دولت ناتوان روحانی باید سفیردانمارک را اخراج کند.
دولت ناتوان باید هرچه سریع سفیر دانمارک جنایتکار را احضار وشکایت خود را اعلام کند ویا حتی سفیررا اخراج کند.
سفیردانمارک جنایتکاراخراج شود وظریف عذرخواهی کند.
کشورهای اروپایی جنایتکاردوست ما نیستند، آنها ازافراط گرایی، تروریسم، القاعده، طالبان، گروهک تروریستی، منافقین، گروهک تروریستی جیش الظلم، تکفیری، داعش وگروهای تروریستی درسراسرخاورمیانه وجهان حمایت تسلیحاتی ومالی همه جانبه کمک، حمایت وپشتیبانی می کنند.
کشورهای اروپایی جنایتکارمانند آمریکا، عربستان، امارات، بحرین، اسرائیل وتروریست های منطقه خاورمیانه وجهان احترامی برای زندگی بشری قائل نیستند.
کسی که دشمن مردم ایران وایرانی است جایگاهی درایران ندارد.


تاریخ: ۱۰ آبان ۱۳۹۷ - ۰۹:۵۰
واکنش آشنا به اتهام زنی دانمارک: طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد / اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد
طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد. بعداز شکست طرح الف ( 7آبان) کیس سازی برای همراهی اروپا با تحریم غیر قانونی آمریکا با بهانه تروریسم کلید خورد. اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد.

به گزارش خبرداغ به نقل از انتخاب، حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور، در کانال تلگرامی خود نوشت:

«طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد.

بعداز شکست طرح الف ( 7آبان) کیس سازی برای همراهی اروپا با تحریم غیر قانونی آمریکا با بهانه تروریسم کلید خورد.

اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد.

خلاص کردن عربستان از فشار بین المللی قتل خاشقجی هدف دیگر این توطئه است.

غافل از آنکه دست ایران پر است و موساد کیس سوخته را حراج کرده است.»

دولت ناتوان روحانی باید سفیردانمارک را اخراج کند.
دولت ناتوان باید هرچه سریع سفیر دانمارک جنایتکار را احضار وشکایت خود را اعلام کند ویا حتی سفیررا اخراج کند.
سفیردانمارک جنایتکاراخراج شود وظریف عذرخواهی کند.
کشورهای اروپایی جنایتکاردوست ما نیستند، آنها ازافراط گرایی، تروریسم، القاعده، طالبان، گروهک تروریستی، منافقین، گروهک تروریستی جیش الظلم، تکفیری، داعش وگروهای تروریستی درسراسرخاورمیانه وجهان حمایت تسلیحاتی ومالی همه جانبه کمک، حمایت وپشتیبانی می کنند.
کشورهای اروپایی جنایتکارمانند آمریکا، عربستان، امارات، بحرین، اسرائیل وتروریست های منطقه خاورمیانه وجهان احترامی برای زندگی بشری قائل نیستند.
کسی که دشمن مردم ایران وایرانی است جایگاهی درایران ندارد.


تاریخ: ۱۰ آبان ۱۳۹۷ - ۰۹:۵۰
واکنش آشنا به اتهام زنی دانمارک: طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد / اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد
طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد. بعداز شکست طرح الف ( 7آبان) کیس سازی برای همراهی اروپا با تحریم غیر قانونی آمریکا با بهانه تروریسم کلید خورد. اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد.

به گزارش خبرداغ به نقل از انتخاب، حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور، در کانال تلگرامی خود نوشت:

«طرح ب آمریکا، اسرائیل، عربستان و منافقین کلید خورد.

بعداز شکست طرح الف ( 7آبان) کیس سازی برای همراهی اروپا با تحریم غیر قانونی آمریکا با بهانه تروریسم کلید خورد.

اعتراف موساد و تبریک زود هنگام پمپئو دم خروس را نشان داد.

خلاص کردن عربستان از فشار بین المللی قتل خاشقجی هدف دیگر این توطئه است.

غافل از آنکه دست ایران پر است و موساد کیس سوخته را حراج کرده است.»

واقعیت‌های پشت پرده ترانزیت مواد مخدر از ایران + فیلم

در حالی که حدود نیمی از مواد مخدر کشف شده در ایران، هدفشان کشورهای اروپایی است؛ اما تقریباً هیچ‌یک از کشورهای اروپا حاضر نیست جنگ ایران با قاچاقچیان را به رسمیت بشناسد.

گروه جنگ نرم مشرق- بخش عمده مواد مخدری که وارد ایران می‌شود، از افغانستان می‌آید. این در حالی است که آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها، ناتو و به طور کلی غرب در افغانستان، اساساً به دنبال مقابله با مواد مخدر نیستند و سهم این کشورها در مبارزه با قاچاق مواد مخدر بسیار اندک است. این یعنی ایران چندین دهه است در این عرصه تک و تنهاست.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
بخش عمده مواد مخدری که وارد ایران می‌شود، از افغانستان می‌آید

جورج بوش، مهم‌ترین وظیفه رئیس‌جمهور آمریکا را "دفاع از مردم آمریکا در مقابل حمله" نظامی می‌دانست. حمله به افغانستان نیز با همین بهانه صورت گرفت و تا سال‌‌ها ادامه پیدا کرد. امروز وقتی پای صحبت مردم این کشور می‌نشینید، می‌گویند: "ما باید این‌جا بیاییم، بدبختی بکشیم، بمب‌ها را تحمل کنیم، چون مجبوریم."

مشکل امروز افغانستان نه طالبان است، نه تروریست‌های دیگر، چرا که همه این‌ها را می‌توان مهار کرد. مشکلی که امروز این کشور درگیر آن است، اعتیاد یک میلیون شهروند به مواد مخدر است که بحرانی ملی محسوب می‌شود. طبق بررسی سال 2013 وزارت خارجه آمریکا، بیش از یک میلیون و سیصد هزار معتاد به مواد مخدر در افغانستان وجود دارد، که از این میان، سه هزار نفر کودک هستند. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد این آمار در آینده نزدیک، دو برابر خواهد شد.

از آن‌جایی که افغانستان دومین کشور جوان دنیا محسوب می‌شود و این جمعیت بیش‌ترین آسیب‌پذیری را مقابل مواد مخدر دارند، اعتیاد به این مواد، تهدیدی جدی از نظر استراتژیک، امنیتی و اجتماعی برای این کشور است. "نصیر احمد نور" سفیر افغانستان در تهران می‌گوید: "این مشکل، معضل بزرگی برای افغانستان است. کشورهای دیگر اگر چنین آمارهایی دارند، چه کم‌تر و چه بیش‌تر، امکانات برخورد با آن را هم دارند. درگیر جنگ نیستند، ویران نشده‌اند، مشکل اقتصادی ندارند." یکی از شهروندان افغان در این‌باره می‌گوید: "ما توان بزرگ کردن فرزندانمان را نداریم. حتی نیازهای اولیه آن‌ها را هم به سختی برآورده می‌کنیم."

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
بوش، وظیفه رئیس‌جمهور آمریکا را "دفاع از مردم آمریکا در مقابل حمله" نظامی می‌دانست

افغانستان از اوایل قرن بیست و یکم تا کنون بزرگ‌ترین تولیدکننده تریاک دنیا بوده است. این در حالی است که این کشور در اوایل دهه 1980 خشخاش را در ابعاد بسیار محدود و تنها برای مصارف داخلی کشت می‌کرد. افغانستان به‌رغم 30 سال جنگ، هرساله میزان کشت خشخاش خود را افزایش داده و شاهد ساخت آزمایشگاه‌های آماده‌سازی هروئین بوده است. سؤال این‌جاست که چه ارتباطی میان جنگ در این کشور و کشت خشخاش وجود دارد.

جنگ تریاک میان انگلیس و چین در قرن 19، نمونه‌ای بارز از مجبور کردن یک کشور به تولید و استفاده از تریاک بود. در دوران معاصر هم یک بار دیگر جنگ و تریاک در یک مثلث طلایی به هم ارتباط پیدا کردند: سه کشور در جنوب شرق آسیا شامل میانمار، لائوس و تایلند. این مثلث تولید تریاک در اواخر دهه 1950 تشکیل شد تا به مدت سه دهه، اغلب هروئین دنیا را تأمین کند. سازمان‌های اطلاعاتی و مافیای غرب در گسترش و حمایت از این ناحیه نقش مهمی داشتند. هدف آن‌ها، تأمین هزینه جنگ ویتنام با استفاده از تجارت مواد مخدر بود. بعد از پایان جنگ، تولید تریاک در این مثلث هم به شدت کاهش پیدا کرد، اما مافیای غرب برای تولید تریاک به زمینی جدید و نیروی کاری جدید نیاز داشت.

