یکی از تئوریسین های اصلاحات خبر داد:
«این استراتژی (جنبش اجتماعی!) نیرویی است که سبب جلو رفتن استراتژی بهبودخواهی حکومتی می‌شود و جنبش اجتماعی به معنای شورش نیست بلکه خشونت خط قرمز آن است. برای جنبش‌ها انتخابات اهمیت زیادی دارد تا از فرصت‌ها استفاده کنند.»
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛
علیرضا علوی‌تبار، از تئوریسین‌های جریان اصلاحات که با همکاری دولت
مدتیست تحت عنوان "جنبش اجتماعی"! خواهان حرکت میلیونی علیه نظام در
خیابان‌ها شده به تازگی در یک میتینگ سیاسی در اصفهان که توسط حزب اتحاد
ملت برگزار شد، در خصوص این جنبش گفته است:
«این استراتژی (جنبش اجتماعی!) نیرویی است که سبب جلو رفتن استراتژی بهبودخواهی حکومتی می‌شود و جنبش اجتماعی به معنای شورش نیست بلکه خشونت خط قرمز آن است. برای جنبش‌ها انتخابات اهمیت زیادی دارد تا از فرصت‌ها استفاده کنند.»
در همین حال خبرگزاری دولتی ایرنا هم بخش‌های دیگری از همین اظهارات علوی‌تبار را منتشر کرده که در آن می‌خوانیم:
«بهترین روشی که اصلاح‌طلبان می‌توانند برای انتخابات مجلس شورای اسلامی در پیش بگیرند، بهبودخواهی حکومتی توام با جنبش اجتماعی است. ـ
او درباره جنبش اجتماعی خیابانی همچنین با اشاره به تظاهرات موسوم به سکوت در فتنه ۸۸ می‌افزاید: هیچ کشوری در منطقه نمی‌تواند ۳ میلیون نفر را به خیابان بیاورد که حتی بطری آب خود را روی زمین نیندازند اما ما این کار را کردیم.
علوی‌تبار در تکمیل اظهارات خود تصریح می‌کند: در جنبش اجتماعی نیز فرودستان جامعه به روش مسالمت آمیز، حرکت‌های دسته جمعی سازمان یافته‌ای را –در خیابان‌ها- انجام می‌دهند و خط قرمز آنها، خشونت است.
*حقیقتا این سطح از آزادی در هیچ حکومتی از جهان وجود ندارد که طراحان یک حرکت اعتراضی خشن در خیابان‌ها، صراحتا و در تریبون‌های علنی از راهبردهای خود سخن بگویند و کسی هم معترض آنها نشود.
البته بایستی توجه داشت که علوی‌تبار در اظهارات خود در حالی بر خط قرمز بودن خشونت تأکید کرده است که اولا هر ذهن عاقلی تشخیص می‌دهد که جمعیت سرازیر شده در خیابان هیچ فرماندهی نمی‌پذیرد. (کما اینکه در سال ۸۸ نپذیرفت)
در ثانی مخاطبان محترم باید بدانند که علوی‌تبار چندی قبل حتی از لزوم اشغال مراکز حساس نظام پس از همان حرکت میلیونی مسالمت‌آمیز سخن گفته و تأکید کرده بود که اصلاح‌طلبان بعنوان فرماندهان این حرکت بایستی زحمت برخوردهای امنیتی را نیز پذیرا باشند!
فی‌الجمله اینکه ژست ضد خشونت آقای علوی‌تبار صرفا برای فرار از برخورد امنیتی قبل از اجرای پروژه است و اتفاقا حرکت طراحی شده از سوی ایشان و دوستان ایشان؛ صرفا بر بستر خشونت قابلیت اجرا دارد.
ما در مجموعه وبلاگ مشرق طی ۳ سال گذشته و حتی قبل از شکل‌گیری اغتشاشات دیماه ۹۶، راجع به طراحی خطرناک پیش‌گفته و احتمالات آن با مسمّای «فتنه اقتصادی» توضیحات مبسوطی را به مخاطبان محترم ارائه کرده و توضیح داده‌ایم که نوشداروی این بلای دامنگیر، ورود بصیرانه خواص کشور به ماجراست.
ضمن اینکه اکنون و پس از گذشت سال‌ها از آغاز طراحی فتنه اقتصادی، توضیحات علوی‌تبار مبنی بر خیز برداشتن شاخه خیابانی ستاد جریان خاص به بهانه انتخابات، آنقدر واضح و شفاف هست که نیازی به توضیح و تحلیل بیشتر نداشته باشد...
این نکته نیز گفتنیست که جریان سیاسی خاص تصور می‌کند توانسته است با سیاه‌نمایی و بزرگنمایی از مشکلات کشور، یک خط اعتراضی ویژه را طراحی کند که به هر بهانه‌ای از لردگان گرفته تا انتخابات قادر است به خیابان بیاید و پس از فقط چند روز به بهانه مشکلات اقتصادی، سمت اساس نظام اسلامی هجوم ببرد.
رخدادی که نمونه کوچکتر آن را در اغتشاشات دیماه ۹۶ شاهد بودیم و دیدیم چگونه افرادی که به دروغ مدعی گرسنگی بودند؛ پس از تنها چند روز در کمال سیری اقدام به سوزاندن پرچم ایران کردند.
