حسن روحانی رئیس جمهور اخیرا گفت: باید راهحلهای مقابله با دشمن را پیدا کنیم و در این زمینه البته مهم است که چه مقدار از راهحلها در اختیار دولت قرار دارد. باید در حد توان و در حوزه اختیارات رئیس جمهور از دولت انتظار داشت.
دولت وعده های بلندبالای بسیاری به مردم داده که نه تنها به آنها عمل نکرده است بلکه برعکس آنها را کتمان می کند و به نوعی به شعور مردم در این حوزه بی احترامی می کند.
گروه سیاسی جهان نیوز: دولت روحانی شاخصه جالبی از لحاظ وعده دهی و عمل به آنها دارد. وعدههای دولت روحانی بخصوص در دولت یازدهم افسانهای بودند. شیوه تبلیغاتی به دو صورت اعمال می شد یا رویافروشی و افسانه بافی و اسطوره سازی یا ایجاد ترس و واهمه از رقیب. دولت روحانی اما زمانی که به وعده های بلندپروازانه خود نرسید با شیوه دیگر سعی کرد این وعدهها را از یادها ببرد. در حوزه اقتصادی روحانی وعدههای زیادی به مردم داد. اما مسیر این وعدههای مهم و حیاتی برای مردم این شد که دولت زیر بسیاری از آنها زد و گویی کاربرد این مسائل تنها برای جلب رضایت آنی مردم و اخذ رای و پر کردن سبد آرای دولت بوده است.
در ادامه به برخی از این موارد می پردازیم.
وعده 100 روزه روحانی برای تحول اقتصادی: حسن روحانی سال ۹۲ درباره وعده صد روزه جهت حل مشکلات کشور گفت: «راهحلهای کوتاه مدت یک ماه و ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات ومعضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و ا مید پیش بینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
اما بعد از حدود چهار سال وی حرف خود را پس گرفت و در نشست خبری در فروردین ماه سال 96 با رسانههای داخلی و خارجی درباره وعده صد روزه خود که یکی از مهمترین و به یادماندنیترین وعدههای وی در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود را دروغ بزرگ خواند و بیان کرد که مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم.
رئیس جمهور در این باره بیان داشت: «من نگفتم مشکلات را صد روزه حل میکنم، من گفتم اگر به دولت برسم گزارش صد روزهای از کارهایی که کردم به مردم ارائه میدهم. کسی که مشکلات را یک شبه حل میکرد رفته است. من چهارسال منتظر این سؤال بودم که این دروغ را آشکار کنم.»
وی درپاسخ به خبرنگاری که قصد داشت صحبتهای چند سال پیش وی را تکرار کند با بیان اینکه من یادم هست چه گفتم، تاکید کرد: «مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم. این دروغ بزرگی است که برخی آدمهای مخرب آن را تکرار میکنند.»
دولت اختیار مذاکره داشت یا خیر: قریب به ۶ سال از عمر دولت روحانی سپری شده است، ادعایی همچون «اختیارات محدود دولت» و «دموکراتهای خوب- جمهوری خواهان بد» دیگر در افکار عمومی خریدار ندارد. مردم منتظر بهبود معیشت و عملکرد روحانی هستند. در مراسم افطاری رئیس جمهور با سیاسیون ، روحانی گفت: …مهم اینکه توجه داشتیم که راه حل مشکلات چیست و دولت چقدر "اختیار" دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد، ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت.»
روحانی درحالی از بی اختیاری دولت در مذاکرات هسته ای سخن گفت که وی در شهریورماه سال 93 بیان کردن که همه مسئولیت مذاکره با من است. دولت روحانی مدعی بود که مسلط به زبان دیپلماسی است و میداند که چطور با دنیا مذاکره کند. بر همین اساس دولتمردان، اوباما را فردی مؤدب! و باهوش! معرفی کرده و برجام را نیز فتح الفتوحی بی نظیر و نابودکننده تحریمها نامیدند.
برجام برای رونق اقتصادی نبود!: در دیماه سال 97 بعد از چندین سال مذاکرات و حضور ایران در برجام به یکباره وزیر خارجه حسن روحانی بیان داشت که برجام برای رفع تحریم ها نبود.
در این باره، وزیر امور خارجه کشورمان بیان کرد « یک معادلهای درست شد بین اقدامات ما و اقدامات غربیها، اقدامات ما هستهای بود و اقدامات آنها اقتصادی، بنابراین در این که غربیها در انجام تعهدات خود کوتاهی کردند، شکی نیست» با این حال همچنان تأکید دارد که «اصلا اینطور نیست» که هدف برجام اقتصادی باشد.
