اهالی غزه این روزها را سخت‌ترین برهه طی ۱۲ سال محاصره رژیم صهیونیستی علیه این منطقه توصیف کرده و از تلاش اشغالگران برای فراهم کردن زمینه اجرای معامله قرن با به ستوه آوردن فلسطینی‌ها پرده برداشتند.
به گزارش شهدای ایران ، وضعیت زندگی در غزه سخت و دشوار است. هیچ یک از دو میلیون فلسطینی که در این منطقه محاصره شده زندگی می‌کنند، از بحران‌های اقتصادی، معیشتی و انسانی که جان آنها را تهدید می‌کند، فارغ نیستند و خانواده‌های ساکن غزه قادر به فراهم کردن کف ملزومات روزافزون زندگی‌های امروزی هم نیستند.
ابومحمد در گفت‌وگو با وبگاه «العربی الجدید» اظهار داشت: از 12 سال پیش که غزه محاصره شده و ما در جز و مد تحریم‌ها به سر می‌بریم گهگاه کمی از شدت رنج و مشقت‌ها کاسته شده و گهگاه هم به اوج خود می‌رسد، امروز ما در اوج محاصره و بدبختی هستیم و ادامه زندگی به این طریق دیگر غیرممکن است.
وی با دستانش به راسته بازار که فارغ از مشتری است، اشاره کرد و گفت: اینجا تنها محل عبور عابرانی شده که می‌خواهند خود را به محله همجوار بازار برسانند امروز زندگی در غزه غیرقابل تحمل و سخت شده بسیاری از مردان قدرت رتق و فتق و رسیدگی به مسائل اقتصادی اهل و عیال خود را ندارند.
از زمانی که اسرائیل با پیروزی حماس در انتخابات و تشکیل دولت فلسطینی در غزه این منطقه را محاصره کرد مطبوعات اسرائیلی شیوه برخورد اسرائیل با این منطقه را فاش کردند، در آن زمان گفته شد که رژیم اشغالگر در تعامل با نیازهای غزه شیوه قطره چکانی را پیاده می‌کنند یعنی کالا ها کم‌تر از میزان رفع نیاز به بازار می‌رسد اما نه اینکه اصلا یافت نشود.
می توان گفت اسرائیل سیاست «نه مرگ و نه زندگی» را در قبال ساکنان غزه پیش گرفته بود اما امروز کاملا خلاف آن روی می‌دهد به گونه‌ای که انواع کالاها و به وفور وارد این منطقه می‌شود اما نقدینگی اهالی غزه در سایه تدابیر اخیر تشکیلات خودگردان و فروپاشی بی سابقه اوضاع اقتصادی و تجاری حجم نقدینگی نزد اهالی غزه نابود شده است.
با این وجود، اسرائیل همچنان با ممانعت از ورود بیشتر مواد اولیه به منطقه محاصره شده ادعا می‌کند که دو نوع استفاده از آنها می‌شود و گروه‌های مقاومت می‌توانند از آن در توسعه توانایی‌های خود بهره‌مند شوند، مساله ای که باعث شده است که کارخانه‌های بسیاری کار خود را متوقف کنند و کارگران بیکار شوند.
ناامیدی به قضیه آشتی ملی فلسطین هم ادامه دارد با وجود اینکه هیاتی بلندپایه از حماس در قاهره به سر می‌برد اما ظواهر امر نشان می‌دهد که این سفر تاکنون نتیجه‌ای نداشته است کما اینکه هیات بلندپایه دیگری از جنبش فتح نیز همزمان با هیات حماس در قاهره بود اما با یکدیگر ملاقاتی نداشتند.
حماس مخالف تعامل با محمد دحلان، از رهبران جدا شده فتح در برابر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان است اما در داخل این گزینه را نمی‌خواهد و در پی شروع اجرای توافقنامه آشتی ملی که با پیچیدگی‌های اشکار و بی اعتمادی روز افزون همراه بوده حماس با دحلان درباره برخی مسائل اختلافی به توافق رسید.
