اظهارات جدید پروانه سلحشوری:
من را میشناسید آدمی هستم که با دلم کار میکنم، عقلم شاید بگوید برو ولی دلم میگوید نه و هرچه تلاش کردم شاید اصلاحاتی که دنبالش هستیم از طریق صندوق رأی پیگیری کنم، اما نتوانستم.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ پروانه سلحشوری، نماینده پرحاشیه اصلاح طلب مجلس دهم که برای انتخابات مجلس یازدهم ثبت نام نکرد و دلیل این عدم حضور را نظارت استصوابی اعلام کرده بود، در گفتگو با خبرگزاری اصلاح طلب برنا شناخته شدن خود نسبت به چهارسال گذشته را اراده خدا دانسته و گفته است: «چهار سال پیش کسی پروانه سلحشوری را نمیشناخت شاید خود سلحشوری هم تصور نمیکرد در جایگاه امروز بایستد اما وقتی اراده خداوند وسط باشد، داستان فرق میکند. بندگان خدا در این دایره قسمت نقطه پرگار هستند و من هم یک نقطه پرگار برای یک مدت خاصی بودم.» البته ظاهرا این نماینده اصلاح طلب معتقد بوده و هست که بدنامی بهتر از بی نامی است و نگاهی هم به ماجرای برادر حاتم طائی انداخته است!
بخش های مهم اظهارات سلحشوری را در ادامه خواهید خواند:
*بزرگانی که پیشکسوت هستند و برایشان ارزش قائل هستم به من گفتند باید -برای انتخابات- حضور پیدا کنم که این مرا مردد کرد. دوستان جوانم از اقصی نقاط کشور متنی با این عنوان که منتظر حضورت برای ثبتنام در انتخابات مجلس یازدهم هستیم، برایم ارسال میکردند اما نتوانستم وجدان خود را راضی کنم. نه ترس از رد صلاحیت داشتم و نه فشارها و هزینههایی که خود و خانوادهام در 4 سال اخیر به شدت دادیم. من را میشناسید آدمی هستم که با دلم کار میکنم، عقلم شاید بگوید برو ولی دلم میگوید نه و هرچه تلاش کردم شاید اصلاحاتی که دنبالش هستیم از طریق صندوق رأی پیگیری کنم، اما نتوانستم.
*کسی که معتقد است این مجلس، کارآمدی ندارد و مجلس آنطور که باید در شأن یک مجلس دموکراتیک نیست پس وقتی حرفی را بیان کرده، نقض گفتار خود است که در انتخابات شرکت کند.
*فکر میکنم فراتر از زن بودن در مجلس دهم فعالیت کردم و بحث فراکسیون زنان نیست. همیشه کسانی هستند که صدای مردم خواهند ماند. 4 سال پیش کسی پروانه سلحشوری را نمیشناخت شاید خود سلحشوری هم تصور نمیکرد در جایگاه امروز بایستد اما وقتی اراده خداوند وسط باشد، داستان فرق میکند. بندگان خدا در این دایره قسمت نقطه پرگار هستند و من هم یک نقطه پرگار برای یک مدت خاصی بودم.
*با مردم هستم و پا پس نمیکشم. فعال مدنی خواهم ماند به خصوص در حوزههایی که علاقه دارم و دلم میخواهد، بتوانم در آنها حضور پررنگ داشته باشم.
*من نه کسی را تشویق می کنم که در انتخابات حضور یابد و نه کسی را منع می کنم که نیاید اما در مورد خودم نیامدنم، بهتر از آمدنم است.
*قالیباف یک نظامی است و اگر رئیس مجلس شود مجلس را به دست نظامیان دادیم. البته مجلس دهم هم همینطور بود. اگر احمدینژاد میآمد مجلس به دست لمپنها میافتاد و یا اگر جلیلی میآمد مجلس، دست آنهایی که فکر بسته و تفکر بسیار محدود و ناکارآمد دارند، میافتاد.
*زمانی که وزارت میراث تصویب شد خیلی از فعالین آن حوزه از اقصی نقاط کشور به من گفتند که شما باید مطرح شوید. من اصلا سهم خواهی را نمیپذیرم، همه جا شایسته سالاری را قبول دارم و شاید اگر این پیشنهاد را رئیس جمهور به من میداد، در وهله اول ممکن بود نپذیرم، شاید هم می پذیرفتم. اساسا این موضوع مطرح نبود. سهم خواهی حرف زشتی است. برخی افراد از ترس معرفی، شروع به تخریب من کردند.
*من و تو خیلی کار غیر حرفه ای و غیراخلاقی انجام داد. با «نو کالر آی دی» با من تماس گرفته شد وقتی اینها زنگ زدند، دفعه اول جواب ندادم چون متوجه نشدم. یکی از دوستانم با «نو کالر آی دی» بامن تماس میگیرد گمان کردم اوست زنگ زدم و پاسخ نداد. بعد از چند ساعتی با این نو کالر آی دی مجددا زنگ زدند و جواب دادم، گفت من رحمانی هستم خبرنگار آزاد، چند بار هم پرسیدم خبرنگار آزاد یعنی چه؟ و برای کجا کار میکنید؟ که گفت گزارش کوتاه تهیه می کنم و در حین صحبتم گفت: کمیسیون ویژهای میخواهید برای حوادث آبان ماه تشکیل دهید، دیدم چیز خاصی نیست و این را قبلا هم خبری کرده بودم. در پاسخ به سوالش گفتم در جریان طرحی هستیم تا کمیسیون ویژهای را بعد از تعطیلات مجلس به صحنه بیاوریم. خبرنگار «من و تو» معرفی نکرد از کدام رسانه و کجاست؟ حالا اگر میگفت شاید مصاحبه میکردم. آدمی نیستم از رسانه ها بترسم و یا کسی بگوید اهل فلان رسانه هستم و مصاحبه نکنم.
