چند سالی است که مشی مدیران برخی از دانشگاههای کشور مقابله با تفکر ارزشی وانقلابی و جایگزینی تفکر وابسته، بیگانه پرست وبعضا سکولار است. این امر در تفکر برخی از این مدیران دانشگاهها، بسیار برجسته است.
به گزارش شهدای ایران؛ جمعی از اساتید دانشگاه علامه طباطبایی به حذف اساتید ارزشی و انقلابی در این دانشگاه اعتراض کرده و نوشتند: فشار بر اساتید و دانشجویان انقلابی دانشگاهها از سوی برخی از مسئولان دانشگاه موضوعی بوده که همواره اعتراضاتی را درپی داشته است.
جمعی از این اساتید در این رابطه نوشته‌اند:
« چند سالی است که مشی مدیران برخی از دانشگاههای کشور مقابله با تفکر ارزشی وانقلابی و جایگزینی تفکر وابسته، بیگانه پرست وبعضا سکولار است. این امر در تفکر برخی از این مدیران دانشگاهها، بسیار برجسته است. از سوی دیگر این اقدامات بجای آنکه با برخورد مقامات بالاتر مواجه شود؛ مورد تایید نیز قرار می گیرد وتازه گوی سبقت نیز از یکدیگر ربوده می شود.گویی حذف مظاهر انقلاب ودفاع مقدس وارزشهای دینی ، امتیازاتی است که هر چه سریعتر ، باید در کارنامه ایشان ثبت شود.
دانشگاه علامه طباطبایی، دارای چنین وضعیتی است. از زمان استقرار مدیرکنونی دانشگاه، نه تنها وضع فاجعه بارفرهنگی آن ، زبانزد خاص وعام شده است ؛ بلکه اهانت به ساحت اساتید در مناسبتهای مختلف ، برخورد با اساتید فعال علمی بدلیل وجاهت در محافل ودر نزد دانشجویان ، وحذف اساتید ارزشی و انقلابی به بهانه های واهی ، یک رویه شده است.
سال گذشته، در روز تجلیل از مقام معلم، رئیس دانشگاه، طلب کارانه خود را متولی اصلی تحولات دانشگاه وقیم اساتید خواند و کسب رتبه را در بین دانشگاههای کشور ، محصول تلاش شبانه روزی خود دانست و با خطاب آمرانه، اساتید را محکوم به کم کاری کرد. در کنار فرمایشات حکیمانه خود، تراز استاد مورد انتظار دانشگاه علامه را،" انسان مدرن دانشگاهی "خواند، هدف متعالی خود را دستیابی به آن اعلام کرد. متعاقبا نیز در روز تجلیل از پژوهش ، مطلب را تکمیل کرده وعناصر دستیابی به این جایگاه را تبیین کرد.
به نظر می رسد آقای رئیس، علی رغم تاکید مکرر مقام معظم رهبری در فرمایشات خود در دیار با روسای دانشگاهها و اساتید و اصول مبنایی انقلاب از بدو انقلاب تا کنون و همچنین منشور شورایعالی انقلاب فرهنگی در تبیین مقام استاد وجایگاه انقلاب وهمچنین سند اسلامی شدن دانشگاهها، فراموش کرده اند که انسان ، متعهد متخصص، انقلابی مسلمان ، تراز دانشگاه است.
عبارت ایشان تحت عنوان انسان مدرن دانشگاهی را می توان، در اندیشه ، بسیاری از متفکران غربی واندیشه ورزان سکولار ، یافت که متاسفانه الگوی بسیار منفی ، برای این نوع از اندیشه اند.
در فصل دوم ، اصول ومبانی سند اسلامی شدن دانشگاه ، در بند 5 آمده است:
همچنین در فصل پنجم: نظام فرهنگی وتربیتی ، در اقدامات راهبرد ششم ، آمده است:
به نظر می رسد ریاست دانشگاه علامه توجه چندانی به این سند نکرده است که حاصل سالها تجربه وفعالیت را ، برای تدوین سند ، نادیده انگاشته وبرای خودش نظریه پردازی می کند ، آنهم مطابق تفکر از ما بهتران.
