کردهای سوریه با بررسی تحولات منطقه‌ای در کشورشان سوریه و کشور‌های همسایه سطح بالای خرد و دوراندیشی خود نسبت به همتایان‌شان در شمال عراق را نشان دادند.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم در سرمقاله خود به سفر هیئتی از شورای سوریه دموکراتیک به ریاست الهام احمد، رئیس اجرایی این شورا به دمشق برای آغاز گفتگو‌ها با دولت سوریه پرداخت و مهم‌ترین هدف آن را دستیابی به توافقی سیاسی دانست که تشکل خودگردان کرد‌ها در شمال سوریه حفظ شده و خدمات اصلی مانند آموزش، بهداشت، آب و برق به شهر‌های تحت کنترل آن‌ها بازگردند.
کردهای سوریه که در حال حاضر در قالب نیرو‌های سوریه دموکراتیک کنترل یک چهارم خاک سوریه را در دست داشته و از حمایت آمریکا برخوردار هستند، این اقدام را در شرایط فعلی به چند دلیل انجام دادند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اول، عدم اطمینان قطعی به آمریکایی‌ها، حامی اصلی آن‌ها که در پایگاه‌هایی در داخل مناطق تحت کنترل‌شان حضور دارند به ویژه پس از آنکه کرد‌ها از گروه‌های مخالف مسلح در جنوب سوریه جدا شده و با ارسال پیامی روشن به زبان عربی برای رهبران این گروه‌های مخالف تاکید کردند که هرگز برای حمایت از آن‌ها با پیشروی ارتش سوریه به سمت درعا و قنیطره مقابله نکرده و در مساله تشکیل ائتلافی میان آمریکا و ترکیه علیه برادرانشان در منبج و عفرین مداخله نکرده و نیز در مساله اقلیم کردستان عراق دخالتی نخواهند داشت و از بلندپروازی‌های رهبران آن‌ها برای دستیابی به استقلال حمایت نمی‌کنند.
دوم، اینکه بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه اعلام کرد که پس از کنترل نیروهایش بر مناطق گسترده‌ای از این کشور، نیرو‌های سوریه دموکراتیک تنها مشکل باقی مانده در برابر او هستند، بشار اسد گفت: "ما دو راه پیش رو داریم، یکی آغاز گفتگو با آن‌ها و اگر از آن استقبال نکردند، مجبور می‌شویم برای آزادی مناطق تحت کنترل‌مان اقدام کنیم"، به نظر می‌رسد که کرد‌ها گزینه اول را انتخاب کرده‌اند.
سوم، تهدیدات چند روز پیش قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران علیه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا که گفته بود، ما به نیرو‌های آمریکایی بسیار نزدیک هستیم و ۵۰ هزار سرباز آمریکایی همانند گروگان سپاه پاسداران و هم‌پیمانانش هستند و منظورش سربازان آمریکایی در سوریه و عراق و سربازان مستقر در پایگاه‌های منطقه خلیج فارس و نیز بیش از ۲۰ هزار سربازی هستند که در افغانستان زیر پرچم ناتو فعالیت داشته و تقریبا نیمی از آن‌ها آمریکایی‌اند.
نیرو‌های سوریه دموکراتیک در طول هفت سال بحران سوریه از درگیری با نیرو‌های ارتش سوریه خودداری کرده و با حمایت‌های نظامی آمریکا وارد جنگی خونین با داعشی‌ها شدند، آن‌ها تقریبا یک سال پیش توانستند کنترل شهر رقه را به دست بگیرند و متوجه شدند احتمال دارد دمشق از آن‌ها در برابر پیشروی‌های ترکیه در مناطقشان حمایت کند.
ولید معلم، وزیر خارجه سوریه اولین نفری بود که به کرد‌ها پیشنهادی داد که شامل آمادگی دمشق برای مذاکره با آن‌ها در خصوص اعطای حکومتی خودمختاری به آن‌ها در مناطقشان بود، این پیشنهاد کرد‌ها و نیز بسیاری از مردم سوریه را غافلگیر کرد.
هیچ طرفی در منطقه با کرد‌ها همانند دولت سوریه برخورد نمی‌کند، دمشق آن‌ها را یک تشکل سیاسی اصلی در میان تشکل‌های مردم سوریه می‌داند و با اعطای تابعیت سوریه به دستکم حدود ۲۵۰ هزار تن از آن‌ها پیش از بحران و ابتدای آن به شرایط هزاران تن از آن‌ها سامان داد، همچنین دمشق یگان‌های مقاومت مردمی خود را برای کمک به آن‌ها در مبارزه با نیرو‌های ارتش ترکیه در عفرین اعزام کرد.
شاید زود باشد که بخواهیم نتیجه این مذاکرات را پیش‌بینی کنیم نه اینکه این مذاکرات در ابتدای راه خود بوده بلکه به این دلیل که این مذاکرات بی‌سابقه است با این حال ما نسبت به حصول پیشرفت در بسیاری از مسایل مطرح شده در این مذاکرات بسیار خوش‌بین هستیم و ما این مذاکرات را پیشرفتی واقعگرایانه از سوی هر دو طرف سوری و کرد و تمایل آن‌ها به دوری از درگیری‌های خونین می‌دانیم و این همان خردورزی و حکمت است.