از دهه 80 میلادی، تجارت تریاک از مثلث طلایی به افغانستان منتقل شد. این انتقال پس از حمله شوروی به افغانستان صورت گرفت. در آن زمان، آمریکا با کمک سرویس‌های اطلاعاتی پاکستان، جنگ سرد کشت خشخاش را آغاز کرد تا بودجه عملیات‌های مخفی سیا در حمایت از مجاهدین افغان و مبارزه با شوروی را تأمین کند. طی دو سال، مرزهای میان افغانستان و پاکستان به بزرگ‌ترین منطقه تولید هروئین تبدیل شد. رهبران افغانستان و گروه‌های محلی در مرزهای پاکستان و بعدها در جنوب این کشور، هزاران آزمایشگاه آماده‌سازی هروئین در پاکستان تأسیس کردند.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
از دهه 80 میلادی، تجارت تریاک از مثلث طلایی به افغانستان منتقل شد

تعداد معتادان از حدود صفر در سال 1979 به بیش از یک میلیون و دویست هزار نفر در سال 1985 رسید. حتی پس از عقب‌نشینی شوروی از افغانستان نیز رشد سریع تولید تریاک ادامه پیدا کرد. طالبان تا پیش از حوادث 11 سپتامبر، همکاری نزدیکی با سیا داشت. با این حال، وقتی ناتو در جنگ سال 2001 پیروز شد، چند نفر از افغان‌های سرشناس در شهر "بن" آلمان با یک‌دیگر دیدار کردند تا برنامه‌ای برای بازسازی کشور افغانستان بریزند. نتیجه این مذاکرات، توافقنامه "بن" بود. طالبان نیز مسئول تولید و قاچاق مواد مخدر شناخته شد.

"علی هاشمی" عضو کمیته مبارزه با موادمخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران، در خصوص نقش ائتلاف ناتو در گسترش موادمخدر در منطقه بیش‌تر توضیح می‌دهد: "ناتو اعلام کرده بود هدف اصلی‌ش مهار کشت خشخاش است، چرا که این مسئله دلیل و انگیزه اصلی تروریسم در منطقه بود. با این حال، در واقعیت عکس این کار را کردند. می‌بینیم که کشت خشخاش و تولید موادمخدر سنتی، ده‌ها برابر شده است."

سال 2001 زمانی که حکومت طالبان پایان یافت، تولید تریاک تا کم‌تر از 200 تن در همان سال کاهش پیدا کرد. با این وجود، پس از حضور ناتو در افغانستان و تشکیل دولتی دائمی، تولید تریاک تا 3400 تن افزایش یافت و سال بعد نیز به 3600 تن رسید. سال 2007 شاهد رکوردی جدید در تولید تریاک بودیم: 8200 تن.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
پس از حضور ناتو در افغانستان شاهد رکوردی جدید در تولید تریاک بودیم

"طاها طاهری" معاون دبیرکل دفتر کنترل مواد مخدر ایران معتقد است: "8000 تن، کف تولید مزارع افغانستان است. از این‌ها حدود 400 تن هروئین تولید می‌شود." طبق آمار دفتر مواد مخدر و جرائم سازمان ملل "از مجموع 68 میلیارد دلار درآمد تولید تریاک، 2 میلیارد دلار به گروه‌های داخل افغانستان می‌رسد، اما 66 میلیارد دلار به جیب مافیای مواد مخدر در خارج از این کشور می‌رود. 200 میلیون دلار از درآمدهای تریاک نصیب شورشیان مسلح می‌شود."

میان سال‌‌های 2012 و 2013، برنامه‌های نابودسازی بذر خشخاش، 24 درصد کاهش داشتند. امروزه، درآمد تجارت مواد مخدر از بودجه دولتی افغانستان بیش‌تر است. همین باعث می‌شود فساد در جای‌جای دولت افغانستان ریشه بدواند، از پلیس گرفته تا پارلمان. "داوود مرادیان" رئیس مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان تصریح می‌کند: "دولت انتقالی در افغانستان تا کنون نتوانسته آن‌گونه که باید روی مسئله مواد مخدر تمرکز کند، چرا که همیشه درگیر مسائلی مثل امنیت و اقتصاد است." تا زمانی که دولت مرکزی این کشور به اندازه کافی ضعیف باشد تا نتواند امنیت را تأمین کند، تولید و قاچاق مواد مخدر، همچنان سودآوری خود را حفظ می‌کند.

شاید بهترین راه برای مقابله با تولید تریاک در افغانستان، متقاعد کردن کشاورزان این کشور به تولید گیاهان دیگری مانند انگور، گندم و زعفران باشد. پاشیدن مواد شیمیایی روی مزارع کشت خشخاش نیز می‌تواند یک راه دیگر باشد، اگرچه این راه هیچ‌گاه در مرزهای افغانستان و پاکستان انجام نشده است.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
امروزه، درآمد تجارت مواد مخدر از بودجه دولتی افغانستان بیش‌تر است

تجارت تریاک 35 درصد از تولید ناخالص ملی افغانستان را شامل می‌شود. این یعنی تلاش برای از بردن بذر خشخاش، صرفاً رفتن به دنبال یک سراب است. این سؤال اکنون مطرح است که وقتی پهپادها می‌توانند یک نفر تروریست را در قعر صحراهای افغانستان شناسایی کنند و هدف قرار دهند، چگونه نمی‌توانند آزمایشگاه‌های تبدیل تریاک به مورفین و هروئین را شناسایی کنند و چرا آن‌ها را از بین نمی‌برند؟

نکته دیگر این‌که شکی نیست کشت خشخاش درون افغانستان صورت می‌گیرد، اما تجهیزات تبدیل آن به مواد مخدر دیگر ممکن نیست درون این کشور ساخته شده باشد. نیروهای ناتو علناً چشم خود را روی فعالیت کشاورزانی که خشخاش کشت می‌کنند، بسته‌اند. متخصصین معتقدند که تولید و صادرات تریاک در افغانستان پس از سقوط طالبان به شکل چشم‌گیری افزایش داشته است. نیروهای خارجی به کشت خشخاش و تولید و صادرات تریاک کمک کرده‌اند تا این تجارت را به منبع درآمدی برای برخی کشورهای دنیا تبدیل کنند. خروج این میزان مواد مخدر از افغانستان بدون همکاری مقامات دولتی، نیروهای خارجی و شبکه‌های بین‌المللی ممکن نیست.

پولی که از تجارت مواد مخدر در دنیا جابه‌جا می‌شود، مبلغی چندصد میلیارد دلاری است، اما آن‌چه در این میان نصیب افغانستان شده، بیش‌تر بدنامی کشت خشخاش است. آمریکا و ناتو و غرب در افغانستان اساساً به دنبال مبارزه با مواد مخدر نیستند. این‌ها اتفاقاً شبکه‌های قاچاق مواد مخدر را تحریک می‌کنند تا بتوانند اطلاعات خود را درباره گروه‌های تروریستی افزایش دهند.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
از تجارت چندصد میلیارد دلاری مواد مخدر، بدنامی کشت خشخاش نصیب افغانستان شده است

11 دسامبر 2010، نیویورک‌تایمز مقاله‌ای درباره ارتباط آمریکا با قاچاقچیان اصلی مواد مخدر نظیر "جمعه خان" منتشر کرد. "جمعه خان" به عنوان بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین قاچاقچی مواد مخدر در افغانستان سال 2008 دستگیر و برای محکومیت طبق یک قانون جدید مبارزه با "تروریسم مخدری" به نیویورک منتقل شد. با این وجود، بعدها مشخص شد که "جمعه خان" یکی از مخبرین باسابقه بوده که درباره طالبان، فساد در افغانستان و همچنین سایر قاچاقچیان اطلاعات در اختیار دولت آمریکا می‌گذاشته است. نیویورک‌تایمز می‌نویسد که "جمعه خان" سال 2006 در اوج عملیاتش، مخفیانه به واشنگتن پرواز کرده تا چندین دیدار با مقامات سیا و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا داشته باشد.

اروپایی‌ها بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان مواد مخدر تولیدی در افغانستان هستند. با این حال، کشورهای همسایه و کشورهایی که در مسیر قاچاق این مواد به اروپا هستند نیز از گزند این تجارت در امان نیستند. ایران دارای مرز مشترک بزرگی با افغانستان و اولین کشور در مسیر قاچاق به اروپاست. این کشور بیش‌ترین تلفات جانی و مالی را نیز در راه مبارزه با مواد مخدر داشته است. مأمورین ایرانی در خط مقدم مبارزه با مواد مخدری هستند که هدفشان اروپاست. هرچه تولید مواد مخدر در افغانستان بیش‌تر می‌شود، مبارزه با آن دشوارتر و خطر آن برای اروپا نیز بیش‌تر است.

در میان نقاط مختلف دنیا، مردم اروپا بیش‌ترین مصرف هروئین را دارند. 26 درصد از 380 تن هروئینی که هر سال در افغانستان تولید می‌شود به اروپا می‌رود. مسیر بالکان که کوتاه‌ترین مسیر برای رسیدن به اروپا و در نتیجه، مسیر مورد علاقه قاچاقچیان است، از ایران، ترکیه، یونان و بلغارستان می‌گذرد تا به بازار غرب اروپا برسد.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
اروپایی‌ها بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان مواد مخدر تولیدی در افغانستان هستند

ایران در مرزهای شرقی خود درگیر جنگی دائمی با قاچاقچیان افغانستانی و پاکستانی است. در این میان، استان سیستان و بلوچستان بیش‌ترین درگیری را با قاچاقچیان دارد. این استان، 900 کیلومتر با پاکستان و 300 کیلومتر با افغانستان مرز مشترک دارد. از آن‌جایی که این دو کشور خیلی به امنیت مرزهایشان اهمیت نمی‌دهند، همه بار مسئولیت دفاع از این مرزها به عهده مقامات ایرانی است.

