شهدای ایران: فیلمی از پارک ائل گلی تبریز در یکی از روزهای اخیر پخش شد که نشان میداد تعدادی از جوانان حاضر در پارک به منظور برفبازی، مزاحم دو دختر شده و فضای تفریح و ورزش درون پارک را به محیطی ناامن برای خانوادهها تبدیل میکنند.
آنچه از سقوط اخلاق در این فیلم دیده میشود، نمایش عریان حضور هیجانی در محیطی است که کسی خود را ملزم به رعایت اخلاق نمیداند.
هیجان کاذبی که شعارهای توهینآمیز فوتبالی در دفاع از یک تیم و علیه تیمی پس زمینه صوتی تصاویر مشمئزکننده آن است.
گرچه پلیس اعلام کرد که تعدادی از آن جمع پرتعداد را که مزاحم نوامیس مردم شدهاند، دستگیر کرده است، اما انتشار این فیلم، برای بسیاری افراد این جرقه را ایجاد کرد اگر حضور کمتر از ۱۰۰ نفره چند جوان فوتبالی در یک فضای عمومی و غیر استادیومی میتواند منجر به سردادن شعارهای نامناسب و بعد ایجاد مزاحمت برای دختران مردم شود، اگر دختران در استادیوم فوتبال آقایان حاضر شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟!
آیا میشود همزمان شعار آزادی بی حد و حصر داد و همزمان هم مدعی تأمین امنیت دخترانی شد که آزادی بی حد برای آنان مزاحمت میآفریند؟!