عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: دو تفکر در مواجهه با صنعت وجود دارد. یکی دیدگاه «صنعت پرستی» و دیگری «صنعت ستیزی» است. این دو راهی افراط و تفریط است. اسلام هیچ کدوم از این دو را نمیپسندد.
شهدای ایران: رحیم پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در نشست بررسی نقش و جایگاه فناوری در تمدن اسلامی که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه فنی و حرفه ای در سالن آمفی تئاتر سازمان مرکزی دانشگاه فنی و حرفهای کشور برگزار شد، گفت: برای هر جامعهای دو خطر در حوزه علوم ممکن است رخ دهد. خطر اول این است که جامعه در علوم محض فنی و مهندسی وارد شود و به علوم مبنایی، نظری و پایه توجهی نداشته باشد و به نوعی به «صنعت پرستی» دچار شود.
وی افزود: خطر دوم این اینکه جامعه و نخبگان آن فقط به علوم پایه و نظری اکتفا کنند. یک انسان عالم در چنین جامعهای نمی تواند کوچکترین مسئله روزمره خود را که به حوزه علوم فنی و حرفهای مربوط است حل کند. این نیز نوعی «صنعت ستیزی» است که میتواند استقلال یک جامعه را به خطر بیندازد.
رحیم پور با بیان اینکه فارغ التحصیلان و نخبگان فنی و حرفهای سرپنجههای قوی برای ساختن پیکره و ساختمان تمدن اسلامی هستند، تصریح کرد: تجربه نشان داده است که ملتهایی که پنجههای کارآمد و نیروهای خبره در حوزه فنی و حرفهای ندارند نمیتوانند تمدن سازی کنند.
وی افزود: دو تفکر در مواجهه با صنعت وجود دارد. یک تفکر همان دیدگاه «صنعت پرستی» است و دیدگاه دیگر، مبحث «صنعت ستیزی» است. این دو راهی افراط و تفریط و انقطاع بین فکر و عمل و یا ذهن و دست، سد پیشرفت و ترقی بعضی جوامع است. اسلام هیچ کدوم از این دو را نمیپسندد، نه دیدگاه افراطی و نه تفریطی.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امروزه یکی از ملاکهای توسعه یافتگی داشتن قدرت حل مسئله است، یعنی اگر جامعهای نتواند مسائل روزمره خود را حل کند، حتی اگر استقلال سیاسی هم داشته باشد باز هم توسری خور دیگران است؛ بنابراین عدم وجود استقلال صنعتی و فنی میتواند باعث لطمه خوردن استقلال سیاسی شود.
وی افزود: خطر دوم این اینکه جامعه و نخبگان آن فقط به علوم پایه و نظری اکتفا کنند. یک انسان عالم در چنین جامعهای نمی تواند کوچکترین مسئله روزمره خود را که به حوزه علوم فنی و حرفهای مربوط است حل کند. این نیز نوعی «صنعت ستیزی» است که میتواند استقلال یک جامعه را به خطر بیندازد.
رحیم پور با بیان اینکه فارغ التحصیلان و نخبگان فنی و حرفهای سرپنجههای قوی برای ساختن پیکره و ساختمان تمدن اسلامی هستند، تصریح کرد: تجربه نشان داده است که ملتهایی که پنجههای کارآمد و نیروهای خبره در حوزه فنی و حرفهای ندارند نمیتوانند تمدن سازی کنند.
وی افزود: دو تفکر در مواجهه با صنعت وجود دارد. یک تفکر همان دیدگاه «صنعت پرستی» است و دیدگاه دیگر، مبحث «صنعت ستیزی» است. این دو راهی افراط و تفریط و انقطاع بین فکر و عمل و یا ذهن و دست، سد پیشرفت و ترقی بعضی جوامع است. اسلام هیچ کدوم از این دو را نمیپسندد، نه دیدگاه افراطی و نه تفریطی.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امروزه یکی از ملاکهای توسعه یافتگی داشتن قدرت حل مسئله است، یعنی اگر جامعهای نتواند مسائل روزمره خود را حل کند، حتی اگر استقلال سیاسی هم داشته باشد باز هم توسری خور دیگران است؛ بنابراین عدم وجود استقلال صنعتی و فنی میتواند باعث لطمه خوردن استقلال سیاسی شود.