عقلا نمیتوان مقام معظم رهبری را حتی در بخش کوچکی از برجام آقای روحانی نیز مسئول دانست.
به گزارش شهدای ایران، رسول منتجبنیا، فعال اصلاحطلب و قائم مقام حزب اعتماد ملی به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با سایت جماران در اشاره به بیانیه مجلس خبرگان پیرامون تأکید بر عذرخواهی رئیسجمهور روحانی از بابت برجام خود، گفته است: قطعا این نوع بیانیهها مصوب خبرگان نیست، شاید هیأت رئیسه و یا حتی هیأت رئیسه هم نباشد و چند نفر از خبرگان به نام خبرگان رهبری اظهار نظر و اعلام موضع می کنند!
او همچنین با طرح این سؤال که «مگر این تصمیم را رئیس جمهور گرفته؟» گفت: به فرض که تصمیم بدی باشد، این تصمیم نظام بوده و همه تا به حال مدعی بوده و هستند که برجام تصمیم نظام بوده است. آقایان میدانند که نظام ترکیبی از مقام معظم رهبری، رؤسای سه قوه، وزیران، کارشناسان و امثال آن است. بنابر این بحث رئیس جمهور نیست. اگر قرار به عذرخواهی است کل نظام باید عذرخواهی کند؛ نه رئیس جمهور. چون این مسائل کلان را رئیس جمهور تصمیم گیری نمیکند!
*نظیر این اتفاق و مواضع منتجبنیا، در رخدادهای صدر اسلام و ماجرای جنگ صفین هم اتفاق افتاد. که افرادی گول قرآنهای بر نیزه رفته معاویه را خوردند و با قبول حکمیت و مجبور کردن امیرالمؤمنین(ع) به پذیرش آن؛ خواسته خود را به پیش بردند اما پس از مشخص شدن افتضاحی که به بار آورده بودند به ناگاه از این گفتند که این علی(ع) بوده که حکمیّت را پذیرفته و او هم باید مثل ما توبه کند!
به گزارش مشرق، غیر از این درس تاریخی که همه باید متوجه آن باشیم اما چند نکته مهم دیگر نیز در اشاره به صحبتهای منتجبنیا وجود دارد:
یکم: مقام معظم رهبری صرفاً از باب احترام به رأی مردم و خواست و اصرار کلان دولت برآمده از رأی آنها ممانعتی از برجام روحانی بعمل نیاوردند وگرنه کیست که نداند معظمله از روز اول نسبت به برجام ابراز بدبینی داشتند و حتی صراحتاً تأکید کردند که بعید است برجام آقای روحانی دستاوردی داشته باشد.
دوم: ما از آقای منتجبنیا میخواهیم که یک تصمیم مهم اصلاحطلبان طی 10 سال گذشته را نام ببرند که بحث ولایتپذیری یا نظر مقام معظم رهبری در آن مدخلیّتی داشته باشد. چگونه است که به یکباره از سوی بزرگان این جریان میشنویم، برجام بحثی بوده که استیذان از رهبری در آن نقش اصلی را داشته است؟!
سوم: آقای منتجبنیا حکما میدانند که افکار عمومی صاحب شعور و عقلانیت نیز هستند. حال چگونه ممکن است جریانی که برای برجام خود نامه تبریک نوشت، وعده داد، خواستار برگزاری جشن خیابانی شد، به منتقدان حمله کرد، صراحتاً و بر خلاف نظر مقام معظم رهبری در تلویزیون اینطور میگفت که به مذاکرات «خوشبین» است، مدعی شکوفا شدن درخت گلابی برجام شد و از دمیدن صبح بدون تحریم حرف میزد؛ اکنون و با روشن شدن شکست برجام از این میگوید که تصمیم، تصمیم رهبری نظام بوده است؟
و چهارم: نمیشود آقایان بگویند برجام با تصمیم نظام (یعنی مقام معظم رهبری) بوده است اما یک برگ سند از خوشبینی یا رضایت یا دستور یا امضای معظمله برای پیشبرد برجام نداشته باشند. که ندارند.
این در حالیست که به جای این اسناد نداشته، چیزی که در مقابل چشم مردم قرار دارد، اجرا نشدن دستور 9 بندی مقام معظم رهبری درباره برجام، عبور از خطوط قرمز ترسیمی ایشان در مذاکرات و صحبت و ابراز خوشبینی بر خلاف بیانات و نظر ایشان است.
فلذاست که عقلا نمیتوان مقام معظم رهبری را حتی در بخش کوچکی از برجام آقای روحانی نیز مسئول دانست.
گفتنیست، «ابراهیم اصغرزاده» از فعالان اصلاحطلب، سال گذشته طی اظهاراتی تأکید کرده بود که آقای روحانی نباید برجامش را به گردن رهبری نظام بیاندازد.
ما پیش از این در وبلاگ مشرق، بارها و بارها و طی چند سال گذشته، به فضل خدا این هشدار را دادیم که جریان سیاسی خاص پس از شکست برجام به دنبال پروژه «مقصرتراشی» و کی بود کی بود من نبودم خواهد رفت.
پروژهای که خواص کشور نبایستی در مقابل آن سکوت کنند...