برخلاف اظهارات ظریف مبنی بر این که منتقدان از برجام انتظار «شق القمر» داشتند، این خود ایشان و جناب روحانی و عراقچی و صالحی بودند که از همان سال ۹۲ وعده باز شدن افق های جدید در مذاکرات هسته ای را با دخیل کردن مستقیم «کدخدا» مطرح کردند.
این درحالی بود که ظریف فردای روزی که برجام منعقد شد به کشورمان آمد و تاکید کرد که از روز اجرای برجام تمام تحریم های اقتصادی لغو می شود و با اقتدار مطرح کرد که حتی رئیس جمهور بعدی امریکا هم نمی تواند این موضوع را نقض کند.
بستن برجام با کدخدا یا بی کدخدا: حسن روحانی در ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ در جریان تبلیغات انتخاباتی در جمع دانشجویان دانشگاه شریف گفت: «هنر این است که ما تهدید را به آسیب و آسیب را به فرصت تبدیل کنیم از این رو مذاکره با آمریکا امکان پذیر و شدنی است اما سخت است هرچند بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت تر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپایی ها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند. از این رو دولت آینده باید بتواند رابطه ایران و آمریکا را از حالت تخاصم به مرحله تنش که یک مرحله پایین تر است برساند....آمریکایی ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحتتر است و حالا که رهبر انقلاب در سخنان اول فروردین امسال راه مذاکره را باز گذاشتند دولت بعد با رعایت خطوط قرمز میتواند این رابطه را برقرار کند.»
این رویکرد در آغاز دولت دوم روحانی و زمانی که «دانلد ترامپ» روی صندلی ریاست کاخ سفید نشست، با چرخش ۱۸۰ درجهای مواجه شد. در این راستا دولت اروپا را حامی درجه یک برجام معرفی کرد و حتی اروپاییها را مدافع توافق هستهای در مقابل ترامپ نشان داد. حالا به یکباره آقا اجازه ها به ناجی برجام تغییر پیدا کردند. در این جهت روزنامههای اصلاحطلب با تیترهای جالب توجهی که نشان دهنده حمایت اروپا از برجام و انزوای ترامپ در این زمینه بود، روی پیشخوان روزنامه فروشیها ظاهر شدند.
روزنامه آرمان نیز در گزارشی با عنوان «١- ۵ را جایگزین ١+۵ میکنیم» که دربردارنده یک گاف بزرگ رسانهای بود (پنج منهای یک مساوی است با چهار و این روزنامه دو عضو مذاکره کننده هستهای را حذف کرد و نه فقط آمریکا را)، نوشت: «ایران ممکن است به دنبال مدل جدیدی از توافق با اروپاییها و روسیه و چین باشد، به عبارتی۱+۵ مبدل به ۱-۵ خواهد شد تا ایران بتواند دوباره به کار خود در اجرای برجام ادامه دهد. به هر رو مدلهایی برای تصمیم مطلوب و مصلحت اندیشانه درباره یک رفتار متناسب با شرایط خروج آمریکا از برجام وجود دارد».
اما حاصل چرخش از آمریکا به اروپا هم چیزی جز یک ماکت بی خاصیت تر از برجام نبود و اروپایی ها ایران را چندین ماه معطل کردند تا عاقبت دولت اقدام به دادن مهلت 60 روزه به اروپا برای راه اندازی کانال مالی کرد که در حال سپری کردن این مهلت دو ماهه هستیم.
کار سوخت و احیای سهمیه بندی بنزین: سهمیه بندی بنزین از جمله طرح هایی بود که در دولت قبل از روحانی انجام شده بود و دولت برای اجرای آن هزینه های مختلفی از جمله تهیه کارت سوخت کرده بود. این موضوع وقتی «بیژن نامدار زنگنه» به صندلی وزارت نفت تکیه زد از سوی دولت کنار گذاشته شد و زنگنه بیان داشت طرحی که در هیچ کجای دنیا اجرا نمی شود منطقی نیست و ایران نیز نباید آنرا اجرا کند بنابراین این موضوع سبب شد تا این طرح به زمین بخورد. حالا بعد از چندین سال دولت همواره برای اجرای دوباره این طرح اقدام می کند و هر بار با شکست روبرو می شود. البته مردم هم در این زمینه با توجه به اینکه گرانی های کمر شکن کشور را تا حدود زیادی دچار مشکل کرده است استرس و نگرانی زیادی دارند. حالا معلوم نیست دولت کی به احیای کارت سوخت و زیاد کردن قیمت بنزین اقدام می کند و مردم هنوز در این زمینه مشکل دارند.