چند روز قبل رامی الحمد الله، رئیس دولت وفاق ملی فلسطین اعلام کرد حکومت فلسطین 20 هزار کارمندی را که حماس پس از اختلاف با فتح منصوب کرده بود بار دیگر به سر کار خود بازخواهد گرداند اما این قضیه منوط به عملی شدن تعهدات متعدد حماس در غزه است چیزی که حماس قادر به انجام آن تا قبل از تضمین استیفای حقوق پنجاه هزار کارمند غزه نیست.
اظهارات الحمد الله با واکنش مثبت کارمندان غزه روبرو نبود آنها تهدید کردند که به اعتراضات میدانی خود ادامه داده و با تعطیلی کار خود در ساعات برخی روزها اقدام به برگزاری تحصن ها کرده و به نادیده گرفته شدن وضعیتشان از سوی دولت وفاق ملی اعتراض می کنند.
20 ساعت شبانه روز برق غزه قطع می‌شود
هیچ کدام از ابعاد زندگی مردم غزه خالی از تاثیر تحریم‌های رژیم اشغالگر نیست؛ ساعات قطع برق در برخی اوقات به 20 ساعت در شبانه روز می‌رسد و همین قضیه درباره آب غزه هم صدق می کند و در بسیاری ساعات آب خانه های مردم به نوبت قطع می شود.
شاید خطرناک‌ترین بحران غزه، مربوط به بخش سلامت است که به نظر می‌رسد در سایه سکوت شک برانگیز طرف‌های داخلی و بین المللی نسبت به این بحران که بر زندگی بیماران تاثیر می‌گذارد در حال فروپاشی است.
تعداد عمل‌های عادی در بیمارستان های اصلی در نوار غزه به دلیل کمبود وسایل و تجهیزات خاص کاهش یافته است.
کارکنان بهداشت در شرکت‌های قراردادی با بیمارستان هم دست از کار کشیده اند آن هم پس از آنکه شرکت‌ها قادر به پرداخت حقوق آنها نبودند به این دلیل که حق دریافتی خود را از دولت دریافت نکردند که هرج و مرج بی سابقه ای در این حوزه پدید آورده است.
«أشرف القدره»، سخنگوی وزارت بهداشت غزه در گفت‌وگو با العربی الجدید وضعیت بهداشت و سلامت در نوار غزه را بسیار دشوار و سخت توصیف کرد و گفت: شماری از نوازادان نارس به دلیل نبود دستگاه تنفس ونتیلاتور و یا کمبود تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان غزه جان می‌دهند.
وی افزود: بر اساس گزارش نهادهای بین المللی وضعیت بهداشت و سلامت در غزه به دلیل تشدید بحران سوخت و کمبود آن با مشکبات زیادی روبرو است تنها نیروگاه تولید برق غزه چهارشنبه شب گذشته کاملا از کار افتاده بود و همین موجب افزایش ساعات قطعی برق غزه شد.
اکثر بیمارستان‌های نوار غزه و درمانگاه‌های پزشکی دولتی و بومی با مولدهای برقی کار می‌کنند که تنها در یک ساعت ده‌ها لیتر سوخت مایع مصرف می‌کند و هزینه مالی سنگینی را بر آنها تحمیل می‌کند که قادر به تامین آن نیستند.
القدره می‌گوید مسئولین بخش بهداشت غزه واقعا بیم آن را دارند که کار به جایی برسد که مجبور شوند فقط بخش‌های حساس از بیمارستان‌های اصلی غزه فعال باشند و مابقی به دلیل نداشتن برق کار خود را تعطیل کنند.
سخنگوی بهداشت غزه اظهار داشت: بخش بهداشت غزه که در دوزادهمین سال محاصره غزه با مشکلات ناشی از تحریم‌ها روبروست در آستانه فروپاشی کامل است بخصوص که هیچ اقدام و حرکتی فوری انجام نمی‌شود تا بحران‌های متعددی که این بخش حساس و حیاتی برای جان 2 میلیون جوان فلسطینی تمام شود.