او همچنین با طرح این سؤال که «مگر این تصمیم را رئیس جمهور گرفته؟» گفت: به فرض که تصمیم بدی باشد، این تصمیم نظام بوده و همه تا به حال مدعی بوده و هستند که برجام تصمیم نظام بوده است. آقایان میدانند که نظام ترکیبی از مقام معظم رهبری، رؤسای سه قوه، وزیران، کارشناسان و امثال آن است. بنابر این بحث رئیس جمهور نیست. اگر قرار به عذرخواهی است کل نظام باید عذرخواهی کند؛ نه رئیس جمهور. چون این مسائل کلان را رئیس جمهور تصمیم گیری نمیکند!
*نظیر این اتفاق و مواضع منتجبنیا، در رخدادهای صدر اسلام و ماجرای جنگ صفین هم اتفاق افتاد. که افرادی گول قرآنهای بر نیزه رفته معاویه را خوردند و با قبول حکمیت و مجبور کردن امیرالمؤمنین(ع) به پذیرش آن؛ خواسته خود را به پیش بردند اما پس از مشخص شدن افتضاحی که به بار آورده بودند به ناگاه از این گفتند که این علی(ع) بوده که حکمیّت را پذیرفته و او هم باید مثل ما توبه کند!
به گزارش مشرق، غیر از این درس تاریخی که همه باید متوجه آن باشیم اما چند نکته مهم دیگر نیز در اشاره به صحبتهای منتجبنیا وجود دارد:
یکم: مقام معظم رهبری صرفاً از باب احترام به رأی مردم و خواست و اصرار کلان دولت برآمده از رأی آنها ممانعتی از برجام روحانی بعمل نیاوردند وگرنه کیست که نداند معظمله از روز اول نسبت به برجام ابراز بدبینی داشتند و حتی صراحتاً تأکید کردند که بعید است برجام آقای روحانی دستاوردی داشته باشد.
دوم: ما از آقای منتجبنیا میخواهیم که یک تصمیم مهم اصلاحطلبان طی 10 سال گذشته را نام ببرند که بحث ولایتپذیری یا نظر مقام معظم رهبری در آن مدخلیّتی داشته باشد. چگونه است که به یکباره از سوی بزرگان این جریان میشنویم، برجام بحثی بوده که استیذان از رهبری در آن نقش اصلی را داشته است؟!
سوم: آقای منتجبنیا حکما میدانند که افکار عمومی صاحب شعور و عقلانیت نیز هستند. حال چگونه ممکن است جریانی که برای برجام خود نامه تبریک نوشت، وعده داد، خواستار برگزاری جشن خیابانی شد، به منتقدان حمله کرد، صراحتاً و بر خلاف نظر مقام معظم رهبری در تلویزیون اینطور میگفت که به مذاکرات «خوشبین» است، مدعی شکوفا شدن درخت گلابی برجام شد و از دمیدن صبح بدون تحریم حرف میزد؛ اکنون و با روشن شدن شکست برجام از این میگوید که تصمیم، تصمیم رهبری نظام بوده است؟
و چهارم: نمیشود آقایان بگویند برجام با تصمیم نظام (یعنی مقام معظم رهبری) بوده است اما یک برگ سند از خوشبینی یا رضایت یا دستور یا امضای معظمله برای پیشبرد برجام نداشته باشند. که ندارند.
این در حالیست که به جای این اسناد نداشته، چیزی که در مقابل چشم مردم قرار دارد، اجرا نشدن دستور 9 بندی مقام معظم رهبری درباره برجام، عبور از خطوط قرمز ترسیمی ایشان در مذاکرات و صحبت و ابراز خوشبینی بر خلاف بیانات و نظر ایشان است.
فلذاست که عقلا نمیتوان مقام معظم رهبری را حتی در بخش کوچکی از برجام آقای روحانی نیز مسئول دانست.
گفتنیست، «ابراهیم اصغرزاده» از فعالان اصلاحطلب، سال گذشته طی اظهاراتی تأکید کرده بود که آقای روحانی نباید برجامش را به گردن رهبری نظام بیاندازد.
ما پیش از این در وبلاگ مشرق، بارها و بارها و طی چند سال گذشته، به فضل خدا این هشدار را دادیم که جریان سیاسی خاص پس از شکست برجام به دنبال پروژه «مقصرتراشی» و کی بود کی بود من نبودم خواهد رفت.
پروژهای که خواص کشور نبایستی در مقابل آن سکوت کنند...
تاریخ: ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۲۳:۳۲
امروز روز رسوایی آمریکا جنایتکار و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی انگلیس جنایتکار و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی بحرین جنایتکار و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی رژیم جعلی صهیونیستی و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی آمریکایی ها جنایتکار و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی مدعیان دروغین حقوق بشرسگ دست نشانده و نظام سعودی است.
امروز روز رسوایی مدعیان دروغین حقوق بشرسگ دست نشانده و نظام صهیونیستی است.
امروز روز رسوایی سازمان های بین المللی سگ دست نشانده، نظام سعودی و نظام صهیونیستی است
سران بی ادب و بی فرهنگ آمریکا جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
سران بی ادب و بی فرهنگ انگلیس جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
سران بی ادب و بی فرهنگ عربستان جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
سران بی ادب و بی فرهنگ امارات جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
سران بی ادب و بی فرهنگ بحرین جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
سران بی ادب و بی فرهنگ اسرائیل جنایتکار تاکنون بویی از انسانیت نبرده اند.
پرونده سنگین جنایتهای ارتش اسرائیل
ارتش رژیم صهیونیستی از زمان تشکیل خود که سابقه آن به اعلام موجودیت این رژیم با اشغالگری سرزمینهای فلسطینی بر میگردد، جنایتهای زیادی را علیه ملت فلسطین و دیگر ملتهای منطقه انجام داده است.
