به گزارش شهدای ایران؛ درباره شهید کاوه کتاب‌های مختلفی نوشته شد، فیلم «شور شیرین» را ساختند، همایش‌های مختلف برگزار شد، اما شاید هنوز به جرات بتوان گفت کاوه را آنچنان که باید شناخت، نشناختیم. در مورد شهید کاوه همین کافی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند: «محمود موقع انقلاب شاگرد ما بود، ولی حالا استاد ما شد، او به فیض شهادت رسید، ولی ما هنوز مانده‌ایم.»
 
در پی عملیات سرنوشت‌ساز نیرو‌های سپاه در محور‌های مختلف کردستان و همزمان با تشکیل تیپ ویژه شهدا که فرماندهی آن بر عهده شهید ناصر کاظمی بود، شهید کاوه به عنوان فرمانده عملیات این تیپ انتخاب شد. پس از مدت کوتاهی از فعالیت او در این مسئولیت که با آزادسازی بسیاری از مناطق همراه بود، آوازه تیپ ویژه شهدا، آنچنان ضد انقلاب را متحیر ساخت که بکلی روحیه خود را از دست دادند و در مقابل هر یورش رزمندگان اسلام، فرار را بر قرار ترجیح می‌دادند و می‌دانستند که مقاومت در مقابل این یگان جز خسارت و نابودی ثمره‌ای برایشان نخواهد داشت.

 
*تولد و دوران تحصیل

 محمود در سال ۱۳۴۰ خورشیدی در مشهد مقدس و در خانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) متولد شد. پدرش که از کسبه متعهد به شمار می‌آمد، در دوران ستمشاهی و اختناق، با علماء و روحانیون مبارز، از جمله حضرت امام خامنه‌ای، شهید هاشمی‌نژاد و شهید کامیاب ارتباط داشت. وی که برای تربیت فرزندش اهمیت زیادی قایل بود، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی و نماز جماعت می‌برد و از این راه فرزندش را با مکتب اهل بیت (علیهم السّلام) و تعالیم انسان‌ساز اسلام آشنا می‌کرد.

شهید کاوه دوران تحصیلات ابتدایی خود را در چنین شرایطی سپری کرد. با علاقه قلبی و مشورت پدر وارد حوزه علمیه شد و همزمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد. با شروع جریانات انقلاب، او که جوانی با نشاط، فعال و مذهبی بود با شرکت در محافل درسی مسجد جوادالائمه و امام حسن مجتبی (علیهما السلام) که در آن زمان از مراکز تجمع نیرو‌های مبارز بود، از هدایت‌ها و تعالیم حضرت امام خامنه‌ای (دام ظله‌العالی) بهره‌های فراوانی برد و ره‌توشه‌های همین تعالیم را با خود به محیط دبیرستان و میان دانش‌آموزان منتقل می‌کرد. او در دبیرستان به عنوان محور مبارزه شناخته می‌شد. با علاقه وافر، به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (رحمه‌الله علیه) می‌پرداخت و فعالانه در راهپیمایی‌ها و درگیری‌های زمان انقلاب شرکت داشت.

*فعالیت‌های شهید کاوه پس ازانقلاب

با پیروزی انقلاب اسلامی شهید کاوه جزو اولین عناصر مومن و متعهدی بود که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مقدس مشهد پیوست و پس از گذراندن یک دوره آموزش شش ماهه چریکی، به آموزش نظامی برادران سپاه و بسیج پرداخت. پس از آن برای حفاظت از بیت شریف حضرت امام خمینی (ره) در یک ماموریت شش ماهه به تهران عزیمت کرد و با شروع جنگ تحمیلی، به همراه تعدادی از نیرو‌های خراسان به جبهه‌های جنوب اعزام شد. مدتی بعد به علت نیاز شدیدی که پادگان به مربی داشت، او را برای آماده‌سازی و آموزش نیرو‌ها به مشهد فراخواندند.

