پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران به وسیله 300 تن از دانشجویان جوان در روز 13 آبان ماه سال 58 تعدادی از دانشجویان مقابل دوربین های خبرنگاران قرار گرفتند و بیانیه اول و دوم تسخیر کنندگان را مقابل دوربین ها قرائت کردند.
سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران به وسیله 300 تن از دانشجویان جوان در روز 13 آبان ماه سال 58 تعدادی از دانشجویان مقابل دوربین های خبرنگاران قرار گرفتند و بیانیه اول و دوم تسخیر کنندگان را مقابل دوربین ها قرائت کردند. دانشجویانی که در پاسخ به سوال خبرنگار که نام آنها را پرسیده بود در جواب گفتند: دانشجویان پیرو خط امام.
پس از این اتفاق بود که دانشجویان پیرو خط امام با همین نام در سخنرانی و اعلام مواضع خود حضور یافتند. با مشخص شدن مسئولیت های هر فرد، دانشجویان شش ماه را در سفارت امریکا که به لانه جاسوسی تغییر نام داده بودند ماندند. شورای مرکزی و شورای بازو در کنار هم مسئولیت رسیدگی به امور لانه را برعهده داشتند. رضا سیف اللهی، محسن میردامادی، حبیب الله بی طرف و رحیم باطنی شورای مرکزی را تشکیل می دادند. علی اصغر زحمتکش، عباس عبدی، سیدمحمد هاشمی اصفهانی، اکبر رفان، محمدرضا خاتمی، محسن امینزاده، رحمان دادمان، شمسالدین وهابی، وفا تابش، محمد نعیمیپور، حسین شیخالاسلام و فروز رجاییفر شورای اعضای شورای بازو بودند.
پس از گذشت شش ماه از تسخیر لانه جاسوسی با تصمیم گیری دانشجویان و اطلاعات سپاه مقرر شد، گروگان ها در چند دسته به شهرهای مختلف اعزام شوند و دلیل این کار عدم تجمع گروگان ها و شکست هرگونه عملیات رهایی آنها بود. با اقدام به فرار ناموفق یکی از گروگان ها در تابستان 59 شورای مرکزی دانشجویان با توافق سپاه گروگان ها را در اختیار دولت شهید رجایی قرار داد. با انتقال گروگان ها به به زندان های اوین و توحید دانشجویان خط امام با تشکیل جلسه ای به ابراز نظر درباره آینده جنبش پرداختند. گروهی معتقد به تشکیل حزب بودند و برخی خواستار پایان دادن به کار تشکیلات شدند که در نتیجه رای گیری گروه دوم پیروز شد.
با حمله نیروهای عراق به مرزهای ایران در سال 59 دانشجویان نیز که در دوران حفاظت از گروگانها دورههای آموزش نظامی را به صورت کامل در پادگانهای شمال کشور گذرانده بودند، به جبهه رفتند. همچنین ارتباطات گسترده قبلی با سپاه پاسداران سبب شد تا اکثر دانشجویان لباس سبز پاسداری را به تن کنند. اکبر رفان که بعدها اولین فرمانده نیروی هوایی سپاه لقب گرفت، حسین دهقان مدتی به لبنان رفت و در دهه 80 رئیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی شد، علیرضا افشار بعدها رئیس ستاد مشترک سپاه پاسداران، فرمانده کل بسیج و معاون فرهنگی ستاد کل نیروهای مسلح بود و رضا سیفاللهی که بعدها مسئول اطلاعات سپاه و اولین فرمانده نیروی انتظامی شد، از جمله این افراد بودند . احمدرضا کاظمی پسرعموی شهید احمد کاظمی، علی زحمتکش، محمدرضا خاتمی و محمد نعیمیپور نیز از جمله پاسداران دهه 60 بودند.
در روز 16 آبان خبر شهادت حسن علم الهدی و تعدادی از یارانش منتشر شد. اگرچه علم الهدی مستقیما در تسخیر لانه جاسوسی نقش نداشت اما همکاری مستقیم او با واحد بررسی و انتشار اسناد سبب شد تا دانشجوی پیرو خط امام باقی بماند. وی در ماجرای کاندیداتوری احمد مدنی برای ریاست جمهوری با همکاری واحد بررسی اسناد و واحد تبلیغات اسناد مربوط به همکاری مدنی با آمریکایی ها را در سطح وسیعی منتشر کرد. به همراه حسین علم الهدی، محمد فاضل و علی حاتمی از دیگر دانشجویان پیرو خط امام نیز به شهادت رسیدند.