دولت روحانی در وعده های فراوان خود نتوانست رضایت مردم را کسب کند و وعده خود را نه تنها فراموش کرد بلکه با آلزایمر سیاسی سعی کرد که زیر اغلب آنها بزند این موارد بخشی از وعده های محقق نشده و فراموش شده و تغییر حرف های دولت هستند اما در این خصوص دولت به جای عذرخواهی از مردم به شعور آنان توهین می کند و از اساس با وجود اینکه بسیاری از این موارد ثبت وضبط شده است و دوربین ها آنها را در یادها کاشته اند اما این موارد کتمام می شود.
دولت وعده های بلندبالای بسیاری به مردم داده که نه تنها به آنها عمل نکرده است بلکه برعکس آنها را کتمان می کند و به نوعی به شعور مردم در این حوزه بی احترامی می کند.
گروه سیاسی جهان نیوز: دولت روحانی شاخصه جالبی از لحاظ وعده دهی و عمل به آنها دارد. وعدههای دولت روحانی بخصوص در دولت یازدهم افسانهای بودند. شیوه تبلیغاتی به دو صورت اعمال می شد یا رویافروشی و افسانه بافی و اسطوره سازی یا ایجاد ترس و واهمه از رقیب. دولت روحانی اما زمانی که به وعده های بلندپروازانه خود نرسید با شیوه دیگر سعی کرد این وعدهها را از یادها ببرد. در حوزه اقتصادی روحانی وعدههای زیادی به مردم داد. اما مسیر این وعدههای مهم و حیاتی برای مردم این شد که دولت زیر بسیاری از آنها زد و گویی کاربرد این مسائل تنها برای جلب رضایت آنی مردم و اخذ رای و پر کردن سبد آرای دولت بوده است.
در ادامه به برخی از این موارد می پردازیم.
وعده 100 روزه روحانی برای تحول اقتصادی: حسن روحانی سال ۹۲ درباره وعده صد روزه جهت حل مشکلات کشور گفت: «راهحلهای کوتاه مدت یک ماه و ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات ومعضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و ا مید پیش بینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
اما بعد از حدود چهار سال وی حرف خود را پس گرفت و در نشست خبری در فروردین ماه سال 96 با رسانههای داخلی و خارجی درباره وعده صد روزه خود که یکی از مهمترین و به یادماندنیترین وعدههای وی در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود را دروغ بزرگ خواند و بیان کرد که مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم.
رئیس جمهور در این باره بیان داشت: «من نگفتم مشکلات را صد روزه حل میکنم، من گفتم اگر به دولت برسم گزارش صد روزهای از کارهایی که کردم به مردم ارائه میدهم. کسی که مشکلات را یک شبه حل میکرد رفته است. من چهارسال منتظر این سؤال بودم که این دروغ را آشکار کنم.»
وی درپاسخ به خبرنگاری که قصد داشت صحبتهای چند سال پیش وی را تکرار کند با بیان اینکه من یادم هست چه گفتم، تاکید کرد: «مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم. این دروغ بزرگی است که برخی آدمهای مخرب آن را تکرار میکنند.»
دولت اختیار مذاکره داشت یا خیر: قریب به ۶ سال از عمر دولت روحانی سپری شده است، ادعایی همچون «اختیارات محدود دولت» و «دموکراتهای خوب- جمهوری خواهان بد» دیگر در افکار عمومی خریدار ندارد. مردم منتظر بهبود معیشت و عملکرد روحانی هستند. در مراسم افطاری رئیس جمهور با سیاسیون ، روحانی گفت: …مهم اینکه توجه داشتیم که راه حل مشکلات چیست و دولت چقدر "اختیار" دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد، ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت.»
روحانی درحالی از بی اختیاری دولت در مذاکرات هسته ای سخن گفت که وی در شهریورماه سال 93 بیان کردن که همه مسئولیت مذاکره با من است. دولت روحانی مدعی بود که مسلط به زبان دیپلماسی است و میداند که چطور با دنیا مذاکره کند. بر همین اساس دولتمردان، اوباما را فردی مؤدب! و باهوش! معرفی کرده و برجام را نیز فتح الفتوحی بی نظیر و نابودکننده تحریمها نامیدند.
برجام برای رونق اقتصادی نبود!: در دیماه سال 97 بعد از چندین سال مذاکرات و حضور ایران در برجام به یکباره وزیر خارجه حسن روحانی بیان داشت که برجام برای رفع تحریم ها نبود.
در این باره، وزیر امور خارجه کشورمان بیان کرد « یک معادلهای درست شد بین اقدامات ما و اقدامات غربیها، اقدامات ما هستهای بود و اقدامات آنها اقتصادی، بنابراین در این که غربیها در انجام تعهدات خود کوتاهی کردند، شکی نیست» با این حال همچنان تأکید دارد که «اصلا اینطور نیست» که هدف برجام اقتصادی باشد.