*نقش شهید در تیپ ویژه شهدا

آزادسازی «سد بوکان» و جاده ۴۷ کیلومتری آن، آزادسازی جاده صائبین دژ به تکاب، پاکسازی منطقه کیلر واشتوزنگ، آزادسازی محور استراتژیک پیرانشهر به سردشت که به عنوان مرکزیت و نقطه ثقل ضد انقلاب بشمار می‌آمد و منجر به انهدام مرکز رادیوئی آن‌ها و فتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه (آلواتان و آزادسازی زندان دوله تو) و کشتن بیش از ۷۵۰ نفر از ضد انقلاب شد، از جمله نبرد‌های تهاجمی بود که توسط شهید کاوه و همرزمانش در تیپ ویژه شهدا طرح‌ریزی و به اجرا گذاشته شد. تعداد عملیاتی که بوسیله این شهید علیه ضد انقلاب فرماندهی شد، آن قدر زیاد است که ذکر نام تمامی آن‌ها در این مختصر میسر نیست.

کاوه در عملیات‌های گوناگون شرکت داشت و کارآزموده میدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم، اداره واحد، مدیریت قوی، دوستی و رفاقت با عناصر لشکر، از لحاظ معنوی، اخلاق، ادب، تربیت، توجه و ذکر، یک انسان جوان، اما برجسته بود.

پس از شهادت سرداران رشید اسلام، شهید ناصر کاظمی، شهید محسن گنجی‌زاده و شهید محمد بروجردی در خرداد ۱۳۶۲ رسما به فرماندهی تیپ منصوب شده بود، با تلاش همه‌جانبه برای آموزش، سازماندهی و آماده‌سازی نیرو‌ها از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد.

با حکم فرمانده سپاه در تاریخ ۲۹ تیر ۶۲ تیپ ویژه شهدا ماموریت یافت تا در عملیات برون‌مرزی والفجر ۲ که در منطقه حاج عمران انجام می‌گرفت شرکت کند. در این عملیات شهید کاوه با هدایت قوی رزمندگان، اهداف از پیش‌تعیین‌شده تیپ از جمله ارتفاعات ۲۵۱۹ را با موفقیت به تصرف درآورد.

 
همزمان با عملیات والفجر ۴ ماموریت پاکسازی محور سردشت از لوث وجود ضد انقلاب (دمکرات‌ها و منافقین) به این تیپ واگذار شد. رزمندگان غیور و سلحشور نیز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزی کوه سیر، قوری، تالشو روستای اسلام آباد، مرکز رادیویی منافقین و مقر دمکرات‌ها را تصرف کردند.

تیپ ویژه شهدا سال ۶۳ در عملیات «بدر» همراه با سایر یگان‌های سپاه، با دشمن تا دندان مسلح جنگید و در تاریخ ۲۳ تیر ۶۴ در عملیات «قادر» (همراه با یگان‌هایی از ارتش) در جبهه شمالی سیدکان عراق باعث بر هم زدن آرایش نظامی دشمن شد. همچنین در عملیات پشتیبانی والفجر ۹ که در منطقه چوارته عراق انجام گرفت، در انهدام قوای دشمن و تصرف بخشی از خاک آنان نقش موثر داشت، که هر کدام نشانی از دلاوری‌ها و حماسه‌آفرینی شهید کاوه و یارانش را در خود ثبت کرده است.

*ویژگی‌های اخلاقی

روحیه اطاعت‌پذیری و ولایت‌مدارانه، هوش سرشار و چابکی در عملیات، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه، شجاعت و بی‌باکی، ساده‌زیستی و صمیمیت با نیرو‌ها از جمله ویژگی‌های شخصیتی آن شهید والامقام است.

با وجودی که در مقابل ضد انقلاب سازش‌ناپذیر، جسور و با شهامت بود، اما در داخل تیپ با نیرو‌های تحت امر خود برخوردی بسیار متواضعانه و با صفا و صمیمیت داشت و همین تواضع او سبب شده بود که محبوبیت خاصی بین نیرو‌ها داشته باشد.

شهید کاوه در قلب نیرو‌های بسیج و سپاه جای داشت و مصداق بارز تلفیق محبت و قاطعیت در امر فرماندهی نظامی بود.

*نظر شهید آبشناسان درمورد کاوه

امیر شهید سرتیپ «حسن آبشناسان» فرمانده لشکر ۲۳ نوهد گفته است: «اگر در دنیا یک چریک پاکباخته و دل‌باخته به اسلام و حضرت امام (ره) وجود داشته باشد، محمود کاوه است و هر رزمنده‌ای که بخواهد خوب پخته و آبدیده شود باید با تیپ ویژه شهدا پیش برود. تیپ ویژه شهدا که ایشان فرماندهی‌اش را بر عهده داشتند یکی از واحد‌های کارآمد ما محسوب می‌شد».