"محمد مرعشی" دبیر کل شورای مبارزه با مواد مخدر استان سیستان و بلوچستان در این‌باره توضیح می‌دهد: "ما 6 گروه قاچاقچی اصلی و فعال داریم که عمده فعالیتشان در آن سوی مرزهاست، اما گاهی هم وارد استان ما می‌شوند و اقداماتی را علیه سربازان و مردم ما انجام می‌دهند." وی ادامه می‌دهد: "عبدالمالک ریگی هم که یکی از سرکرده‌های اشرار در ایران بود، از طریق اتصال به شبکه‌های قاچاق مواد مخدر بود که توانست قدرت و امکانات خود را افزایش دهد.

مرعشی درباره دیوارهای بتنی که برای جلوگیری از عبور و مرور و سد کردن راه قاچاق مواد مخدر در استان سیستان و بلوچستان احداث شده، تصریح می‌کند: "توانسته‌ایم 600 کیلومتر انسداد ایجاد کنیم. در حوزه سیستان این کار کامل شده و جایی که کاروان‌های 40 یا 50 خودرویی عبور می‌کرد، اکنون یک نفره و کوله‌باری شده است."

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
برای سد کردن راه قاچاقچیان، در استان سیستان و بلوچستان دیوار بتنی احداث شده است

به‌رغم همه این‌ها، "ایرج حیدری" شهردار چابهار می‌گوید: "مرزهای ما اکنون محکم شده‌اند و تمام قاچاقچیان مواد مخدر به دریا رو آورده‌اند. صیادان ما دچار مشکل شده‌اند، چون مأمورین امنیتی و انتظامی حتی به خاطر برخورد با قاچاقچیان هم که به دریا می‌آیند، مجبور هستند کشتی‌ها و قایق‌ها را بازرسی کنند و همین مسئله برای ماهیگیران مشکل‌ساز شده است."

"ابراهیم مرزائی" قاچاقچی سابق مواد مخدر درباره سازوکار قاچاق بیش‌تر توضیح می‌دهد: "من قبلاً محموله‌های مواد مخدر را اسکورت می‌کردم. جلوی ماشین‌های "باری"، راه‌پاک‌کنی می‌کردم. معمولاً دو تا ماشین هستند، یکی که بار دارد و دیگری که 5 کیلومتر یا 10 کیلومتر جلوتر می‌رود و اگر در مسیر مأموری یا راهزنی باشد، زنگ می‌زند و ماشین دیگر و اطلاع می‌دهد تا ماشین باری از آن مسیر نیاید."

وی درباره این که چرا بارهای مواد مخدر را در کشورها دست به دست می‌چرخانند و هر قسمتی از مسیر را یک گروه، به عهده دارد می‌گوید علتش این است که هر گروهی با منطقه خودش به خوبی آشناست. بنابراین محموله را اگر از افغانستان بیاید، افغان‌ها آن را به پاکستانی‌ها می‌دهند، پاکستانی‌ها هم به ایرانی‌ها.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
مسیر بالکان برای قاچاق مواد مخدر، از جنوب شرق تا شمال غرب ایران را طی می‌کند

یکی از قاچاقچیان سابق در این خصوص می‌گوید: "از 24000 تومان کرایه‌ای که در کل پرداخت می‌شود، 7000 تومان به افغانی‌ها می‌رسد که بار را جابه‌جا می‌کنند، 7000 تومان به پاکستانی‌ها، 7000 تومان به افرادی که بار را به ایران می‌آورند. 2000 تومان به کسی می‌رسد که مسیر را آماده می‌کند. 1000 تومان هم به دلال می‌رسد. این وسط افغانی‌ها برد می‌کنند، چون همه پول به آن‌ها می‌رسد. مواد را می‌فروشند و سودشان را می‌کنند."

به‌رغم همه اقداماتی که انجام می‌شود، برخی محموله‌های مواد مخدر از مرز ایران عبور می‌کند. آن‌گاه جنگ را باید به مسیرهای کوهستانی و جاهای دیگر برد. "علی مؤیدی" رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ایران تصریح می‌کند: "یک کیلو هروئین در افغانستان به پول ایران، 3، 4 میلیون تومان معامله می‌شود. این در حالی است که همین مقدار مواد مخدر در ترکیه قیمتش بیش از 40 میلیون تومان می‌شود. این یعنی مسیری که مواد مخدر از آن آمده، مسیر بسیار پرخطری برای قاچاقچیان بوده است."

جنگ در مرزهای شرقی ایران پایانی ندارد. قاچاقچی‌ها تجهیزات و سلاح‌های سنگین و پیشرفته‌ای دارند. تلفات مالی و جانی آن‌ها نیز به سرعت جبران می‌شود. تجارت مواد مخدر، فقر و ناامنی در مرزهای افغانستان و پاکستان، منابعی پایان‌ناپذیر برای این مافیاها فراهم می‌کند. در حالی که حدود نیمی از مواد مخدر کشف شده در ایران، هدفشان کشورهای اروپایی است و با این‌که در صورت ورود همین میزان مواد مخدر به این کشورها، آمار جرم و جنایت در آن‌ها به مراتب بیش‌تر خواهد شد، اما تقریباً هیچ‌یک از کشورهای اروپا حاضر نیست جنگ ایران با قاچاقچیان را به رسمیت بشناسد.

خط مقدم - واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه
آخرین جبهه جنگ با مواد مخدر، مرزهای غربی ایران است

آخرین جبهه جنگ با مواد مخدر، مرزهای غربی ایران است. همان دقت، همان عملیات‌ها و همان جنگ، برای جلوگیری از رسیدن مواد مخدر به اروپا در این‌جا هم ادامه دارد. برآوردها نشان می‌دهد در سال 2004، معادل 12 میلیارد دلار خسارت اقتصادی در این راه به ایران وارد شده است. اگر همان آمار را امروز در نظر بگیریم و تورم را هم به حساب نیاوریم، چیزی حدود 100 میلیارد تومان در روز هزینه مبارزه ایران با مواد مخدر است. سهم دنیا در مبارزه با قاچاق مواد مخدر بسیار اندک و ناملموس است.

4000 شهید و 12000 مجروح نیز آمار تلفات جانی ایران در 35 سال مبارزه با مواد مخدر است. چه کسی پاسخ خانواده‌های قربانیان را می‌دهد؟ چرا ایران باید هزینه مقابله با مواد مخدری را پرداخت کند که قرار است به اروپا برود؟ چرا همین کشورهای اروپایی باید با تحریم ایران، مانع بر سر این راه بگذارند؟

خط مقدم: واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه - بخش اول - دانلود

خط مقدم: واقعیت‌های پشت پرده تجارت مواد مخدر در خاورمیانه - بخش دوم - دانلود

آمریکا ازسال 2001 تاکنون به همراه اروپا در برابر دریافت مواد مخدر، به طالبان سلاح می‌داد.
امریکا چگونه میتواند در جنگ مواد مخدر در افغانستان پیروز شود؟
تجارت مواد مخدر در افغانستان دلالت بر شکست امریکا دارد.

*
* تاریخ: 1394/10/17
ساعت: 21:49

سازمان سیا چگونه تجارت مواد مخدر را مدیریت می کند؟
آیا سازمان سیا مدیریت جهانی تجارت مواد مخدر را در اختیار دارد؟

هادی_ کولتا یانگرز (Coletta Youngers) و الین روزین (Eleen Rosin) در کتابی با عنوان "مواد مخدر و دموکراسی در آمریکای لاتین: تأثیر سیاست‌های آمریکا" (2006) و همچنین رودنی استیچ (Rodney Stich) در کتابی با عنوان "معتاد کردن آمریکا: اسب تروجان" (2007) با اشاره به اسناد و مدارک متعددی پرده از فعالیت‌های غیرقانونی دولت آمریکا و بالاخص سازمان سیا در قاچاق مواد مخدر برداشته‌اند.[1]



به اعتقاد نویسندگان کتاب‌های حاضر سیا با سازمان‌هایی که در حوزه تجارت مواد مخدر فعالیت داشته‌اند همکاری نموده تا در عوض این سازمان‌ها اطلاعات مورد نیاز این سازمان را در اختیار آن گذارده و همچنین در پیشبرد برنامه‌های پنهانی به آن کمک نمایند. در عوض کارتل‌های قاچاق مواد مخدر نیز می‌توانستند فعالیت‌های غیرقانونی خود را ادامه داده و همچنین از بازداشت و حبس مصون بمانند.
با این وجود، ارتباط بین سازمان سیا و قاچاق مواد مخدر مسأله‌ای شناخته شده برای افکار عمومی جهان و بالاخص آمریکا نیست. رسانه‌های آمریکایی تمام سعی خود را انجام داده‌اند تا از سازمان سیا حفاظت کرده و مردم عادی را در بی‌خبری نگه دارند. کارل برنشتاین (Carl Bernstein)، ژورنالیست و محقق آمریکایی که در افشای رسوایی واترگیت در دوران ریچارد نیکسون تأثیر بسزایی داشت، در سال 1977 و طی مقاله‌ای در مجله "رولینگ‌استون" (Rolling Stone) بدین موضوع پرداخت.

اما رسانه‌های خبری آمریکا این گزارش را در بایکوت خبری قرار دادند زیرا تمالی نداشتند که افکار عمومی این کشور درباره این موضوع مطلع گردند. سازمان سیا نیز به صورت مداوم دست داشتن عوامل خود در تجارت مواد مخدر را انکار می‌کند اما حقایق تاریخی چیز دیگری می‌گویند.