برخلاف اظهارات ظریف مبنی بر این که منتقدان از برجام انتظار «شق القمر» داشتند، این خود ایشان و جناب روحانی و عراقچی و صالحی بودند که از همان سال ۹۲ وعده باز شدن افق های جدید در مذاکرات هسته ای را با دخیل کردن مستقیم «کدخدا» مطرح کردند.
این درحالی بود که ظریف فردای روزی که برجام منعقد شد به کشورمان آمد و تاکید کرد که از روز اجرای برجام تمام تحریم های اقتصادی لغو می شود و با اقتدار مطرح کرد که حتی رئیس جمهور بعدی امریکا هم نمی تواند این موضوع را نقض کند.
بستن برجام با کدخدا یا بی کدخدا: حسن روحانی در ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ در جریان تبلیغات انتخاباتی در جمع دانشجویان دانشگاه شریف گفت: «هنر این است که ما تهدید را به آسیب و آسیب را به فرصت تبدیل کنیم از این رو مذاکره با آمریکا امکان پذیر و شدنی است اما سخت است هرچند بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت تر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپایی ها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند. از این رو دولت آینده باید بتواند رابطه ایران و آمریکا را از حالت تخاصم به مرحله تنش که یک مرحله پایین تر است برساند....آمریکایی ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحتتر است و حالا که رهبر انقلاب در سخنان اول فروردین امسال راه مذاکره را باز گذاشتند دولت بعد با رعایت خطوط قرمز میتواند این رابطه را برقرار کند.»
این رویکرد در آغاز دولت دوم روحانی و زمانی که «دانلد ترامپ» روی صندلی ریاست کاخ سفید نشست، با چرخش ۱۸۰ درجهای مواجه شد. در این راستا دولت اروپا را حامی درجه یک برجام معرفی کرد و حتی اروپاییها را مدافع توافق هستهای در مقابل ترامپ نشان داد. حالا به یکباره آقا اجازه ها به ناجی برجام تغییر پیدا کردند. در این جهت روزنامههای اصلاحطلب با تیترهای جالب توجهی که نشان دهنده حمایت اروپا از برجام و انزوای ترامپ در این زمینه بود، روی پیشخوان روزنامه فروشیها ظاهر شدند.
روزنامه آرمان نیز در گزارشی با عنوان «١- ۵ را جایگزین ١+۵ میکنیم» که دربردارنده یک گاف بزرگ رسانهای بود (پنج منهای یک مساوی است با چهار و این روزنامه دو عضو مذاکره کننده هستهای را حذف کرد و نه فقط آمریکا را)، نوشت: «ایران ممکن است به دنبال مدل جدیدی از توافق با اروپاییها و روسیه و چین باشد، به عبارتی۱+۵ مبدل به ۱-۵ خواهد شد تا ایران بتواند دوباره به کار خود در اجرای برجام ادامه دهد. به هر رو مدلهایی برای تصمیم مطلوب و مصلحت اندیشانه درباره یک رفتار متناسب با شرایط خروج آمریکا از برجام وجود دارد».
اما حاصل چرخش از آمریکا به اروپا هم چیزی جز یک ماکت بی خاصیت تر از برجام نبود و اروپایی ها ایران را چندین ماه معطل کردند تا عاقبت دولت اقدام به دادن مهلت 60 روزه به اروپا برای راه اندازی کانال مالی کرد که در حال سپری کردن این مهلت دو ماهه هستیم.
کار سوخت و احیای سهمیه بندی بنزین: سهمیه بندی بنزین از جمله طرح هایی بود که در دولت قبل از روحانی انجام شده بود و دولت برای اجرای آن هزینه های مختلفی از جمله تهیه کارت سوخت کرده بود. این موضوع وقتی «بیژن نامدار زنگنه» به صندلی وزارت نفت تکیه زد از سوی دولت کنار گذاشته شد و زنگنه بیان داشت طرحی که در هیچ کجای دنیا اجرا نمی شود منطقی نیست و ایران نیز نباید آنرا اجرا کند بنابراین این موضوع سبب شد تا این طرح به زمین بخورد. حالا بعد از چندین سال دولت همواره برای اجرای دوباره این طرح اقدام می کند و هر بار با شکست روبرو می شود. البته مردم هم در این زمینه با توجه به اینکه گرانی های کمر شکن کشور را تا حدود زیادی دچار مشکل کرده است استرس و نگرانی زیادی دارند. حالا معلوم نیست دولت کی به احیای کارت سوخت و زیاد کردن قیمت بنزین اقدام می کند و مردم هنوز در این زمینه مشکل دارند.