محسن وزوایی از دانشجویان دانشگاه شریف که در لانه مسئولیت اطلاعات- عملیات را برعهده داشت، چند ماه زودتر از آغاز جنگ به سپاه پاسداران پیوست. با شروع جنگ وزوایی به جبهه غرب رفت و فرماندهی گردانی با کار ویژه عملیات پارتیزانی را برعهده گرفت. او در عملیات فتح بلندیهای بازی دراز فرمانده بود و در این عملیات مجروح شد. در آذر 1360 او فرمانده گردان حبیببن مظاهر تیپ تازه تأسیس محمدرسولالله (ص) شد که در عملیات فتحالمبین این گردان نوک عملیات بود. با تأسیس تیپ 10 سیدالشهدا او فرمانده این تیپ شد و در فروردین 61 با همین تیپ وارد عملیات بیتالمقدس (فتح خرمشهر) شد و در این عملیات بود که در22 اردیبهشت هنگام هدایت نیروهایش چند کیلومتر مانده به خرمشهر به شهادت رسید.
عباس ورامینی نیز یکی دیگر از دانشجویان خط امام بود که مسئولیت آموزش نظامی دانشجویان را برعهده داشت. ورامینی همانند تعدادی دیگر از دانشجویان در سال 58 با یکی از دختران دانشجوی پیرو خط امام ازدواج کرد و خطبه عقد او را امام خمینی (ره) قرائت کرد. ورامینی در سال 61 با حکم احمد متوسلیان به فرماندهی ستاد لشکر 27 محمدرسولالله (ص) منصوب شد. مسئولیت سپاه 11 قدر و قرارگاه نجف اشرف از دیگر مسئولیتهای او بود. ورامینی سرانجام در 28 آبان 62 در ارتفاعات کانیمانگا و در عملیات والفجر 4 به شهادت رسید.
محسن امین زاده نیز در دوران خاتمی به معاونت آسیایی وزارت امور خارجه رفت و وزیر در سایه دوران وزارت کمال خرازی بود. مهاجر و محمد مهدی رحمتی نیز از دانشجویان خط امام بودند که مسئولیتهایی را تجربه کردند. محمدمهدی رحمتی بعدها به معاونت نظارت راهبردی «معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری» در دوران دولت نهم منصوب شد.
در انتخابات مجلس سوم، ابراهیم اصغرزاده برای اولین بار به عنوان عضو دانشجویان پیرو خط امام کاندیدای تهران شد. او موفق شد تا به مجلس راه یابد اما اقدامات رادیکال او سبب شد تا در روزهای آخر مجلس بازداشت و محاکمه شود. اصغرزاده که سخنران ثابت مراسمهای دفتر تحکیم وحدت بود و حتی در دوم خرداد سال 78 اعلام کرد که از بمب اتم هم خطرناکتر است، به دلیل اختلافات گسترده در شورای شهر اول تهران به جمع مخالفان خاتمی پیوست و در انتخابات سال 80 کاندیدا شد که رد صلاحیت شد.
«طاهره رضازاده» از دیگر دانشجویان پیرو خط امام که همسر ابراهیم اصغرزاده نیزهست در انتخابات ششم به مجلس راه یافت. مجلس ششم دانشجویان پیرو خط امام دیگری نیز داشت. شمسالدین وهابی، محمد نعیمیپور و محمدرضا خاتمی که نایب رئیس مجلس نیز بود.
«حبیب الله بیطرف» دانشجوی یزدی دانشگاه تهران 8 سال وزیر نیرو بود. در دوران وزارت بیطرف، علی زحمتکش و وفا تابش دو عضو ارشد دانشجویان خط امام به خوزستان رفتند و مسئولیت ساخت سدهای بزرگ کرخه 2 و 3 را برعهده گرفتند. رحمان دادمان مدت کوتاهی وزیر راه و ترابری شد اما در یک حادثه هوایی جان باخت.