*مسئولیت‌ها

مربی آموزش نظامی، مسئول محافظین بیت امام، مربی آموزش نظامی، مسئول عملیات سقز، مسئول عملیات تیپ ویژه شهدا، فرمانده تیپ ویژه شهدا و فرمانده لشکر ویژه شهدا از عمده‌ترین مسئولیت‌های شهید کاوه بود.  شهید کاوه بار‌ها از ناحیه سر و صورت و دست و شکم مجروح شد که تنها در اردیبهشت ۱۳۶۵ در منطقه عمومی حاج عمران عراق مورد اصابت ۱۲ ترکش نارنجک از ناحیه سر قرار گرفت.

*نحوه شهادت

دهم شهریور ماه ۱۳۶۵، روزی است که روح این سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقیه‌الله الاعظم (علیه السلام) در عملیات کربلای ۲ بر بلندای قله ۲۵۱۹ حاج عمران به پرواز درآمد و به شهادت رسید.

 
*خاطره خواهر شهید کاوه از برادرش

طاهره کاوه خواهر شهید روایت کرد: زندگی محمود ابعاد مختلفی همچون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و قرآنی داشت. لازم است ابتدا از پدرم بگویم که محمود را با قرآن و انقلاب آشنا کرد. هر درختی که به بار می‌نشیند ریشه‌ای دارد. ریشه محمود، پدرم بود. چند سال بعد از ازدواج پدر و مادرم خداوند ابتدا یک دختر و سپس محمود را به آن‌ها عطا کرد. پدرم پیش از به دنیا آمدن برادرم خوابی دیده بود که منجر شد بعد از به دنبال آمدن وی، پدرم خطاب به خداوند بگوید که این فرزند را به من عطا کردی و من او را به راه خودت می‌فرستم.

وضعیت مالی متوسطی داشتیم. پدرم می‌گفت «من هرگز نمی‌خواهم محمود برای من درآمدزایی کند. تنها برای رضای خدا زندگی کند.» محمود پیش از دوران مدرسه به مکتب می‌رفت و قرآن می‌خواند. ما در مدرسه اسلامی درس خواندیم.

مغازه پدرم کنار منزل‌مان بود. برخی مواقع مشتری‌های پدرم به مغازه می‌آمدند تا صدای صوت قرآن محمود را بشنوند.

محمود به مطالعه و فوتبال علاقه داشت. وقتی پدرم محمود را به دنبال کاری می‌فرستاد، او ابتدا به فوتبال می‌رفت و بعد کار پدرم را انجام می‌داد. گاهی از محمود می‌پرسیدیم که اگر جنگ تمام شود، چه کاری انجام می‌دهی؟ او پاسخ داد «درسم را ادامه می‌دهم». روزی مدیر مدرسه محمود نزد پدرم آمد و از او اجازه خواست تا برادرم در یک مراسم‌ مذهبی قرآن بخواند.

پدرم و محمود پیش از دوران انقلاب به مسجد کرامت می‌رفتند. محمود در آن مسجد نزد رهبر معظم انقلاب اسلامی تفسیر قرآن آموخت. در یک روز زمستانی، محمود با خوشحالی همراه پدرم به خانه آمد. او تعریف کرد که رهبر معظم انقلاب اسلامی سوالی طرح کردند و من درست جواب دادم. ایشان هم کتابی به من هدیه دادند. در همان هنگام ساواک وارد مسجد شد و برخی را دستگیر کرد. پس از این که کتاب را خواندیم، متوجه شدیم که رساله حضرت امام در پوشش جلد یک کتاب دیگر به کاوه هدیه داده شده است.

محمود بعد از پایان دوران راهنمایی به مدت سه سال درس طلبگی خواند. زمانی که حضرت امام خامنه‌ای به مشهد تبعید شدند، پدرم به سختی خودش را به مشهد رساند تا با ایشان دیدار کند. آقا در این دیدار از پدرم می‌خواهند تا محمود به مدرسه برگردد. پس از این دیدار، محمود به تحصیل برگشت. آن زمان مصادف با اوج فعالیت‌های انقلابی بود.

منبع: دفاع پرس