به گمان نگارنده در ایران اسلامی این جمله معروف حضرت امام (ره) را که «فرهنگ منشأ همه بدبختی‌ها و خوشبختی‌های یک ملت است»، همه شنیده باشند.
شهدای ایران: «داود عامری» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
متأسفانه چند دوره‌ای است در انتخاب کمیسیون‌های مجلس، مشاهده می‌شود که برای کمیسیون فرهنگی، آن اشتیاق لازم و نگاه فاخر مشاهده نمی‌شود و تأثیرگذاری آن نیز خیلی قابل رصد نیست. این اتفاق پیام‌های جدی در پی دارد که نیازمند تبیین و تحلیل از جهات مختلف است، بنابراین ضمن تأکید بر نقش مهم مجلس در فرهنگ جامعه، یادآوری جمله حضرت امام به نقش قوه مقننه در خوشبختی ملت تعمیم دارد که تأکید می‌کند نه کمیسیون فرهنگی که همه کمیسیون‌ها ضمن پرداختن به رویکردهای تخصصی خود نگاه فرهنگ محور را باید مورد توجه و اهتمام داشته باشند.
۱- حال اگر نمایندگان مردم به عنوان عصاره فضایل ملت، اهتمام جدی نداشته باشند، نشان می‌دهد که جایگاه فرهنگ در میان بهارستان نشینان نزول پیدا کرده که در این صورت باید در انتظار عواقب ناگواری در عرصه‌های مختلف باشیم.
به نظر می‌رسد چنین تصوری در حوزه فرهنگ ملی نمی‌تواند درست باشد، بلکه اتفاقی در گرایش مدیران و مسئولان افتاده است که خدمت در مناصب نزدیک به مسائل مالی و سیاسی را ترجیح می‌دهند. شاید آنها را مفیدتر به حال ملت و حوزه انتخابیه خود می‌دانند که ان‌شاء‌الله چنین است؟!
۲- به تأیید همه بزرگان کشور و رهبر انقلاب و حتی تحلیلگران بین‌المللی، انقلاب اسلامی با یک صبغه فرهنگی پای به عرصه وجود و پیروزی گذاشت. در حال حاضر یکی از نگرانی‌های بزرگ رهبر معظم انقلاب به حوزه فرهنگ معطوف است، از این رو بارها روی تربیت جوانان و پاسداری از مرزهای فرهنگی کشور تأکید کرده‌اند و با هدایت‌های فرهنگی ایشان از خطر تهاجم فرهنگی دشمن که تلاش می‌کرد هویت انقلابی ما را مخدوش سازد، با سربلندی عبور کردیم و ترسیم حرکت انقلاب در گام دوم انقلاب نشان می‌دهد که فرهنگ انقلاب به عنوان محور اصلی حرکت در مسیر ساخت آینده است، بنابراین در چنین شرایطی، رغبت پایین مجلس به موضوع فرهنگ که از گرایش نمایندگان به کمیسیون فرهنگی فهمیده می‌شود، افق روشنی از تلاش‌های فرهنگی در مجلس به نمایش نمی‌گذارد که امید داریم این برداشت ما اشتباه باشد.
۳- رسالت بزرگ مجلس، ریل‌گذاری حرکت کشور در مسیر آینده است. بی تردید نقش فرهنگ به عنوان یک محور اصلی در این ریل‌گذاری بسیار حایز اهمیت است، بنابراین چه کسانی در کمیسیون‌های فرهنگی و با چه انگیزه و رغبتی حضور خواهند داشت، نقش مهم و اساسی در مسیر حرکت فرهنگی کشور دارد.
۴- شاید عدم استقبال از کمیسیون فرهنگی مجلس، در نگاه کلی مجلس به موضوع فرهنگ نهفته است. خدا نکند مجلس ما رغبت، جدیت کافی و لازم برای ورود به حوزه فرهنگ نداشته باشد، چرا که این موضوع با ماهیت انقلاب اسلامی که یک انقلاب فرهنگی بر مبنای تقویت زندگی دینی در بطن و ظاهر جامعه شکل گرفت، منافات دارد.