در حال حاضر وزارت بهداشت و آزمایشگاه‌های وابسته به آن قادر به دریافت خون از اهدا کنندگان نیستند چون مواد آزمایشگاهی لازم برای جدا کردن ترکیبات خون و مشتقات آن وجود ندارد در حالی که مشکلات یکی پس از دیگری جوانب اصلی زندگی در نوار غزه را تحت تاثیر قرار داده است خطر آنچه معامله قرن خوانده می‌شود همه مساله فلسطین را تهدید می‌کند و ساکنان و گروه‌های فلسطینی در غزه بر این باورند که آنچه در غزه جریان دارد تلاش‌هایی برای ریاضت دادن به فلسطینی‌ها قبل از آغاز پروژه نابودی فلسطینیان است.
محاصره شدید غزه‌ای‌ها در سفر به مصر
احمد ابوجلاله، جوان بیست ساله غزه‌ای پس از عبور از گذرگاه رفح و ورود به خاک مصر گمان می‌کرد که بدبختی‌هایش تمام شده اما نمی‌دانست هفته‌ای در انتظارش است که در آن همه جوره زجر و عذاب می‌کشد چون او به همراه یکصد مسافر دیگر بیش از 32 ساعت در سالن مصر گذرگاه رفح بازداشت شدند تا وقتی که شاتل باس‌های که امکان باز و بسته شدن شیشه‌هایشان نیست برسند و پس از اخذ پاسپورت‌های آنها توسط یک نیروی امنیتی مصر مستقیما به فرودگاه قاهره منتقل شوند.
با وجود اینکه انتقال از گذرگاه رفح تا فرودگاه بین المللی قاهره دستکم شش ساعت طول می‌کشد اما آن گونه که ابوجلاله ویک مسافر 30 ساله فلسطینی دیگر با نام رندا عبدالمعطی روایت کردند این سفر برای آنها پنج روز و شب طول کشید .
آنها در هشتم فوریه از گذرگاه رفح عبور کرده بودند اما سه شبانه روز را در پست الریسه و کمین المیدان وابسته به ارتش مصر در مرکز سینا به سر بردند آن هم در شرایط امنیتی دشوار این منطقه که به دلیل ناامنی‌های سینا حاکم است.
به گفته ابوجلاله ، بسته ماندن درهای اتوبوس برای مدت طولانی در حالی که پنجره‌های آن هم قابل باز شدن نبود هوای داخل اتوبوس را خفه کننده کرده بود تا جایی که مسافران به راننده و نیروی امنیتی همراه وی پیشنهاد دادند قسمتی از شیشه را شکسته تا هوا داخل بیاید و پیشاپیش خسارت آن را هم پرداخت کنند اما آنها خواسته مسافران را رد کردند.
بر اساس تدابیر مصر مسافران فلسطینی زیر 40 سالی که به نوار غزه سفر کرده یا آنجا را ترک می‌کنند و اقامت یا پاسپورت کشورهایی عربی یا خارجی را دارند نمی‌توانند وارد خاک مصر شوند از همین رو آنها توسط اتوبوس‌هایی بسته و تحت حراست امنیتی شدید به فرودگاه بین المللی قاهره منتقل می‌شوند و تا زمانی که با هواپیما به مقصد نهایی خود منتقل نشوند آزاد نیستند.
این در حالی است که مسافرانی هم که می‌خواهند به غزه بازگردند در سالنی بسته در فرودگاه قاهره بازداشت می‌شوند که فلسطینی‌ها نام آن را سالن بی خانمان‌ها گذاشته اند و از هیچ رفتار تحقیرآمیزی با آنها کوتاهی نمی‌شود و آنهایی هم از گروه‌هایی مشخص هستند یا برای تحصیل یا درمان به مصر سفر می‌کنند به آنها اقامت یک هفته ای تا سه ماهه داده می‌شود.