کارل برنشتاین

کارل برنشتاین، افشا کننده رسوایی واترگیت و نیز همکاری سیا با مافیای جهانی مواد مخدر






تاریخچه فعالیت‌های سیا در حوزه مواد مخدر


جنگ جهانی دوم

"دفتر خدمات استراتژیک" (Office of Strategic Services) و "دفتر اطلاعات نیروی دریایی" (Office of Naval Intelligence)، سازمان‌های مادر سیا، روابط زیادی با مافیای ایتالیا برقرار کرده و همچنین افراد زیادی را دوران جنگ جهانی دوم از میان دنیای تبهکاران نیویورک و شیکاگو به خدمت خود درآوردند تا از آنها در راستای پیشبرد اهداف خود بهره برند. قابل ذکر است که پس از دوران ممنوعیت فروش مشروبات الکلی، دیگر قاچاق این کالا نیز از میان رفته بود و هم‌اکنون گانگسترهای آمریکایی به تجارت مواد مخدر و فحشاء روی آورده بودند. از میان این گانگسترها و قاچاقاچیان می‌توان به افراد سرشناسی چون چارلز "لاکی" لوسیانو (Charles `Lucky' Luciano)، میر لانسکی (Meyer Lansky)، جو آدونیس (Joe Adonis) و فرانک کاستلو (Frank Costello) اشاره نمود.

این افراد به سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا کمک می‌کردند تا ارتباط خود را با رهبران مافیای سیسل که توسط موسیلینی، دیکتاتور ایتالیا، تبعید شده بودند حفظ کنند. هدف از این ارتباطات، کسب اطلاعات در مورد سواحل ایتالیا قبل از پیاده‌سازی نیروهای متفقین و نیز مبارزه با حذب نوظهور کمونیست ایتالیا بود.



لوسیانو


لوسیانو، صاحب امپراطوری هروئین و جاسوس سازمان سیا در اروپا



لوسیانو که توسط پلیس فدرال دستگیر شده و در زندانی در نیویورک دوران حبس سی ساله خود را سپری می‌کرد، توسط سازمان سیا آزاد شده و به سیسیل فرستاده شد. وی در آنجا امپراطوری هروئینی خود را بنیان نهاد. وی مواد اولیه خود را از ترکیه تهیه کرده و از مسیر لبنان به آزمایشگاه‌های خود در سیسیل ارسال می‌کرد.

"دفتر خدمات استراتژیک" و "دفتر اطلاعات نیروی دریایی" همکاری نزدیکی نیز با گانگسترهای چینی داشتند که حجم انبوهی از تریاک، مرفین و هروئین را در اختیار داشتند. بدین ترتیب سومین پایه تجارت هروئین پس از دوران جنگ در "مثلث طلایی" یعنی منطقه مرزی بین تایلند، برمه، لائوس و چین تشکیل شد.[2]

مثلث طلایی

نقشه مثلث طلایی





تشکیل سازمان سیا و ادامه همکاری با کارتل‌های قاچاق مواد مخدر

سازمان سیا به منظور ارائه کمک‌های مالی پنهانی به نیروهای "کومینتاگ" (Koumintag) وفادار به ژنرال چیانگ کائی-شک (Chiang Kai-Shek) که مشغول جنگ با کمونیست‌های چینی به رهبری مائو زدونگ بودند، به این گروه کمک کرد تا تریاک را از چین به برمه، بانکوک و تایلند قاچاق کند. سازمان سیا برای انجام این کار از شرکت هواپیمایی "ایرآمریکا" (AirAmerica) استفاده نمود.[3]

سازمان سیا در اولین سال تأسیس خود پول‌هایی در اختیار قاچاقچیان هروئین در بندر مارسی فرانسه قرار داد تا آنها را برای نبرد علیه کمونیست‌ها بر سر تصاحب کنترل بندرگاه‌های شهر بسیج نماید. در سال 1951، لوسیانو و قاچاقچیان فرانسه با یکدگر متحد شدند و بدین ترتیب توانستند تا اوایل دهه 1970 بر تجارت جهانی هروئین استیلا یابند. سازمان سیا از میان تبهکاران سازمان‌یافته ژاپنی نیز به جذب نیرو پرداخت تا اطمینان حاصل نماید این کشور در مسیر کمونیسم حرکت نخواهد کرد. چندین سال بعد، گروه‌ یاکوزا در ژاپن به عنوان منبع اصلی قاچاق متاآمفیتامین در هاوایی ظاهر شد.[4]




ورود رسمی سازمان سیا به حوزه تولید و آزمایش مواد روانگردان

در سال 1950، سازمان سیا پروژه پرنده آبی (Project Bluebird) را آغاز نمود تا مشخص سازد که آیا برخی داروهای خاص می‌توانند روش‌های این سازمان را در بازجویی بهبود بخشند یا نه. این امر باعث شد تا "آلن دالس" (Allen Dulles)، رئیس وقت سازمان سیا، در آوریل 1953، برنامه‌ای برای "استفاده پنهانی از مواد بیولوژیکی و شیمیایی" به عنوان بخشی از تلاش‌های سازمان برای کنترل اذهان و رفتار آغاز نماید.

این پروژه که در ابتدا دارای نام‌هایی چون "پروژه آرتیچوک" (Project Artichoke) و "پروژه چاتر" (Project Chatter) بود تا دهه‌های بعدی ادامه یافت. طی این پروژه موادی چون LSD بر روی صدها نفر به صورت ناخواسته آزمایش شد.[5]



MK- Ultra

MK-Ultra پروژه‌ای که استفاده از مواد توهم‌زا را در سراسر جهان ترویج کرد




فعالیت‌های سازمان سیا طی جنگ داخلی ویتنام

در سال 1965 تاریخ بار دیگر خود را تکرار کرد. آمریکا وارد همان جنگی شده بود که فرانسه آن را در سال 1955 باخته بود. سازمان سیا به منظور حمایت از رژیم فاسد ویتنام شمالی که وابستگی زیادی به تجارت مواد مخدر به عنوان منبع درآمد خود داشت، چندین فروند هواپیمای C-47 را برای انتقال تریاک، مرفین و هروئین به خارج از لائوس اختصاص داد. کاری که بسیار فراتر از توانمندی‌های نیروی هوایی ویتنام جنوبی بود.

مواد موجود در هواپیماهای C-47 سپس در هواپیماهای ویتنام جنوبی بارگیری شده و مستقیما به سوی سایگون فرستاده می‌شدند تا در آنجا توزیع گردد. این امر نه تنها ثبات رژیم ویتنام جنوبی را تضمین می‌کرد بلکه سیا را نیز قادر می‌ساخت که نفوذ خود را در لائوس افزایش دهد.[6] ‌



C-74
هواپیماهای C-74 سازمان سیا که در عملیات توزیع مواد مخدر در جنوب شرق آسیا شرکت داشتند




ظهور بزرگترین اماکن تولید مواد مخدر در آسیای جنوب شرقی و زیر نظر سیا

به گزارش "کریستین‌ساینس‌مونیتور" (Christian Science Monitor) سازمان سیا در قاچاق گسترده مواد مخدر به خارج از لائوس نقش عمده‌ای ایفاء می‌کرد. در مقر فرماندهی سازمان سیا در شمال لائوس یک آزمایشگاه تصفیه هروئین ایجاد شده بود. پس از یک دهه مداخله نظامی آمریکا، جنوب شرقی آسیا تبدیل به منبع تولید 70 درصد از تریاک جهان و همچنین تأمین کننده عمده مواد خام برای بازار در حال ظهور هروئین در آمریکا شده بود.[7]

این در حالی است که در همان زمان (اوایل دهه 1970)، 30/000 نفر از سربازان آمریکایی در ویتنام معتاد به هروئین شده بودند.[8]

با سقوط غیر قابل اجتناب دولت سایگون، مشارکت ویتنام به عنوان یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان و صادرکنندگان هروئین، پایان یافت اما منبع اصلی هروئین این کشور یعنی لائوس به کار خود ادامه داد.

لائوس

لائوس، یکی از پایگاه‌های اصلی تجارت مواد مخدر توسط سیا




فعالیت سیا در پاناما در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی

مانوئل نوریگا (Manuel Noriega)، رئیس سازمان اطلاعات پاناما و یکی از قدرتمندترین مردان این کشور، به مدت بیش از یک دهه به عنوان یکی از عمال رده بالای سازمان سیا به فعالیت می‌پرداخت. این در حالی است که مقامات مبارزه با مواد مخدر در آمریکا وی را به عنوان فردی که شدیدا در امر تجارت مواد مخدر و پولشویی دست دارد معرفی کرده بودند. نوریگا پروازهای "مواد در برابر اسلحه" را برای شورشیان کنترا تسهیل می‌نمود، خلبان و نیروهای محافظ در اختیار آنها قرار می‌داد و مکان‌های امنی برای افراد کارتل و همچنین خدمات بانکی برای آنها فراهم می‌نمود.

مقامات آمریکایی شامل ویلیام وبستر (William Webster)، رئیس وقت سیا و چندین نفر از مقامات اداره مبارزه با مواد مخدر پلیس آمریکا، نامه‌هایی در تمجید از مبارزه وی با قاچاق مواد مخدر به وی ارسال کردند. البته وی تنها با رقبای رؤسای خود در کارتل مدلین (Medellin Cartel) مبارزه می‌کرد. زمانی که اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا در سال 1971 سعی نمود وی را دستگیر کند، سیا مانع این امر شد.[9] سازمان سیا که در آن زمان توسط بوش پدر اداره می‌شد سالیانه صدها هزار دلار به علت فعالیت‌های نوریگا در آمریکای لاتین به وی پرداخت می‌کردند.