حسین شریفزادگان نیز یک سالی وزیر رفاه در دولت خاتمی بود. حسین دهقان و معصومه ابتکار نیز معاونان رئیسجمهور بودند. محمدرضا بهزادیاننژاد نیز در دوره دوم وزارت عبدالله نوری معاون اقتصادی وزارت کشور شد.
بهزادیان در اواخر دوران خاتمی رئیس اتاق بازرگانی تهران شد اما در آبان 84 جایش را به محمد نهاوندیان داد. در دولت نهم نیز علیرضا افشار سمتهای معاونت سیاسی و اجتماعی وزارت کشور را در دوران پورمحمدی و محصولی تجربه کرد.
عزتالله ضرغامی، به مانند بسیاری از دانشجویان پس از پایان کار لانه به سپاه پاسداران پیوست اما علاقههای فرهنگی او را پس از جنگ به معاونت سینمایی وزارت ارشاد کشاند، معاونت پارلمانی و امور استانها در دوران ریاست علی لاریجانی و مجلس ششم سبب شد تا ضرغامی در بهار 83 به ریاست سازمان صدا و سیما منصوب شود. ضرغامی سالها سخنران مراسم 13 آبان در مقابل لانه جاسوسی بود.
اما سرنوشت محمد علی جعفری یا همان عزیز جعفری به گونهای دیگر بود. جعفری متولد یزد در دانشکده معماری دانشگاه تهران تحصیل میکرد، به مانند بقیه به سپاه پیوست و بزودی با فراگیری فنون رزمی، اولین گردان زرهی سپاه را ایجاد کرد. فرماندهی تیپ عاشورا، قرارگاه قدس و قرارگاه نجف در دوران جنگ و فرماندهی نیروی زمینی سپاه به مدت 13 سال و 5 سال فرماندهی قرارگاه ثارالله تهران از جمله مسئولیتهای عزیز جعفری بود. وی در زمستان 86 با حکم فرماندهی کل قوا، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.
با وجودی که از تعدادی دانشجویان پیرو خط امام نام و نشانی در دسترس نیست اما می توان اسامی بسیاری از آنان را در سمت استادی در دانشگاه های کشور دید از جمله آنها دکتر فیروزآبادی همسر شهید شوریده و استاد مکانیک دانشگاه شریف تا دکتر محمدحسین صادقی عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس، از دکتر عبدالحسین روحالامین استاد داروسازی دانشگاه تهران تا محمدهاشم پوریزدانپرست، استاد اقتصاد دانشگاه شیراز هستند.
پس از این اتفاق بود که دانشجویان پیرو خط امام با همین نام در سخنرانی و اعلام مواضع خود حضور یافتند. با مشخص شدن مسئولیت های هر فرد، دانشجویان شش ماه را در سفارت امریکا که به لانه جاسوسی تغییر نام داده بودند ماندند. شورای مرکزی و شورای بازو در کنار هم مسئولیت رسیدگی به امور لانه را برعهده داشتند. رضا سیف اللهی، محسن میردامادی، حبیب الله بی طرف و رحیم باطنی شورای مرکزی را تشکیل می دادند. علی اصغر زحمتکش، عباس عبدی، سیدمحمد هاشمی اصفهانی، اکبر رفان، محمدرضا خاتمی، محسن امینزاده، رحمان دادمان، شمسالدین وهابی، وفا تابش، محمد نعیمیپور، حسین شیخالاسلام و فروز رجاییفر شورای اعضای شورای بازو بودند.
پس از گذشت شش ماه از تسخیر لانه جاسوسی با تصمیم گیری دانشجویان و اطلاعات سپاه مقرر شد، گروگان ها در چند دسته به شهرهای مختلف اعزام شوند و دلیل این کار عدم تجمع گروگان ها و شکست هرگونه عملیات رهایی آنها بود. با اقدام به فرار ناموفق یکی از گروگان ها در تابستان 59 شورای مرکزی دانشجویان با توافق سپاه گروگان ها را در اختیار دولت شهید رجایی قرار داد. با انتقال گروگان ها به به زندان های اوین و توحید دانشجویان خط امام با تشکیل جلسه ای به ابراز نظر درباره آینده جنبش پرداختند. گروهی معتقد به تشکیل حزب بودند و برخی خواستار پایان دادن به کار تشکیلات شدند که در نتیجه رای گیری گروه دوم پیروز شد.