دولت روحانی در وعده های فراوان خود نتوانست رضایت مردم را کسب کند و وعده خود را نه تنها فراموش کرد بلکه با آلزایمر سیاسی سعی کرد که زیر اغلب آنها بزند این موارد بخشی از وعده های محقق نشده و فراموش شده و تغییر حرف های دولت هستند اما در این خصوص دولت به جای عذرخواهی از مردم به شعور آنان توهین می کند و از اساس با وجود اینکه بسیاری از این موارد ثبت وضبط شده است و دوربین ها آنها را در یادها کاشته اند اما این موارد کتمام می شود.
چرا روحانی پیام حل نشدن مشکلات را به جامعه میدهد؟
16 دی 1397 ساعت 12:50
منتقدان همواره از حرف درمانی در دولت انتقاد می کردند اما به نظر می رسد رئیسجمهور سعی می کند که گستره حرف درمانی را از دولت به رسانه ملی هم بکشاند.
گروه سیاسی جهان نیوز، امیر حمزه نژاد: بازهم انتقاد از صداوسیما به سبب اینکه از دولت تعریف و تمجید نمی کند ترجیع بند سخنان رئیس جمهور شده است. «حسن روحانی» روز دوشنبه در جمع وزیر، معاونان و مدیران وزارت نیرو با انتقاد دوباره از رسانهها گفت: «دلیل اینکه اقدامات دولت بیان و بازگو نمیشود این است که رسانهها آنها را عنوان نمیکنند و صدا و سیمای کشور بین مکروه، واجب، مستحب و حرام گاهی دچار مشکل میشود و تصور میکند که تعریف از دولت، مکروه است در حالی که این اقدام مستحب و یا واجب است.»
در آبانماه نیز رئیس جمهور نسبت به اینکه رسانه ملی پیروزیهای دولت را به خوبی بازتاب نمیدهد از این رسانه انتقاد کرد. روحانی با اشاره به پیروزی های سیاسی ایران در مقابل امریکا در دعوای پنج میلیارد و نهصد میلیونی در ایتالیا، دعوای صلاحیت نسبت به برجام و اذعان این موفقیت ها از سوی رئیس دادگاه لاهه در مجمع عمومی سازمان ملل و اعلام محکومیت تحریم های غلط و خلاف قوانین بین المللی از سوی وی گفت: «این پیروزی ها را چه کسی می داند و چگونه پوشش داده شده است؟
رئیس جمهور با تأکید بر انعکاس خبر کوچکترین مشکل یا کمبودی که ممکن است یک روز یا یک هفته باشد از سوی برنامه ها و شبکه های مختلف صدا و سیما به عنوان اولین خبر تأکید کرد: در مقابل تلویزیون موفقیت ها و پیروزی ها را در یک گوشه ای بیان می کند که ایران هم موفق شد و گوینده یواش هم می گوید.»
روحانی پیروزی ها و موفقت های دولت را موفقیت ملت دانست و از صدا و سیما خواست تا این پیروزی ها را محکم و قاطع بگوید و تصور نکند که این دولت دوازدهم است و گفت: « این دولت خودتان است و شما باید اینها را فراموش کنید.»
رئیس جمهور در جمع مدیران وزارت نیرو، با بیان اینکه تا از دولت یازدهم حرف به میان می آید می گویند برجام بلکه برجام یکی از خیرات دولت یازدهم است. این حسنه مداوم هست در تاریخ. حسنه برجام برای همیشه در تاریخ می ماند. برجام مثل کار خیری است که پایان ندارد.»
رئیس جمهور طرح تحول نظام سلامت، احیای دریاچه ارومیه، آبرسانی، برقرسانی و گازرسانی به روستاها و اینکه حدود 6 میلیون جمعیت روستایی در دولت یازدهم و اوایل دولت دوازدهم از آب سالم آشامیدنی برخوردار شدند را از دیگر اقدامات دولت یازدهم برشمرد و ادامه داد: « اینکه در پارس جنوبی امروز همسان با دیگر کشورها از ذخایر گازی جنوب کشور استفاده میکنیم و نیز اینکه در طول 5 سال توانستیم 2 هزار کیلومتر راهآهن ایجاد کنیم که این به اندازه بیش از 20 درصد کل راهآهنی است که در کشور احداث شده است، از دیگر اقدامات دولت به شمار میرود.»