۲۱ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۸
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، مرکز مطالعاتی الاسری در مقالهای مفصل به بررسی این جنایتها و آمار شهدای فلسطینی و عربی پرداخته و از خونریزیهای این ارتش جنایتکار پرده برداشته است.
1- کشتار بازار حیفا:
در روز 6 مارس سال 1938 تروریستهای گروهکهای اتسل و لیحی یک بمب را به بازار شهر حیفا انداختند. این اقدام تروریستی بالغ بر 18 شهروند عرب را به شهادت رسانده و 38 تن دیگر را زخمی کرد.
2- کشتار بازار حیفا
در روز 6 ژوئن سال 1938 نیز تروریستهای یگان اتسل صهیونیستی دو خودروی بمب گذاری شده را در بازار حیفا منفجر کردند. آمار شهدای این حادثه تروریستی به 21 تن رسید و 52 نفر دیگر در این انفجار زخمی شدند.
3- کشتار بازار العربیه در حیفا
در تاریخ 25 ژولای سال 1938 نیز یک خودروی بمب گذاری شده که یگان اتسل آن را آماده کرده بود، در بازار العربیه در حیفا منفجر شد، در این انفجار تروریستی 35 شهروند فلسطین به شهادت رسیده و 70 تن دیگر زخمی شدند.
4- کشتار بازار حیفا
در 26 ژولای یعنی یک روز بعد از انفجار بازار العربیه نیز یگانهای اتسل یک بمب دستی را در بازار حیفا منفجر کردند، در این انفجار 47 عرب به شهادت رسیدند.
5- کشتار حیفا
در انفجار دیگری که روز 27 مارس سال 1939 در شهر حیفا واقع شد، 27 نفر به شهادت رسیده و 39 تن دیگر زخمی شدند.
6- کشتار در یکی از بازارهای حیفا
در تاریخ 20 ژوئن سال 1947عناصر اتسل و لیحی یک بمب را در صندوق میوه ای در بازار شهر حیفا مخفی کردند، انفجار این بمب به شهادت 78 فلسطینی و زخمی شدن 24 تن دیگر منجر شد.
7- کشتار شیخ بریک در نزدیکی حیفا
در 30 دسامبر سال 1947 عناصر رژیم صهیونیستی به روستای شیخ بریک حمله کردند که در این حمله 40 نفر از اهالی این روستا را قتل عام کردند.
8- کشتار بلد الشیخ:
این روستا در دشت حیفا قرار دارد و مسیر حیفا به جنین از داخل آن عبور میکند.نیروهای بالماخ در تاریخ 31 دسامبر سال 1947 در آستانه سال نو میلادی با 170 فرد مسلح به این روستا حمله کردند. آنها روستا را محاصره کردند و دهها خانه را ویران کردند. این اقدام منجر به شهادت 60 نفر شد که تعدادی از آنان زن و کودک بودند. آنها تقریبا مردم روستاها را تخلیه کردند.در 24 آوریل نیز آنها بار دیگر این روستا را اشغال کردند.
9- کشتار عماره غربی در شهر حیفا
در تاریخ 16 ژانویه سال 1948 تروریستهای صهیونیست با لباس نظامیان انگلیس به یک انبار در عماره غربی در خیابان صلاح الدین در شهر حیفا وارد شدند. آنها یک بمب ساعتی را در این انبار کار گذاشتند که انفجار آن منجر به تخریب ساختمان و ساختمانهای اطراف شد. نتیجه این اقدام تروریستی 31 شهید شامل زن و مرد و کودک بود و 60 نفر دیگر نیز در این حمله زخمی شدند.
10- کشتار شارع عباس در حیفا
در 28 ژانویه سال 1948 تروریستهای صهیونیستی به منطقه الهادر در خیابان عباس در شهر حیفا حمله کردند. آنها یک بشکه مملو از مواد انفجاری را در وارد خیابان کردند که با انفجار آن تعدادی از خانههای این منطقه تخریب شد در این حمله 20 شهروند شهید و 50 نفر دیگر زخمی شدند.
11- کشتار قطار حیفا
در 31 مارس سال 1948 تیم تروریستی شتیرن از سوی صهیونیستها قطار سریع السیر قاهره به حیفا را بمب گذاری کردند که در اثر آن 40 نفر شهید و 60 تن دیگر زخمی شدند.
12- کشتار شهر حیفا
در تاریخ 22 آوریل سال 1948 نیروهای مهاجم صهیونیستی بعد از نیمه شب به شهر حیفا حمله کردند؛ آنها خانه ها را اشغال و ساختمانها را تصرف کردند. این عناصر 50 عرب را شهید و 200 نفر دیگر را زخمی کردند. وقتی که عربهای منطقه به دنبال فرار از آنجا بودند تا به شهر عکا بروند، صهیونیستها به آن ها حمله کردند و 100 نفر دیگر را شهید کرده و 200 تن را نیز زخمی کردند.
13- کشتار السرایا العربیه در یافا
در 8 ژانویه سال 1948 یگانهای صهیونیست یک خودروی بمب گذاری شده را در نزدیکی ساختمان السرایا العربیه در مرکز شهر یافا منفجر کردند، این انفجار به شهادت 70 فلسطینی منجر شد و دهها نفر در این حمله زخمی شدند. ساختمان السرایا العربیه یک ساختمان بزرگ بود که در مقابل ساعت مشهور یافا قرار داشت.