با حمله نیروهای عراق به مرزهای ایران در سال 59 دانشجویان نیز که در دوران حفاظت از گروگانها دورههای آموزش نظامی را به صورت کامل در پادگانهای شمال کشور گذرانده بودند، به جبهه رفتند. همچنین ارتباطات گسترده قبلی با سپاه پاسداران سبب شد تا اکثر دانشجویان لباس سبز پاسداری را به تن کنند. اکبر رفان که بعدها اولین فرمانده نیروی هوایی سپاه لقب گرفت، حسین دهقان مدتی به لبنان رفت و در دهه 80 رئیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی شد، علیرضا افشار بعدها رئیس ستاد مشترک سپاه پاسداران، فرمانده کل بسیج و معاون فرهنگی ستاد کل نیروهای مسلح بود و رضا سیفاللهی که بعدها مسئول اطلاعات سپاه و اولین فرمانده نیروی انتظامی شد، از جمله این افراد بودند . احمدرضا کاظمی پسرعموی شهید احمد کاظمی، علی زحمتکش، محمدرضا خاتمی و محمد نعیمیپور نیز از جمله پاسداران دهه 60 بودند.
در روز 16 آبان خبر شهادت حسن علم الهدی و تعدادی از یارانش منتشر شد. اگرچه علم الهدی مستقیما در تسخیر لانه جاسوسی نقش نداشت اما همکاری مستقیم او با واحد بررسی و انتشار اسناد سبب شد تا دانشجوی پیرو خط امام باقی بماند. وی در ماجرای کاندیداتوری احمد مدنی برای ریاست جمهوری با همکاری واحد بررسی اسناد و واحد تبلیغات اسناد مربوط به همکاری مدنی با آمریکایی ها را در سطح وسیعی منتشر کرد. به همراه حسین علم الهدی، محمد فاضل و علی حاتمی از دیگر دانشجویان پیرو خط امام نیز به شهادت رسیدند.
محسن وزوایی از دانشجویان دانشگاه شریف که در لانه مسئولیت اطلاعات- عملیات را برعهده داشت، چند ماه زودتر از آغاز جنگ به سپاه پاسداران پیوست. با شروع جنگ وزوایی به جبهه غرب رفت و فرماندهی گردانی با کار ویژه عملیات پارتیزانی را برعهده گرفت. او در عملیات فتح بلندیهای بازی دراز فرمانده بود و در این عملیات مجروح شد. در آذر 1360 او فرمانده گردان حبیببن مظاهر تیپ تازه تأسیس محمدرسولالله (ص) شد که در عملیات فتحالمبین این گردان نوک عملیات بود. با تأسیس تیپ 10 سیدالشهدا او فرمانده این تیپ شد و در فروردین 61 با همین تیپ وارد عملیات بیتالمقدس (فتح خرمشهر) شد و در این عملیات بود که در22 اردیبهشت هنگام هدایت نیروهایش چند کیلومتر مانده به خرمشهر به شهادت رسید.
عباس ورامینی نیز یکی دیگر از دانشجویان خط امام بود که مسئولیت آموزش نظامی دانشجویان را برعهده داشت. ورامینی همانند تعدادی دیگر از دانشجویان در سال 58 با یکی از دختران دانشجوی پیرو خط امام ازدواج کرد و خطبه عقد او را امام خمینی (ره) قرائت کرد. ورامینی در سال 61 با حکم احمد متوسلیان به فرماندهی ستاد لشکر 27 محمدرسولالله (ص) منصوب شد. مسئولیت سپاه 11 قدر و قرارگاه نجف اشرف از دیگر مسئولیتهای او بود. ورامینی سرانجام در 28 آبان 62 در ارتفاعات کانیمانگا و در عملیات والفجر 4 به شهادت رسید.
محسن امین زاده نیز در دوران خاتمی به معاونت آسیایی وزارت امور خارجه رفت و وزیر در سایه دوران وزارت کمال خرازی بود. مهاجر و محمد مهدی رحمتی نیز از دانشجویان خط امام بودند که مسئولیتهایی را تجربه کردند. محمدمهدی رحمتی بعدها به معاونت نظارت راهبردی «معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری» در دوران دولت نهم منصوب شد.