مانوئل نوریگا
مانوئل نوریگا

جاسوس سیا در پاناما که پس از فاش شدن هویتش توسط کارفرمایان سابق خود قربانی شد


پس از سقوط یکی از هواپیماهای سیا بر فراز نیکاراگوئه و پیدا شدن اسناد موجود در این هواپیما که در آنها اطلاعات بسیاری از فعالیت‌های سیا در آمریکای لاتین ثبت شده بود، دولت بوش با بی‌میلی و اکراه در سال 1989 به این کشور حمله کرده و وی را ربود و البته نکته جالب توجه اینجاست که این حمله به بهانه مبارزه با مواد مخدر صورت گرفته بود. البته، تجارت مواد مخدر از طریق پاناما پس از حمله آمریکا متوقف نگشت.[10]







تجاوز آمریکا به پاناما
نمایی از تجاوزات آمریکا به پاناما به بهانه مبارزه با تجارت مواد مخدر


سازمان سیا و قاچاق کوکائین توسط شورشیان کنترا به آمریکا

از اواسط دهه 1980 تاکنون، درگیری سازمان سیا در قاچاق کوکائین در آمریکای مرکزی در زمان دولت ریگان به عنوان بخشی از نبرد کنترا در نیکاراگوئه موضوع چندین تحقیق رسمی و ژورنالیستی بوده است.[11]

هواپیماهای قاچاقچیان کارتل مدلین کلمبیا برای سوختگیری در فرودگاه‌های تحت کنترل نیروهای کنترا فرود می‌آمدند. پس از انجام این کار مواد را یا خود آنها به آمریکای شمالی منتقل می‌کردند و یا اینکه توسط قاچاقچیان دیگر به این مناطق می‌فرستادند. نیروهای کنترا می‌توانستد در قبال این کار پول لازم را برای ادامه شورش‌های خود علیه دولت چپ‌گرای ساندنیستی دریافت دارند.

سازمان سیا معمولا از همین قاچاقچیان کوکائین برای ارسال تجهیزات نظامی به نیروهای کنترا استفاده می‌کرد. هزینه این تجهیزات و همچنین حمل و نقل آنها توسط سازمان سیا و خدمات نیروهای کنترا به کارتل مدلین پرداخت می‌شد. در برخی موارد هیچگونه پولی رد و بدل نمی‌شد. کوکائین و سلاح تنها ابزار مبادله بودند. بسیاری از رهبران کنترا بعدها تبدیل به قاچاقچیان مواد با مناطق انحصاری خودشان شدند.

پس از اینکه در سال 1984، کنگره آمریکا کمک‌های مالی خود را به نیروهای کنترا قطع نمود، سازمان سیا با همکاری فردی به نام جان هال (John Hull) عملیات قاچاق مواد مخدر را ادامه داد.

جان هال مراتع خود در کاستاریکا را تبدیل به فرودگاهی کوچک نمود. هم‌‌اکنون سازمان سیا به صورت مستقیم در نقل و انتقال مواد مخدر وارد شده بود. بدین ترتیب در سال 1980، میزان کوکائینی که از کلمبیا به آمریکا قاچاق می‌شد دو برابر گشت و تا سال 1985 تعداد معتادین به کوکائین ده برابر تعداد معتادان به هروئین شده بود.[12]





جان هال

جان هال، عامل سیا در کاستاریکا




واردات کوکائین از ونزوئلا به آمریکا با مجوز سازمان سیا

علی‌رغم اعتراضات اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا، سازمان سیا اجازه داد که در حدود 1 تن کوکائین خالص وارد فرودگاه میامی شود. سیا ادعا نمود که این کار را به خاطر کسب اطلاعات در مورد کارتل‌های کلمبیای انجام داده است. اما کوکائین وارد شده در نهایت به خیابان‌ها راه یافته و فروخته شد.[13]

در نوامبر 1996، دادگاهی در میامی به محاکمه رئیس سابق مبارزه با مواد مخدر در ونزوئلا که مدت مدیدی نیز با سازمان سیا همکاری کرده بود پرداخت. ژنرال رومن گوئیلن داویلا (Ramon Guillen Davila) که مقداری زیادی کوکائین از یک انبار سازمان سیا در ونزوئلا به آمریکا وارد کرده بود در دفاعیات خود ادعا نمود که تمام این عملیات‌ها با تأیید سازمان سیا انجام می‌گرفتند.[14]




هائیتی

در اواسط دهه 1980 اوایل دهه 1990، سازمان سیا در تلاش برای حفظ نظامیان و سیاستمداران هائیتی بر سر قدرت، تجارت مواد مخدر توسط آنها را نادیده گرفت. در سال 1986، سیا با ایجاد یک سازمان جدید در هائیتی اسامی دیگری را به لیست حقوق بگیران خود افزود. نام این سازمان جدید "سرویس اطلاعات ملی" بود. این سازمان ظاهرا برای مبارزه با تجارت کوکائین تأسیس شده بود اما مقامات آن خود وارد فرآیند تجارت مواد مخدر شدند و در این راه از حمایت برخی نظامیان و سیاستمداران نیز برخوردار بودند.[15]




افغانستان، از سال 2001 تاکنون

به گزارش دفتر مواد مخدر و جنایت سازمان ملل (UNODC) کشت خشخاش در افغانستان در سال 2011 با هفت درصد رشد نسبت به سال 2010 به 000/131 هکتار رسید.[16] در دوران اشغال افغانستان توسط شوروی عمده‌ترین منبع کسب درآمد برای مجاهدین افغانی تولید و فروش مواد مخدر بود. سازمان سیا و همچنین سیستم اطلاعاتی پاکستان (ISI) در راستای جنگ پنهانی که با شوروی در افانستان داشتند کمک‌های زیادی برای قاچاق مواد مخدر به اربابان جنگ افغانی نمودند.



آمار تریاک افغانستان
تولید تریاک در افغانستان از سال 1994 تا 2011 بر اساس هکتار (منبع: دفتر مواد مخدر و جنایت سازمان ملل)

در 19 دسامبر2007 یکی از استادان دانشگاه کالیفرنیا در یکی از سخنرانی‌های دانشگاهی به شوخی گفت: به همگان روشن است که افغانستان یکی از بزرگترین تولیدکننده‌های مواد مخدر در جهان بوده و است و این شاید هم یکی از دلایل بسیار عمده اشغال افغانستان توسط آمریکا است. زیرا درک ما از فلسفه آمریکانیسم به ما (آمریکایی‌ها) اجازه نمی‌دهد قبول کنیم که یک کشور کوچکی چون افغانستان بتواند یکی از "بزرگترین‌ها" باشد و ما با این همه نیروی نظامی که داریم به تماشا بنشینیم. اکنون با اشغال افغانستان توانستیم که یکی دیگر از القاب "بزرگترین‌ها " در جهان را هر چند به شکل غیر مستقیم هم باشد به نام کشور‌مان بیفزایم. البته این سخنان طنزآلود بیان کننده واقعیت امروز افغانستان هستند.

آمریکا و سازمان سیا نه تنها کاری برای جلوگیری از کشت و تجارت مواد مخدر در افغانستان نگرفته‌اند بلکه بسیاری موارد و در راه نیل به اهداف خود به مافیای مواد مخدر افغانستان به شکل مستقیم و غیر مستقیم یاری رسانده‌اند.[17]

افغانستان بخش اعظمی از هروئین مصرفی انگلستان را تولید می‌کند. بدین ترتیب پس از درخواست‌های مداوم دولت انگلستان، آمریکا از سازمان سیا درخواست نمود تا راه‌های مجادله با موادر مخدر را بررسی نماید. این امر با مخالفت سرسختانه تیم‌های سیا که در داخل افغانستان بنام پژواک ودلتا فعالیت داشتند روبرو شد. این تیم‌ها که با مافیای مخدر افغانستان ارتباط نزدیکی دارند استدلال نموده‌اند که این امر می‌تواند همکاری بین سیا و این سودگران مرگ را به خطر اندازد.



