شهدای ایران: «مصطفی تاجزاده» از محکومین فتنه ۸۸ در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«چرا ما به آقای روحانی رای دادیم؟ گفتیم ایشان تحریمها را از میان برمیدارد چون کشور در سال ۹۲ با مشکلات جدی روبهرو بود و در سال ۹۶ به ایشان رای دادیم تا همان روال را ادامه بدهد ولی وی چندان موفق نشد. امروز وضعیت به آن صورت نیست و باید برنامههایی ارائه بدهیم و بگوییم میخواهیم قدرت را با اختیارات یکسان کنیم. میخواهیم اگر نظامیان وارد سیاست شدهاند بگوییم بهتر است آنها به پادگانها برگردند. ما میخواهیم نهادهای موازی را ادغام کنیم، ما میخواهیم تحریمها را برداریم...چه ما رئیسجمهور بشویم و چه نشویم تا تحریم هست در کنارش احتمالا گرانی هست و تا رکود است بیکاری هست. تحریم باید برداشته شود و باید برای لغو تحریمها راهی پیدا کرد اگر اجازه بدهند ما این کار را میکنیم و اگر مانع شدند دیر یا زود همان کاری را انجام خواهند داد که ما میگفتیم. آنها باید اصلاحات را بپذیرند ولو چهرههای شاخص اصلاحطلبان را نپذیرفته باشند».
تاجزاده در ادامه گفت:«تجربه دولت آقای روحانی به ما نشان داد که نباید سیاستورزی نیابتی و اجارهای داشته باشیم. ما نه قهر میکنیم و نه تسلیم میشویم، ما در هر انتخاباتی حاضر میشویم به این شرط که نامزدهای خودمان را هم داشته باشیم و بتوانیم به آنها رای بدهیم».
این محکوم فتنه ۸۸ در ادامه گفت:«من طرفدار حضور در قدرت به هر قیمتی نیستم. اصل بر این است که با حمایت مردم وارد قدرت بشویم و مطالبات مردم را محقق کنیم ولی اگر به هر دلیلی راه بسته شد؛ چه باید کرد؟ اتفاقا یکی از دورههای درخشان اصلاحات در سال ۸۸ بود که اصلاحطلبان ارتباطشان با مردم بسیار گسترده بود. ما در دورههایی در قدرت نبودیم ولی در جامعه بسیار موثر بودیم و در دورههایی در قدرت بودیم و همچنان ارتباط قدرتمندی با جامعه داشتیم. بنابراین اگر راهمان ندهند اینطور فکر میکنیم که اصلاحات دو پا دارد و یک پای آن در جامعه و در ارتباط با مردم است و یک پای دیگر اصلاحات در حکومت است تا امور را پیش ببرد و خواستههای مردم را محقق کند. اصلاحات به معنی حضور در قدرت به هر قیمتی نیست».
تاجزاده در ادامه گفت:«تجربه دولت آقای روحانی به ما نشان داد که نباید سیاستورزی نیابتی و اجارهای داشته باشیم. ما نه قهر میکنیم و نه تسلیم میشویم، ما در هر انتخاباتی حاضر میشویم به این شرط که نامزدهای خودمان را هم داشته باشیم و بتوانیم به آنها رای بدهیم».
این محکوم فتنه ۸۸ در ادامه گفت:«من طرفدار حضور در قدرت به هر قیمتی نیستم. اصل بر این است که با حمایت مردم وارد قدرت بشویم و مطالبات مردم را محقق کنیم ولی اگر به هر دلیلی راه بسته شد؛ چه باید کرد؟ اتفاقا یکی از دورههای درخشان اصلاحات در سال ۸۸ بود که اصلاحطلبان ارتباطشان با مردم بسیار گسترده بود. ما در دورههایی در قدرت نبودیم ولی در جامعه بسیار موثر بودیم و در دورههایی در قدرت بودیم و همچنان ارتباط قدرتمندی با جامعه داشتیم. بنابراین اگر راهمان ندهند اینطور فکر میکنیم که اصلاحات دو پا دارد و یک پای آن در جامعه و در ارتباط با مردم است و یک پای دیگر اصلاحات در حکومت است تا امور را پیش ببرد و خواستههای مردم را محقق کند. اصلاحات به معنی حضور در قدرت به هر قیمتی نیست».
تاجزاده به عنوان یکی از فعالین اصلی فتنه ۸۸ از یکسو مدعی شده است که اگر اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ پیروز شوند، تحریم ها را برمی دارند و از سوی دیگر، سال ۸۸ را به عنوان یکی از دوره های درخشان اصلاحات نام برده است.