آمریکا، اسرائیل و غرب به کرد‌ها خیانت کرده و از پشت به آن‌ها خنجر زدند و از آن‌ها در راستای دستیابی به اهدافشان برای ایجاد آشوب میان همسایه‌ها و برادران عرب‌شان استفاده کردند، آنچه در اقلیم کردستان عراق رخ داد، یکی از بزرگترین مثال‌ها در این زمینه است و از نظر ما وقت آن رسیده تا از این‌ها درس بگیریم و در راستای همبستگی عربی-کردی و تحقق منافع دو طرف بر اساس اصل برابری و دموکراسی و رعایت حقوق بشر تلاش کنیم.
کردهای سوریه که در حال حاضر در قالب نیرو‌های سوریه دموکراتیک کنترل یک چهارم خاک سوریه را در دست داشته و از حمایت آمریکا برخوردار هستند، این اقدام را در شرایط فعلی به چند دلیل انجام دادند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اول، عدم اطمینان قطعی به آمریکایی‌ها، حامی اصلی آن‌ها که در پایگاه‌هایی در داخل مناطق تحت کنترل‌شان حضور دارند به ویژه پس از آنکه کرد‌ها از گروه‌های مخالف مسلح در جنوب سوریه جدا شده و با ارسال پیامی روشن به زبان عربی برای رهبران این گروه‌های مخالف تاکید کردند که هرگز برای حمایت از آن‌ها با پیشروی ارتش سوریه به سمت درعا و قنیطره مقابله نکرده و در مساله تشکیل ائتلافی میان آمریکا و ترکیه علیه برادرانشان در منبج و عفرین مداخله نکرده و نیز در مساله اقلیم کردستان عراق دخالتی نخواهند داشت و از بلندپروازی‌های رهبران آن‌ها برای دستیابی به استقلال حمایت نمی‌کنند.
دوم، اینکه بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه اعلام کرد که پس از کنترل نیروهایش بر مناطق گسترده‌ای از این کشور، نیرو‌های سوریه دموکراتیک تنها مشکل باقی مانده در برابر او هستند، بشار اسد گفت: "ما دو راه پیش رو داریم، یکی آغاز گفتگو با آن‌ها و اگر از آن استقبال نکردند، مجبور می‌شویم برای آزادی مناطق تحت کنترل‌مان اقدام کنیم"، به نظر می‌رسد که کرد‌ها گزینه اول را انتخاب کرده‌اند.
سوم، تهدیدات چند روز پیش قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران علیه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا که گفته بود، ما به نیرو‌های آمریکایی بسیار نزدیک هستیم و ۵۰ هزار سرباز آمریکایی همانند گروگان سپاه پاسداران و هم‌پیمانانش هستند و منظورش سربازان آمریکایی در سوریه و عراق و سربازان مستقر در پایگاه‌های منطقه خلیج فارس و نیز بیش از ۲۰ هزار سربازی هستند که در افغانستان زیر پرچم ناتو فعالیت داشته و تقریبا نیمی از آن‌ها آمریکایی‌اند.
نیرو‌های سوریه دموکراتیک در طول هفت سال بحران سوریه از درگیری با نیرو‌های ارتش سوریه خودداری کرده و با حمایت‌های نظامی آمریکا وارد جنگی خونین با داعشی‌ها شدند، آن‌ها تقریبا یک سال پیش توانستند کنترل شهر رقه را به دست بگیرند و متوجه شدند احتمال دارد دمشق از آن‌ها در برابر پیشروی‌های ترکیه در مناطقشان حمایت کند.
ولید معلم، وزیر خارجه سوریه اولین نفری بود که به کرد‌ها پیشنهادی داد که شامل آمادگی دمشق برای مذاکره با آن‌ها در خصوص اعطای حکومتی خودمختاری به آن‌ها در مناطقشان بود، این پیشنهاد کرد‌ها و نیز بسیاری از مردم سوریه را غافلگیر کرد.
هیچ طرفی در منطقه با کرد‌ها همانند دولت سوریه برخورد نمی‌کند، دمشق آن‌ها را یک تشکل سیاسی اصلی در میان تشکل‌های مردم سوریه می‌داند و با اعطای تابعیت سوریه به دستکم حدود ۲۵۰ هزار تن از آن‌ها پیش از بحران و ابتدای آن به شرایط هزاران تن از آن‌ها سامان داد، همچنین دمشق یگان‌های مقاومت مردمی خود را برای کمک به آن‌ها در مبارزه با نیرو‌های ارتش ترکیه در عفرین اعزام کرد.
شاید زود باشد که بخواهیم نتیجه این مذاکرات را پیش‌بینی کنیم نه اینکه این مذاکرات در ابتدای راه خود بوده بلکه به این دلیل که این مذاکرات بی‌سابقه است با این حال ما نسبت به حصول پیشرفت در بسیاری از مسایل مطرح شده در این مذاکرات بسیار خوش‌بین هستیم و ما این مذاکرات را پیشرفتی واقعگرایانه از سوی هر دو طرف سوری و کرد و تمایل آن‌ها به دوری از درگیری‌های خونین می‌دانیم و این همان خردورزی و حکمت است.
آمریکا، اسرائیل و غرب به کرد‌ها خیانت کرده و از پشت به آن‌ها خنجر زدند و از آن‌ها در راستای دستیابی به اهدافشان برای ایجاد آشوب میان همسایه‌ها و برادران عرب‌شان استفاده کردند، آنچه در اقلیم کردستان عراق رخ داد، یکی از بزرگترین مثال‌ها در این زمینه است و از نظر ما وقت آن رسیده تا از این‌ها درس بگیریم و در راستای همبستگی عربی-کردی و تحقق منافع دو طرف بر اساس اصل برابری و دموکراسی و رعایت حقوق بشر تلاش کنیم.
*دانشجو
