به گزارش شهدای ایران؛ به نقل از صبح نو؛ شب گذشته تازه‌ترین مستند شبکه «بی‌بی‌سی» فارسی با عنوان «بهتان برای حفظ نظام» ساخته حسین باستانی از این شبکه پخش شد. در این گزارش در چندمحور به موضوع مستندسازی این شبکه در موضوعات مختلف و در بخشی هم به مسأله مورد بحث در این مستند می‌پردازیم.

 چند سالی است که شبکه‌های فارسی‌زبان خارج کشور روش‌های جدیدی را برای زیرسؤال بردن نظام جمهوری اسلامی از جهات مختلف تجربه می‌کنند. این شبکه‌ها علاو‌ه‌بر انواع و اقسام اخبار را با روش‌های روانی به خورد مخاطب می‌دهند، یک کار دیگر را نیز انجام می‌دهند؛ ساخت مستندهای سیاسی در موضوعاتی که احساس می‌کنند بار روانی زیادی دارد. در سال‌های اخیر شبکه «من‌وتو» که کارویژه‌اش تطهیر حکومت پهلوی با استفاده از تصاویر آرشیوی است، مستندهای ضعیفی ساخته است. «بی‌بی‌سی» فارسی نیز که هدف ویژه‌اش انتخابات ریاست‌جمهوری بود، بعد از ایفای نقش در آشوب‌های سال88 مستندسازی را دستور کار قرار داد و یکی از اولین مستندها را درباره نداآقاسلطان با استفاده از سرپل‌های داخلی‌اش ساخت.

  چند سال بعد این شبکه با هدف تخریب رهبر کنونی جمهوری اسلامی مستندی با نام «خط و نشان رهبر» ساخت که البته این اتفاق نتیجه معکوس داد و اغلب بینندگان آن مستند اعتراف کردند که این مستند بیشتر در تقویت اقتدار رهبر جمهوری اسلامی بود. البته بی‌بی‌سی‌نشینان گوش‌شان به این حرف‌ها نبود و راهی را که تعریف کردند ادامه دادند، هدف هم تخریب هر چیزی بود که برای مردم مهم است؛ حال می‌خواهد رهبرعالی مملکت باشد یا مسأله‌ای به نام دفاع مقدس یا امری اختلافی مثل مسأله آیت‌الله منتظری.

هدف کشف حقیقت از لابه‌لای تصاویر و آرشیوهای اختصاصی نبود بلکه پاشیدن تخم نفاق و اختلاف‌افکنی بود. دفاع مقدس مسأله دیگری بود که «بی‌بی‌سی» دست روی آن گذاشت. هر چند صراحتاً علیه آن چیزی نمی‌گوید؛ اما شبهه‌ها را می‌کارد و می‌رود سراغ چهره‌هایی که حرف‌های «بی‌بی‌سی» را می‌زنند و اینچنین است که «جام زهر» را جلوی مخاطبش می‌گذارد. او در جام زهر از جایی وارد می‌شود که مخاطب عام تصور می‌کنند این نگاه از سر خیرخواهی است، اما نگاه متخصصان رسانه مشخص می‌کند که شیطنت و تفرقه از کجا خودش را نشان می‌دهد.

 جالب اینجاست که مستند «جام زهر» «بی‌بی‌سی» از روی مستند مصطفی حریری ساخته شده و سازنده آن که حسین باستانی باشد با تقطیع تصاویر و فیلم‌ها ماهی خود را از آب گل‌آلود شده می‌گیرد.

مستند «بهتان برای حفظ نظام» هم تازه‌ترین نمونه این مستندهاست که با هدف تضعیف فقاهت ساخته شده است. باستانی در ابتدای کار سراغ مراجع می‌رود و با طرح‌ پرسش‌های جهت‌دار سعی می‌کند پاسخ مناسب خودش را بگیرد؛ اما وقتی موفق نمی‌شود می‌رود در سالهای دهه‌40 و البته اسلام‌شناسان مخصوص خود نظیر سروش و کدیور و سعی می‌کند از سابقه دینی این افراد در جهت اثبات حرف خود دلیل بیاورد. شبکه‌ای که علیه بهتان زدن مستند می‌سازد اما خمیرمایه همین مستند و گزارش‌هایش از بهتان‌هایی است که وارد می‌کند.
 