در انتخابات مجلس سوم، ابراهیم اصغرزاده برای اولین بار به عنوان عضو دانشجویان پیرو خط امام کاندیدای تهران شد. او موفق شد تا به مجلس راه یابد اما اقدامات رادیکال او سبب شد تا در روزهای آخر مجلس بازداشت و محاکمه شود. اصغرزاده که سخنران ثابت مراسمهای دفتر تحکیم وحدت بود و حتی در دوم خرداد سال 78 اعلام کرد که از بمب اتم هم خطرناکتر است، به دلیل اختلافات گسترده در شورای شهر اول تهران به جمع مخالفان خاتمی پیوست و در انتخابات سال 80 کاندیدا شد که رد صلاحیت شد.
«طاهره رضازاده» از دیگر دانشجویان پیرو خط امام که همسر ابراهیم اصغرزاده نیزهست در انتخابات ششم به مجلس راه یافت. مجلس ششم دانشجویان پیرو خط امام دیگری نیز داشت. شمسالدین وهابی، محمد نعیمیپور و محمدرضا خاتمی که نایب رئیس مجلس نیز بود.
«حبیب الله بیطرف» دانشجوی یزدی دانشگاه تهران 8 سال وزیر نیرو بود. در دوران وزارت بیطرف، علی زحمتکش و وفا تابش دو عضو ارشد دانشجویان خط امام به خوزستان رفتند و مسئولیت ساخت سدهای بزرگ کرخه 2 و 3 را برعهده گرفتند. رحمان دادمان مدت کوتاهی وزیر راه و ترابری شد اما در یک حادثه هوایی جان باخت.
حسین شریفزادگان نیز یک سالی وزیر رفاه در دولت خاتمی بود. حسین دهقان و معصومه ابتکار نیز معاونان رئیسجمهور بودند. محمدرضا بهزادیاننژاد نیز در دوره دوم وزارت عبدالله نوری معاون اقتصادی وزارت کشور شد.
بهزادیان در اواخر دوران خاتمی رئیس اتاق بازرگانی تهران شد اما در آبان 84 جایش را به محمد نهاوندیان داد. در دولت نهم نیز علیرضا افشار سمتهای معاونت سیاسی و اجتماعی وزارت کشور را در دوران پورمحمدی و محصولی تجربه کرد.
عزتالله ضرغامی، به مانند بسیاری از دانشجویان پس از پایان کار لانه به سپاه پاسداران پیوست اما علاقههای فرهنگی او را پس از جنگ به معاونت سینمایی وزارت ارشاد کشاند، معاونت پارلمانی و امور استانها در دوران ریاست علی لاریجانی و مجلس ششم سبب شد تا ضرغامی در بهار 83 به ریاست سازمان صدا و سیما منصوب شود. ضرغامی سالها سخنران مراسم 13 آبان در مقابل لانه جاسوسی بود.
اما سرنوشت محمد علی جعفری یا همان عزیز جعفری به گونهای دیگر بود. جعفری متولد یزد در دانشکده معماری دانشگاه تهران تحصیل میکرد، به مانند بقیه به سپاه پیوست و بزودی با فراگیری فنون رزمی، اولین گردان زرهی سپاه را ایجاد کرد. فرماندهی تیپ عاشورا، قرارگاه قدس و قرارگاه نجف در دوران جنگ و فرماندهی نیروی زمینی سپاه به مدت 13 سال و 5 سال فرماندهی قرارگاه ثارالله تهران از جمله مسئولیتهای عزیز جعفری بود. وی در زمستان 86 با حکم فرماندهی کل قوا، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.
با وجودی که از تعدادی دانشجویان پیرو خط امام نام و نشانی در دسترس نیست اما می توان اسامی بسیاری از آنان را در سمت استادی در دانشگاه های کشور دید از جمله آنها دکتر فیروزآبادی همسر شهید شوریده و استاد مکانیک دانشگاه شریف تا دکتر محمدحسین صادقی عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس، از دکتر عبدالحسین روحالامین استاد داروسازی دانشگاه تهران تا محمدهاشم پوریزدانپرست، استاد اقتصاد دانشگاه شیراز هستند.