حجاریان وصیتنامه نوشت...
حجاریان در بخش انتهایی یادداشت خود تصریح می‌کند: در پایان باید گفت، می‌توان الگوی مزبور را به‌مثابه مبنای تغییرخواهی انتخاب و اجزای اصلی‌ترین شعار، یعنی «رأی من کو» را به‌عنوان گفتار شاخص تغییرخواهی، بازترجمه کرد .
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ «سعید حجاریان»، عضو هسته سخت اصلاحات و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ به تازگی طی یادداشتی تلاش کرده است به طراحی چند ضلع مختلف در اردوگاه اصلاحات بپردازد.
او در این یادداشت از این می‌گوید که اضلاع اردوگاه اصلاحات شامل چپ‌های خط امامی، اصلاح‌طلبان و جنبش سبزی‌ها هستند!
حجاریان اما در کلیدی‌ترین بخش نوشته خود با این‌همانی بین اصلاح‌طلبی و تغییرخواهی تأکید می‌کند: تغییرخواهان در فاز نخست، از «برابری» سخن گفتند، سپس بر «دموکراسی» تاکید کردند. ولی در مرحله آخر، ضمن حفظ همگی مولفه‌ها، «حق رای» را برجسته کردند و شعار «رای من کو» سر دادند.
او ادامه می‌دهد: شهروند است که تصمیم می‌گیرد، چه کسی تصمیم بگیرد. حقیقت آن است، در سیاست نمی‌توان بر سر حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن معامله کرد و از این منظر، نقطه عزیمت جنبش سبز به‌درستی انتخاب شد؛ امری که در دو فاز ابتدایی پروژه تغییرخواهی برجسته نشده بود.
حجاریان در بخش انتهایی یادداشت خود تصریح می‌کند: در پایان باید گفت، می‌توان الگوی مزبور را به‌مثابه مبنای تغییرخواهی انتخاب و اجزای اصلی‌ترین شعار، یعنی «رأی من کو» را به‌عنوان گفتار شاخص تغییرخواهی، بازترجمه کرد .
*هویداست که حجاریان قصد دارد با تنفس مصنوعی، خط معارضه با نظام و بی‌صلاحیت بودن ساختار نظام در صیانت از رأی مردم را ادامه دهد.
ادامه دادنی در عین آنکه این تئوریسین جریان خاص همچنان اصرار دارد که اصلاح‌طلبان در هر انتخاباتی و اساساً هر منصه‌ای صرفاً بر گزینه مورد نظر خود با نمایه «حق انتخاب»! تأکید کنند و دست آخر نیز اگر گزینه اکثریتی را نپذیرفتند؛ پارادیم «رأی من کو» را کلید بزنند.
آگاهان سیاسی از این می‌گویند که اعضای هسته سخت اصلاحات قصد دارند تا تغییر و براندازی نظام را به هر قیمت ممکن به چشم خود ببینند و از همین روست که نه تنها به جوانان روی خوشی نشان نمی‌دهند بلکه مصرّ هستند که راه حل‌های آنها در راهبری پروژه‌های براندازانه، یک روز پاسخ خواهد داد!
طراحی پروژه «فتنه اقتصادی» از کارویژه‌های همین چهره‌هاست که در آن صراحتاً بر عام‌البلوی بودن جامعه و وقّاتی برای رویارویی کسانی از مردم با نیروهای امنیتی نیز اشاره شده است
او در این یادداشت از این می‌گوید که اضلاع اردوگاه اصلاحات شامل چپ‌های خط امامی، اصلاح‌طلبان و جنبش سبزی‌ها هستند!
حجاریان اما در کلیدی‌ترین بخش نوشته خود با این‌همانی بین اصلاح‌طلبی و تغییرخواهی تأکید می‌کند: تغییرخواهان در فاز نخست، از «برابری» سخن گفتند، سپس بر «دموکراسی» تاکید کردند. ولی در مرحله آخر، ضمن حفظ همگی مولفه‌ها، «حق رای» را برجسته کردند و شعار «رای من کو» سر دادند.
او ادامه می‌دهد: شهروند است که تصمیم می‌گیرد، چه کسی تصمیم بگیرد. حقیقت آن است، در سیاست نمی‌توان بر سر حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن معامله کرد و از این منظر، نقطه عزیمت جنبش سبز به‌درستی انتخاب شد؛ امری که در دو فاز ابتدایی پروژه تغییرخواهی برجسته نشده بود.
حجاریان در بخش انتهایی یادداشت خود تصریح می‌کند: در پایان باید گفت، می‌توان الگوی مزبور را به‌مثابه مبنای تغییرخواهی انتخاب و اجزای اصلی‌ترین شعار، یعنی «رأی من کو» را به‌عنوان گفتار شاخص تغییرخواهی، بازترجمه کرد .
*هویداست که حجاریان قصد دارد با تنفس مصنوعی، خط معارضه با نظام و بی‌صلاحیت بودن ساختار نظام در صیانت از رأی مردم را ادامه دهد.
ادامه دادنی در عین آنکه این تئوریسین جریان خاص همچنان اصرار دارد که اصلاح‌طلبان در هر انتخاباتی و اساساً هر منصه‌ای صرفاً بر گزینه مورد نظر خود با نمایه «حق انتخاب»! تأکید کنند و دست آخر نیز اگر گزینه اکثریتی را نپذیرفتند؛ پارادیم «رأی من کو» را کلید بزنند.
آگاهان سیاسی از این می‌گویند که اعضای هسته سخت اصلاحات قصد دارند تا تغییر و براندازی نظام را به هر قیمت ممکن به چشم خود ببینند و از همین روست که نه تنها به جوانان روی خوشی نشان نمی‌دهند بلکه مصرّ هستند که راه حل‌های آنها در راهبری پروژه‌های براندازانه، یک روز پاسخ خواهد داد!
طراحی پروژه «فتنه اقتصادی» از کارویژه‌های همین چهره‌هاست که در آن صراحتاً بر عام‌البلوی بودن جامعه و وقّاتی برای رویارویی کسانی از مردم با نیروهای امنیتی نیز اشاره شده است