 بی‌بی‌سی مخفف سه کلمه است. بنگاه مخابره بریتانیا. بی‌بی‌سی رادیو و تلویزیون دولتی انگلستان است و بودجه‌اش توسط حکومت تأمین می‌شود. در هنگام رویدادهای سلطنتی مانند عروسی‌ها و نطق‌های اعضای خاندان سلطنت همه شبکه‌های این بنگاه برنامه‌های عادی خود را قطع می‌کنند و به پوشش تمام‌وقت این اتفاقات می‌پردازند. مدیرعامل بی‌بی‌سی توسط هیأت 12‌نفره «بی‌بی‌سی تراست» معرفی می‌شود. اعضای این هیأت را ملکه یا پادشاه منصوب می‌کنند. بی‌بی‌سی هر 10سال یک بار مجوز کار خود را دوباره به امضای ملکه یا پادشاه می‌رساند. انگلستان در کنار رژیم صهیونیستی و نیوزلند قانون اساسی ندارد.

همه قوانین تصویب شده در مجلس عوام انگلستان تنها در صورتی اعتبار دارند که به امضای پادشاه یا ملکه برسند.پادشاه یا ملکه حق دارد هر زمان که صلاح دانست مجلس را منحل کند و انتخابات جدید برگزار کند.بر اساس قوانین انگلستان نخست‌وزیر و هیأت وزیران نه نخست‌وزیر و وزیران انگلستان که نخست‌وزیر و وزیران پادشاه یا ملکه هستند. نیروهایی هوایی، زمینی و دریایی ارتش انگلستان نیروهایی ملی نیستند بلکه نیروی هوایی سلطنتی، نیروی زمینی سلطنتی و نیروی هوایی سلطنتی هستند. همه نیروهای نظامی تحت امر ملکه و پادشاه هستند. وظیفه نخست این نیروها حفظ تاج و تخت است. انگلیس سرود ملی ندارد. به جای سرود ملی دعایی برای سلامتی ملکه دارد.

ملکه یا پادشاه می‌تواند هر یک از محکومین قضایی را عفو کند. اگر ملکه کسی را عفو کند هیچ قاضی در هیچ کجای انگلستان حق عفو او را ندارد. هر گونه دستور جنگ و صلح فقط در اختیار ملکه یا پادشاه است.به رسمیت شناختن کشورها و رژیم‌های جدید تنها در اختیار ملکه است. وزارت خارجه در این مورد تنها سخنگوی ملکه است. همه پیمان‌های بین‌المللی تنها با اجازه ملکه مهم است. ملکه یا پادشاه این قدرت را دارد تا یک سرزمین خارجی را به‌عنوان خاک انگلیس اعلام کند و دولت باید در تحقق آن بکوشد. ملکه یا پادشاه می‌تواند در اجازه ورود و خروج شهروندان به کشور دخالت کند.

نشان‌های افتخار تنها با نظر ملکه یا پادشاه اعطا می‌شود. ملکه یا پادشاه رهبر دینی کشور هستند و رییس کلیسای انگلستان توسط ملکه یا پادشاه معرفی می‌شود.وال‌ها، ماهی‌های خاویار و نوع خاصی از قوهای سپید در سرتاسر سرزمین انگلستان بخشی از اموال شخص ملکه یا پادشاه است. 120‌هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی و تمام سطح کف دریاهای انگلیس متعلق به ملکه یا پادشاه است. مردان بالغ انگلیسی در صورتی که ملکه یا پادشاه دستور دهند باید خود را برای خدمت به نیروی دریایی انگلستان معرفی کنند.

بر اساس قوانین انگلیس مقام سلطنت از هر گونه اشتباه مبری است و هر اشتباهی صرفاً اشتباه دولت، مجلس و ارتش است. بر اساس قوانین ملکه یا پادشاه ملزم به اجرای قوانین مجلس نیست. مجلس فرودست مقام سلطنت است نه فرادست آن.ملکه یا پادشاه می‌تواند در شرایط اضطراری بدون هر‌گونه مشورت با هیأت وزیران یا مجلس خود شخصاً تصمیم بگیرد و به هیچ مقامی پاسخگو نیست.همه این اختیارات متعلق به کشوری است خود را نماد حاکمیت اراده مردم می‌داند.

 
یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی این است که بنگاه خبرپراکنی استعمار پیر، خود را مجبور می‌داند که درباره جزئیات فقاهت شیعی مستند بسازد. هر چند کمی دیر به مکتب آمده و زود هم می‌خواهد «آیت‌الله» شود و برود.بی‌بی‌سی ناآگاهانه وارد بازی پیچیده‌ای شده که قواعدش را هم به‌خوبی بلد نیست. چنانکه «bruce riedel» مشاور وقت امنیت ملی آمریکا، در مستند «ایران و غرب» که بی‌بی‌سی جهانی ساخته بود، می‌گوید زمانی که در ایران انقلاب شد، همه در جهان می‌گفتند «آیت‌الله» (امام خمینی) چنین گفت، آیت‌الله چنان گفت، در حالی که اصلاً نمی‌دانستند واژه «آیت‌الله» یعنی چه؟! فقه شیعه از دانش‌های پرحجم و دقیق و با سابقه‌ای بیش از هزار سال است که فقها و مجتهدین بعد از سال‌ها درس خواندن در این رشته به مقام اجتهاد می‌رسند.