پس برای اینکه بتوانیم فرهنگ را که به فرموده حضرت امام به عنوان یک اصل و محور اصلی در خصوص خوشبختی ملی بپذیریم، باید باورمند عامل به آن باشیم. این موضوع می‌طلبد که یک مجلس فرهنگی داشته باشیم و مجلس یازدهم که با شعار ولایتمداری و پاسداشت فرهنگ انقلابی صندلی‌های بهارستان را پر کرده است، منشأ خدمات ارزنده از طریق تصویب قوانین روشن و تحرک‌آفرین و حذف موانع شکوفایی فرهنگی باشد و این اتفاق وقتی رخ خواهد داد که مجلس به عنوان عصاره فضایل ملت در حوزه فرهنگ تعالی‌بخش ملت مسلمان به معنای واقعی کلمه ورود جدی داشته باشد.
برای این مهم باید دلسوزان مجلس برای حضور در کمیسیون فرهنگی سر از پا نشناسند و مشتاقانه با فعالیت‌های خود و ارتباط‌گیری با نخبگان فرهنگی جامعه، کلیت مجلس را به‌سوی دستیابی به سوی یک مجلس فرهنگی رهنمون شوند.
مجلسیان همیشه زیر ذره‌بین افکار عمومی هستند و رفتارها و اظهار نظرهای آنها، اگر برآیند افکار عمومی هم نباشد، در افکار عمومی تأثیر بسزایی دارد. بر این اعتبار، یک مجلس فرهنگی و فرهنگ دوست می‌تواند، فرهنگ جامعه را متحول سازد و این باید به یک باور عمومی در مجلس تبدیل شود که مقام معظم رهبری فرمودند: «فرهنگ مایه اصلی هویت ملت‌هاست. فرهنگ یک ملت است که می‌تواند آن ملت را پیشرفته، عزیز، توانا، عالم، فناور، نوآور و دارای آبروی جهانی کند. اگر فرهنگ در کشوری دچار انحطاط شد و یک کشور هویت فرهنگی خودش را از دست داد، حتی پیشرفت‌هایی که دیگران به آن کشور تزریق کنند، نخواهد توانست آن کشور را از جایگاه شایسته‌ای در مجموعه‌ی بشریت برخوردار کند و منافع آن ملت را حفظ کند.»
متأسفانه چند دوره‌ای است در انتخاب کمیسیون‌های مجلس، مشاهده می‌شود که برای کمیسیون فرهنگی، آن اشتیاق لازم و نگاه فاخر مشاهده نمی‌شود و تأثیرگذاری آن نیز خیلی قابل رصد نیست. این اتفاق پیام‌های جدی در پی دارد که نیازمند تبیین و تحلیل از جهات مختلف است، بنابراین ضمن تأکید بر نقش مهم مجلس در فرهنگ جامعه، یادآوری جمله حضرت امام به نقش قوه مقننه در خوشبختی ملت تعمیم دارد که تأکید می‌کند نه کمیسیون فرهنگی که همه کمیسیون‌ها ضمن پرداختن به رویکردهای تخصصی خود نگاه فرهنگ محور را باید مورد توجه و اهتمام داشته باشند.
۱- حال اگر نمایندگان مردم به عنوان عصاره فضایل ملت، اهتمام جدی نداشته باشند، نشان می‌دهد که جایگاه فرهنگ در میان بهارستان نشینان نزول پیدا کرده که در این صورت باید در انتظار عواقب ناگواری در عرصه‌های مختلف باشیم.
به نظر می‌رسد چنین تصوری در حوزه فرهنگ ملی نمی‌تواند درست باشد، بلکه اتفاقی در گرایش مدیران و مسئولان افتاده است که خدمت در مناصب نزدیک به مسائل مالی و سیاسی را ترجیح می‌دهند. شاید آنها را مفیدتر به حال ملت و حوزه انتخابیه خود می‌دانند که ان‌شاء‌الله چنین است؟!