رئیس جمهور و به تبع آن رسانههای جریان اصلاحات چند سال درباره مواهب برجام و توافق هستهای برای مردم حرف زدند. روحانی اسامی مختلفی درباره برجام از «فتح الفتوح» گرفته تا «آفتاب تابان» عنوان کرد و وعده داد با اجرای این سند توافق هر روز یک گشایش اقتصادی در کشور شاهد باشیم. حالا بعد از گذشته بیش از 5 سال از دولتهای روحانی، وی نام دیگری بر برجام می نهد و آنرا «حسنه مداوم» می نامد.
منتقدان همواره از حرف درمانی در دولت انتقاد می کردند اما به نظر می رسد رئیسجمهور سعی می کند که گستره حرف درمانی را از دولت به رسانه ملی هم بکشاند. نکته اینجاست که رئیس جمهور برجامی را در این شرایط حسنه مداوم می داند نتایج آن در زندگی مردم ملموس نیست و با وجود مشکلات اقتصادی که در کشور وجود دارد مردم این سئوال را می پرسند که مواهب و وعدههایی که دولت قولش را به مردم داده بود، الان کجاست؟ دولت با این وعدهها انتظارات مردم را افزایش داد.
حتی «محمد جواد ظریف» وزیر امورخارجه ایران نیز در برنامه تلویزیونی «حالا خورشید» به این موضوع معترف شد که انتظارات را بی رویه بالا برده اند اما حالا با توجه به اینکه برجام با نقصهای جدی در اجرا مواجه شده است و به تصمیمات اروپاییهای به قول روحانی «آقا اجازهها» وابسته شده است، روحانی آنرا خیرات و حسنه مداوم می خواند.
روندی که در این حوزه طی می شود و دستاوردتراشی برای دولت چندان با آنچه در جامعه رخ می دهد هماهنگ نیست. دولت تدبیر و امید مردم را در ابتدا بسیار امیدوار کرد اما نه تنها این دستاوردها شکل نگرفت بلکه وضعیت اقتصادی کشور با افزایش سرسام آور قیمت دلار بهم ریخت و تولیدکنندگان و بازار متضرر شدند. این روزها با افزایش نجومی قیمت کالاها از جمله مسکن و خودرو و برخی از کالاهای اساسی و مصرف روزانه مردم شاهد گلایه افکارعمومی از این وضعیت هستیم.
اینکه دولت با این شرایط هنوز بر روی برجام و دستاوردهایی که هنوز اتفاق نیفتاده است مانور می دهد و دستاوردهایی که مردم به آن باور دارند، بیشتر از اینکه آورده برای دولت داشته باشد پیام حل نشدن مشکلات را به جامعه می دهد. با این حال باید گفت که دوره حرف درمانی دولت با توجه به وضعیت کشور تمام شده است و مردم به دنبال عملیاتی شدن و نتایج این وعدهها در زندگی روزمره خود هستند.
تمام مشکلات به خاطر ناتوانی دولت، نمایند گان مجلس ومسئولان است.
مشکل بیکاری چگونه حل می شود؟
مشکل ازدواج جوانان چگونه حل می شود.
با حذف قاچاق، می تواند شغل ایجاد کرد.
خصوصی سازی، عامل اصلی بیکاری جوانان شده است.
با خصوصی سازی نمی تواند برای جوانان شغل ایحاد کرد.
مشکل بیکاری با پرداخت وام حل نمی شود. وفقط داشته شغل حل می شود.
مشکل ازدواج جوانان با پرداخت وام حل نمی شود. با ایجاد شغل برای جوانان مشکل ازدواج جوانان حل می شود. ونه وام
۱۳۹۸/۰۲/۳۱ ۰۱:۲۰
قیمت تمام شده پراید ۴۳ میلیون است؟!
دوشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۱۰
قیمت پراید ۴۳ میلیون غیرقانونی است.
ونمایندگان مجلس شورای اسلامی هم تاکنون سکوت کرده اند؟
فروش پراید بیشتراز 30 میلیون تخلف است.
تذکر۶۸نماینده به روحانی درباره افزایش قیمتخودرو، ولی متاسفانه تاکنون روحانی هیچ توجهی نکرده است.
با ۲۰۰ میلیون تومان کجا میتوان خانه خرید؟
چهارشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۰۱
آنچه در زیر میآید جدول قیمت معاملات انجام شده آپارتمانهایی در مناطق مختلف شهری تهران طی اردیبهشت ماه ۹۸ است که میتوان با حدود ۲۰۰ میلیون تومان خرید.
چرا پاستورنشینان به شعور مردم احترام نمیگذارند؟
5 خرداد 1398 ساعت 4:14
دولت وعده های بلندبالای بسیاری به مردم داده که نه تنها به آنها عمل نکرده است بلکه برعکس آنها را کتمان می کند و به نوعی به شعور مردم در این حوزه بی احترامی می کند.
