شهدای ایران: فرقی نمی‌کند زلزله باشد یا سیل، انتشار رایحه روح‌نواز معارف دین در جامعه باشد یا دفاع از حرم اهل‌بیت(ع)، سازندگی و آبادانی باشد یا کمک‌رسانی در مسیر سلامت مردم. داعیان الی‌الله پناه و پشتیبان مردم‌اند. طلاب و روحانیان این روزها هم در بیمارستان‌ها پرستار بیماران‌اند، هم در خارج از آن، در حال ضد عفونی کردن اماکن و معابر عمومی. مبلغان دین در کنار مدافعان ایثارگر سلامت و همپای دیگر نیروهای امدادی از نهادهای مختلف، در تلاشند تا جلوی شیوع ویروس منحوس را سد کنند. آنها در این مقطع زمانی حساس نیز خدمت‌رسان و یاری‌گر مردم‌اند.

حجت‌الاسلام شفیعی، روحانی جوانی است که مسئول کمیته اعزام طلاب به بیمارستان‌ها در ستاد حوزوی بحران شده است. او در توضیح اینکه چرا طلبه‌ها وارد این عرصه شدند می‌گوید؛ وظیفه ما دفاع از ساحت دین و مؤمنین است. برایمان فرقی ندارد که شبهه اعتقادی باشد، گلوله داعش باشد یا ویروس کرونا. گاهی اوقات فرمانده ما لباس خاکی به تن دارد، امروز لباس پرستاری و پزشکی. فرمانده امروز ما پزشکان، رؤسای بیمارستان‌ها و مسئولان وزارت بهداشت هستند.

وی در گفت‌وگوی تصویری با خبرگزاری حوزه از روزی می‌گوید که به پیشنهاد یکی از طلاب و استقبال رئیس بیمارستان فرقانی قم، برای تقدیر از پرستاران و پزشکان با تهیه حدود ۳۰۰ شاخه گل به این بیمارستان رفتند و همین اتفاق مبارک، به تشکیل قرارگاه جهادگران سلامت، متشکل از گروه‌های جهادی حوزه و طرح «همراه جهادی» انجامید. همراهی که در غیاب همراه بیمار به دلیل شرایط قرنطینه، مشغول مساعدت و خدمت‌رسانی به او می‌شود. ستاد حوزوی بحران نیز بر گسترش این طرح تأکید می‌کند و کمیته ساماندهی داوطلبان مردمی نیز راه‌اندازی می‌شود.

حجت‌الاسلام شفیعی خاطرنشان می‌کند که این طرح در قم، علاوه ‌بر بیمارستان فرقانی، در دو بیمارستان بهشتی و کامکار نیز آغاز شده. به گفته او، طلاب و روحانیان در تهران، گیلان، مشهد، تبریز و اراک نیز همراه جهادی بیماران در بیمارستان‌ها شده‌اند. او تصریح می‌کند که روحانیان مطلقا در کارهای پزشکی وارد نمی‌شوند.

جهادی به تمام معنا

مسئول کمیته اعزام طلاب به بیمارستان‌ها می‌گوید؛ آقای عابدی، مدیر بیمارستان فرقانی قم یک جهادی به تمام معناست؛ از روزی که کرونا آمده هنوز خانه نرفته. ایشان به من می‌گفت؛ از روزی که طلبه‌ها به بیمارستان آمدند، حیات به این بیمارستان آمده است. شما هفت نفر به من نیرو دادید، به اندازه ۵۰ نفر به نیروهای بیمارستانم افزوده شد.

حجت‌الاسلام شفیعی خاطراتی را از این حضور زیبا نیز بیان می‌دارد؛ یکی از روحانیانی که همراه جهادی شده است، می‌گفت؛ بیماری را دیدم که چرت می‌زد؛ نشسته بود، سرش می‌افتاد اما نمی‌خوابید. به او گفتم چرا نخوابیدی؟ گفت؛ حاج‌آقا می‌ترسم بخوابم. اگر بخوابم، می‌میرم. او در اوج بیماری، ۴۸ ساعت بود که نخوابیده بود! به او گفتم؛ عزیزم بخواب، من بالای سر تو می‌ایستم، اگر نفست گرفت، سریع تو را بیدار می‌کنم. خوابید و بعد از چند دقیقه رفتم. هر چند دقیقه به او سر می‌زدم. تا صبح خوابید و اتفاقی بدی نیفتاد. به او لبخند زدم.

حجت‌الاسلام شفیعی همچنین ابراز می‌دارد؛ عزیزی از روحانیانی که همراه جهادی شده‌اند می‌گفت؛ بالای سر یک بیمار معلول ذهنی رفتم. با وجود اینکه ساعت حدود ۱۲ شب بود، هنوز غذایش را نخورده بود و بیدار بود. گفتم می‌خواهی به تو غذا بدهم؟ گفت بله و من قاشق قاشق غذا در دهان او گذاشتم و او خوابید. گرسنه‌اش بوده و خوابش نمی‌برده.