در راهبرد دیگرهمین فصل به موضوع فرهنگ ایثار وشهادت پرداخته شده است:
در راستای این راهبرد یکی از اقداماتی که باید مورد توجه قرار گیرد ، به شرح ذیل است:
مدیران دانشگاه ، بهترین شیوه تکریم اساتید جانباز وایثار گر را ، در خانه نشینی وحذف از نظام آموزشی دیده اند وبا بهانه های مختلف وواهی ودلایلی که خود نیز آنها را تمسخر آمیز می دانند ، به حذف اساتید انقلابی وارزشی وایثار گر مبادرت کرده اند. پیش از این نیز فهرستی از افراد آسیب دیده از این اقدام ریاست دانشگاه علامه طباطبایی منتشر شده بود.نکته حائز اهمیت ، پشتیبانی برخی ازمراکز در این عرصه از این اقدامات است.
جالبتر، جایگزینی افراد معلوم الحال وبعضا با سوابق نه چندان مورد تایید نظام ، از جانب رئیس این دانشگاه است که دقیقا ، برنامه ریزی شده این جایگزینی صورت گرفته است.
نگاهی به سوابق برخی از ایشان ، ومناصبی که به ایشان در همین دانشگاه داده شده است؛ قابل تامل است. قطعا این اقدامات نیازمند توجه مسئولان ونجات این محیط فرهنگی از اینگونه تفکرات است.
در مراسم تجلیل از مقام استاد ، در برنامه های تدارک دیده برای حضار ، کار با طعن وتمسخر واستهزاء ،بجایی رسید که بسیاری از اساتید ، سالن را ترک کرده وحاضر به شنیدن اهانتهای بیش از اندازه مدیران دانشگاه نشدند و کار در سالن به مجادله لفظی برخی از اساتید با مدیران دانشگاه کشید والبته، برای دلجویی از اساتید در روز مراسم و پس از آن، مدیر دفتر ریاست، کوتاهی را به گردن گرفته و از همه رسما هم در روز مراسم وهم پس از آن از طریق سامانه دانشگاه عذر خواهی کرد.
همچنین بخشی از متن عذرخواهی تاکید شده است که دانشگاه علامه طباطبایی، به عنوان یکی از دانشگاههای مطرح در حوزه علوم انسانی، به نظر می رسد چندان شناختی از انسانیت و مولفه های آن ندارد و اساسا علوم انسانی را خوب نشناخته است که اولین و اساسی ترین اصول انسانی که احترام به انسانها ، برادران دینی واساتید همکار خود وشخصیت دانشجویان است را نه تنها فراموش کرده است که نسبت به تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری ، غفلت ورزیده و نه تنها از رویه ، غلط خود در تخریب محیط دانشگاه دست بر نداشته ؛بلکه بر این امر اصرار می ورزد. امید که مسئولان امر این موضوع را مورد توجه قرار دهند ودست کم ارزیابی کوچکی برای اطمینان از این رخدادها ،بعمل آورند تا موضوع بر ایشان نیز روشن شود( انشاءالله).»
جمعی از این اساتید در این رابطه نوشته‌اند:
« چند سالی است که مشی مدیران برخی از دانشگاههای کشور مقابله با تفکر ارزشی وانقلابی و جایگزینی تفکر وابسته، بیگانه پرست وبعضا سکولار است. این امر در تفکر برخی از این مدیران دانشگاهها، بسیار برجسته است. از سوی دیگر این اقدامات بجای آنکه با برخورد مقامات بالاتر مواجه شود؛ مورد تایید نیز قرار می گیرد وتازه گوی سبقت نیز از یکدیگر ربوده می شود.گویی حذف مظاهر انقلاب ودفاع مقدس وارزشهای دینی ، امتیازاتی است که هر چه سریعتر ، باید در کارنامه ایشان ثبت شود.
دانشگاه علامه طباطبایی، دارای چنین وضعیتی است. از زمان استقرار مدیرکنونی دانشگاه، نه تنها وضع فاجعه بارفرهنگی آن ، زبانزد خاص وعام شده است ؛ بلکه اهانت به ساحت اساتید در مناسبتهای مختلف ، برخورد با اساتید فعال علمی بدلیل وجاهت در محافل ودر نزد دانشجویان ، وحذف اساتید ارزشی و انقلابی به بهانه های واهی ، یک رویه شده است.
سال گذشته، در روز تجلیل از مقام معلم، رئیس دانشگاه، طلب کارانه خود را متولی اصلی تحولات دانشگاه وقیم اساتید خواند و کسب رتبه را در بین دانشگاههای کشور ، محصول تلاش شبانه روزی خود دانست و با خطاب آمرانه، اساتید را محکوم به کم کاری کرد. در کنار فرمایشات حکیمانه خود، تراز استاد مورد انتظار دانشگاه علامه را،" انسان مدرن دانشگاهی "خواند، هدف متعالی خود را دستیابی به آن اعلام کرد. متعاقبا نیز در روز تجلیل از پژوهش ، مطلب را تکمیل کرده وعناصر دستیابی به این جایگاه را تبیین کرد.
