فاش شدن اسامی‌تعدادی از سینماگران که نامه درخواست آزادی یک اختلاسگر محکوم و زندانی را امضا کرده بودند، بازتاب بسیار گسترده‌ای در فضای سینما و رسانه داشت.
شهدای ایران: مدتی است که خبر ارسال یک نامه به رئیس قوه قضائیه با امضای ده‌ها نفر از سینماگران برای آزادی محمد امامی از محکومان به اختلاس، خبرساز شده است. اما فاش شدن اسامی این افراد، بازتاب گسترده‌ای یافت.
البته برخی از سینماگران، امضای چنین نامه‌ای را تکذیب کرده‌اند، اما وجود تعداد زیادی از اسامی نشان داد که مسئله «پول‌های آلوده» در سینمای ایران جدی است. به‌نظر می‌رسد که قوه قضائیه به‌جای رسیدگی به درخواست این نامه باید رد و بدل شدن چنین پول‌هایی را در سینما زیر ذره‌بین قرار دهد. این رسوایی تا حدی جدی و عمیق است که حتی منیژه حکمت، از فیلمسازانی که به لحاظ فکری و سیاسی، هم طیف بسیاری از امضاکنندگان نامه حمایت از امامی است نیز در فضای مجازی نوشته: «شرم بر ما، شرم بر سینمای ما که به‌خاطر نواله‌ای که برایمان پرت کرده‌اند این چنین به دریوزگی افتاده‌ایم و عزت و آبروی فرهنگ و هنرمان را از کسی طلب می‌کنیم که غارت سفره ناچیز فرهنگیان کشورمان تنها خلاقیت اوست...»
سایت هفت راه نیز در گزارشی نوشته: «اکثریت امضاکنندگان را کسانی تشکیل می‌دادند که پروژه‌ای را با سرمایه امامی تولید کرده و یا در آنها مشارکت داشته‌اند.» در این گزارش آمده که یک موسسه که نام مدیرانش در بین امضاکنندگان نامه حمایت از مفسد اقتصادی دیده می‌شود، در سال‌های گذشته قرارداد پروژه سریال ۱۳ قسمتی را برای توزیع در شبکه نمایش خانگی با محمد امامی بسته بود. پروژه‌ای که بعد از دستگیری امامی ناتمام ماند و به سرانجام مشخصی نرسید. این موسسه، نیز در این میان بخشی از پول نگارش فیلمنامه را دریافت کرد و قسمتی از مبلغ باقی ماند.
همچنین دیده شدن نام تعدادی از منتقدان و روزنامه‌نگاران رسانه‌های زنجیره‌ای در نامه حمایت از این مفسد اقتصادی، باز هم زمزمه‌هایی درباره رد و بدل شدن پول‌های ناسالم بین برخی از منتقدان سینما را زنده کرده است. نکته‌ای که برخی از فعالان فضای مجازی با کلیدواژه «منتقدان خریدنی» به آن اشاره کرده‌اند.