بر اساس آمارهای وزارت کشور و امنیت ملی غزه، سال 2017 کم تر از بقیه سال‌ها گذرگاه رفح باز بوده یعنی تنها 29 روز باز و 226 روز دیگر بسته بود که در روزهای باز بودن آن قریب به 11 هزار مسافر از آنجا تردد کردند در حالی که در سال 2016 هم 41 روز گذرگاه باز بوده و 324 روز دیگر بسته بود که در مدت باز بودن آن به 26 هزار و 431 نفر اجازه تردد داشته شد.
در سال 2015، گذرگاه غزه 33 روز بسته و 32 روز باز بود که در این مدت به 14 هزار و 656 نفر اجازه تردد داده شد و در سال 2014 گذرگاه 125 روز باز و 240 روز بسته بود در سال 2013 ، 263 روز باز و 102 روز بسته بود در سال 2012 ، 310 روز باز و 56 روز بسته بود و در سال 2011 هم 269 روز باز و 96 روز بسته بود.
در فرودگاه قاهره
ابراهیم حماد، جوان 20 ساله غزه‌ای پس از تحمل یک هفته رنج و عذاب بالاخره به فرودگاه قاهره رسید و در آنجا به همراه 200 مسافر دیگر در یکی از سالن‌های فرودگاه بازداشت شدند این مسافران به دو دسته تقسیم می‌شدند یک دسته که قصد سفر به خارج از مصر را داشتند از همین رو منتظر ساعت پروازهایی می‌شوند که آنها را به مقصد نهاییشان می‌رساند و مابقی هم که از کشورهای عربی یا خارجی آمده و منتظر انتقالشان به گذرگاه رفح هستند تا از طریق اتوبوس به نوار غزه برسند.
ابوحماد سالن بازداشت فلسطینی را به زندان توصیف کرد و گفت: آنجا نه جای خوابی دارد و نه اجازه بیرون رفتن داریم، آنجا فرشی هم نیست روی زمین یا صندلی‌هایش بدون پتو می‌خوابیم.
اگر یکی از مسافران بازداشتی در سالن بخواهد غذا، نوشیدنی، سیگار یا کارت شارژ تلفن همراهی خریداری کند باید پولی به نظافتچی یا نگهبان داده شود تا او مایحتاجشان را برایشان خریداری کند که معمولا قیمت آنها هم دو برابر است.
در فاصله زمانی بین هشتم تا نوزدهم فوریه گذشته 600 فلسطینی در سینا و فرودگاه قاهره معلق مانده بودند بخصوص آنهایی که در اتوبوس‌ها در سینا معطل مانده بودند و «هشام الجعب،» فعال غزه ای و شماری از فعالان دیگر با همکاری گروه‌هایی از جوانان فلسطینی دانشجو در قاهره گروه‌های کمک تشکیل دادند تا برخی کمک‌ها اعم از وعده‌های غذایی و پتو برای مسافران فلسطینی حاضر در فرودگاه ارائه دهند.
در همین حال اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس هم که در بحبوحه بحران مسافران در راه مانده در قاهره بود مبلغ 600 جنیه برای کمک به هر کدام از این مسافران تقدیم کرد.
احترام به شرافت انسانی
محمد ابوهاشم، یک پژوهشگر حقوق معتقد است موضوع انتقال مسافران از طریق هر گذرگاه یا فرودگاهی امری حاکمیتی برای هر کشوری است این موضوع تابع سیاست مقابله به مثل است اما در مورد فلسطین این شرایط مهیا نیست چون فلسطینی ها هیچ قدرتی در این زمینه ندارند.
ابوهاشم در گفت وگو با «العربی الجدید» گفت: کار انتقال مسافران باید با احترام به شرافت انسانی و بدون نقض حقوق بشر باشد و بازداشت در فرودگاه در داخل اتاق‌هایی بسته و ممانعت از تردد، بازرسی‌های تحقیر آمیز و دیگر شرایط بد بازداشت مسافران خلاف حقوق مدنی و سیاسی است.