14- کشتار دوم السرایا العربیه در یافا
در این حمله عناصر یگان آرگون با یک خودروی مملو از مواد منفجره به سمت این ساختمان حرکت کردند. در اثر انفجار ناشی از برخورد خودرو با ساختمان، این ساختمان تخریب شد و 30 نفر در این حمله شهید شدند.
15- کشتار بازار العربی قدس
در تاریخ 26 آگوست سال 1938 یک خودروی بمب گذاری شده در بازار قدس منفجر شد که در این انفجار 34 نفر شهید و 35 نفر دیگر زخمی شدند.
16- کشتار باب العمود در قدس:
در 29 دسامبر سال 1947 ضمن انفجار یک بشکه از مواد منفجره که یگان آرگون آن را آماده کرده بود، 14 نفر شهید و 27 نفر دیگر زخمی شدند. یک روز بعد همین گردان به همین ترتیب 11 شهروند عرب را به شهادت رساند، دو انگلیسی نیز در این حمله زخمی شدند.
17- کشتار روستای سعسع
این روستا در نزدیکی حیفا روی تپهای مدور قرار دارد. در سال 1945 بالغ بر 130 نفر سکنه داشت. در تاریخ 14 فوریه سال 1948 یگان بالماخ به این روستا حمله کرد و دهها منزل را بر روی ساکنان آن خراب کرد. در حالی که اهالی روستا همگی با داشتن پرچم های سفید تسلیم شده بودند، اما صهیونیست ها 60 نفر از اهالی روستا را قتل عام کردند. بیشتر این تعداد زن و کودک بودند.
18- کشتار روستای الحسینیه
این روستا در بخش جنوبی سهل الحوله قرار دارد. یگان بالماخ 50 نیروی مسلح خود را در حملهای وحشیانه به این روستا فرستاد. آنها در اولین حمله 12 خانه را ویران کردند و 15 فلسطین را شهید و دهها تن دیگر را زخمی کردند. مدتی بعد نیروهای انگلیس وارد عمل شدند و کشتار توقف شد. اما چند روز بعد در روزهای 16 و 17 مارس در حمله دوم 30 تن دیگر به شهادت رسیدند. برخی منابع اسرائیل تعداد شهدای این کشتار را بالغ بر 60 نفر دانستهاند.
19- کشتار بازار شهر الرمله
یگانهای صهیونیستی در 30 مارس سال 1948 به بازار شهر الرمله حمله کردند. در این حمله25 فلسطینی به شهادت رسیدند.
20- کشتار قطار حیفا- یافا
31 مارس سال 1948 بود که گروهی از هاگاناه اقدام به حمله به قطار حیفا به یافا کردند، در این حمله 40 نفر شهید شدند.
21- کشتار دیر یاسین
برخی از مورخان اسرائیلی سعی کردند کشتارهای صهیونیستها بر ضد شهروندان فلسطینی را کم اهمیت نشان دهند. اما آنها نیز به کشتار دیر یاسین اعتراف کردهاند. در روز جمعه نهم آوریل سال 1948 یگانهای آرگون و شتیرن به این روستا حمله کردند و آن را تخریب کردند. آنها هر کسی که در این روستا بود را کشتند و آن را اشغال کردند. آنها جنازههای شهدای این کشتار را نیز مثله کردند و آنها را در چاه روستا انداختند. تعداد شهدای این جنایت بالغ بر 245 نفر بود.
22- کشتار روستای قالونیا
روستای قالونیا در مسیر قدس به یافا قرار دارد. تعداد ساکنان آن در سال 1931 میلادی 632 نفر بوده است. در روز 12 آوریل سال 1948 یگان تروریستی بالماخ به این روستا حمله کرد و طی دو روز شهر را ویران کرد. هاری لوین یهودی انگلیسی که در این حمله همراه نیروهای یهودی بود، میگوید که این حمله شهر را به دهانه آتش فشان تبدیل کرد. وی گفت که خودش 14 نفر را شمرده که کشته شدهاند. البته کشتهها بیش از این تعداد بوده است.
23- کشتار روستای ناصر الدین
تعداد ساکنان این روستا در سال 1945 بالغ بر 90 نفر بوده است که در 35 منزل زندگی میکردند. ترساندن مردم صفد و روستاهای مجاور آن انگیزه صهیونیستها از انهدام کامل این روستا بود. در روزهای 12 و 13 آوریل دو گروه از تیپ گولانی اقدام به تخریب و آتش زدن منازل این روستا کردند. در این حمله 10 نفر شهید شدند که همگی زن و کودک بودند. صهونیستها ساکنان شهر را کامل از آن اخراج کردند. در 14 آوریل صهیونیستها بار دیگر نیروهای خود را عازم این روستا کردند که افراد باقیمانده را از بین ببرند. در این حمله 50 فلسطینی به شهادت رسیدند که تقریبا نیمی از اهالی این روستا بودند.
24- کشتار روستای عین الزیتون:
این روستا در سال 1945 میلادی 820 نفر جمعیت داشت و در نزدیکی صفد قرار داشت. در تاریخ 4 می سال 1948 صهیونیستها با 12 توپخانه اقدام به تخریب روستا کردند. اهالی روستا در برابر این حملات مقاومت کردند، اما وقتی مهمات آنها تمام شد، صهیونیستها روستا را کامل اشغال کردند و 70 نفر از اهالی آن را کشتند. بیشتر شهدای این حادثه زن و کودک بودند که دستان همگی بسته شده بود. صهیونیستها مانع از بازگشت سایر اهالی روستا به خانه و زندگی خود شدند.
