توسط یک رسانه اصلاح طلب:
همچنین در پایان دوران زمامداری خاتمی، نرخ تورم و نرخ بیکاری در ایران همچنان دو رقمی بود و نرخ رشد آن، که پیرامون پنج درصد نوسان می‌کرد، عمدتا از رونق بازار نفت سرچشمه می‌گرفت.
سرویس شهدای ایران:روزنامه
اصلاح‌طلب اعتماد،چند روز قبل، در گزارشی با عنوان «سندرم سال آخر » سعی داشته تا
ناکامی و ناکارآمدی دولت تدبیر و امید را توجیه کند اما ظاهرا نویسنده
روزنامه نگاری را با داستان نویسی تخیلی اشتباه گرفته است، چرا که
گزاره‌های مطرح شده در این گزارش از اساس غلط و غیر واقعی است.
این روزنامه در ابتدای گزارش مشکلات اقتصادی در دولت تدبیر و امید را منحصر به سال پایانی آن کرده و نوشته است: «كمتر از يك سال به انتخابات رياست‌جمهوري باقي مانده است. فرصت دولت روحاني براي ساماندهي به اقتصاد متلاطم كشور كم است و به نظر نمي‌رسد در اين فرصت باقي مانده بتوان براي بازارهاي مسكن، طلا و... نسخه‌اي بلندمدت چيد و از سوي ديگر تورم بيش از 30 درصد را نيز كنترل كرد... به گواه آمارهاي رسمي كشور، تقريبا تمام دولت‌ها در پايان دوره‌هاي خود به خصوص دور دوم، وضعيت خوبي را براي دولت‌هاي بعدي به ارث نمي‌گذارند.»
چنین ادعایی از سوی این روزنامه حامی دولت در حالی مطرح می‌شود که اتفاقا به گواه آمارهای رسمی اوضاع اقتصادی کشور در دولت روحانی نه در سال پایانی آنکه از سال‌های ابتدای به همین منوال بوده و وضع معیشت و اقتصاد مردم هر روز بدتر از روز گذشته شده است.
این روزنامه اصلاح‌طلب همچنین نوشابه‌ای هم برای دولت اصلاحات باز کرده و در ادامه می‌نویسد: « به گواه آمارها نوعي سندرم سال‌هاي پاياني رياست‌جمهوري تقريبا تمام روساي جمهور را به جز سيد محمد خاتمي، تحت‌تاثير قرار‌داده است. «سندرم سال‌هاي پاياني» به هر دليلي كه باشد، مسري است و از دولتي به دولت ديگر مي‌رود. »
این ادعا نیز در حالی مطرح می‌شود که در سال پایانی دولت اصلاحات برغم مساعد بودن شرایط، ساختار‌های اقتصاد ایران طی هشت سال همچنان دولتی و وابسته به نفت باقی ماندند اصلاحات بزرگی که خاتمی مدعی انجام آنها بود، ناکام ماندند و یا حتی آغاز نشدند از جمله خصوصی سازی، باز‌سازی دولت، هدفمند کردن یارانه‌ها، مهار نهاد‌های شبه دولتی، مبارزه با فساد و رانت خواری وغیره. همچنین در پایان دوران زمامداری خاتمی، نرخ تورم و نرخ بیکاری در ایران همچنان دو رقمی بود و نرخ رشد آن، که پیرامون پنج درصد نوسان می‌کرد، عمدتا از رونق بازار نفت سرچشمه می‌گرفت.
این روزنامه در ابتدای گزارش مشکلات اقتصادی در دولت تدبیر و امید را منحصر به سال پایانی آن کرده و نوشته است: «كمتر از يك سال به انتخابات رياست‌جمهوري باقي مانده است. فرصت دولت روحاني براي ساماندهي به اقتصاد متلاطم كشور كم است و به نظر نمي‌رسد در اين فرصت باقي مانده بتوان براي بازارهاي مسكن، طلا و... نسخه‌اي بلندمدت چيد و از سوي ديگر تورم بيش از 30 درصد را نيز كنترل كرد... به گواه آمارهاي رسمي كشور، تقريبا تمام دولت‌ها در پايان دوره‌هاي خود به خصوص دور دوم، وضعيت خوبي را براي دولت‌هاي بعدي به ارث نمي‌گذارند.»
چنین ادعایی از سوی این روزنامه حامی دولت در حالی مطرح می‌شود که اتفاقا به گواه آمارهای رسمی اوضاع اقتصادی کشور در دولت روحانی نه در سال پایانی آنکه از سال‌های ابتدای به همین منوال بوده و وضع معیشت و اقتصاد مردم هر روز بدتر از روز گذشته شده است.
این روزنامه اصلاح‌طلب همچنین نوشابه‌ای هم برای دولت اصلاحات باز کرده و در ادامه می‌نویسد: « به گواه آمارها نوعي سندرم سال‌هاي پاياني رياست‌جمهوري تقريبا تمام روساي جمهور را به جز سيد محمد خاتمي، تحت‌تاثير قرار‌داده است. «سندرم سال‌هاي پاياني» به هر دليلي كه باشد، مسري است و از دولتي به دولت ديگر مي‌رود. »
این ادعا نیز در حالی مطرح می‌شود که در سال پایانی دولت اصلاحات برغم مساعد بودن شرایط، ساختار‌های اقتصاد ایران طی هشت سال همچنان دولتی و وابسته به نفت باقی ماندند اصلاحات بزرگی که خاتمی مدعی انجام آنها بود، ناکام ماندند و یا حتی آغاز نشدند از جمله خصوصی سازی، باز‌سازی دولت، هدفمند کردن یارانه‌ها، مهار نهاد‌های شبه دولتی، مبارزه با فساد و رانت خواری وغیره. همچنین در پایان دوران زمامداری خاتمی، نرخ تورم و نرخ بیکاری در ایران همچنان دو رقمی بود و نرخ رشد آن، که پیرامون پنج درصد نوسان می‌کرد، عمدتا از رونق بازار نفت سرچشمه می‌گرفت.