مسئول کمیته اعزام طلاب به بیمارستان‌ها همچنین در گفت‌وگو با رسا خاطرنشان می‌کند؛ شاید مهم‌ترین کاری که لازم است در بیمارستان‌ها انجام دهیم، این است که به بیماران امید دهیم که پیروز می‌شوند و سربلند و قهرمانانه از این شرایط بیرون می‌آیند.

روحانی دیگری که در بیمارستان مشغول پرستاری از بیمار است، به خبرگزاری حوزه می‌گوید؛ وظیفه خودمان دانستیم در این شرایط که بیماران نمی‌توانند همراهی در کنار خود داشته باشند، اینجا بیاییم و خدمتگزار آنها باشیم.

فداکاری در راه سعادت و سلامت مردم؛ وظیفه روحانیت

آیت‌الله علیرضا اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه نیز با صدور بیانیه‌ای خاطرنشان کرده است: حوزه و روحانیت همواره بر سر ارادت و عهد و پیمان خود با مردم عزیز و شریف ایران و قم ایستاده است و خواهد ایستاد و فداکاری و ایثار در راه سعادت و سلامت و آرامش آنان را وظیفه خود می‌داند؛ حوزه قم و حوزه‌های سراسر کشور و جهان ‌و همه مراکز و نهادهای حوزه، این پیوند ناگسستنی را افتخار خود می‌دانند و اکنون نیز حوزه و نهادهای آن و یکایک حوزویان و به‌ویژه طلاب و اساتید و فضلای جوان حوزه و تشکل‌های حوزویان در قم و سراسر کشور آمادگی مشتاقانه خود را برای هر خدمت ممکن در زمینه مبارزه با کرونا و نیز سیل و زلزله اخیر،‌ به مردم شریف و مسئولان محترم اعلام می‌نمایند و از هیچ اقدامی در کمک و امداد معنوی و مادی دریغ نمی‌ورزند و به فضل الهی این جریان استمرار دارد و اکنون نیز با هماهنگی مسئولان ذی‌ربط امداد در ‌اشکال گوناگون آغاز شده است.

وی ابراز داشته است: روحیه استوار و اراده پولادین و عزم مقاومت راز پیشرفت و پیروزی در همه صحنه‌ها است و در میدان حوادث و بلایا نیز باید با این روحیه و فرهنگ مترقی مقاومت و ایستادگی و تلاش کرد و دچار هراس و انفعال نشد و همه باید با وحدت و همبستگی بر این مشکل فائق آییم.

۱۲۰ اکیپ طلاب جهادی خوزستان پای کار سلامت مردم

حضور مؤثر طلاب و روحانیان برای خدمت‌رسانی به بیماران و امدادرسانی در مسیر مبارزه با کرونا، منحصر در شهر خاصی نیست و تمام کشور را در بر می‌گیرد. ۱۵۰ اکیپ از بسیجیان و گروه‌های مردمی و روحانیان در اصفهان برای ضدعفونی اماکن عمومی دست به کار شدند. طلاب و روحانیان در آمل، شهرکرد، خرمشهر و بیرجند نیز به همین امر مشغول شدند.

حجت‌الاسلام پرچم، فرمانده بسیج طلاب و روحانیون سپاه خوزستان نیز در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه در اهواز می‌گوید: ضدعفونی اتوبوس‌های درون‌شهری، کمک به بسته‌بندی اقلام دارویی، کمک به خط تولید الکل‌های طبی ۷۰ درصد، ضدعفونی معابر، اماکن عمومی و بازارهای سطح شهر، از جمله اقداماتی بوده که گروه‌های جهادی اهواز در این چند روز اخیر انجام داده‌اند.

وی با بیان اینکه ۶۰ گروه جهادی و بیش از ۱۲۰ اکیپ در سطح استان مشغول ضدعفونی نقاط مختلف هستند، خاطرنشان کرده است: طبق درخواست مسئولان مربوطه، یک تیم ۱۰ نفره برای کمک پرستاری آماده شده که در صورت نیاز، به بیمارستان‌های مربوطه، اعزام می‌شوند.

فرمانده بسیج طلاب و روحانیون سپاه خوزستان همچنین ابراز داشته است: کلیه طلاب و روحانیون جهادی استان خوزستان تا پایان بحران کروناویروس آماده به انجام هرگونه خدمتی به شهروندان عزیز هستند و بنده نیز اعلام می‌کنم که تا پایان عبور از این بحران، در کنار مسئولان و مردم برای خدمت‌رسانی هستیم.