به نظر می رسد آقای رئیس، علی رغم تاکید مکرر مقام معظم رهبری در فرمایشات خود در دیار با روسای دانشگاهها و اساتید و اصول مبنایی انقلاب از بدو انقلاب تا کنون و همچنین منشور شورایعالی انقلاب فرهنگی در تبیین مقام استاد وجایگاه انقلاب وهمچنین سند اسلامی شدن دانشگاهها، فراموش کرده اند که انسان ، متعهد متخصص، انقلابی مسلمان ، تراز دانشگاه است.
عبارت ایشان تحت عنوان انسان مدرن دانشگاهی را می توان، در اندیشه ، بسیاری از متفکران غربی واندیشه ورزان سکولار ، یافت که متاسفانه الگوی بسیار منفی ، برای این نوع از اندیشه اند.
در فصل دوم ، اصول ومبانی سند اسلامی شدن دانشگاه ، در بند 5 آمده است:
همچنین در فصل پنجم: نظام فرهنگی وتربیتی ، در اقدامات راهبرد ششم ، آمده است:
به نظر می رسد ریاست دانشگاه علامه توجه چندانی به این سند نکرده است که حاصل سالها تجربه وفعالیت را ، برای تدوین سند ، نادیده انگاشته وبرای خودش نظریه پردازی می کند ، آنهم مطابق تفکر از ما بهتران.
در راهبرد دیگرهمین فصل به موضوع فرهنگ ایثار وشهادت پرداخته شده است:
در راستای این راهبرد یکی از اقداماتی که باید مورد توجه قرار گیرد ، به شرح ذیل است:
مدیران دانشگاه ، بهترین شیوه تکریم اساتید جانباز وایثار گر را ، در خانه نشینی وحذف از نظام آموزشی دیده اند وبا بهانه های مختلف وواهی ودلایلی که خود نیز آنها را تمسخر آمیز می دانند ، به حذف اساتید انقلابی وارزشی وایثار گر مبادرت کرده اند. پیش از این نیز فهرستی از افراد آسیب دیده از این اقدام ریاست دانشگاه علامه طباطبایی منتشر شده بود.نکته حائز اهمیت ، پشتیبانی برخی ازمراکز در این عرصه از این اقدامات است.
جالبتر، جایگزینی افراد معلوم الحال وبعضا با سوابق نه چندان مورد تایید نظام ، از جانب رئیس این دانشگاه است که دقیقا ، برنامه ریزی شده این جایگزینی صورت گرفته است.
نگاهی به سوابق برخی از ایشان ، ومناصبی که به ایشان در همین دانشگاه داده شده است؛ قابل تامل است. قطعا این اقدامات نیازمند توجه مسئولان ونجات این محیط فرهنگی از اینگونه تفکرات است.
در مراسم تجلیل از مقام استاد ، در برنامه های تدارک دیده برای حضار ، کار با طعن وتمسخر واستهزاء ،بجایی رسید که بسیاری از اساتید ، سالن را ترک کرده وحاضر به شنیدن اهانتهای بیش از اندازه مدیران دانشگاه نشدند و کار در سالن به مجادله لفظی برخی از اساتید با مدیران دانشگاه کشید والبته، برای دلجویی از اساتید در روز مراسم و پس از آن، مدیر دفتر ریاست، کوتاهی را به گردن گرفته و از همه رسما هم در روز مراسم وهم پس از آن از طریق سامانه دانشگاه عذر خواهی کرد.
همچنین بخشی از متن عذرخواهی تاکید شده است که دانشگاه علامه طباطبایی، به عنوان یکی از دانشگاههای مطرح در حوزه علوم انسانی، به نظر می رسد چندان شناختی از انسانیت و مولفه های آن ندارد و اساسا علوم انسانی را خوب نشناخته است که اولین و اساسی ترین اصول انسانی که احترام به انسانها ، برادران دینی واساتید همکار خود وشخصیت دانشجویان است را نه تنها فراموش کرده است که نسبت به تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری ، غفلت ورزیده و نه تنها از رویه ، غلط خود در تخریب محیط دانشگاه دست بر نداشته ؛بلکه بر این امر اصرار می ورزد. امید که مسئولان امر این موضوع را مورد توجه قرار دهند ودست کم ارزیابی کوچکی برای اطمینان از این رخدادها ،بعمل آورند تا موضوع بر ایشان نیز روشن شود( انشاءالله).»