گروه سیاسی جهان نیوز: دولت روحانی شاخصه جالبی از لحاظ وعده دهی و عمل به آنها دارد. وعدههای دولت روحانی بخصوص در دولت یازدهم افسانهای بودند. شیوه تبلیغاتی به دو صورت اعمال می شد یا رویافروشی و افسانه بافی و اسطوره سازی یا ایجاد ترس و واهمه از رقیب. دولت روحانی اما زمانی که به وعده های بلندپروازانه خود نرسید با شیوه دیگر سعی کرد این وعدهها را از یادها ببرد. در حوزه اقتصادی روحانی وعدههای زیادی به مردم داد. اما مسیر این وعدههای مهم و حیاتی برای مردم این شد که دولت زیر بسیاری از آنها زد و گویی کاربرد این مسائل تنها برای جلب رضایت آنی مردم و اخذ رای و پر کردن سبد آرای دولت بوده است.
در ادامه به برخی از این موارد می پردازیم.
وعده 100 روزه روحانی برای تحول اقتصادی: حسن روحانی سال ۹۲ درباره وعده صد روزه جهت حل مشکلات کشور گفت: «راهحلهای کوتاه مدت یک ماه و ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات ومعضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و ا مید پیش بینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
اما بعد از حدود چهار سال وی حرف خود را پس گرفت و در نشست خبری در فروردین ماه سال 96 با رسانههای داخلی و خارجی درباره وعده صد روزه خود که یکی از مهمترین و به یادماندنیترین وعدههای وی در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود را دروغ بزرگ خواند و بیان کرد که مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم.
رئیس جمهور در این باره بیان داشت: «من نگفتم مشکلات را صد روزه حل میکنم، من گفتم اگر به دولت برسم گزارش صد روزهای از کارهایی که کردم به مردم ارائه میدهم. کسی که مشکلات را یک شبه حل میکرد رفته است. من چهارسال منتظر این سؤال بودم که این دروغ را آشکار کنم.»
وی درپاسخ به خبرنگاری که قصد داشت صحبتهای چند سال پیش وی را تکرار کند با بیان اینکه من یادم هست چه گفتم، تاکید کرد: «مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم. این دروغ بزرگی است که برخی آدمهای مخرب آن را تکرار میکنند.»
دولت اختیار مذاکره داشت یا خیر: قریب به ۶ سال از عمر دولت روحانی سپری شده است، ادعایی همچون «اختیارات محدود دولت» و «دموکراتهای خوب- جمهوری خواهان بد» دیگر در افکار عمومی خریدار ندارد. مردم منتظر بهبود معیشت و عملکرد روحانی هستند. در مراسم افطاری رئیس جمهور با سیاسیون ، روحانی گفت: …مهم اینکه توجه داشتیم که راه حل مشکلات چیست و دولت چقدر "اختیار" دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد، ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت.»
روحانی درحالی از بی اختیاری دولت در مذاکرات هسته ای سخن گفت که وی در شهریورماه سال 93 بیان کردن که همه مسئولیت مذاکره با من است. دولت روحانی مدعی بود که مسلط به زبان دیپلماسی است و میداند که چطور با دنیا مذاکره کند. بر همین اساس دولتمردان، اوباما را فردی مؤدب! و باهوش! معرفی کرده و برجام را نیز فتح الفتوحی بی نظیر و نابودکننده تحریمها نامیدند.
برجام برای رونق اقتصادی نبود!: در دیماه سال 97 بعد از چندین سال مذاکرات و حضور ایران در برجام به یکباره وزیر خارجه حسن روحانی بیان داشت که برجام برای رفع تحریم ها نبود.
در این باره، وزیر امور خارجه کشورمان بیان کرد « یک معادلهای درست شد بین اقدامات ما و اقدامات غربیها، اقدامات ما هستهای بود و اقدامات آنها اقتصادی، بنابراین در این که غربیها در انجام تعهدات خود کوتاهی کردند، شکی نیست» با این حال همچنان تأکید دارد که «اصلا اینطور نیست» که هدف برجام اقتصادی باشد.
برخلاف اظهارات ظریف مبنی بر این که منتقدان از برجام انتظار «شق القمر» داشتند، این خود ایشان و جناب روحانی و عراقچی و صالحی بودند که از همان سال ۹۲ وعده باز شدن افق های جدید در مذاکرات هسته ای را با دخیل کردن مستقیم «کدخدا» مطرح کردند.
این درحالی بود که ظریف فردای روزی که برجام منعقد شد به کشورمان آمد و تاکید کرد که از روز اجرای برجام تمام تحریم های اقتصادی لغو می شود و با اقتدار مطرح کرد که حتی رئیس جمهور بعدی امریکا هم نمی تواند این موضوع را نقض کند.