این در حالی است که فتنه گران در سال ۸۸، تحریم های ضدایرانی را به کشور تحمیل کرده و سفره مردم را کوچک کردند. قطعنامه ۱۹۲۹(یکی از سنگین ترین قطعنامه های ضدایرانی) در خرداد سال ۸۹(در اولین سالگرد فتنه ۸۸) تصویب شد. به عبارت دیگر، قطعنامه ۱۹۲۹ محصول فتنه ۸۸ است.
پس از تصویب قطعنامه ۱۹۲۹، «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه وقت آمریکا در دولت اوباما در پاسخ به سؤال خبرنگار واشنگتن پست که پرسیده بود قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران چه اثر قابل توجهی دارد؟ گفته بود:«این قطعنامه در حمایت از جنبش سبز صادر شده است».
«جان مک کین» سناتور معروف آمریکایی نیز-خرداد ۸۹- پس از تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ در «بنیاد ملی دموکراسی» گفت:«بالاخره قطعنامه تحریمهای بیشتر علیه ایران به تصویب رسید...ما باید درکنار جنبش سبز بایستیم، لازم است که اهداف آنان را اهداف خود بدانیم. منافع آنان منافع ماست و تلاشهایشان، تلاشهای ما».
«جان بولتون» مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید و نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل، در مقطع فتنه ۸۸ گفته بود:«این ناآرامیهای ایران در سال ۸۸ بود که گزینه تحریم ایران را که بیش از دو سال از دستور کار خارج شده بود، مجددا به روی میز برگرداند».
همچنین «جان هانا» از اعضای ارشد مؤسسه واشنگتن در سیاست خاور نزدیک و مشاور امنیت ملی دیک چنی (معاون جرج بوش) -۲۸ مهر ۱۳۸۸ - یعنی یک ماه بعد از رفتار تأمل برانگیز فتنهگران در روز قدس، از ملاقات با شخصیتهای نزدیک به سران فتنه خبر داد و به روزنامه لسآنجلس تایمز گفت: «مطمئناً پیامی که من از گردهمایی اخیر فعالان ایرانی در اروپا- که در میان آنها بعضی شخصیتهای نزدیک به رهبری جنبش سبز حضور داشتند - شنیدم این بود که تحریم باید اعمال شود و این تحریم باید هرچه شدیدتر باشد، تحریم ضعیف و یا تدریجی فقط به رژیم این امکان را میدهد که با وضعیت جدید خودش را تطبیق دهد. آنها گفتند برای اینکه تحریم مؤثر باشد، باید به صورت شوک وارد شود که فلج کند و نه به صورت واکسن»!
تاجزاده در مصاحبه مذکور مدعی شده است که «من طرفدار حضور در قدرت به هر قیمتی نیستم»!؛ این ادعای مضحک در حالی است که تاجزاده و همقطارانش در سال ۸۸، در پی شکست در انتخابات، رای مردم را لگدمال کرده و با شورش علیه جمهوریت، با دروغ تقلب هشت ماه کشور را در تب و التهاب فروبردند.
تاجزاده در مصاحبه مذکور مدعی شده است که اگر اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ پیروز شوند، تحریم ها را برمی دارند. این در حالی است که دولت اصلاح طلبان از سال ۹۲ تاکنون با همین ادعا روی کار آمد اما نه تنها تحریم ها را برنداشت، بلکه با تحریم هایی همچون آیسا(در دولت اوباما) و کاتسا ۲۰۱۷( در دولت ترامپ) بر دامنه آن افزود.
در سال ۹۲، جریان معتقد به تعامل با کدخدا!، خط فکری فتنه ۸۸ را به نحوی دیگر دنبال کرد. نگاهی به نیروهای ستادی دولت، شباهت غریبی را با حلقه یاران دو تن از نامزدهای شکست خورده در انتخابات ۸۸ و اعضای ستاد انتخاباتی آنها نشان میدهد. عباس آخوندی، بیژن نامدار زنگنه، اسحاق جهانگیری، محمدباقر نوبخت، علی ربیعی، اکبر ترکان، مجید انصاری، رضا صالحی امیری، معصومه ابتکار، علی یونسی، نعمت زاده و...همه از اعضای ستاد یا حامیان نامزدهای شکست خورده در سال ۸۸ بودند که در دولتهای یازدهم و دوازدهم به مناصب بالای اجرایی رسیدند.
در نهایت برجامی که به ادعای دولتمردان و اصلاح طلبان، فتح الفتوح بود و تضمینِ امضای وزیر خارجه آمریکا را داشت، دستاوردش برای مردم ایران تقریباً هیچ و نزدیک به صفر شد و ارزش پول ملی را به شدت کاهش داد و مردم را با مشکلات عدیده اقتصادی مواجه کرد.
اصلاح طلبان بانی اصلی وضع موجود اقتصادی هستند اما با بی اخلاقی و توهین به شعور مردم، خود را منجی وضع موجود جا می زنند.