آمریکا در افغانستان
پس از گذشت یک دهه از اشغال افغانستان توسط آمریکا این کشور هنوز هم بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان است


روزنامه نیویوک‌تایمز نیز طی مقاله‌ای با اشاره به همکاری بین سازمان سیا و قاچاقچیان مواد مخدر نوشت: بزرگ‌ترین قاچاقچی افغانستان که از سال 2008 میلادی در زندان آمریکا به‌سر می‌برد، عامل سیا بوده است. به نوشته این روزنامه آمریکایی، جمعه خان در قبال دریافت مبلغی هنگفت، اطلاعات مربوط به طالبان، فساد دولت افغانستان و قاچاقچیان مواد مخدر را در اختیار سیا قرار می‌داد. وی که خطرناک‌ترین قاچاقچی مواد مخدر و حامی طالبان معرفی شده بود، در سال 2008 میلادی بازداشت و به زندای در نیویورک منتقل شد.
نیویورک تایمز به نقل از چند مقام آمریکایی که نامشان ذکر نشده است، نوشت، خان مدتها مخبر آمریکا بود و اطلاعاتی را در اختیار ماموران سازمان سیا و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا قرار می‌داد. جمعه خان که سال‌ها برای سیا خدمت می‌کرد، بعد از حمله آمریکا به افغانستان به یکی از بزرگ‌ترین قاچاقچیان مواد مخدر این کشور تبدیل شد.
این در حالی است که منابع آگاه آمریکایی گفته‌اند، وی پیش از آن مبالغی هنگفت از آمریکا دریافت کرده بود. بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، جمعه خان حتی در سال 2006 برای دیدار و گفت‌وگو با مقامات سیا و اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا به طور محرمانه به آمریکا منتقل شد. جمعه خان اکنون در امریکا به‌سر می‌برد و درباره اقرار مصلحتی به جرم با مقامات آمریکایی سرگرم مذاکره است.
سیا و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا تاکنون از اظهار نظر درباره پرونده خان خودداری کرده‌اند. برخی از کارشناسان معتقدند، سازمان جاسوسی آمریکا علاوه بر جمعه خان با برخی قاچاقچیان مهم افغانستان از جمله احمد حاجی بشیر نوروزی که در سال 2005 دستگیر شد، همکاری نزدیک داشته است.
واضح است که آمریکا و سازمان سیا نه تنها تلاشی در جهت انهدام تجارت مواد مخدر در افغانستان انجام ندادند بلکه در جهت کنترل و استفاده از آن در جهت اهداف خود نیز استفاه نموده‌اند. وب‌سایت "آلترناتیو" با اشاره به سخنان یکی از نظامیان شوروی سابق در جنگ افغانستان نوشت: فروش مواد مخدر یکی از منابع درآمد آمریکا در افغانستان محسوب می‌شود و این کشور بخشی از هزینه‌های نظامیان مستقر در افغانستان را از این راه تأمین می‌کند.

برای دریافت گزارش سازمان ملل در مورد وضعیت کشت مواد مخدر در افغانستان اینجا کلیک کنید.




رسانه‌ها و تجارت مواد مخدر توسط سیا

داستان کامل اینکه چگونه سیاست‌های مرتبط با جنگ سرد و نیز عملیات‌های پنهانی توسط آمریکا باعث شکوفای گسترده هروئین در مثلث طلایی شدند در سال 1971، توسط آلفرد مک‌کوی (Alfred McCoy)، دانشجوی مقطع دکتری در دانشگاه ییل، فاش گردید. سازمان سیا تلاش زیادی نمود تا اقبال عموم به کتاب وی با عنوان "سیاست‌های هروئین در آسیای جنوب شرقی" را تا حد امکان کاهش دهد.[18]





آلفرد مک کوی
آلفرد مک‌کوی

ژورنالیست و محققی که نقش سیا در مثلث طلای هروئین را فاش نمود

در سال 1996، گری وب (Gary Webb) مجموعه مقالاتی را در روزنامه "سن‌خوزه مریکوری نیوز" (San Jose Mercury News) منتشر کرده و در آنها، ارتباط بین اتباع نیکاراگوئه‌ای که در قاچاق مواد مخدر به آمریکا دست داشتند را با کنتراهای تحت حمایت سیا مورد بررسی قرار داد. این افراد کوکائین را از نیکاراگوئه وارد آمریکا کرده و در لوس‌آنجلس توزیع می‌کردند و سپس پول حاصل از آن را برای نیروهای کنترا ارسال می‌کردند.

سازمان سیا از نقل و انتقال کوکائین و محموله‌های بزرگ مواد مخدر که توسط نیروهای کنترا وارد آمریکا می‌شدند مطلع بود و به طور مستقیم به قاچاقچیان مواد مخدر کمک می‌کرد تا پول مورد نیاز نیروهای کنترا را فراهم آوردند. مقالات وی به شدت مورد هجمه رسانه‌های جمعی آمریکا قرار گرفت و آنها اعتبار سخنان وی را زیر سؤال بردند. این واکنش غیرعادی این سؤال را به ذهن برخی متبادر نمود که آیا سیا در این کار نیز دست داشته است.

گری وب، در 10 دسامبر 2004 به علت اصابت دو گلوله به سرش کشته شد. مقامات پلیس علت مرگ وی را خودکشی اعلام نمودند.







گری وب

روزنامه‌نگاری که به علت افشای همکاری سیا با کارتل‌های تجار مواد مخدر در لیست سیاه قرار گرفت

و بالاخره با شلیک دو گلوله به زندگی خود پایان داد!


پولشویی در بانک‌های وابسته به سیا

حجم انبوه پولی که در نتیجه تجارت مواد مخدر در و بدل می‌شود سالیانه بیش از 1 تریلیون دلار است. این پول، بدون شک وارد سیستم بانکداری جهانی می‌شود. بانک‌های کوچک و بزرک به خاطر حق کمیسیون بالایی که دریافت خواهند داشت علاقه‌مند هستند که در این فرآیندها مشارکت داشته باشند.

یکی از بدنام‌ترین بانک‌ها در این حوزه "بانک بین‌المللی اعتبار و تجارت" (Credit & Commerce International) در لندن است که روابط بسیار نزدیکی با سیا دارد. این بانک در دهه 1980، حضور فعالی در پاناما که مراکز پولشویی درآمدهای حاصل از کوکائین بود، داشت.[19]



بانک بین‌المللی اعتبار و تجارت یکی از مراکز سیا
بانک بین‌المللی اعتبار و تجارت یکی از مراکز سیا برای پولشویی مواد مخدر


"نوگان هند بانک سیدنی" (Nugan Hand Bank of Sydney)، که بین سال‌های 1973 تا 1980 فعالیت می‌کرد یکی از مراکز اصلی پولشویی سیا بود که درآمدهای حاصل از فروش مواد مخدر به آنجا واریز می‌شدند. در میان کارکنان و مدیران این بانک شبکه‌ای از ژنرال‌های ارتش آمریک و مأمورین سیا وجود داشتند که در میان آنها می‌توان به "ویلیام کولبی" (William Colby)، رئیس سابق سازمان سیا اشاره نمود.

وی به عنوان یکی از وکلای این بانک نیز فعالیت می‌کرد. این بانک با شعباتی در عربستان سعودی، اروپا، آسیای جنوب شرقی، آمریکای جنوبی و امریکا به عنوان مرکزی برای تأمین مالی قاچاق مواد مخدر، پولشویی و معاملات بین‌المللی تسلیحات به کار می‌رفت. در سال 1980، با وقوع چندین مرگ مشکوک، این بانک با بر جای گذاردن 50 میلیون دلار بدهی، به فعالیت خود خاتمه داد.[20]

از نکات جالب این پرونده می توان به روابط نزدیک روپرت مردوخ، غول بزرگ رسانه ای، با این بانک اشاره نمود. [21]



مردوخ

آیا مردوخ نیز بخشی از پازل بزرگ تجارت مواد مخدر توسط سیا است؟






سخن آخر

نمونه‌های بسیاری از مشارکت سازمان سیا در قاچاق جهانی مواد مخدر وجود دارد. یقینا این سازمان مخوف آمریکایی حاضر نیست که از یک تجارت چند صد میلیارد دلاری جهانی و عواید آن چشم‌پوشی کند. در حالیکه سالیانه صدها هزار نفر در اثر مصرف مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهند، سیا به همکاری خود با سوداگران مرگ ادامه می‌دهد تا هم از منافع مادی آن بهره‌مند شود و هم از شبکه جهانی تبه‌کاران در جهت نیل به اهداف خود سود جوید.

امروزه سربازان نیروی انتظامی ایران و سایر نهادهای مربوطه نه فقط با مافیای مواد مخدر بلکه با شبکه‌ای در هم تنیده متشکل از سازمان‌های جاسوسی جهان بالاخص سیا و دولتمردان و نهادهای فاسد سیاسی، اقتصادی و نظامی جهان در حال نبرد هستند. یاد و خاطره شهیدان مبارزه با مواد مخدر گرامی، روحشان شاد و راهشان پاینده باد.

