یک روانشناس بالینی کودک و نوجوان گفت: خانه نشینی نوجوانان به علت کرونا در زمینه ارتباط، مشکلات زیادی برای خانوادهها ایجاد کرده است.
شهدای ایران: لیلا شقاقی، روانشناس بالینی کودک و نوجوان، اظهار کرد: نوجوانی ویژگیهای خاص خود را دارد؛ این دوره حدفاصل کودکی و بزرگسالی بوده که نوجوان نه کودک است نه بزرگسال و همین موضوع باعث ایجاد تنشهای زیادی در خانواده خواهد شد، چون سطح انتظارات خانواده از نوجوان متناسب نیست.
او ادامه داد: عوامل زیادی وجود دارند که باعث تغییرات در خلق و خو، رفتار و نگرش نوجوان و کودک میشوند و معمولا خانوادهها نیاز به تغییرات عمیق در ارتباط با نوجوانان خود دارند؛ نوجوانان معمولا با فشارهای ناشی از تغییرات بلوغ و مسئولیتهای کاری خود به آینده بی انگیزه میشوند، زیرا آنها برای رشد و شکوفایی خود نیاز به خلاقیت دارند. این خانوادهها هستند که میتوانند بستری مناسب برای نوجوانان فراهم کنند.
شقاقی افزود: با آمدن میهمان ناخواندهای به نام کرونا علاوه بر اینکه مسائل و مشکلات والدین با نوجوانان همچنان پابرجاست این بیماری نیز توانسته آن را چندین برابر کند به همین دلیل از طرفی خانه نشینی نوجوانان در زمینه ارتباطی مشکلات زیادی برای خانوادهها ایجاد کرده و از سوی دیگر نگرانیهای رشدی برای فرزندان به وجود آمده است؛ اغلب خانوادهها میتوانند در دوره رشد فرزند خود، امکاناتی از جمله کلاسها و کارگاههای خلاقیت را برای آنها فراهم کنند.
او بیان کرد: داشتن خلاقیت برای این روزها ضروری است و وقت آن رسیده که بتوانیم با خلاقیت معضلات خانه نشینی نوجوانان را حل کنیم؛ اگر والدینی هستید که بیش از اندازه از فرزند خود حمایت کرده اید، اکنون انتظار میرود برای شرایط به وجود آمده، چارهای بیاندیشید وگرنه این چرخه معیوب برای نوجوانان همچنان ادامه خواهد داشت. خانوادهها میتوانند با خلاقیت و نگرش متفاوت به ایدهها و راهکارهای جدیدی دست یابند.
روانشناس بالینی گفت: ضروریاست که خانوادهها با نوجوانان ارتباط دوستانهای داشته باشند؛ خانوادهها باید برای فرزندان خود برنامههای انگیزشی زیادی ایجاد کنند و نباید ابزارهای مخربی مانند سرزنش، تحقیر، تهدید، تنبیه و سرکوب کردن را به کار ببرند. خانوادهها باید فضایی ایجاد کرده که در وهله اول با مشکلات به صورت تیمی مواجه شوند و سپس به دنبال راهکارها و ایدههای جدیدتری برای رودررویی با مشکلات باشند.
او افزود: این راهکار در حالی اتفاق نمیافتد که والدین با نوجوانان در یک تیم نیستند و در دو جبهه مخالف یکدیگر میایستند؛ در این شرایط خانوادهها در حل مشکلات خود ناکام میمانند.