بازداشت شیخ «باقر النمر» روحانی شیعی برجسته عربستانی، اعتراض مردم بیشماری از منطقه شرق عربستان را برانگیخت؛ بدون شک هرگونه اشتباه غیرقابل جبرانی از سوی رژیم آلسعود آتش خشم نهفته مردم را شعلهور خواهد کرد.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ وبلاگ نوبت ما نوشت: با به وقوع پیوستن بیداری اسلامی در برخی کشورهای عربی که منجر به سقوط رژیمهای حاکم بر تونس، مصر و لیبی شد موج این تحولات از بهار سال 2011 به عربستان رسید.
عمده این تحولات مربوط به جنبش اعتراضی شیعیانی بود که به عنوان بزرگترین اقلیت مذهبی این کشور همواره مورد تبعیض و سرکوب حکومت قرار گرفتهاند؛ جامعه شیعیان عربستان همواره در حاشیه بوده و از کوچکترین حقوق شهروندی برخوردار نیستند؛ شیعیان ساکن مناطق شرقی با وجود اینکه در غنیترین مناطق این کشور ساکن هستند در فقر زندگی میکنند و از فرصتهای شغلی محروم هستند.
اکثریت شیعیان از ممنوعیت برگزاری مراسمهای دینی و مذهبی و همچنین مشکلات آموزشی شکایت دارند؛ سران حکومت آل سعود همواره به سنی مذهبها القاء میکنند که شیعیان سعی بر تغییر مذهب آنها دارند و بدین ترتیب مذهب را دستاویزی برای توجیه سیاستهای تبعیض آمیز خود علیه شیعیان قرار میدهند.
بدون شک جنبشهای اعتراضی شکل گرفته پاسخی به تمامی نابرابریهایی بوده است که در طول سالها بر شیعیان تحمیل شده است؛ با آغاز بیداری اسلامی آنها تلاش خود را برای پایان دادن به وضع موجود آغاز کردند و خواستار دستیابی به حقوق خود از طریق اصلاحات سیاسی و همچنین آزادی زندانیان عقیدتی و سیاسی شدند.
شکل گیری تظاهرات و جنبشهای اعتراضی که مرکز تحولات و هسته اولیه شکلگیری آن استان قطیف بود از سوی حکومت تروریسم نام گرفت و توسط نیروهای امنیتی از همان ابتدا به شدت سرکوب شد.
کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از تظاهر کنندگان و بازداشت صدها نفر نتیجه مقابله نیروهای امنیتی سعودی با معترضان بود؛ رژیم سعودی همچنین بازداشت و محاکمه رهبران جنبش را دستور کار قرار داد و شیخ «باقر النمر» را در هفتم ژوئیه سال 2012 میلادی بعد از تلاش برای ترورش و اصابت چهار گلوله به پایش بازداشت کردند.
شیخ «نمر» پس از دستگیری توسط دستگاه قضایی عربستان سعودی به محاربه متهم شد؛ وی توسط نیروهای امنیتی آل سعود تحت انواع شکنجههای بدنی و روحی - روانی قرار گرفت.
اگرچه بازداشت شیخ نمر اعتراض مردم بیشماری از منطقه شرق عربستان را تا کنون برانگیخته است اما مطمئناً مسئولان رژیم آل سعود پس از اجرای حکم اعدام شیخ نمر منتظر اعتراضاتی همچون گذشته نخواهند بود؛ بدون شک هرگونه اشتباه غیر قابل جبرانی از سوی رژیم آل سعود آتش خشم نهفته مردم را شعله ور خواهد کرد و پیامدهای ناگواری برای این رژیم در پیخواهد داشت.
عمده این تحولات مربوط به جنبش اعتراضی شیعیانی بود که به عنوان بزرگترین اقلیت مذهبی این کشور همواره مورد تبعیض و سرکوب حکومت قرار گرفتهاند؛ جامعه شیعیان عربستان همواره در حاشیه بوده و از کوچکترین حقوق شهروندی برخوردار نیستند؛ شیعیان ساکن مناطق شرقی با وجود اینکه در غنیترین مناطق این کشور ساکن هستند در فقر زندگی میکنند و از فرصتهای شغلی محروم هستند.
اکثریت شیعیان از ممنوعیت برگزاری مراسمهای دینی و مذهبی و همچنین مشکلات آموزشی شکایت دارند؛ سران حکومت آل سعود همواره به سنی مذهبها القاء میکنند که شیعیان سعی بر تغییر مذهب آنها دارند و بدین ترتیب مذهب را دستاویزی برای توجیه سیاستهای تبعیض آمیز خود علیه شیعیان قرار میدهند.
بدون شک جنبشهای اعتراضی شکل گرفته پاسخی به تمامی نابرابریهایی بوده است که در طول سالها بر شیعیان تحمیل شده است؛ با آغاز بیداری اسلامی آنها تلاش خود را برای پایان دادن به وضع موجود آغاز کردند و خواستار دستیابی به حقوق خود از طریق اصلاحات سیاسی و همچنین آزادی زندانیان عقیدتی و سیاسی شدند.
شکل گیری تظاهرات و جنبشهای اعتراضی که مرکز تحولات و هسته اولیه شکلگیری آن استان قطیف بود از سوی حکومت تروریسم نام گرفت و توسط نیروهای امنیتی از همان ابتدا به شدت سرکوب شد.
کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از تظاهر کنندگان و بازداشت صدها نفر نتیجه مقابله نیروهای امنیتی سعودی با معترضان بود؛ رژیم سعودی همچنین بازداشت و محاکمه رهبران جنبش را دستور کار قرار داد و شیخ «باقر النمر» را در هفتم ژوئیه سال 2012 میلادی بعد از تلاش برای ترورش و اصابت چهار گلوله به پایش بازداشت کردند.
شیخ «نمر» پس از دستگیری توسط دستگاه قضایی عربستان سعودی به محاربه متهم شد؛ وی توسط نیروهای امنیتی آل سعود تحت انواع شکنجههای بدنی و روحی - روانی قرار گرفت.
اگرچه بازداشت شیخ نمر اعتراض مردم بیشماری از منطقه شرق عربستان را تا کنون برانگیخته است اما مطمئناً مسئولان رژیم آل سعود پس از اجرای حکم اعدام شیخ نمر منتظر اعتراضاتی همچون گذشته نخواهند بود؛ بدون شک هرگونه اشتباه غیر قابل جبرانی از سوی رژیم آل سعود آتش خشم نهفته مردم را شعله ور خواهد کرد و پیامدهای ناگواری برای این رژیم در پیخواهد داشت.