تجارت مواد مخدر در افغانستان دلالت بر شکست امریکا دارد
تجارت مواد مخدر در افغانستان دلالت بر شکست امریکا دارد
گزارش مفصل رادیو پشتو شنبه 1396/11/07
تهیه و تنظیم : عاشق حسین طوری
بگزارش رادیو پشتو به نقل از روزنامه گاردین ، امریکا یک تریلیون دلار هزینه جنگ افغانستان کرده است ولی شعله های آتش جنگ همچنان روشن می باشد.تهاجم نظامی غرب این کشور را به تولید کننده بزرگ هروئین تبدیل کرده است.در جنگ افغانستان که درتاریخ امریکا طلانی ترین جنگ می باشد، اکنون امریکا در مرز شکست ایستاده است.تنها ابر قدرت جهان چگونه 16 سال دریک جنگ دیگر است؟ عقل این را چگونه خواهد پذیرفت؟ امریکا در ایام داغ جنگ بیش از 100 هزارنیروی نظامی خود را به افغانستان اعزام کرد.حدود 2300 تن از نیروهایش کشته شدند و حدود یک تریلیون دلار هزینه عملیات نظامی کرده است، و مدعی است که 100 میلیارد دلار نیز صرف ملت سازی کرده است، یک ارتش ملی 350 هزار نفره را در افغانستان تشکیل داده و همچنان هزینه های این ارتش و پلیس را نیز برعهده دارد، ولی با زهم نمی تواند یک ملت مظلوم و فقیر را به آرامش برساند.همچنان هیچ نشانه ای از پیروزی امریکا در افغانستان دیده نمی شود.به همین دلیل رئیس جمهور سابق باراک اوباما در سال 2016 طرح خروج کامل نیروها از این کشور را لغو کرد و و هشت هزار نیرو را نگه داشت.شکست امریکا خودش یک پارادوکس است. خشخاش همچون یک دیوار آهنی جلوی حضور نظامی امریکا ایستاده است.در هنگام جنگ سرد، نخست امریکا دخالتهای خود را در افغانستان آغاز کرد و سپس شوروی سابق در سال 1979 افغانستان را مورد تهاجم نظامی قرار داد.امریکا با نیت انتقام شکست ویتنام از شوروی به مجاهدین افغانستان کمک می کرد.هنگام جنگ افغانستان علیه شوروی، سیا (CIA ) سلاح ها به ارزش سه میلیارد دلار را به مجاهدین داد. در جریان این جنگ 10 ساله، کشت خشخاش و تولید تریاک نیز افزایش یافت و کمک سیا به مجاهدین افغان بالاخره شوروی را مجبور به ترک افغانستان کرد. در این جنگ نیابتی یک دلیل پیروزی امریکا این است که نسبت به کشت خشخاش و تجارت تریاک متحدین افغان خود ساکت بود و در جنگ جاری، امریکا نتوانست طالبان را شکست دهد. دلیل و علت عمده اش این است که امریکا تجارت مواد مخدر را در افغانستان به پایان نرساند.قبل از سال 2001 تولید سالانه تریاک در افغانستان 180 تن بود و یکسال بعد از حمله امریکا تولید تریاک به 3000 تن رسید و در سال 2007 تولید سالیانه تریاک در افغانستان به 8 هزار تن رسید. خزانه طالبان در فصل بهار از پول همین تریاک پر می شوند که اینها جنگ خود را از همین راه تامین می کنند.در جنگهای 40 ساله افغانستان (در دهه هشتاد هنگام تهاجم شوروی، در دهه نود هنگام جنگ های داخلی بین مجاهدین و سپس بین مجاهدین و طالبان و همچنین جنگ جاری) تریاک نقش سرنوشت ساز ایفا کرده است. افغانستان که خشکی آن را احاطه کرده است به دریا راه ندارد،در موجودیت فناوری نظامی امریکا به بزرگترین تولید کننده تریاک در جهان تبدیل شد.در کشوری که سود مواد مخدر بخشی از اقتصاد شده است، تصمیم های سیاسی در آن به تجارت مواد مخدر بستگی دارد و سرنوشت تهاجمات نظامی خارجی ها نیز به مواد مخدر بستگی دارد که این را باید یک فاجعه تاریخی دانست.در جریان جنگ افغانستان علیه شوروی در دهه هشتاد ، سیا در جنگ مخفیانه، مناطق قبایلی بین افغانستان و پاکستان را به مرکز تولید هروئین تبدیل کرد. سیا بجای اینکه خودش مستقیم رهبران مقاومت (جهادی) را مورد حمایت و کمک مالی قرار میداد این کار را از طریق سازمان استخباراتی پاکستانی پاکستان(ISI) انجام داد .برخی سران افغان خیلی زود به تجار بزرگ مواد مخدر تبدیل گشتند. در دهه هفتاد میلادی تولید تریاک در افغانستان سالیانه حدود 100 تن بود ولی در سال 1991 تولید سالیانه تریاک به دو هزار تن رسید.سیا در سالهای 1979 و 1980 کارخانه های ساخت هروئین را در مناطق قبایلی پاکستان افزایش می داد که با این کار این مناطق قبایلی به مرکز بزرگ تولید هروئین در جهان تبدیل شد.در سال 1984 حدود 60 درصد هروئین فروخته شده در امریکا و 80 درصد در اروپا در همین مناطق قبایلی تولید گردیده بود. پاکستان در سال 1979 معتاد به هروئین نداشت ولی یکسال بعد در سال 1980 حدود 5 هزار پاکستانی به هروئین معتاد شدند و تا سال 1985 آمار معتادین به هروئین در پاکستان به 3/1 میلیون نفر رسید. بعد از جنگ خونین سیا و شوروی در افغانستان، افغانها از ناچاری به کشت خشخاش روی آوردند، چون در آن هنگام مواد غذایی خیلی گران بود و همچنین وزارت خارجه امریکا طی گزارشی نوشته بود : " افرادی که مقاومت کرده بودند در مناطق تحت اختیارش برای رفع نیازهای مردم و بدست آوردن سلاح به تولید و قاچاق مواد مخدر روی آوردند." در سال 1980 مجاهدین افغانستان که برخی مناطق را از رژیم وقت افغانستان تصرف کردند، از درآمد حاصل از خشخاش، مالیات می گرفتند و این یک منبع مالی عملیات نظامی آنان بود و کاروانهای سیا که از ناحیه پاکستان برای مجاهدین افغان سلاح و مهمات می بردند، هنگام بازگشت هرازگاهی داخل همان کامیونها، تریاک را از افغانستان بار می زدند و به پاکستان انتقال می دادند. روزنامه نیویورک تایمز نیز در آن هنگام طی گزارشی نوشته بود :" این کامیونها (کاروانها) که تریاک را بار می زنند از سوی استخبارات پاکستان یا امریکا که از مجاهدین افغان حمایت می کنند، محافظت و اسکورت و به پاکستان انتقال داده می شوند."رئیس سابق سیا برای عملیات افغانستان بعدا در سال 1995 درمصاحبه ای پرواضح گفت :" هدف اصلی ما این بود که هر چقدر و هرگونه ممکن باشد به شوروی آسیب و زیان برسانیم، در رابطه با تحقیق مواد مخدر وقت کم بود و منابع نداشتیم.درباره مواد مخدر گفتنی زیاد است ولی ما به اصل هدفمان رسیدیدم. اتحاد شوروی، افغانستان را ترک کرد." بعد از خروج شوروی ، واشنگتن به افغانستان پشت کرد و سیاست و راهبرد خارجی امریکا بیشتر روی افریقا و خلیج فارس متمرکز گردید.هنوز زخمهای جنگ بین سالهای 1979 و 1989 خوب نشده بودند که جنگ های داخلی افغانستان آغاز گردیدند.در جنگهای داخلی، جنگ سالارانی شاخ به شاخ شدند که سیا آنان را تا دندان مسلح کرده بود.دراین هنگام کشاورزان افغان برای سود خوب تنها یک کشت داشتند "خشخاش" . در سال 1989 در مناطقی از افغانستان که درگیری و جنگ داشتند. کشت خشخاش 20 درصد افزایش یافت.در جنگهای داخلی در دهه 90 این آمار دو برابر گردید.افزایش کشت خشخاش در جنگهای داخلی را می شود به راحتی فهمید که در عکس العمل به جنگ های دو دهه ای و نابودی بود.با رسیدن مجاهدین به قدرت، سه میلیون مهاجر به کشور بازگشتند.نسبت به کشت گندم که در افغانستان بعنوان کشت سنتی است، کشت خشخاش فرصتهای خوب کاری را به وجود آورد.در کشت خشخاش 9 برابر کارگر کار می کردند.از سویی هم تجارِ تریاک پول پیش به کشاروزان پرداخت می کردند و زندگی روستائیان سرکوب شده و فقیر از همین راه سپری می شد.در نخستین مرحله از جنگ داخلی بین 1992تا سال 1994 سلاحهای جنگ سالاران از طریق همین تریاک تامین می شد.پدیده جدید از پشتونها تحت نام طالبان که از حمایت پاکستان برخوردار بود، گلیم مجاهدین را جمع کرد.طالبان مردم را به کشت خشخاش (تریاک) تشویق کردند و طالبان در سطح دولتی از صادرات تجارت تریاک محافظت می کردند و آنان (طالبان) که بیشتر به پول نیاز داشتند هم از حاصلات تریاک و هم از کارخانه های تولید هروئین مالیات دریافت می کردند.نظر سنجی های سازمان ملل نشان می دهد که در سه سال نخست حاکمیت طالبان، افغانستان 75 درصد از تریاک جهان را تولید می کرد.سال 2000 میلادی در افغانستان دومین سال خشکسالی بود.کل کشور را قحطی احاطه کرده بود.رژیم طالبان یک مرتبه ممنوعیت را بر کشت تریاک وضع کرد .بعدا که سازمان ملل در 10030 روستا نظر سنجی انجام داد ، مشخص شد که با این ممنوعیت 94 درصد در کشت تریاک کاهش بوجود آمده بود و سه ماه بعد در سپتامبر سال 2000 طالبان نماینده خود را به این امید به سازمان ملل فرستاد که در عوض ممنوعیت به کشت تریاک بعنوان نماینده دیپلماتیک طالبان در این سازمان پزیرفته ، ولی این سازمان به اتهام نگهداری اسامه بن لادن تحریمهای جدید را علیه طالبان وضع کرد و امریکا 43 میلیون دلار کمک بشری به طالبان کرد.