اصلاح‌طلبان از اغتشاشات دیماه ۹۶ با عنوان پیش‌لرزه یاد کرده‌اند!
علوی‌تبار، قبل از این هم تاکتیک اصلی جنبش اجتماعی را اعتراض خیابانی عنوان کرده و بر فرصت بودن انتخابات برای جنبش خیابانی تأکید کرده بود.
«این استراتژی (جنبش اجتماعی!) نیرویی است که سبب جلو رفتن استراتژی بهبودخواهی حکومتی می‌شود و جنبش اجتماعی به معنای شورش نیست بلکه خشونت خط قرمز آن است. برای جنبش‌ها انتخابات اهمیت زیادی دارد تا از فرصت‌ها استفاده کنند.»
در همین حال خبرگزاری دولتی ایرنا هم بخش‌های دیگری از همین اظهارات علوی‌تبار را منتشر کرده که در آن می‌خوانیم:
«بهترین روشی که اصلاح‌طلبان می‌توانند برای انتخابات مجلس شورای اسلامی در پیش بگیرند، بهبودخواهی حکومتی توام با جنبش اجتماعی است. ـ
او درباره جنبش اجتماعی خیابانی همچنین با اشاره به تظاهرات موسوم به سکوت در فتنه ۸۸ می‌افزاید: هیچ کشوری در منطقه نمی‌تواند ۳ میلیون نفر را به خیابان بیاورد که حتی بطری آب خود را روی زمین نیندازند اما ما این کار را کردیم.
علوی‌تبار در تکمیل اظهارات خود تصریح می‌کند: در جنبش اجتماعی نیز فرودستان جامعه به روش مسالمت آمیز، حرکت‌های دسته جمعی سازمان یافته‌ای را –در خیابان‌ها- انجام می‌دهند و خط قرمز آنها، خشونت است.
*حقیقتا این سطح از آزادی در هیچ حکومتی از جهان وجود ندارد که طراحان یک حرکت اعتراضی خشن در خیابان‌ها، صراحتا و در تریبون‌های علنی از راهبردهای خود سخن بگویند و کسی هم معترض آنها نشود.
البته بایستی توجه داشت که علوی‌تبار در اظهارات خود در حالی بر خط قرمز بودن خشونت تأکید کرده است که اولا هر ذهن عاقلی تشخیص می‌دهد که جمعیت سرازیر شده در خیابان هیچ فرماندهی نمی‌پذیرد. (کما اینکه در سال ۸۸ نپذیرفت)
در ثانی مخاطبان محترم باید بدانند که علوی‌تبار چندی قبل حتی از لزوم اشغال مراکز حساس نظام پس از همان حرکت میلیونی مسالمت‌آمیز سخن گفته و تأکید کرده بود که اصلاح‌طلبان بعنوان فرماندهان این حرکت بایستی زحمت برخوردهای امنیتی را نیز پذیرا باشند!
فی‌الجمله اینکه ژست ضد خشونت آقای علوی‌تبار صرفا برای فرار از برخورد امنیتی قبل از اجرای پروژه است و اتفاقا حرکت طراحی شده از سوی ایشان و دوستان ایشان؛ صرفا بر بستر خشونت قابلیت اجرا دارد.
ما در مجموعه وبلاگ مشرق طی ۳ سال گذشته و حتی قبل از شکل‌گیری اغتشاشات دیماه ۹۶، راجع به طراحی خطرناک پیش‌گفته و احتمالات آن با مسمّای «فتنه اقتصادی» توضیحات مبسوطی را به مخاطبان محترم ارائه کرده و توضیح داده‌ایم که نوشداروی این بلای دامنگیر، ورود بصیرانه خواص کشور به ماجراست.
ضمن اینکه اکنون و پس از گذشت سال‌ها از آغاز طراحی فتنه اقتصادی، توضیحات علوی‌تبار مبنی بر خیز برداشتن شاخه خیابانی ستاد جریان خاص به بهانه انتخابات، آنقدر واضح و شفاف هست که نیازی به توضیح و تحلیل بیشتر نداشته باشد...
این نکته نیز گفتنیست که جریان سیاسی خاص تصور می‌کند توانسته است با سیاه‌نمایی و بزرگنمایی از مشکلات کشور، یک خط اعتراضی ویژه را طراحی کند که به هر بهانه‌ای از لردگان گرفته تا انتخابات قادر است به خیابان بیاید و پس از فقط چند روز به بهانه مشکلات اقتصادی، سمت اساس نظام اسلامی هجوم ببرد.
رخدادی که نمونه کوچکتر آن را در اغتشاشات دیماه ۹۶ شاهد بودیم و دیدیم چگونه افرادی که به دروغ مدعی گرسنگی بودند؛ پس از تنها چند روز در کمال سیری اقدام به سوزاندن پرچم ایران کردند.
اصلاح‌طلبان از اغتشاشات دیماه ۹۶ با عنوان پیش‌لرزه یاد کرده‌اند!
علوی‌تبار، قبل از این هم تاکتیک اصلی جنبش اجتماعی را اعتراض خیابانی عنوان کرده و بر فرصت بودن انتخابات برای جنبش خیابانی تأکید کرده بود.
