به  گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ «عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «مسابقه کرونا با الکل و...» نوشت:«از ابتدا که پای این ویروس عجیب به ایران باز شد، یک نکته روشن بود. اینکه کرونا می‌تواند بسیاری از تضادهای پنهان در حکمرانی و سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری ایران را به رخ بکشد. تضادهایی که از گذشته وجود داشت ولی به عللی یا پنهان مانده بود یا برجسته نمی‌شد. یکی از این تضادها عدم تمایز میان دو مفهوم گناه و جرم بود».

عبدی در ادامه نوشت: «اکنون ظاهرا کاری را که کرونا نتوانسته است انجام دهد، متانول و الکل صنعتی در حال انجام دادن است...در فاصله اول اسفندماه سال ۱۳۹۸ تا ۱۳ فروردین سال ۱۳۹۹، یعنی حدود ۴۰ روز، تعداد فوت‌شدگان ناشی از کووید۱۹، اندکی بیش از ۳۰۰۰ نفر است. فوت ناشی از تصادفات حدود ۷۶۰ نفر است که به علت کاهش حمل‌ونقل و تردد جاده‌ای کمتر از گذشته شده است و فوت ناشی از مصرف الکل تقلبی، حدود ۶۰۰ نفر است. افرادی که در وضع وخیم هستند برای کرونا حدود ۳۹۰۰ نفر، برای الکل تقلبی حدود ۲۰۰۰ نفر و برای تصادفات بیش از ۶۲۰۰ نفر است.  کووید۱۹، جان افراد پیر و سالمند را هدف خود قرار می‌دهد، زورش به جوانان نمی‌رسد، ولی تصادفات و الکل تقلبی، افراد جوان را نشانه می‌رود و اجازه نمی‌دهد که کووید۱۹ در گرفتن جان افراد جوان تنها بماند! پرسش این است که چرا با چنین ابعاد بزرگی از مرگ و میرهایی مواجه هستیم که در کمتر کشور توسعه‌یافته‌ای مشابه آن را می‌بینیم؟».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه نوشت:«مساله اصلی اینجاست؛ کماکان توجه نمی‌کنیم که میان جرم و گناه تفاوت وجود دارد. نمی‌توانیم رفتاری را جرم‌انگاری کنیم ولی تعداد زیادی از افراد آن را انجام دهند. به عنوان نمونه براساس آموزه‌های دینی، غیبت عملی بسیار زشت است. بدتر از زنا و مشابه خوردن گوشت بدن برادر مومن توصیف شده است. ولی این عمل هیچ‌گاه جرم شناخته نمی‌شود، چون در عمل غیر ممکن است که افراد را به صفت غیبت محاکمه و مجازات کرد. راه‌حل آن بسط آموزه‌های اخلاقی و دینی از طریق روحانیون یا دیگر منادیان ادیان و اخلاق است».

عبدی تصریح کرد:«فقط اصلاح برخی از رفتارها در توان حکومت‌ها است. رفتارهایی که با نظم اجتماعی در تعارض است. اضافه بر آن را باید از طریق دیگری حل کرد. ۶۰۰ نفر فوتی به علت مصرف الکل تقلبی و بیش از ۲۰۰۰ نفر دچار عارضه که بسیاری از آنان کور شده‌اند با هیچ توجیهی قابل بیان نیست، جز اینکه این وضع را ناشی از مشکلات قانونگذاری بدانیم که چیزی را جرم معرفی کرده که اول، تعداد فراوانی مرتکب آن می‌شوند، در نتیجه از قبح عملی آن خارج شده است. دوم اینکه به لحاظ اجرایی نیز حکومت و قوه قضاییه و ضابطین قضایی قادر به جلوگیری از ارتکاب آن و مجازات مرتکبین نیستند. تا حدی مثل قضیه ماهواره شده است».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تاکید کرد:«حکومت نمی‌تواند در برابر این همه خسارت جانی و مالی بی‌تفاوت باشد. دستگیری و مجازات چند نفر متخلف نیز مشکلی را حل نمی‌کند. مساله این است که چرا تعداد زیادی مصرف می‌کنند؟ و چرا تولید مقادیر تقلبی و مرگ‌آور آن تا این حد زیاد و شایع  است؟ یا باید نسبت به عوامل ایجادکننده این وضعیت تجدیدنظر کرد، یا آنکه برخورد انتظامی و قضایی را به نحوی اصلاح کرد که بتواند مانع از بروز این عوارض سنگین شود».