کالین پاول وزیر خارجه وقت امریکا وقتی درسال 2001 این کمکها را اعلام میکرد گفت: "ما از ممنوعیت طالبان به کشت خشخاش استقبال می کنیم." بعد از 11 سپتامبر 2001 امریکا که یک دهه به افغانستان پشت کرده بود بار دیگر توجه خود را به این کشور مبذول ساخت. در ماه اکتبر سال 2001 امریکا بمباران خود را به افغانستان آغاز کرد و همراه با نیروهای انگلیسی و با کمک جنگ سالاران (مجاهدین افغان) حمله به این کشور ار آغازکرد.رژیم طالبان آنقدر زود سقوط کرد که برخی مقامات آنان انگشت به دهان شدند و تعجب کردند، این گمان می رفت که ممنوعیت به کشت خشخاش و تریاک از سوی طالبان در سقوط رژیم این گروه نقش مهم ایفا می کرد.محو کردن یک مرتبه تریاک، یک انتحار اقتصادی از سوی طالبان بود که جامعه ضعیف افغانستان را به آستانه انهدام برد.طی تحقیقاتی که از سوی سازمان ملل در سال 2001 صورت گرفته بود:" با این ممنوعیت روی کشت تریاک، در آمد حدود 3/3 میلیون نفر کاهش قابل توجهی یافته بود". به همین دلیل براساس گزارش سازمان ملل " برای نیروهای غربی این کار خیلی راحت بود که مردم معروف و عمومی محلی افغانستان را برای قیام علیه رژیم (طالبان) تشویق نمایند." علیرغم اینکه بمبارانهای امریکا در ماه اکتبر سال 2001 شدت گرفته بود، سیا به دوستان سابق خود (جنگ سالاران) 70 میلیون دلار نقدا داد ، که با طالبان بجنگند.رئیس جمهور جرج دبلیو بوش بعدا اینرا یک معامله بزرگ تاریخی دانست.سیا برای تصرف کابل، دلارها را بین احزاب جهادی سابق افغانستان بویژه اتحاد شمال تقسیم کرد.در هنگام تهاجم شوروی و بعد از آن هنگام دوره طالبان راه قاچاق تریاک در شمال شرق افغانستان در کنترل اتحاد شمال بود و همچنین سیا، جنگ سالاران پشتون که در جنوب و غرب افغانستان تجارت تریاک میکردند، را نیز علیه طالبان تشویق کردند. بنابراین با سقوط رژیم طالبان زمینه برای کشت خشخاش، تولید تریاک و قاچاق مواد مخدر فراهم گردید و در سالهای بعد قاچاق روز افزون هروئین نخست جیب های جنگ سالارن را پر کرد و بعدا این تجارت به طالبان به ارث رسید.این تجارت بقدری گسترش یافت که در تایخ سابقه ندارد. در سال 2003 عواید (درآمد) ناخالص افغانستان 62 درصد از همین تجارت بود، ولی طی چند سال اشغال، در سال 2007 بنابر گزارش نیویورک تایمز، دونالد رامسفلد وزیر دفاع وقت امریکاگفته بود :" پول های دریافت شده از ناحیه مواد مخدر به جیب های طالبان می رود". در همین گزارش آمده بود :" امریکا از تجارت مواد مخدر که از سوی جنگ سالاران معروف صورت میگرد چشم پوشی می کند "بنابراطلاعات سیا، مقامات کاخ سفید در آخر سال 2004 گفته بودند که تجارت مواد مخدر باعث احیای مجدد طالبان می گردد. و کلین پاول وزیر خارجه وقت امریکا که از حمایت جورج دبلیو بوش برخوردار بود، راهبرد مبارزه با مواد مخدر در مناطق روستایی را اتخاذ کرد. ولی نخست زلمی خلیل زاد سفیر امریکا در افغانستان و بدنبال آن متحد محلی امریکا "اشرف غنی" که بعدا به وزارت دارایی افغانستان رسید و از سال 2014 نیز رئیس جمهور افغانستان است، با راهبرد پاول شدیدا مخالفت کردند .دلیل آنان این بود که اگر 20 میلیارد دلار به افغانستان کمک خارجی نشود که جایگزین پاک برای تریاک شود، برنامه از بین بردن تریاک باعث فقر در سراسر کشور خواهد شد.واشنگتن ضمن تفاهم به پیمانکاران خصوصی همچون داین کورپ (DYN CORP) مراجعه کرد، که برای از بین بردن تریاک و خشخاش ، تیم های افغانستان را آموزش دهند.ولی در سال 2005 خبرنگار نیویورک تایمز خانم کارولیتا گالپر طی گزارشی گفت: "این برنامه به مزاح و مسخره گرفته شده بود" و یک نظر سنجی سازمان ملل در سال 2007 نشان داد که تولید تریاک در این کشور به 8200 تن رسیده بود که 93 درصد هروئین جهان در افغانستان تولید می گردید.در نظر سنجی سازمان ملل گفته شده بود: طالبان کلیه سلاح ها، لجستیک و کلیه مصارف جنگجویان خود را از پول بدست آمده از ناحیه مواد مخدر تامین می کنند." و گروههای یاغی در سال 2008 از قاچاق تریاک 425 میلیون دلار مالیات اخذ کرده بودند.بنابراین هر سال آنان برای جذب جنگجویان جدید پول کافی داشتند.این گروه چریکی به هر نفر 300 دلار پرداخت می کرد و این پول از پول های که آنان از کشاورزان بدست می آوردند، خیلی زیاد بود.واشنگتن برای کنترل جنگ و ناآرامی های روبه افزایش در نیمه سال 2008 حدود چهل هزار نیروی تازه نفس خود را به صفوف جنگ افغانستان اعزام کرد و تعداد نیروهای متحد خود را به هفتاد هزار نفر رساند.با توجه به سهم مهم تریاک در سربازگیری از سوی طالبان، نیروهای متحدین در ولایاتی که کشت تریاک زیاد داشت ، در توسعه به مردم کمک می کردند، و تولید زیاد تریاک قیمتهای آن را پایین آورد.مردم با کمبود مواد غذایی روبرو بودند که گندم را قابل رقابت با تریاک کردند.کشاورزان در ننگرهار و هلمند با کمک خارجی ها جایگزینهای را جهت تامین مواد غذایی کشت کردند.دو سال بعد زمینی که زیر کشت خشخاش رفته بود، 123 هزار هکتار بود.درحالیکه در سال 2007 این اندازه 300 هزار هکتار بود.ولی برای کمک و حمایت طالبان این هم کافی بود.همچنین گامهای جدی در رابطه با تجارت مواد مخدر مخالفین جدید را در مقابل امریکا و متحدین پیدا کردند و یک هفته بعد ژنرال مک کریستال فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان و کریم خلیلی معاون دوم رئیس جمهور وقت افغانستان به منطقه عزیمت کردند.ژنرال کریستال که نیروهایش سنگر محکم همچون مارجه در هلمند را از طالبان تصرف کرده بودند، در اینجا به خبرنگاران از استراتژی جدید حرف می زدند ولی تجار محلی تریاک، فکرهای دیگری در سر داشتند.یک زن بیوه افغان گفت:" اگر اینها با تراکتورشان بیایند، قبل از گذراندن تراکتورها روی تریاک، باید مرا با تراکتور زیر بیگیرند" یک مقام سفارت امریکا در کابل دراین باره گفت: " تا زمانیکه با مواد مخدر در هلمند مبارزه صورت نگیرد، این جنگ را نمی شود برد." این درحالیست که حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان که اخیرا به هند سفرکرده بود، در یک نشست فرهنگی تحت نام جیپور در این کشور به ایرادسخنرانی پرداخت، و ضمن انتقاد از کارکرد امریکا در افغانستان گفت: امریکا بجای بهانه مبارزه با تروریسم؛ افغانهای عمومی و غیر نظامی را می آزارند و بجای تروریستها که در پاکستان لانه دارند، افغانهای بی گناه را میکشند".وی همچنین با اشاره به مواد مخدر در افغانستان افزود :" با آمدن نیروهای خارجی کشت مواد مخدر در برخی ولایات افغانستان افزایش یافت و مافیای بین المللی مواد مخدر، مردم را تشویق کردند که مواد مخدر را بکارند" وی افزود." وقتیکه حکومت افغانستان کنترل کامل به برخی مناطق داشت، سطح مواد مخدر صفر بود، ولی وقتی نیروهای خارجی در آنجا مستقر شدند، مواد مخدر افزایش یافت. بعنوان نمونه وقتی نیروهای آمریکایی و انگلیسی به ولایت هلمند رفتند، سطح کشت مواد مخدر از زمین به آسمان رسید، همچنین در ولایت بلخ زمانیکه کاملا" دست ما بود، مواد مخدر صفر بود. اکنون فکر کنید که در آنجا چه می گذرد؟" رئیس جمهور سابق افغانستان خاطرنشان کرد: " من در سال 2007 به غربی ها گفتم مواد مخدر در کشورمان کاشته می شود ولی پول ان در بانک های شما قرار میگیرد." رئیس جمهور سابق می گوید، آمریکا با دادن قراردادها به افرادیکه صلاحیتش را نداشتند، قصدا" برای فساد زمینه را فراهم کرد .کرزی تأکید کرد که آمریکا یک شبه یک شخص را میلیونر کرد ولی یک شبه غیر نظامیان را بمباران کرد که خودش در افغانستان یک فساد بزرگ است. ناگفته نماند که منابع موثق در افغانستان از جمله استاد حبیب الله رفیع ریس مرکز دائره المعارف در اکادمی و همچنین اقای وحید مژده کارشناس م ارشد امور منطقه میگویند." امریکا بخش عمده هزینه های جنگ افغانستان را از راه تجارت کثیف مواد مخدر تامین میکند ، و سیا سازمان جاسوسی امریکا مامور به کار مامور میباشد، بگفته انان قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خارج بیشتر با هواپیماهای امریکایی صورت میگیرد."