حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب امروز 14 خردادماه در سخنرانی خود، مصرعی از اشعار مرحوم امیری فیروزکوهی را مورد اشاره قرار دادند.
شهدای ایران: حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب امروز ۱۴ خردادماه در سخنرانی خود مصراعی از یکی از اشعار مرحوم امیری فیروزکوهی را مطرح کردند:
شباب عمر به دانش گذشت و شیب، به جهل
کتاب عمر مرا فصل و باب، پیش و پس است
معظمله پیش از این نیز همزمان با روز جوان با اشاره به این بیت فرموده بودند: «بعضیها جوانیهای خوبی داشتند، امان از پیری شان؛ پیر که شدند هیچ. این [جوانیها] را سعی کنید [نگه دارید]. البتّه شماها خوب هستید، شماها الحمدلله در خدمت انقلاب و در خدمت اسلام هستید. سعی کنید [این حالت] را نگه دارید. این ثبات قدم و استقامت در راه صحیح یک چیز خوبی است.»
رهبر انقلاب امروز هم در سخنرانی خود با خواندن این شعر به جوانگرایی در امور کشور تاکید داشته و از تشکیل سپاه در زمان حیات حضرت امام و تاکید ایشان به جوانگرایی اشاره کردند.
این گزارش اضافه میکند، پیشتر رهبر معظم انقلاب، امیری فیروزکوهی را که در مسیر اندیشه صائب تبریزی بود، از بهترین غزلسرایان معاصر و سیدالشعرا لقب دادند.
مرحوم امیری فیروزکوهی درباره خود مینویسد: «نام این گوینده(کریم) و نام خانوادهام امیری و تخلصم امیر است، نسبت خاندان ما تا شخص من(از سوی مادرم هم) با سی و چند واسطه به امام علی مقام حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین(ع) طبق مشجره خانوادگی می رسد و بدین جهت مشهور به خاندان امیر است که اکثر افراد این خاندان از امرای سپاه و سران لشکر پادشاه بودند و لفظ (امیر) پیشوند نام بیشتر آنان بود، همه قبیله من از سپاهیان بودند.»
* آثار استاد امیری فیروزکوهی:
امیر از شعرای غزلسرای به نام معاصر است که به فارسی و عربی هردو شعر میسرود و بعضی از اشعار عربی او در روزنامه اقدام چاپ و منتشر شده است. او شیوهاش در شعر و غزلسرایی بود و به سبک هندی (اصفهانی) شعر میسرود و شعرش از انسجام لفظ و مضامین لطیف و عالی و مشحون است. دیوان اشعارش به کوشش دخترش امیر بانو (مصفا ) چاپ و منتشر شده است. از آثار دیگر امیری فیروزکوهی منظومه عفافنامه است که منتشر شد و اثر دیگر او احقاق الحق در انتصار از شعرای عصر صفوی و دفاع از سبک هندی است.
سیدکریم امیری فیروزکوهی از سال ۱۳۵۰ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در دوره لیسانس تدریس میکرد.
امیری فیروزکوهی شاعر غزل و قصیده و از شیفتگان صائب بود و به سبک هندی شعر میسرود. در شعر به «امیر» تخلص میکرد. در زبان عربی تبحر داشت و به آن زبان نیز شعر میسرود.
سیدکریم امیری فیروزکوهی، در سن هفتاد و پنج سالگی در نوزدهم مهر سال ۱۳۶۳ در تهران درگذشت ودر حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.