بی‌بی‌سی اما می‌خواهد با یک مستند 50‌دقیقه‌ای تکلیف احکام اولیه و ثانویه را مشخص کند، حدود اختیارات ولایت فقیه را معین کند و «جواهر الکلام» جدیدی بنویسد.محسن کدیور که نقش مجتهد جامع‌الشرایط را در مستند بازی می‌کند، هر چند از شدت کینه جمهوری اسلامی به دامن ملکه بریتانیای استعمارگر پناه برده، آنقدر بی‌اطلاع نیست که فرمان هشت‌ماده‌ای امام ؟ره؟ را ندیده باشد که تأکید مؤکدی بر «حفظ حدود شرعیه» حتی «در برابر معاندین نظام» می‌کند. اما پدر کینه و شیطنت رسانه‌ای بسوزد که نمی‌گذارد او چشمش را به فراز ششم و هفتم فرمان هشت‌ماده‌ای امام ؟ره؟ بیندازد که می‌گوید:

   هیچ کس حق ندارد به خانه یا مغازه یا محل کار شخصی کسی بدون اذن صاحب آن‌ها وارد شود یا کسی را جلب کند، یا به نام کشف جرم یا ارتکاب گناه تعقیب و مراقبت نماید، یا نسبت به فردی اهانت نموده و اعمال غیر‌انسانی‌- اسلامی مرتکب شود، یا به تلفن یا نوار ضبط صوت دیگری به نام کشف جرم یا کشف مرکز گناه گوش کند، یا برای کشف گناه و جرم هر چند گناه بزرگ باشد، شنود بگذارد و یا دنبال اسرار مردم باشد، و تجسس از گناهان غیر نماید یا اسراری که از غیر به او رسیده و‌لو برای یک نفر، فاش کند. تمام این‌ها جرم [و] گناه است و بعضی از آن‌ها چون اشاعه فحشا و گناهان از کبایر بسیار بزرگ است، و مرتکبین هر یک از امور فوق مجرم و مستحق تعزیر شرعی هستند و بعضی از آن‌ها موجب حد شرعی می‌باشد.

   آنچه ذکر شد و ممنوع اعلام شد، در غیر مواردی است که در رابطه با توطئه‌ها و گروهک‌های مخالف اسلام و نظام جمهوری اسلامی است که در خانه‌های امن و تیمی برای براندازی نظام جمهوری اسلامی و ترور شخصیت‌های مجاهد و مردم بی‌گناه کوچه و بازار و برای نقشه‌های خرابکاری و افساد فی‌الأرض اجتماع می‌کنند و محارب خدا و رسول می‌باشند، که با آنان در هر نقطه که باشند، و همچنین در جمیع ارگان‌های دولتی و دستگاه‌های قضایی و دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها و دیگر مراکز با قاطعیت و شدت عمل، ولی با احتیاط کامل باید عمل شود، لکن تحت ضوابط شرعیه و موافق دستور دادستان‌ها و دادگاه‌ها، چرا که تعدی از حدود شرعیه حتی نسبت به آنان نیز جایز نیست، چنانچه مسامحه و سهل‌انگاری نیز نباید شود. و در عین‌حال مأمورین باید خارج از حدود مأموریت که آن هم منحصر است به محدوده سرکوبی آنان حسب ضوابط مقرره و جهات شرعیه، عملی انجام ندهند.جالب اینجاست که بی‌بی‌سی ذیل عنایت ملوکانه ملکه، دلش برای دین و دین‌داری بسوزد در حالی که هنری هشتم، پادشاه انگلیس که سلف همین پادشاه است، برای اینکه بتواند مجوز هشت ازدواجش را بگیرد، کلیسای جدیدی تأسیس کرد تا مجوز ازدواجش را بگیرد و تامس مور را -که این کار را خلاف شرع می‌دانست- گردن زد! حالا رسانه همان ملکه که هنوز او رییس کلیسای آنگلیکان را تعیین می‌کند، برای ذبح دین و اخلاق و شرع به پای سیاست مویه می‌کند.