۲- به تأیید همه بزرگان کشور و رهبر انقلاب و حتی تحلیلگران بین‌المللی، انقلاب اسلامی با یک صبغه فرهنگی پای به عرصه وجود و پیروزی گذاشت. در حال حاضر یکی از نگرانی‌های بزرگ رهبر معظم انقلاب به حوزه فرهنگ معطوف است، از این رو بارها روی تربیت جوانان و پاسداری از مرزهای فرهنگی کشور تأکید کرده‌اند و با هدایت‌های فرهنگی ایشان از خطر تهاجم فرهنگی دشمن که تلاش می‌کرد هویت انقلابی ما را مخدوش سازد، با سربلندی عبور کردیم و ترسیم حرکت انقلاب در گام دوم انقلاب نشان می‌دهد که فرهنگ انقلاب به عنوان محور اصلی حرکت در مسیر ساخت آینده است، بنابراین در چنین شرایطی، رغبت پایین مجلس به موضوع فرهنگ که از گرایش نمایندگان به کمیسیون فرهنگی فهمیده می‌شود، افق روشنی از تلاش‌های فرهنگی در مجلس به نمایش نمی‌گذارد که امید داریم این برداشت ما اشتباه باشد.
۳- رسالت بزرگ مجلس، ریل‌گذاری حرکت کشور در مسیر آینده است. بی تردید نقش فرهنگ به عنوان یک محور اصلی در این ریل‌گذاری بسیار حایز اهمیت است، بنابراین چه کسانی در کمیسیون‌های فرهنگی و با چه انگیزه و رغبتی حضور خواهند داشت، نقش مهم و اساسی در مسیر حرکت فرهنگی کشور دارد.
۴- شاید عدم استقبال از کمیسیون فرهنگی مجلس، در نگاه کلی مجلس به موضوع فرهنگ نهفته است. خدا نکند مجلس ما رغبت، جدیت کافی و لازم برای ورود به حوزه فرهنگ نداشته باشد، چرا که این موضوع با ماهیت انقلاب اسلامی که یک انقلاب فرهنگی بر مبنای تقویت زندگی دینی در بطن و ظاهر جامعه شکل گرفت، منافات دارد.
پس برای اینکه بتوانیم فرهنگ را که به فرموده حضرت امام به عنوان یک اصل و محور اصلی در خصوص خوشبختی ملی بپذیریم، باید باورمند عامل به آن باشیم. این موضوع می‌طلبد که یک مجلس فرهنگی داشته باشیم و مجلس یازدهم که با شعار ولایتمداری و پاسداشت فرهنگ انقلابی صندلی‌های بهارستان را پر کرده است، منشأ خدمات ارزنده از طریق تصویب قوانین روشن و تحرک‌آفرین و حذف موانع شکوفایی فرهنگی باشد و این اتفاق وقتی رخ خواهد داد که مجلس به عنوان عصاره فضایل ملت در حوزه فرهنگ تعالی‌بخش ملت مسلمان به معنای واقعی کلمه ورود جدی داشته باشد.
برای این مهم باید دلسوزان مجلس برای حضور در کمیسیون فرهنگی سر از پا نشناسند و مشتاقانه با فعالیت‌های خود و ارتباط‌گیری با نخبگان فرهنگی جامعه، کلیت مجلس را به‌سوی دستیابی به سوی یک مجلس فرهنگی رهنمون شوند.
مجلسیان همیشه زیر ذره‌بین افکار عمومی هستند و رفتارها و اظهار نظرهای آنها، اگر برآیند افکار عمومی هم نباشد، در افکار عمومی تأثیر بسزایی دارد. بر این اعتبار، یک مجلس فرهنگی و فرهنگ دوست می‌تواند، فرهنگ جامعه را متحول سازد و این باید به یک باور عمومی در مجلس تبدیل شود که مقام معظم رهبری فرمودند: «فرهنگ مایه اصلی هویت ملت‌هاست. فرهنگ یک ملت است که می‌تواند آن ملت را پیشرفته، عزیز، توانا، عالم، فناور، نوآور و دارای آبروی جهانی کند. اگر فرهنگ در کشوری دچار انحطاط شد و یک کشور هویت فرهنگی خودش را از دست داد، حتی پیشرفت‌هایی که دیگران به آن کشور تزریق کنند، نخواهد توانست آن کشور را از جایگاه شایسته‌ای در مجموعه‌ی بشریت برخوردار کند و منافع آن ملت را حفظ کند.»
