تمامی ایران به پا خاستند چه خبر است؟! وَرای اوضاع چیست؟ چه واقعه ای در پیش است؟ بزرگان اهل عرفان و اهل سلوک، مردان خدا و مرتبطین با عالم معنیٰ ما را از این خبر آگاه کنند به ملت ما مژده دهند آیا خبر «نباء عظیم» است؟
شهدای ایران؛ حاج حسین سازور به بهانه حالوهوای رستاخیز تشییع سردار پر افتخار اسلام
شهید حاج قاسم سلیمانی و یاران شهیدش دل نوشته ای را به رشته قلم آورده است
که در ادامه خواهید خواند:
بسم رب الشهداء و الصدیقین
همه حیران و بهت زده! همه سراپا شور! قیامت ملت ایران را یکبار دیگر به خوبی رصد کنید به طور عمیق دقت کنید کُنه این رویدادها قابل تأمل و تفکر است. قیامتی که در تهران پدید آمد، آشوبی مقدس که در کرمان به وقوع پیوست، آن وضع دیدنی و تعجب آور خوزستان، آن دریای خروشان عشق در مشهد الرضا(ع)، وضع بسیار جذاب و وصف ناپذیر کاظمین، کربلای عشق و آن شور و هیجان مثال زدنی، نجف خانه پدری شیعیان و در آغوش گرفتن این اسطورههای مقاومت و قم مرکز قیام و انقلاب، اینها مکان هایی بودند که پیکرهای مطهر در آن حرکت می کردند و تشییع انجام می شد، اما شهرهایی که تشییع نداشتند ببینید خودجوش چه قیامتی بر پا شده است؟ از یزد، زاهدان، بندرعباس، بوشهر و شیراز گرفته تا اردبیل، تبریز، رشت، بجنورد، سمنان، کهکیلویه و اصفهان قهرمان و ...
تمامی ایران به پا خاستند چه خبر است؟! وَرای اوضاع چیست؟ چه واقعه ای در پیش است؟ بزرگان اهل عرفان و اهل سلوک، مردان خدا و مرتبطین با عالم معنیٰ ما را از این خبر آگاه کنند به ملت ما مژده دهند آیا خبر «نباء عظیم» است؟ آیا وعده خدا نزدیک است که بایستی مستضعفین وارثان زمین شوند؟ آیا تمامی اینها سِر و راز مژده ظهور و نزدیکی آن است؟
رویدادهایی که حال طبیعی ندارد، ما بارها از بزرگان خود، مراجع تقلید تشییع کرده ایم اما این تشییع عادی نبود. شور و هیجانی که ملت های مسلمان و در رأس آن ایران اسلامی را فرا گرفته، چشم هایی که به ظاهر گریان شهدا اما در معنا چیز دیگر، سخنان وصف ناپذیر از قشرهای متفاوت مردم، همه و همه خبر از خبری بزرگ می دهد؛
خبری بزرگ! خبری بزرگ!
خدایا چشم های گریان و دلهای داغ دیده این مردم عاشق را به اشک های شوق و قلب های مملو از انتظار آن موعود راستین و رویت خورشید آل محمد (ص) جبران فرما و در ظهور آن آمال انبیاء و منتقم بزرگ زهرای اطهر (س) تعجیل فرما.
اللهم عجل لولیک الفرج ؛ آمین یارب العالمین
عبدالحسین سازور
بسم رب الشهداء و الصدیقین
همه حیران و بهت زده! همه سراپا شور! قیامت ملت ایران را یکبار دیگر به خوبی رصد کنید به طور عمیق دقت کنید کُنه این رویدادها قابل تأمل و تفکر است. قیامتی که در تهران پدید آمد، آشوبی مقدس که در کرمان به وقوع پیوست، آن وضع دیدنی و تعجب آور خوزستان، آن دریای خروشان عشق در مشهد الرضا(ع)، وضع بسیار جذاب و وصف ناپذیر کاظمین، کربلای عشق و آن شور و هیجان مثال زدنی، نجف خانه پدری شیعیان و در آغوش گرفتن این اسطورههای مقاومت و قم مرکز قیام و انقلاب، اینها مکان هایی بودند که پیکرهای مطهر در آن حرکت می کردند و تشییع انجام می شد، اما شهرهایی که تشییع نداشتند ببینید خودجوش چه قیامتی بر پا شده است؟ از یزد، زاهدان، بندرعباس، بوشهر و شیراز گرفته تا اردبیل، تبریز، رشت، بجنورد، سمنان، کهکیلویه و اصفهان قهرمان و ...
تمامی ایران به پا خاستند چه خبر است؟! وَرای اوضاع چیست؟ چه واقعه ای در پیش است؟ بزرگان اهل عرفان و اهل سلوک، مردان خدا و مرتبطین با عالم معنیٰ ما را از این خبر آگاه کنند به ملت ما مژده دهند آیا خبر «نباء عظیم» است؟ آیا وعده خدا نزدیک است که بایستی مستضعفین وارثان زمین شوند؟ آیا تمامی اینها سِر و راز مژده ظهور و نزدیکی آن است؟
رویدادهایی که حال طبیعی ندارد، ما بارها از بزرگان خود، مراجع تقلید تشییع کرده ایم اما این تشییع عادی نبود. شور و هیجانی که ملت های مسلمان و در رأس آن ایران اسلامی را فرا گرفته، چشم هایی که به ظاهر گریان شهدا اما در معنا چیز دیگر، سخنان وصف ناپذیر از قشرهای متفاوت مردم، همه و همه خبر از خبری بزرگ می دهد؛
خبری بزرگ! خبری بزرگ!
خدایا چشم های گریان و دلهای داغ دیده این مردم عاشق را به اشک های شوق و قلب های مملو از انتظار آن موعود راستین و رویت خورشید آل محمد (ص) جبران فرما و در ظهور آن آمال انبیاء و منتقم بزرگ زهرای اطهر (س) تعجیل فرما.
اللهم عجل لولیک الفرج ؛ آمین یارب العالمین
عبدالحسین سازور