25- کشتار شهر صفد
در تاریخ 13 می گروهک تروریستی هاگاناه به شهر صفد حمله کردند و 70 نفر از اهالی آن را که همگی از میان جوانان بودند، قتل عام کردند.
26- کشتار روستای ابو شوشه
این روستا در جنوب شرقی الرمله قرار دارد. در سال 1945 بالغ بر 870 نفر جمعیت داشته است، یگانهایی از صهیونیستها از تیپ جفعاتی این روستا را در 14 می سال 1948 محاصره کردند. آنها شهر را با گلولههای توپ و راکت هدف قرار دادند و بعد از این حمله سنگین وارد روستا شدند و در تمام جهتها شروع به شلیک کردند. آنها زمینهای روستا را نیز مین گذاری کردند و با اهالی آن وارد درگیری شدند که منجر به ویران شدن بیشتر خانههای شهر و آواره شدن ساکنان آن شد. در این حمله تروریستی 60 نفر از اهالی روستا کشته شدند.
27- کشتار بیت دراس
این شهر در شمال شرق غزه قرار دارد. تعداد ساکنان آن در سال 1945 بالغ بر 2750 نفر بوده است. یگان جفعاتی در 21 می سال 1948 به این روستا حمله کردند. آنها بعد از محاصره روستا، آن را به توپ بستند و مانع از رسیدن مواد امدادی و آذوقه به آن شدند. وقتی که ساکنان به علت این اوضاع اسفبار در حال خروج از روستا بودند، از سوی نیروهای محاصره کننده به خاک و خون کشیده شدند. این حمله 260 شهید فلسطینی بر جای گذاشت.
28- کشتار شهر اللد
در روز 11 ژولای سال 48 کماندوهای اسرائیل به ریاست موشه دایان وارد شهر اللد شدند و کشتار جمعی در این شهر به راه انداختند. آنها هر موجود متحرک در شهر را می کشتند و حتی به کسانی که در اثر حمله به مسجد پناه برده بودند، حمله کردند. تعداد شهدای این کشتار بالغ بر 426 نفر می شود که 176 نفر از آنها در مسجد کشته شده اند.
29- کشتار الدوایمه
این روستا در بخش غربی بلندیهای الخلیل قرار دارد. در سال 1945 این روستا 3710 نفر جمعیت داشته است. در روز 29 اکتبر سال 48 ارتش اسرائیل جنایت وحشتناکی را در این روستا مرتکب شد. آنها در حمله به این روستاها تعداد زیادی از کودکان روستا را با ضربه باتوم به سرشان کشتند. کشتار زنان و کودکان و تجاوز به زنان از جمله افتخارات تروریستهای ارتش صهیونیستی در این حمله بود. شهدای این کشتار جمعی به 200 نفر رسید.
30- کشتار روستای الحوله
در تاریخ 30 اکتبر یگان کرمیلی وابسته به ارتش اسرائیل این روستا را اشغال کرد و 70 نفر از اهالی آن را در یک جا جمع کرده و به روی آنها آتش گشود. همه این افراد در این حمله تروریستی کشته شدند.
31- کشتار روستای الصفصاف
در عملیات موسوم به حیرام عناصر صهیونیست به همراه بلدوزرها و خودروهای زرهی خود وارد این روستا شدند. بعد از مقاومت اهالی روستا در برابر تروریست ها، ارتش اسرائیل جنایت های متعددی بر ضد اهالی مرتکب شدند. مشروح برخی از این جنایتها به قرار زیر است: 52 مرد با دست بسته داخل یک چاه انداخته شدند و روی آنها آتش گشوده شد. ده نفر از زنان در حالی که گریه می کردند و کمک می خواستند کشته شدند. سه زن مورد تجاوز به عنف قرار گرفتند که یکی از آنها یک دختر 14 ساله بود. 4 زن دیگر نیز از سوی اسرائیلی ها کشته شدند.
32- کشتار شرفات
شرفات در جنوب غربی قدس قرار دارد. صهیونیستها این روستا در 7 فوریه سال 1951 ضمن حمله به روستا جنایت های زیادی را در آن انجام دادند، آنها 10 نفر را کشته و 8 تن دیگر را زخمی کردند. اما اهالی روستا از خالی کردن آن امتناع کردند و هنوز هم در روستا حضور دارند.
33- کشتار اردوگاه البریج
این اتفاق در 28 آگوست سال 1953 روی داد و خانه های زیادی در آن ویران شدند و دهها نفر به شهادت رسیدند. آریل شارون فرماندهی این کشتار وحشتناک را بر عهده داشت.
34- کشتار قبیه
کشتار قبیه در روزهای 14 و 15 اکتبر سال 1953 روی داد، در این اتفاق نظامیان اسرائیلی تحت فرماندهی آریل شارون به روستای قبیه حمله کردند، این روستا در آن زمان تحت حاکمیت اردن بود. آنها 69 شهروند عرب زبان را کشتند، بسیار از این افراد بدون مقاومت و در حالی که در خانه های خود مخفی شده بودند، کشته شدند. 45 منزل و یک مدرسه و یک مسجد در این جنایت تخریب شود.