یادداشت کارمند اورژانس قم درباره حضور طلاب در بیمارستان‌ها

حمید شیرانی، کارمند اورژانس بیمارستان شهید بهشتی قم طی یادداشتی مشاهدات خود را از خدمت‌رسانی طلاب و روحانیان به بیماران روایت کرده و به نکات جالبی‌ اشاره کرده است. او می‌نویسد؛ وقتی بمب خبری گسترش شدید کرونا در قم منفجر شد، خانواده، دوستان و نزدیکان، همه واکنش نشان دادند و نگران حال من شدند. خیلی‌ها بهم گفتن جانت مهم‌تر است از شغلت! و میخواستند که‌ترک پست کنم! از بس نگرانم بودند یادشان رفت که من نه تنها منبع درآمد و امرار معاش خانواده‌ام، دریافتی از این شغل درمانی است، بلکه متعهد هستم به حضور! اما در این روزها افرادی رو دیدم، که بدون نصب اتیکت و نام و نشان، بدون هیچ تظاهر و ریا و منت، کار و خانواده خود راترک کردند اما به‌جای‌گریز از مهلکه و پناه بردن به فضای امن‌تر، به خط مقدم درگیری با بیماری کرونای بیمارستان‌های سانتر[مرکز] کرونا آمدند.

شیرانی می‌افزاید: هرکاری که از دستشان برمی‌آمد، از جابه‌جایی بیماران کرونایی در تخت تا بردن آنان برای انجام تصویربرداری‌ها و سی‌تی‌اسکن‌ها و جابه‌جایی نمونه‌های آزمایشگاهی تا گندزدایی تخت‌ها و فضای عمومی اتاق‌ها و تهیه ویلچر و جابه‌جایی بیماران و کمک به حراست و انتظامات بیمارستان و کمک به خدمات و دستگیری از بیماران نیازمند کرونایی و ایجاد ارتباط بین خانواده‌های نگران خارج از بخش قرنطینه با بیمار (چون حضور همراه کنار بیمار ممنوع شده بود) تا رساندن وسایل و لوازم مورد نیاز برای بیماران در فضای قرنطینه. این مجاهدان که همگی طلبه‌های حوزه‌های علمیه قم بودند، گاه که بیماران متوجه می‌شدند اینها که در سکوت و آرامش و با محبت، فقط دارند خدمت می‌کنند؛ کمک پرستار، نیروی خدماتی یا همراه بیمار نیستند، بلکه طلبه هستند، دست به دعا برمی‌داشتند. دلداری این روحانیون، هم به بیمار و هم به خانواده‌ها، واقعاً تأثیر شگرفی در اون لحظه بحرانی داشت.

کارمند اورژانس بیمارستان شهید بهشتی قم خاطرنشان می‌کند: به دور از همه تملق‌ها و اغراق‌ها، اصلا قصد چاپلوسی ندارم، اما در خدمت دکتر عاملی - متخصص طب اورژانس-  بودم که می‌گفت درس‌های زیادی از این عزیزان گرفتم، چقدر بی‌منت، ایثار رو به تصویر کشیدند. حاضرم قسم بخورم که مواردی از خدمتگزاری این عزیزان شاهد بودم که اگر کسی جایی برایم تعریف می‌کرد که گروهی آخوند، این‌چنین فداکاری می‌کردند، شاید تمام و کمال، حرفش را باور نمی‌کردم! این دوستان که اکثراً متاهل و صاحب فرزند هستند، شب تا صبح را بدون استراحت، در کنار بیماران کرونایی سپری کردند. آقای بشارتی - از کارشناسان اتاق عمل-  می‌گفت اینقدر از آخوندها برایم بد گفته‌اند و در ذهنم تصویر بدی ازشون ساخته شده که وقتی این افراد که حتی از نصب اتیکت و انداختن عکس هم خودداری می‌کردن را دیدم، به شدت حیرت کردم و تصویری از نهایت سادگی و بی‌ریایی یک طلبه در ذهنم نقش بست.  وی نوشته است: کاش این فرهنگ احساس وظیفه و خدمت‌رسانی در دیگر اقشار هم به همین اندازه تقویت میشد. زیرا مطمئن هستم این حس و حال جهادی از روی جوگیری و یا تظاهر، به‌وجود نیامده بلکه حاصل فرهنگ حوزوی و کار فرهنگی عزیزانی در آن محیط معنوی بوده است. من به‌عنوان یکی از عوامل کادر درمان، از گروه جهادی طلاب جوان و امدادگران جهادی که در این ایام کنار ما هستند کمال تشکر رو دارم و بهشون دست‌مریزاد میگم.