مدرسه فرانسوی بیروت به پایان رساند و دیپلم ریاضی گرفت. پس از آن که پدر شاپور بختیار به جرم تشکیل یک قدرت منطقهای از بختیاریها دستگیر شد و در 10 فروردین 1313 توسط قوای رضاخان اعدام شد، شاپور بختیار به تهران بازگشت و پس از سه سال توقف در 1316 برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد.
دوران 8ساله اقامت بختیار در پاریس تأثیر عمیقی بر خلق وخوی او داشت. تأثیری که توانست هویت فرانسوی را بر هویت ایرانی او غلبه سازد. بختیار در 1318 ش. با یک دختر فرانسوی ازدواج کرد و در 1319 پس از اشغال فرانسه توسط قوای هیتلر وارد دانشگاه سوربن شد و تحصیلات خود را دررشته حقوق ادامه داد.
وی پس از دریافت مدرک دکترا، در 1324 بدون سه فرزند خود به تهران بازگشت و بلافاصله به حضور شاه جوان رفت. در سالهای دهه 20 شمسی محمدرضا پهلوی ارتباط وسیعی با چهرههای سیاسی متمایل به غرب برقرار ساخته بود. در این میان جوانان از فرنگ برگشته که بعدها هریک در رشتهای از سیاست نامآور شدند، جایگاه خاصی داشتند. بختیار مدت زمان کوتاهی پس از ملاقات با شاه، اوایل 1325، در وزارت جدیدالتأسیس کار استخدام شد و سه سال بعد در 1328 ش. مدیرکل اداره خوزستان شد. بختیار در آبادان صاحب چهارمین فرزند خود شد. او برای تمامی فرزندان خود نامهای فرانسوی برگزید. گی، پاتریک، پوپال و فرانس، به ترتیب فرزندان وی هستند.
بختیار، یکسال و نیم مدیر کل اداره کار خوزستان بود و در 1329 به تهران بازگشت. در این سال به دنبال ازدواج محمدرضا پهلوی بایک دختر بختیاری به نام ثریا، کمیتهای از بختیاریهای سرشناس کشور تشکیل شد که هدف آن به وجود آوردن یک تیم از سوارکاران چابک برای همراهی همیشگی شاه بود. این تیم «فدائیان شاه» لقب گرفت و آن کمیته متشکل از 11 نفر از جمله شاپور بختیار بود. با این حال بختیار یک سال بعد از عضویت در این کمیته خارج شد.
بختیار در 1329 به حزب ایران که 7 سال قبل از آن در سایه آزادیهای سیاسی بوجود آمده از سقوط دیکتاتوری رضاخان و توسط جمعی از تحصیلکردگان فرنگ رفته تشکیل شده بود، پیوست.
با تشکیل دولت مصدق بختیار ابتدا به عنوان نماینده دولت برای رسیدگی به وضع کارگران خوزستان راهی این خطه شد و سپس معاون وزارت کار در دولت دوم مصدق و کفیل وزارت کار شد. عضویت بختیار در دولت با مخالفت با تعدادی از سران جبهه ملی مواجه شد که او را عامل «شرکت نفت انگلیس» میخواندند.
طبق اسناد به دست آمده از لانه جاسوسی امریکا، بختیار در 11 آذر 1332 به دوتن از مقامات سفارت امریکا در تهران گفته بود، همکاری با انگلیسیها فاجعهآمیز و همکاری با شوروی به معنای نابود کردن کشور است. ولی حمایت از ایالات متحده نمایانگر تنها امید ایران برای استقلال است.