شهدای ایران: با انتشار خبر دستگیری شارمین میمندی نژاد و دو تن از همکاران او در روز یکشنبه (۱ تیر)، کانال تلگرامی «امتداد»، متعلق به حزب «اتحاد ملت»، از اولین ساعت این دستگیری به پوشش ماجرا و انتشار رپرتاژهای حمایت‌گرانه از این جمعیت کرده است.

یکی از اولین منابعی که خبر این دستگیری و پلمپ دفتر جمعیت را منتشر کرد، همین کانال «امتداد» بوده است.

 علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در همین زمینه، در توئیتی نوشت:

    "وقتی فعالیت گسترده و ثمربخش جمعیت امام علی را می‌دیدم خودبه‌خود نگرانشان می‌شدم.  متاسفانه بزرگ، موثر و مستقل بودن در این کشور درهیچ زمینه‌ای تحمل نمی‌شود. این گونه بودن، تهدید امنیتی به حساب می‌آید.  بزرگی مانند درجات نظامی تا یک مرحله‌ای قابل کسب است و از آن به بعد باید اعطایی باشد."

امتداد همچنین در گزارش نسبتا مفصلی از قول «منابع» خود در جمعیت امام علی(ع)، سعی کرد موارد اتهامی موسس این جمعیت را صرفا «توهین به امام و رهبری» جلوه دهد. امتداد در این گزارش، به طور کامل نحوه بازداشت رییس و دو تن از مسوولان این جمعیت و نحوه مراجعه همسر شارمین میمندی نژاد به دادسرای اوین و اظهارات وکیل میمندی نژاد را شرح داد. این گزارش رسانه‌های اصولگرا را به تلاش برای سنگین‌تر کردن اتهامات این موسسه متهم کرد.

نکته مهمی که در وجه امنیتی پرونده این جمعیت وجود دارد، جدای از روابط خارجی گسترده آن، تلاش برای «َشبکه سازی» و همچنین «نفوذ» در اقشار مستضعف جامعه است. لازم به ذکر است که در برآوردهای میدانی و تحلیلی که اردوگاه اصلاحات و جریان‌های استحاله‌طلب داخلی و همچنین حامیان خارحی آنان از فتنه ۸۸ داشتند، علت شکست آن فتنه را، شکست در بسیج اقشار مستصعف یا اصطلاحا «جنوب شهر» معرفی می کردند.

در دو سال اخیر تلاش برای «شبکه سازی» در جنوب شهر با هدف بسیج در روز «مبادا»، در جریان اردوگاه استحاله طلبان هم به لحاظ نظری و هم در عمل شدت گرفته است. در ماجرای غائله بنزین در آبان ماه سال گذشته، حزب اتحاد ملت اولین تشکلی بود که در همان روز نخست آن غائله، با صدور بیانیه‌ای ضمن دفاع از شورش‌ها، خواستار محاکمه عوامل امنیتی کنترل آشوب شده بود! با لحاظ این واقعیت‌ها، این فرض قابل تامل می رسد که «اپوزیسیون داخلی»، روی شبکه‌سازی موسساتی چون «جمعیت امام علی» در مناطق مستضعف که پتانسیل شورش در آن‌ها قوی است، برای آن چه که در ادبیات براندازی «چالش اعتراض جمعیت بزرگ عصبانی » خوانده می شود، حساب باز کرده باشند.

اگر به کدها و سرخط‌های مستتر در مواضع و اظهارات چهره‌های اصلی «اتحاد ملت»، از آشوب‌های سال ۹۶ به این سو خوب دقت کنیم، برنامه‌ها و سناریوهای پس ذهن این جریان بیشتر خودنمایی می کند. برای مثال، سال گذشته، بعد از آشوب‌های آبان، علی شکوری راد(دبیرکل اتحاد ملت) در ۵ آذر مصاحبه‌ای انجام داد که در بخشی از آن گفت:

    "  اعتراضات اخیر، موجب ریزش رای اصلاح‌طلبان نشده است، یا اگر شده، بسیار کم‌تر از میزانی است که از رای اصولگرایان کاسته شده است.اعتراضات معمولا در حواشی شهرهای بزرگ و در مناطقی که مردم دارای برخورداری مالی کم‌تری هستند، اتفاق افتاده. خب این‌جاخا به طور سنتی مناطقی است که مردم به صورت مناسکی رای می دهند. یعنی همان‌طور که نماز می خوانند یا روزه می گیرند، رای هم می دادند. این‌ها الان آسیب دیدند و متالم هستند."

