به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ عکس ها همیشه حرف دارند و عکاس ها از مهم ترین راویان تاریخند. حساس ترین روزهای تاریخ هر کشوری روزهای جنگ است. همه به دنبال دیدن تصاویر واقعی از حادثه اند و می بینند اما بعدتر، در زمان صلح، گاهی با آرشیو شدن عکس ها، نام عکاس ها نیز بایگانی می شود و گویی گردی از فراموشی همه جا را می گیرد.

در تاریخ جنگ هشت ساله ایران و عراق عکاسان بسیاری تلاش کردند آنچه در جبهه ها می گذشت را به تصویر بکشند اما به مرور، تصاویر کمرنگ شدند و شاید سالی یکبار رسانه ای یادی از آنها کند. همین هم موجب دلخوری برخی عکاسان جنگ است.

 عکاسانی که معتقدند در هشت سال دفاع مقدس، حدود 20 همکارشان از عکاسان خبری شهید شدند اما با وجود گذشت حدود 23 سال از جنگ، هنوز آمار رسمی و دقیق تعداد عکاسان شهید در منابع رسمی وجود ندارد.

متاسفانه با عکاسان جنگ مثل کالا برخورد می‌کنند، مانند کالایی که تمام سال در بایگانی است، و تنها یک هفته در سال  ، یاد آنها می افتند  و آنها را از انبار در می‌آورند.

مسولانی  که  خارجی پسندند

یکی از عکاسان جنگ تحمیلی که اکنون پناهنده شده است کسی که مسیحی یا یهودی است و به همه نظام پشت کرده، تبدیل به سوگلی کشور شده است که هرازگاهی در مسابقات و مراسم‌ ها از ایشان دعوت می‌شود تا به ایران بیاید و حتی به وی افتخار می‌کنند، کسی که پناهنده شد اکنون در ایران ورک شاپ‌های زیادی می‌گذارد و از وی تقدیر می‌شود. از عکاسان ایرانی که در کشور هستند، سراغی نمی‌گیرند و حتی نمی‌دانند کدامیک زنده و کدامیک مرده است.

جای تاسف دارد هنگامی که عکاسان خارجی به ایران و انجمن می‌آیند و عکس‌ها را می‌بینند به عکاسان جنگ تحمیلی می‌گویند چرا این عکس را به نمایش نمی‌گذارید؟ و حتی پیشنهاد می‌دهند که به صورت اشتراکی این عکس‌ها را ارائه کنیم. آن‌ها در ایران و ما در کشور آن‌ها

جالب این جا است که درخواست از کشورهای دیگر بسیار است ولی در داخل کشور مسئولین کشور راغب به این کار نیستند و نمی‌دانیم این اتفاق ناآگاهانه افتاده یا آگاهانه؟ میلیاردها تومان پول صرف تبلیغات محصولات غذایی و پوشاک در سطح کشور می‌شود. چرا برای فرهنگ‌مان نباید 500 میلیون هزینه شود؟

وضعیت نا مطلوب آرشیو عکس های جنگ

به علت عدم شناخت صحیح مسئولین از عکس های جنگ تحمیلی و ارزش آنها، مسئولیت آرشیو آن را به عوامل خصوصی سپرده شده اما تا کنون با اعمال هزینه های سنگین به جایی نرسیده و نتوانسته اند آرشیو کامل و جامعی ارائه دهند.

درد و دل یک عکاس جنگ

به گفته ی یکی از این عکاسان دوره جنگ تحمیلی مشکلات ما اهالی رسانه و عکس جنگ دیگر گفتن ندارد. کار ما این است باید همه چیز را ثبت کنیم باید آزادی داشته باشیم اما بارها تحت گزینش قرار گرفتیم تعدادمان هم خیلی کم بود 30 - 40 نفر بیشتر نبودیم اما بارها گزینش شدیم زمان جنگ نور چشم همه بودیم آنقدر کنترلمان کردند که عکس مان به خارج نرود و عکس هایمان را نفروشیم اما الآن هر جا می رویم به چشم جاسوس نگاهمان می کنند دوربین بد شده است ولی اینها گفتن ندارد آنقدر به ما توهین کردند که دیگر برایمان عادی شده است.

عکاسان 8 سال دفاع مقدس را بشناسید

از آنجایی که از آغاز و تا به الان هیچ تلاشی در گردهمایی عکاسان نشده و آثارشان در هیچ جایی دیده نشده است نام بردن و پیدا کردن این راویان سخت است اما از بین آنها تنها می توان به محمد حسین حیدری، مسعود زنده روح کرمانی، رسول اولیا زاده، سعید صادقی، احمد ناطقی، مهدی منعم، سید عباس میر هاشمی، بهزاد پروین ،سعید جان بزرگی و مهرزاد ارشدی اشاره کرد.

عکاس :سعید جانبزرگی

سال 1370 گروه های تفحص

 عکاس: مهرزاد ارشدی

اردیبهشت سال61، اولین مرحله عملیات بیت المقدس درست

عکاس:بهزاد پروین قدس

کردستان عراق، سلیمانیه، ماووت

عکاس:علی فریدونی

عراق، منطقه عملیاتی کربلای 5 / دی 1365 - رزمنده ای از یگان مخابرات در جزیره بوارین

عکاس:  ابراهیم شاطری
منطقه عملیاتی کربلای 1 مهران تیرماه 1365 رزمنده های نوجوان در خط دوم

عکاس:سعید صادقی