جواب خون هزاران شهید را چه بدهیم؟
شهدای ایران: عباس عبدی، فعال چپ و از چهره‌های ستادی جریان اصلاحات به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا درباره پیش‌بینی خود از سال 99 گفته است:
"نمی‌توانیم پیش‌بینی قطعی یا خیلی دقیقی داشته باشیم اما به یک مساله می‌توان امیدوار بود، آن هم اینکه اوضاع بدتر می‌شود و این بدتر شدن می‌تواند فرصتی باشد برای اینکه جامعه به این نتیجه برسد که اقدامی برای خروج از این وضعیت صورت دهد. این اقدام همان بازنگری در شیوه حکمرانی به معنای عام است.
*اگرچه آنچه عبدی گفته و خواسته است، کاملاً قابل فهم است اما از باب آشکارسازی بیشتر موضوع بایستی اشاره کرد که او به همراه سایر دوستانش در ستاد اصلاحات بر خط "القای انزجار عمومی" حرکت می‌کنند و از این طریق در مسیر براندازی راه می‌پیمایند.
منظور عبدی از "جامعه به این نتیجه برسد که اقدامی برای خروج از این وضعیت صورت دهد!" خیزش خیابانی و حرکت عمومی به سمت براندازی است. رخدادی که چپ‌ها در دو فتنه ناتمام 88 و 98؛ یکبار به بهانه انتخابات و بار دیگر به بهانه بنزین آنرا مدیریت کردند اما تاکنون به نتیجه نرسیده است.
دقت شود که عبدی و دوستانش اولاً تقلایی وافر به خرج می‌دهند تا حقایق و مثبتات کشور را انکار کنند تا مثلا کسی متوجه نشود که ایران اسلامی بر خلاف بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان در قبال ویروس کرونا مشکل گرسنگی و کمبود کالایی ندارد و ثانیاً آنها به مردم نمی‌گویند که مشکل در تمام کشورهای جهان هست و راه رفع مشکل هم "رأی خوب" است نه حرکت خیابانی و اغتشاش!
انکارها و نگفتن‌هایی که اگر پادتن آنها توسط خواص کشور ترشّح نشود و کسی درباره آنها با مردم صحبت نکند؛ بسا که به هدف خود نیز برسند .
قبل از عبدی، سعید حجاریان نیز در اظهارات مختلفی تأکید کرده است که جامعه ایرانی عام‌البلوی است و مثلا باید منتظر اغتشاش بواسطه کرونا بود.
در همین حال برخی تئوریسین‌های دیگر اصلاحات از قبیل هادی خانیکی، احمد پورنجاتی، رضا صالحی امیری و محمدرضا تاجیک نیز جامعه ایرانی را خیزشی، در آستانه انقلاب، فاقد دستاوردهای کلان و مثبت و همچون کشتی تایتانیک که در حال غرق است ارزیابی کرده‌اند.
ارزیابی‌هایی که برخی محافل تحلیلی معتقدند بیشتر جنبه القایی و راهبری دارد و می‌خواهد راه اغتشاش را به جای "صندوق رأی" در پیش پای مردم بگذارد.
عباس عبدی قبل از این نیز مواضع دیگری مثل «جامعه ایران به بن‌بست رسیده و نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد»، «تبعیض و تحقیر پهلوی علیه مردم منجر به سقوط شد و جمهوری اسلامی هم دچار تبعیض است!»و «اکنون، جامعه ایران در مواجهه با وضعیتی غیرکارکردی است و چشم‌اندازی هم برای خروج از آن وضعیت وجود ندارد»را نیز در ذهن جامعه پمپاژ کرده است.