به بیان دیگر، شکوری‌راد تلویحا این نکته را فاش می کند که هدف‌گیری اصلی در طراحی‌های سیاسی این حزب، اقشار محروم و کم‌برخوردار هستند که به صورت سنتی پایگاه رای اصلی نظام را تشکیل می دهند و در شرایط «تالم» و «آسیب‌دیدگی» به سر می برند. اگر قرار است در مناطق مورد اشاره شکوری‌راد، با سوء مدیریت دهشتناک دولت برآمده از حمایت همین اصلاح‌طلبان و تشکیل شده از عناصر اصلاح‌طلب، در پایگاه حمایتی نظام فرسایش و ریزش ایجاد شود، قطعا سناریوهایی توسط عناصر امنیتی سابق چون حجاریان، نعیمی پور، و تاجزاده طراحی شده که از این «نیروی زاینده نارضایتی» در مناطق حاشیه‌ای، به نفع اهداف این جریانات استحاله‌طلب داخلی، جذب نیرو صورت گیرد.

در شرایطی که افرادی چون عباس عبدی و حجاریان در مکتوبات و مصاحبه‌های خود مرتب بر طبل «فروپاشی اجتماعی» و وقوع محتوم «شورش‌های خونین» می کوبند، «شبکه‌سازی» سازمان‌های ظاهرا «مردمی» چون جمعیت امام علی(ع) در مناطق حاشیه‌ای و در بین محرومان و مستصعفان، به شدت به کار خواهد آمد. به واقع، چند سالی هست که در محافل نظریه‌پردازی و سیاست‌گذاری جریان لیبرال، پروژه‌هایی چون «اسلام اجتماعی»، یعنی ایجاد شبکه‌های به هم پیوسته در جامعه در قالب و. ظاهر «غیرسیاسی»، از طریق «امور خدمات اجتماعی» و ایجاد مجموعه‌ای از مدارس، خیریه‌ها، درمانگاه‌ها و سازما«‌های مردم‌نهاد(سمن‌ها)، گروه‌های محیط زیستی، گروه‌های امدادرسانی، گروه‌های حقوق زنان و... به سبک تشکیلات فتج‌الله گولن در ترکیه یا اخوان‌المسلمین در مصر به گوش می رسد.

  

حزب اتحاد ملت که هدایت و محوریت فکری آن بر عهده عناصر رادیکال جریان اصلاخات چون تاجزاده، حجاریان، نعیمی پور، جلایی‌پور و شکوری راد است و از همین رو، در محافل سیاسی آن را حزب بدیل جبهه منحله مشارکت می دانند، حتی سال گذشته و در جریان سیل در مناطق جنوب و غرب کشور، یکی از اعضای شورای مرکزی خود را به نام «ساجده عرب سرخی» با هدف برآورد میدانی از شیوه فعالیت «خیریه» در مناطق بحران‌زده به آن مناطق فرستاده بود.

اخیرا اخباری از جلسات درونی حزب اتحاد ملت به بیرون درز کرده که در خصوص حضور میلیونی مردم در اعتراضات پیش رو برنامه‌ریزی کرده و گفته شده که باید ۳ میلیون معترض را به خیابان بکشیم. به خیابان کشیدن ۳ میلیون نفر، نیازمند سازمان، تشکیلات و «شبکه» است،

در سال ۸۸ و در جریان فتنه، تا حدی این پروژه آزمایش شد و به توفیقاتی رسید، لیکن همان‌گونه که گفته شد، طبق ارزیابی گردانندگان آن فتنه، حلقه مفقوده اردوکشی سال ۸۸، «جنوب شهر» بود. این نقطه شاید همان نقطه‌ای است که تشکیلات سیاسی-حزبی چون «اتحاد ملت» را به تشکیلات اجتماعی و ظاهرا «غیرسیاسی» جمعیت امام علی(ع) پیوند می دهد.