بستن برجام با کدخدا یا بی کدخدا: حسن روحانی در ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ در جریان تبلیغات انتخاباتی در جمع دانشجویان دانشگاه شریف گفت: «هنر این است که ما تهدید را به آسیب و آسیب را به فرصت تبدیل کنیم از این رو مذاکره با آمریکا امکان پذیر و شدنی است اما سخت است هرچند بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت تر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپایی ها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند. از این رو دولت آینده باید بتواند رابطه ایران و آمریکا را از حالت تخاصم به مرحله تنش که یک مرحله پایین تر است برساند....آمریکایی ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحتتر است و حالا که رهبر انقلاب در سخنان اول فروردین امسال راه مذاکره را باز گذاشتند دولت بعد با رعایت خطوط قرمز میتواند این رابطه را برقرار کند.»
این رویکرد در آغاز دولت دوم روحانی و زمانی که «دانلد ترامپ» روی صندلی ریاست کاخ سفید نشست، با چرخش ۱۸۰ درجهای مواجه شد. در این راستا دولت اروپا را حامی درجه یک برجام معرفی کرد و حتی اروپاییها را مدافع توافق هستهای در مقابل ترامپ نشان داد. حالا به یکباره آقا اجازه ها به ناجی برجام تغییر پیدا کردند. در این جهت روزنامههای اصلاحطلب با تیترهای جالب توجهی که نشان دهنده حمایت اروپا از برجام و انزوای ترامپ در این زمینه بود، روی پیشخوان روزنامه فروشیها ظاهر شدند.
روزنامه آرمان نیز در گزارشی با عنوان «١- ۵ را جایگزین ١+۵ میکنیم» که دربردارنده یک گاف بزرگ رسانهای بود (پنج منهای یک مساوی است با چهار و این روزنامه دو عضو مذاکره کننده هستهای را حذف کرد و نه فقط آمریکا را)، نوشت: «ایران ممکن است به دنبال مدل جدیدی از توافق با اروپاییها و روسیه و چین باشد، به عبارتی۱+۵ مبدل به ۱-۵ خواهد شد تا ایران بتواند دوباره به کار خود در اجرای برجام ادامه دهد. به هر رو مدلهایی برای تصمیم مطلوب و مصلحت اندیشانه درباره یک رفتار متناسب با شرایط خروج آمریکا از برجام وجود دارد».
اما حاصل چرخش از آمریکا به اروپا هم چیزی جز یک ماکت بی خاصیت تر از برجام نبود و اروپایی ها ایران را چندین ماه معطل کردند تا عاقبت دولت اقدام به دادن مهلت 60 روزه به اروپا برای راه اندازی کانال مالی کرد که در حال سپری کردن این مهلت دو ماهه هستیم.
کار سوخت و احیای سهمیه بندی بنزین: سهمیه بندی بنزین از جمله طرح هایی بود که در دولت قبل از روحانی انجام شده بود و دولت برای اجرای آن هزینه های مختلفی از جمله تهیه کارت سوخت کرده بود. این موضوع وقتی «بیژن نامدار زنگنه» به صندلی وزارت نفت تکیه زد از سوی دولت کنار گذاشته شد و زنگنه بیان داشت طرحی که در هیچ کجای دنیا اجرا نمی شود منطقی نیست و ایران نیز نباید آنرا اجرا کند بنابراین این موضوع سبب شد تا این طرح به زمین بخورد. حالا بعد از چندین سال دولت همواره برای اجرای دوباره این طرح اقدام می کند و هر بار با شکست روبرو می شود. البته مردم هم در این زمینه با توجه به اینکه گرانی های کمر شکن کشور را تا حدود زیادی دچار مشکل کرده است استرس و نگرانی زیادی دارند. حالا معلوم نیست دولت کی به احیای کارت سوخت و زیاد کردن قیمت بنزین اقدام می کند و مردم هنوز در این زمینه مشکل دارند.
دولت روحانی در وعده های فراوان خود نتوانست رضایت مردم را کسب کند و وعده خود را نه تنها فراموش کرد بلکه با آلزایمر سیاسی سعی کرد که زیر اغلب آنها بزند این موارد بخشی از وعده های محقق نشده و فراموش شده و تغییر حرف های دولت هستند اما در این خصوص دولت به جای عذرخواهی از مردم به شعور آنان توهین می کند و از اساس با وجود اینکه بسیاری از این موارد ثبت وضبط شده است و دوربین ها آنها را در یادها کاشته اند اما این موارد کتمام می شود.