این چندمین بار است که عباس عبدی مسئله مشروب خواری و لزوم تفکیک قائل شدن میان جرم و گناه را مطرح کرده است. وی پیش از این در مصاحبه با سایت ضدانقلاب «یورونیوز» گفته بود:«باید بین حرام یا مجرمانه بودن خرید و فروش مشروبات الکلی تمایز قائل شد». عبدی همچنین در آبان ۹۷ در یادداشتی در روزنامه ایران مدعی شده بود که باید نحوه رفتار حکومت با مسئله مشروبات الکلی همچون زمان رژیم پهلوی باشد.

عباس عبدی، بدون هیچ مستندی مدعی است که «تعداد فراوانی از مردم در کشورمان مرتکب مشروب خواری می شوند»! و در ادامه مدعی است که چون «مشروب خواری در ایران از قبح عملی آن خارج شده است»! پس بنابراین باید برخورد قضایی و انتظامی در برخورد با مشروب خواری را اصلاح کرد.

عبدی در پاییز سال ۹۷، در روزنامه ایران نوشته بود:«بایستی مراکزی را به آزمایش مشروبات اختصاص دهیم. تولید کننده و یا مصرف کننده، بایستی بتوانند با اشانتیونی از مشروب مورد نظر خود مراجعه کنند و به شکل ناشناس و بدون نگرانی از تعقیب ها و مجازات ها، مشروب خویش را آزمایش کنند یا در صورت امکان، دستگاه های تست کننده فوری در اختیار آنان قرار داده شود تا از استاندارد بودن یا نبودن مشروبات الکلی مورد نظر خویش مطمئن شوند»!

عباس عبدی مدعی است، چون مشروب خواری در ایران رایج شده و انجام آن مصداق قبح شکنی نیست، پس بنابراین دیگر نظم اجتماعی را بر هم نمی زند. به همین دلیل باید با تفکیک قائل شدن میان جرم و گناه، مشروب خواری را صرفا یک گناه بدانیم و با امتناع از برخورد قضایی با مشروب خواری، با بسط آموزه‌های اخلاقی و دینی، به مشروب خواران توضیح دهیم که انجام این عمل گناه است و کارِ زشتی است.

این استدلال مضحک در حالی است که جلوگیری از گناه اجتماعی جزو وظایف حکومت اسلامی است، بنابراین حکومت موظف است ضمن تبیین و انجام اقداماتی در سطح فرهنگ عمومی، برای جلوگیری از گناهان اجتماعی، قانون‌گذاری و جرم‌انگاری کند. بر همین اساس در دو قانون «مجازات اسلامی» و «مبارزه با قاچاق کالا و ارز» در خصوص تولید، توزیع و مصرف مسکرات جرم‌انگاری شده است.

لازم به ذکر است که عباس عبدی پیش از این مدعی شده بود که «باید مانند برخی کشورهای اروپایی، استعمال مواد مخدر در ایران نیز آزاد شود»!

این روزها مردم کشورمان همانند بسیاری دیگر از کشورهای جهان با شیوع ویروس کرونا مواجه هستند. اکنون جامعه پزشکی و پرستاری، سپاه، ارتش، بسیج، طلاب، وزارت بهداشت، وزارت دفاع، نهادهای مردمی، مساجد، هیئت های مذهبی و...همگی در حال مجاهدت شبانه روزی برای شکست کرونا هستند. اما در سوی مقابل، طیف تندروی اصلاح طلب گوشه ای نشسته و در حال کاسبی با کرونا است. یکروز به بهانه کرونا، به سردار سلیمانی حمله می کند و روز دیگر بر لزوم آزادشدن مشروب خواری تاکید می کند.