35- کشتار نحالین
این روستا از روستاهای کرانه باختری است و در 20 کیلومتری بیت لحم قرار دارد. تعداد ساکنان آن در سال 45 بالغ بر 620 نفر بوده است. جنایت صهیونسیتها در این روستا در حالی انجام شد که این روستا زیر نظر دولت اردن اداره میشد. حدود 300 نظامی اسرائیلی در روز 28 مارس سال 54 به این روستا وارد شدند، آنها ضمن کاشتن مینها و انداختن بمبها مردم را به گلوله بستند. این حمله 8 شهید فلسطنی بر جای گذاشت و سه نفر از نظامیان اردنی نیز شهید شدند. 15 نفر دیگر نیز زخمی شدند. برخی منابع البته تعداد شهدا را 14 نفر و تعداد زخمیها را 19 نفر اعلام می کنند. این جنایت را نیز آریل شارون انجام داد.
روستای نحالین بار دیگر در روز 13 آوریل سال 89 مورد حمله صهیونیستها قرار گرفت که به شهادت 5 فلسطینی و زخمی شدن دست کم 10 نفر دیگر منجر شد.
36- کشتار غزه
در روز 28 فوریه سال 1955 اشغالگران اسرائیل اولین حملات نظامی خود به نوار غزه را آغاز کردند. این منطقه در آن زمان تحت اداره مصر بود. موشه دایان رئیس ستاد ارتش وقت اسرائیل نظریه پرداز این عملیات بود. این حمله از صبح روز 28 فوریه آغاز شد و چتربازان اسرائیلی در منطقه هلی برن شدند. در این حمله 39 نفر شهید و 33 نفر دیگر زخمی شدند.
37- کشتار روستای بلد الشیخ
در روز 31 دسامبر سال 47 یک بمب در پالایشگاه نفت حیفا منفجر شد که تعدادی از شهروندان عرب در این انفجار کشته شدند. فلسطینیها در واکنش به این اقدام به کارگران صهیونیست این پالایشگاه حمله کرده و 60 نفر را کشته یا زخمی کردند. صهیونیستها در واکنش به این اقدام به دو روستای الشیخ و حواسه حمله کردند. آن ها با ورود به منازل مردم، آن ها را در رختخواب میکشتند. در این حملات 30 فلسطینی به شهادت رسید.
38- کشتار رحوفات
در 27 فوریه سال 48 در شهر حیفا این کشتار روی داد، در این جنایت قطار القنطره منفجر شد که در این حمله 27 نفر کشته و 36 نفر دیگر زخمی شدند.
39- کشتار بنیامیناه
در 27 مارس سال 1948 دو کشتار در این منطقه صورت گرفت که هر دو با انفجار قطار بود. اولی در روز 27 مارس که به شهادت 24 فلسطینی منجر شد و بیش از 61 زخمی بر جای گذاشت. در انفجار دوم که 31 همان ماه روی داد، بیش از 40 نفر کشته و 60 تن دیگر زخمی شدند.
40- کشتار دیر یاسین
در روز 9 آوریل سال 1948دو سازمان نظامی اسرائیل با نام آرگون به رهبری مناخیم پگین نخست وزیر سالهای بعد اسرائیل و شتیرن لیحی به رهبری اسحاق شامیر جانشین پگین در نخست وزیری صورت گرفت. در این کشتار بیش از 260 فلسطین به شهادت رسیدند.
41- کشتار تل لتفنسکی
این جنایت در 16 آوریل 1948 روی داد و یک گروه شبه نظامی اسرائیلی به اردوگاه سابق نیروهای ارتش که مردم آواره در آن زندگی می کردند، حمله کردند. در این حمله90 فلسطینی شهید شدند.
42- کشتار حیفا
در روز 22 آوریل سال 48 این کشتار روی داد، صهیونیستها با حمله به منازل مردم این روستا در نیمه شب، تعدادی از آنها را کشته و بقیه را مجبور به فرار کردند. نتیجه این اقدام تروریستی 150 کشته و 40 زخمی بود.
43- کشتار اللد
این عملیات مشهورترین کشتارهایی است که یگان بالماخ آن را انجام داده است. این عملیات برای خاموش کردن دامنههای انقلاب فلسطین بر ضد اشغالگری اسرائیلیها ایجاد شد و در روزهای 12 و 13 ژولای سال 1948 انجام گرفت. نظامیان اسرائیلی دستور داشتند هر کسی را که در خیابان ها دیدند را بکشند. توپهای سنگین آنها نیز به شدت در منطقه فعال بود و منازل مردم را بمباران میکرد. در نتیجه این عملیات بر اساس گزارش های فرمانده تیپ بیش از 250 فلسطینی شهید شدند.
44- کشتار اردوگاه البریج
در 28 آگوست سال 1953 نیروهای ارتش اسرائیل به اردوگاه فلسطینی البریج در نوار غزه حمله کردند، در این حمله 20 فلسطینی شهید و 62 تن دیگر زخمی شدند.
45- کشتار قلقیلیه
10 اکتبر سال 1953 بود که اهالی قلقیلیه آمادگی خود را برای خرید سلاح و مهمات برای جهاد بر ضد اشغالگران اسرائیلی اعلام کردند. صهیونیستها از مقاومت اهالی این شهر به شدت خشمگین شده بودند. موشه دایان در نشستی در میان صهیونیست ها وعده داده بود که این شهر را شخم خواهد زد. در ساعت 9 شب روز دهم اکتبر نیروهای اسرائیل وارد این شهر شدند. توپخانه رژیم اسرائیل و هواپیماهای نظامی نیز آنها را همراهی می کردند. آنها از سه جهت به شهر حمله کردند و تلفن های شهر را قطع کردند. با مقاومت اهالی، صهیونیستها یک بار عقب نشینی کردند، اما بار دیگر به شهر حمله کردند. ارتش اسرائیل خسارت های زیادی در این حمله دید، اما 70 نفر از اهالی این روستا نیز در این حمله به شهادت رسیدند و خسارتهای مالی زیادی به روستا وارد شد.