*برای تاریخ، اتفاقاتی که در دوره ریاستم در فراکسیون زنان رخ داد را مینویسم، خاطرات خودم را خواهم نوشت. با همه فشارها از درون مجلس ماندم، کاری به بیرون ندارم فشار بیرون آدم را نابود نمیکند.
*بزرگانی که پیشکسوت هستند و برایشان ارزش قائل هستم به من گفتند باید -برای انتخابات- حضور پیدا کنم که این مرا مردد کرد. دوستان جوانم از اقصی نقاط کشور متنی با این عنوان که منتظر حضورت برای ثبتنام در انتخابات مجلس یازدهم هستیم، برایم ارسال میکردند اما نتوانستم وجدان خود را راضی کنم. نه ترس از رد صلاحیت داشتم و نه فشارها و هزینههایی که خود و خانوادهام در 4 سال اخیر به شدت دادیم. من را میشناسید آدمی هستم که با دلم کار میکنم، عقلم شاید بگوید برو ولی دلم میگوید نه و هرچه تلاش کردم شاید اصلاحاتی که دنبالش هستیم از طریق صندوق رأی پیگیری کنم، اما نتوانستم.
*کسی که معتقد است این مجلس، کارآمدی ندارد و مجلس آنطور که باید در شأن یک مجلس دموکراتیک نیست پس وقتی حرفی را بیان کرده، نقض گفتار خود است که در انتخابات شرکت کند.
*فکر میکنم فراتر از زن بودن در مجلس دهم فعالیت کردم و بحث فراکسیون زنان نیست. همیشه کسانی هستند که صدای مردم خواهند ماند. 4 سال پیش کسی پروانه سلحشوری را نمیشناخت شاید خود سلحشوری هم تصور نمیکرد در جایگاه امروز بایستد اما وقتی اراده خداوند وسط باشد، داستان فرق میکند. بندگان خدا در این دایره قسمت نقطه پرگار هستند و من هم یک نقطه پرگار برای یک مدت خاصی بودم.
*با مردم هستم و پا پس نمیکشم. فعال مدنی خواهم ماند به خصوص در حوزههایی که علاقه دارم و دلم میخواهد، بتوانم در آنها حضور پررنگ داشته باشم.
*من نه کسی را تشویق می کنم که در انتخابات حضور یابد و نه کسی را منع می کنم که نیاید اما در مورد خودم نیامدنم، بهتر از آمدنم است.
*قالیباف یک نظامی است و اگر رئیس مجلس شود مجلس را به دست نظامیان دادیم. البته مجلس دهم هم همینطور بود. اگر احمدینژاد میآمد مجلس به دست لمپنها میافتاد و یا اگر جلیلی میآمد مجلس، دست آنهایی که فکر بسته و تفکر بسیار محدود و ناکارآمد دارند، میافتاد.
*زمانی که وزارت میراث تصویب شد خیلی از فعالین آن حوزه از اقصی نقاط کشور به من گفتند که شما باید مطرح شوید. من اصلا سهم خواهی را نمیپذیرم، همه جا شایسته سالاری را قبول دارم و شاید اگر این پیشنهاد را رئیس جمهور به من میداد، در وهله اول ممکن بود نپذیرم، شاید هم می پذیرفتم. اساسا این موضوع مطرح نبود. سهم خواهی حرف زشتی است. برخی افراد از ترس معرفی، شروع به تخریب من کردند.
*من و تو خیلی کار غیر حرفه ای و غیراخلاقی انجام داد. با «نو کالر آی دی» با من تماس گرفته شد وقتی اینها زنگ زدند، دفعه اول جواب ندادم چون متوجه نشدم. یکی از دوستانم با «نو کالر آی دی» بامن تماس میگیرد گمان کردم اوست زنگ زدم و پاسخ نداد. بعد از چند ساعتی با این نو کالر آی دی مجددا زنگ زدند و جواب دادم، گفت من رحمانی هستم خبرنگار آزاد، چند بار هم پرسیدم خبرنگار آزاد یعنی چه؟ و برای کجا کار میکنید؟ که گفت گزارش کوتاه تهیه می کنم و در حین صحبتم گفت: کمیسیون ویژهای میخواهید برای حوادث آبان ماه تشکیل دهید، دیدم چیز خاصی نیست و این را قبلا هم خبری کرده بودم. در پاسخ به سوالش گفتم در جریان طرحی هستیم تا کمیسیون ویژهای را بعد از تعطیلات مجلس به صحنه بیاوریم. خبرنگار «من و تو» معرفی نکرد از کدام رسانه و کجاست؟ حالا اگر میگفت شاید مصاحبه میکردم. آدمی نیستم از رسانه ها بترسم و یا کسی بگوید اهل فلان رسانه هستم و مصاحبه نکنم.
*برای تاریخ، اتفاقاتی که در دوره ریاستم در فراکسیون زنان رخ داد را مینویسم، خاطرات خودم را خواهم نوشت. با همه فشارها از درون مجلس ماندم، کاری به بیرون ندارم فشار بیرون آدم را نابود نمیکند.