غازی حمد، معاون وزارت خارجه در غزه نیز در این باره گفت: تاکنون مصری‌ها بهانه می‌آوردند چون تشکیلات خودگردان در رام الله گذرگاه رفح را اداره نمی کند این گذرگاه بسته هی ماند اما حالا که اداره آن به دست تشکیلات خودگردان افتاده باید به صورت دائمی به روی فلسطینی‌ها باز باشد تا از درد و رنج آنها کاسته شود.
ابومحمد در گفت‌وگو با وبگاه «العربی الجدید» اظهار داشت: از 12 سال پیش که غزه محاصره شده و ما در جز و مد تحریم‌ها به سر می‌بریم گهگاه کمی از شدت رنج و مشقت‌ها کاسته شده و گهگاه هم به اوج خود می‌رسد، امروز ما در اوج محاصره و بدبختی هستیم و ادامه زندگی به این طریق دیگر غیرممکن است.
وی با دستانش به راسته بازار که فارغ از مشتری است، اشاره کرد و گفت: اینجا تنها محل عبور عابرانی شده که می‌خواهند خود را به محله همجوار بازار برسانند امروز زندگی در غزه غیرقابل تحمل و سخت شده بسیاری از مردان قدرت رتق و فتق و رسیدگی به مسائل اقتصادی اهل و عیال خود را ندارند.
از زمانی که اسرائیل با پیروزی حماس در انتخابات و تشکیل دولت فلسطینی در غزه این منطقه را محاصره کرد مطبوعات اسرائیلی شیوه برخورد اسرائیل با این منطقه را فاش کردند، در آن زمان گفته شد که رژیم اشغالگر در تعامل با نیازهای غزه شیوه قطره چکانی را پیاده می‌کنند یعنی کالا ها کم‌تر از میزان رفع نیاز به بازار می‌رسد اما نه اینکه اصلا یافت نشود.
می توان گفت اسرائیل سیاست «نه مرگ و نه زندگی» را در قبال ساکنان غزه پیش گرفته بود اما امروز کاملا خلاف آن روی می‌دهد به گونه‌ای که انواع کالاها و به وفور وارد این منطقه می‌شود اما نقدینگی اهالی غزه در سایه تدابیر اخیر تشکیلات خودگردان و فروپاشی بی سابقه اوضاع اقتصادی و تجاری حجم نقدینگی نزد اهالی غزه نابود شده است.
با این وجود، اسرائیل همچنان با ممانعت از ورود بیشتر مواد اولیه به منطقه محاصره شده ادعا می‌کند که دو نوع استفاده از آنها می‌شود و گروه‌های مقاومت می‌توانند از آن در توسعه توانایی‌های خود بهره‌مند شوند، مساله ای که باعث شده است که کارخانه‌های بسیاری کار خود را متوقف کنند و کارگران بیکار شوند.
ناامیدی به قضیه آشتی ملی فلسطین هم ادامه دارد با وجود اینکه هیاتی بلندپایه از حماس در قاهره به سر می‌برد اما ظواهر امر نشان می‌دهد که این سفر تاکنون نتیجه‌ای نداشته است کما اینکه هیات بلندپایه دیگری از جنبش فتح نیز همزمان با هیات حماس در قاهره بود اما با یکدیگر ملاقاتی نداشتند.
حماس مخالف تعامل با محمد دحلان، از رهبران جدا شده فتح در برابر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان است اما در داخل این گزینه را نمی‌خواهد و در پی شروع اجرای توافقنامه آشتی ملی که با پیچیدگی‌های اشکار و بی اعتمادی روز افزون همراه بوده حماس با دحلان درباره برخی مسائل اختلافی به توافق رسید.
چند روز قبل رامی الحمد الله، رئیس دولت وفاق ملی فلسطین اعلام کرد حکومت فلسطین 20 هزار کارمندی را که حماس پس از اختلاف با فتح منصوب کرده بود بار دیگر به سر کار خود بازخواهد گرداند اما این قضیه منوط به عملی شدن تعهدات متعدد حماس در غزه است چیزی که حماس قادر به انجام آن تا قبل از تضمین استیفای حقوق پنجاه هزار کارمند غزه نیست.