46- کشتار اول غزه
کینه صهیونیستها نسبت به مصر که در آن زمان مدیریت غزه را بر عهده داشت، باعث وقوع جنایت های زیادی از سوی این رژیم علیه اهالی غزه شده است. در روز 28 فوریه سال 1955 تعدادی از نظامیان اسرائیل با عبور از خط آتش بین دو طرف وارد غزه شدند. آنها زیرساخت های غزه را هدف قرار دادند، انفجار ایستگاه تصفیه آب و انفجار در یک پادگان مصری نزدیک این ایستگاه از جمله این اقدامات بود. ارتش مصر که در این ایستگاه بودند، درخواست کمک کردند، اما نیروهایی که برای کمک اعزام شده بودند، در کمین ارتش اسرائیل گرفتار شده و در درگیریهایی که ایجاد شد، 39 نفر کشته و 33 تن دیگر زخمی شدند.
47- کشتار دوم غزه
منطقه خان یونس در سال 1955 در دو مرحله در 30 می و 1 سپتامبر سال 1955 از سوی ارتش اسرائیل مورد حمله سنگین توپخانه ای قرار گرفت. در مرحله اول که بامداد 30 می بود، 20 نفر شهید و 20 تن دیگر زخمی شدند. اما در حمله دوم که نیمه شب اول سپتامبر بود، 46 نفر شهید و 5 تن دیگر زخمی شدند.
48- کشتار کفر قاسم
در روز 29 اکتبر سال 1956 و قبل از حمله به مصر، نیروهای رژیم صهیونیستی مقررات منع آمد و شد را در منطقه کفرقاسم اعلام کردند. اسرائیلیها بدون اطلاع دادن به شهروندان فلسطین ساعت منع آمد و شد را زودتر آغاز کردند و به این ترتیب مردم بیاطلاعی که وارد شهر می شدند، از سوی صهیونیست ها هدف قرار می گرفتند. اولین گروه یک تیم چهار نفره از کارگران فلسطینی بود که حتی به نظامیان اسرائیلی سلام هم دادند، اما با گلوله های آنها مواجه شدند، سه نفر از آنها کشته شده و نفر چهارم تنها به این علت نجات یافت که صهیونیست ها فکر کردند کشته شده است. 12 زن نیز که از جمع آوری زیتون بر می گشتند هدف حمله قرار گرفتند. در طول یک ساعت و نیم 49 نفر از اهالی کفر قاسم به دست صهیونیستها به شهادت رسیدند و 13 نفر دیگر نیز زخمی شدند. نظامیان اسرائیل وسایل شخصی قربانیان از جمله ساعت مچی یا پول های نقدشان را سرقت میکردند.
49- کشتار سوم خان یونس
این جنایت در سوم نوامبر سال 1956 روی داد، در این زمان خان یونس در اشغال اسرائیلیها بود و آنها با حمله و تیراندازی به مردم به کشتار جمعی آنها دست زدند. 275 فلسطینی در اثر این تیراندازی ها از روستای خان یونس و اردوگاه های اطراف به شهادت رسیدند.
50- کشتار کارگاه ابو زعبل
در روز 12 فوریه سال 1970 در حالی که جنگ فرسایشی بین اسرائیل و مصر ادامه داشت، جنگنده های اسرائیلی به کارگاه ابو زعبل که شرکتی برای تولید صنایع معدنی بود، حمله کردند. در این حمله 70 کارگر این کارگاه شهید و 69 تن دیگر زخمی شدند و کارگاه در آتش سوخت.
51- کشتار صیدا
در 16 ژولای سال 1982 رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرد. در این حمله صهیونیستها بالغ بر 80 لبنانی را به شهادت رساندند.
52- کشتار صبرا و شتیلا
این کشتار در روزهای 16 تا 18 سپتامبر سال 1982 در دو اردوگاه آوارگان فلسطینی در صبرا و شتیلا روی داد. نظامیان صهیونیستی بعد از ورود به بیروت پایتخت لبنان به این اردوگاه حمله کردند. البته عاملان اصلی این جنایت شبه نظامیان نیروهای لبنانی بودند ولی عملیات با لوجستیک و مقدمه سازی صهیونیستها انجام شد. توپخانهها و جنگنده های اسرائیلی نیز اقدام به موشک باران این اردوگاه کردند. این کشتار زیر نظر صهیونیستها ادامه یافت و آذوقه عناصر تروریست نیروهای لبنانی نیز از سوی صهیونیستها تامین میشد. قربانیان این کشتار بالغ بر 1500 شهید از فلسطینیها و لبنانیهای بیپناه بود. تجاوز به زنان و مثله کردن نظامیان از جمله اقدامات نیروهای لبنانی در این تجاوز بود.
53- کشتار حمامات الشط
در روز 11 اکتبر سال 1985 بعد از خروج جنبش آزادیبخش فلسطین از بیروت جنگنده های اسرائیل به دفاتر و مراکز فرماندهی این جنبش در تونس حمله کردند. جنگنده های اسرائیلی در این روز منطقه حمامات الشط در حوالی پایتخت تونس را هدف قرار دادند. این حمله 50 شهید و بالغ بر 100 زخمی بر جای گذاشت.
