همه کارها و اعمال امام بر مبانی درست پیش می رفت تا جایی که حتی ایشان در به کار بردن واژه ها نیز بسیار دقت داشتند بنابراین وقتی خطاب به مردم می گفتند که یک خدمتگزار برای آنها هستند هیچ تعارف و اغراقی در آن نبود.
به گزارش شهدای ایران، مرحوم محمود بروجردی، داماد امام خمینی خاطره ای را به نقل از همسرشان درباره حساسیت امام به هنگام استفاده از واژه ها بیان می کند، وی می گوید:
یک شب همسرم به منزل آمد و گفت: امروز کار عجیبی از امام دیدم. عصر که به منزل ایشان رفتم، تا می خواستم از در اتاق وارد شوم با نگرانی از من پرسیدند: احمد کجاست؟ گفتم: کاری دارید؟ فرمودند: بگو زود بیاید. من دویدم که به منزل احمد آقا بروم، دیدم او دارد به خدمت امام می آید، خودم هم دنبال احمد آقا رفتم. امام فرمودند: آقای انصاری آن را داده؟ احمد آقا گفت: نمی دانم. امام فرمود: آن را زود بگیر و بیاور. احمد آقا رفت و برگشت و گفت: خوشبختانه هنوز نداده بود و یک صفحه کاغذ در دستش بود که به امام داد.
امام آن را گرفتند و ظرف چند ثانیه چیزی روی آن نوشتند و برگرداندند که احمد آقا به آقای انصاری بدهد تا آن پیام را برای اخبار بفرستد. من از امام پرسیدم: شما که کار فوق العاده ای روی پیام انجام ندادید؟ (یعنی این همه عجله و اهمیت برای چه بود؟) آقا فرمودند: پیام برای رزمنده ها بود و من نوشته بودم من همیشه به شما دعا می کنم. دیدم من همیشه دعا نمی کنم، کلمۀ «همیشه» را خط زدم و نوشتم «بیشتر اوقات.
شما ملاحظه کنید: کسی که در گفتار خود این قدر رعایت صحت و حقیقت را می کند، وقتی خود را «خدمت گزار» معرفی می کند، یعنی با تمام وجود بیشتر دوست دارد که ملت او را خدمتگزار بدانند و این نهایت تواضع است.
یک شب همسرم به منزل آمد و گفت: امروز کار عجیبی از امام دیدم. عصر که به منزل ایشان رفتم، تا می خواستم از در اتاق وارد شوم با نگرانی از من پرسیدند: احمد کجاست؟ گفتم: کاری دارید؟ فرمودند: بگو زود بیاید. من دویدم که به منزل احمد آقا بروم، دیدم او دارد به خدمت امام می آید، خودم هم دنبال احمد آقا رفتم. امام فرمودند: آقای انصاری آن را داده؟ احمد آقا گفت: نمی دانم. امام فرمود: آن را زود بگیر و بیاور. احمد آقا رفت و برگشت و گفت: خوشبختانه هنوز نداده بود و یک صفحه کاغذ در دستش بود که به امام داد.
امام آن را گرفتند و ظرف چند ثانیه چیزی روی آن نوشتند و برگرداندند که احمد آقا به آقای انصاری بدهد تا آن پیام را برای اخبار بفرستد. من از امام پرسیدم: شما که کار فوق العاده ای روی پیام انجام ندادید؟ (یعنی این همه عجله و اهمیت برای چه بود؟) آقا فرمودند: پیام برای رزمنده ها بود و من نوشته بودم من همیشه به شما دعا می کنم. دیدم من همیشه دعا نمی کنم، کلمۀ «همیشه» را خط زدم و نوشتم «بیشتر اوقات.
شما ملاحظه کنید: کسی که در گفتار خود این قدر رعایت صحت و حقیقت را می کند، وقتی خود را «خدمت گزار» معرفی می کند، یعنی با تمام وجود بیشتر دوست دارد که ملت او را خدمتگزار بدانند و این نهایت تواضع است.