اسماعیل امینی در یادداشتی به کتاب جدیدی که از قیصر امین‌پور منتشر شده اشاره کرده و می‌نویسد: یادداشت‌های کتاب «گفتوگوهای بی‌گفت‌وگو» الگوی مناسبی است برای شیوۀ نوشتن در نشریات نوجوان. هم از نظر نوع نگارش و هم از نظر نوع نگاه و زبان وبیان.
به گزارش شهدای ایران، کتاب «گفتوگوهای بی‌گفت‌وگو»، شامل یادداشت‌هایی از زنده‌یاد قیصر امین‌پور به کوشش انتشارات کتاب آبی برای نخستین‌بار در سی و یکمین دوره نمایشگاه کتاب تهران توزیع شد. اسماعیل امینی، شاعر و پژوهشگر، در یادداشتی به ویژگی‌های این کتاب پرداخته و نوشته است:
کتابی از یادداشت‌های قیصر امین‌پور برای نوجوانان
پنج نامه و یازده یادداشت از قیصر امین‌پور در کتاب «گفتوگوهای بی گفت‌وگو» فراهم آمده است. این کتاب را انتشارات کتاب آبی منتشر کرده است. پنج نامه در آغاز کتاب است که خطاب به خواهری ناشنواست. این نامه‌ها هم از نظر شیوایی نثر، دل‌انگیز است و هم از نظر ژرف‌نگری و اندیشه و عاطفه، بسیار ارزشمند است. نگاهی نافذ به مفاهیم بنیادین زندگی انسانی و ارتباط عقلانی، عاطفی و فطری انسان با آشکار و نهانِ هستی.
این نامه‌ها و یادداشت‌های یازده‌گانۀ کتاب از موضوعاتی مهم چون توحید و جبر و اختیار و فلسفۀ آفرینش و عبادت و رستاخیز و شناخت معنوی، حرف می‌زنند؛ با این حال، نه به بهانۀ دشواری موضوع دچار پیچیدگی شده‌اند و نه به خاطر ساده‌گویی و رسایی، به ورطۀ سطحی‌نگری و سهل‌انگاری افتاده‌اند.
این یادداشت‌ها در مجلۀ سروش نوجوان منتشر شده است. در آن سال‌هایی که قیصر امین‌پور، سردبیرش بود؛ بنابراین مخاطب اصلی آنها، نوجوانانند؛ اگر چه این نوشته‌ها برای بزرگترها، نیز خواندنی و به یاد ماندنی است.
یادداشت‌های کتاب «گفتوگوهای بی‌گفت‌وگو» الگوی مناسبی است برای شیوۀ نوشتن در نشریات نوجوان. هم از نظر نوع نگارش و هم از نظر نوع نگاه و زبان و بیان.
نویسندۀ این متون، از فرازِ دانایی و بیانِ پند و اندرز، فرود آمده است و بر بساطِ دوستی و همدلی با مخاطبانِ نوجوان، نشسته است و با آنها حرف می‌زند. انگار معلمی با تجربه است که لباس دانش‌آموزی پوشیده و همراه بچه‌ها به مدرسه و کوه و دشت و صحرا و خیابان می‌رود و می‌آموزد؛ یعنی هم یاد می‌گیرد و هم یاد می‌دهد.
*تسنیم
کتابی از یادداشت‌های قیصر امین‌پور برای نوجوانان
پنج نامه و یازده یادداشت از قیصر امین‌پور در کتاب «گفتوگوهای بی گفت‌وگو» فراهم آمده است. این کتاب را انتشارات کتاب آبی منتشر کرده است. پنج نامه در آغاز کتاب است که خطاب به خواهری ناشنواست. این نامه‌ها هم از نظر شیوایی نثر، دل‌انگیز است و هم از نظر ژرف‌نگری و اندیشه و عاطفه، بسیار ارزشمند است. نگاهی نافذ به مفاهیم بنیادین زندگی انسانی و ارتباط عقلانی، عاطفی و فطری انسان با آشکار و نهانِ هستی.
این نامه‌ها و یادداشت‌های یازده‌گانۀ کتاب از موضوعاتی مهم چون توحید و جبر و اختیار و فلسفۀ آفرینش و عبادت و رستاخیز و شناخت معنوی، حرف می‌زنند؛ با این حال، نه به بهانۀ دشواری موضوع دچار پیچیدگی شده‌اند و نه به خاطر ساده‌گویی و رسایی، به ورطۀ سطحی‌نگری و سهل‌انگاری افتاده‌اند.
این یادداشت‌ها در مجلۀ سروش نوجوان منتشر شده است. در آن سال‌هایی که قیصر امین‌پور، سردبیرش بود؛ بنابراین مخاطب اصلی آنها، نوجوانانند؛ اگر چه این نوشته‌ها برای بزرگترها، نیز خواندنی و به یاد ماندنی است.
یادداشت‌های کتاب «گفتوگوهای بی‌گفت‌وگو» الگوی مناسبی است برای شیوۀ نوشتن در نشریات نوجوان. هم از نظر نوع نگارش و هم از نظر نوع نگاه و زبان و بیان.
نویسندۀ این متون، از فرازِ دانایی و بیانِ پند و اندرز، فرود آمده است و بر بساطِ دوستی و همدلی با مخاطبانِ نوجوان، نشسته است و با آنها حرف می‌زند. انگار معلمی با تجربه است که لباس دانش‌آموزی پوشیده و همراه بچه‌ها به مدرسه و کوه و دشت و صحرا و خیابان می‌رود و می‌آموزد؛ یعنی هم یاد می‌گیرد و هم یاد می‌دهد.
*تسنیم