54- انتفاضه اول فلسطین
انتفاضه اول فلسطین در دسامبر سال 1987 آغاز شد و در سال 1991 آرام شد، این انتفاضه نهایتا با امضای توافق اوسلو بین اسرائیل و جنبش آزادیبخش فلسطین به پایان رسید. در این انتفاضه بیش از 1300 فلسطینی به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند.
55- کشتار حرم ابراهیمی
25 فوریه سال 1994 مصادف با آخرین جمعه از ماه مبارک رمضان بعد از توافق اوسلو بود. در این روز صهیونیستها به صهیونیست افراط گرای مشهور اسرائیل به نام باروخ گولدشتاین اجازه دادند که به حرم مسجد الاقصی وارد شود. وی تفنگ به همراه داشت و اقدام به کشتار نمازگزاران در این مسجد کرد. این کشتار به شهادت 60 فلسطینی منجر شد و دهها نفر دیگر در این حمله زخمی شدند. در حمله نظامیان اسرائیل به تظاهراتی که در محکومیت این اقدام صهیونیست ها صورت گرفت، نیز 53 فلسطینی به شهادت رسیدند که از بخش های مختلف فلسطین از جمله الخلیل بودند.
56- کشتار قانا
در 18 آوریل سال 1996 کشتار اول قانا صورت گرفت. این کشتار بخشی از عملیات بزرگی بود که ارتش اسرائیل از 11 همان ماه آغاز کرد و تا 27 نیز به آن ادامه داد. این عملیات چهارمین عملیات از خود نوع بعد از تجاوز به لبنان در سالهای 1978 و 1982 و 1993 بود. در این حمله 159 روستا در بخش های جنوبی و غربی لبنان هدف قرار گرفت. در این حمله 1500 پرواز جنگنده صورت گرفت و بیش از 32 هزار توپ به سمت بخش های مختلف لبنان شلیک شد. این عملیات به شهادت 250 لبنانی منجر شد که 110 نفر از آنها از اهالی قانا بودند. تعداد زخمی ها نیز بالغ بر 368 نفر بود که 359 نفر از آنها غیر نظامی بودند. در این حمله بیش از 60 کودک یتیم شدند. بعد از کشتار قانا رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از واکنش های عمومی مدعی شد که این حمله به اشتباه صورت گرفته است.
57- انتفاضه دوم فلسطین یا انتفاضه الاقصی
در جریان انتفاضه دوم فلسطین، ارتش اسرائیل بیش از 4412 فلسطینی را به شهادت رساند و 48322 نفر را زخمی کرد.
58- کشتار اسرای مصری
روزنامه مصری الجمهوریه در تاریخ 12 اکتبر سال 1995 تحقیقاتی را در مورد جنایات صهیونیستها بر ضد اسرای مصری انجام داد، در این تحقیقات معلوم شد که نظامیان اسرائیلی اسرای مصری را در منطقهای به صف کردند، آنها ادعا کردند که می خواهند زندانیان را آزاد کنند، روی آنها را به سمت دریا چرخاندند و به سمت آنها شلیک کردند این عملیات چندین بار تکرار شد و قریب به 3 هزار اسیر مصری به این ترتیب به شهادت رسیدند.
59- جنگ لبنان
قانا دو بار شاهد کشتار جمعی از سوی صهیونیستها بود. بار اول آوریل سال 1996 بود که در خلال عملیات خوشه های خشم که در آن 250 لبنانی به شهادت رسیدند، 110 نفر از اهالی قانا در میان آنها بودند. بار دوم در جریان حمله صهیونیستها به لبنان در سال 2006 بود که در اثر موشک باران جنگنده های صهیونیست در قانا 57 نفر جان خود را از دست دادند که تعداد زیادی از آنها زن و کودک بودند. در مجموع جنگ 33 روزه نیز 1084 لبنانی به شهادت رسیدند که دو سوم آنها غیر نظامی بودند.
60- جنگ اول غزه
این جنگ در روز شنبه 27 دسامبر سال 2008 با حمله جنگندههای صهیونیستی به یکی از زیرساخت های حماس آغاز شد. صهیونیست ها در این جنگ 22 روزه گرچه به هیچ یک از اهداف خود نرسیدند، اما 1400 فلسطینی را به شهادت رساندند که 80 درصد آنها غیر نظامی بودند.
61- جنگ دوم غزه
این جنگ که به جنگ هشت روزه معروف شد، در تاریخ 24 نوامبر سال سال 2012 با انفجار خودروی احمد الجعبری فرمانده نظامی حماس آغاز شد. در این کشتار جمعی که صهیونیست ها از انواع سلاحهای ممنوعه از جمله فسفر سفید استفاده کردند، 189 فلسطینی به شهادت رسیدند.
62- جنگ سوم غزه
این جنگ که طولانی ترین جنگ بین اسرائیل با یک طرف عربی لقب گرفت، از 8 ژولای سال 2014 آغاز و 51 روز به طول انجامید. رژیم صهیونیستی گر چه در این جنگ نیز در دستیابی به اهداف خود ناکام ماند و یقین پیدا کرد که دیگر نمیتواند شرایط حذف مقاومت فلسطین را برای خود محقق کند، اما 2 هزار و 16 فلسطینی را به شهادت رساند و بیش از 10193 نفر دیگر را زخمی کرد. در میان شهدا 541 کودک، 250 زن و 95 فرد مسن وجود دارد. در میان زخمیها نیز 3 هزار و 84 کودک، هزار و 970 زن و 368 فرد سالخورده به چشم میخورد.
ادامه دارد ...