اظهارات الحمد الله با واکنش مثبت کارمندان غزه روبرو نبود آنها تهدید کردند که به اعتراضات میدانی خود ادامه داده و با تعطیلی کار خود در ساعات برخی روزها اقدام به برگزاری تحصن ها کرده و به نادیده گرفته شدن وضعیتشان از سوی دولت وفاق ملی اعتراض می کنند.
20 ساعت شبانه روز برق غزه قطع می‌شود
هیچ کدام از ابعاد زندگی مردم غزه خالی از تاثیر تحریم‌های رژیم اشغالگر نیست؛ ساعات قطع برق در برخی اوقات به 20 ساعت در شبانه روز می‌رسد و همین قضیه درباره آب غزه هم صدق می کند و در بسیاری ساعات آب خانه های مردم به نوبت قطع می شود.
شاید خطرناک‌ترین بحران غزه، مربوط به بخش سلامت است که به نظر می‌رسد در سایه سکوت شک برانگیز طرف‌های داخلی و بین المللی نسبت به این بحران که بر زندگی بیماران تاثیر می‌گذارد در حال فروپاشی است.
تعداد عمل‌های عادی در بیمارستان های اصلی در نوار غزه به دلیل کمبود وسایل و تجهیزات خاص کاهش یافته است.
کارکنان بهداشت در شرکت‌های قراردادی با بیمارستان هم دست از کار کشیده اند آن هم پس از آنکه شرکت‌ها قادر به پرداخت حقوق آنها نبودند به این دلیل که حق دریافتی خود را از دولت دریافت نکردند که هرج و مرج بی سابقه ای در این حوزه پدید آورده است.
«أشرف القدره»، سخنگوی وزارت بهداشت غزه در گفت‌وگو با العربی الجدید وضعیت بهداشت و سلامت در نوار غزه را بسیار دشوار و سخت توصیف کرد و گفت: شماری از نوازادان نارس به دلیل نبود دستگاه تنفس ونتیلاتور و یا کمبود تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان غزه جان می‌دهند.
وی افزود: بر اساس گزارش نهادهای بین المللی وضعیت بهداشت و سلامت در غزه به دلیل تشدید بحران سوخت و کمبود آن با مشکبات زیادی روبرو است تنها نیروگاه تولید برق غزه چهارشنبه شب گذشته کاملا از کار افتاده بود و همین موجب افزایش ساعات قطعی برق غزه شد.
اکثر بیمارستان‌های نوار غزه و درمانگاه‌های پزشکی دولتی و بومی با مولدهای برقی کار می‌کنند که تنها در یک ساعت ده‌ها لیتر سوخت مایع مصرف می‌کند و هزینه مالی سنگینی را بر آنها تحمیل می‌کند که قادر به تامین آن نیستند.
القدره می‌گوید مسئولین بخش بهداشت غزه واقعا بیم آن را دارند که کار به جایی برسد که مجبور شوند فقط بخش‌های حساس از بیمارستان‌های اصلی غزه فعال باشند و مابقی به دلیل نداشتن برق کار خود را تعطیل کنند.
سخنگوی بهداشت غزه اظهار داشت: بخش بهداشت غزه که در دوزادهمین سال محاصره غزه با مشکلات ناشی از تحریم‌ها روبروست در آستانه فروپاشی کامل است بخصوص که هیچ اقدام و حرکتی فوری انجام نمی‌شود تا بحران‌های متعددی که این بخش حساس و حیاتی برای جان 2 میلیون جوان فلسطینی تمام شود.
در حال حاضر وزارت بهداشت و آزمایشگاه‌های وابسته به آن قادر به دریافت خون از اهدا کنندگان نیستند چون مواد آزمایشگاهی لازم برای جدا کردن ترکیبات خون و مشتقات آن وجود ندارد در حالی که مشکلات یکی پس از دیگری جوانب اصلی زندگی در نوار غزه را تحت تاثیر قرار داده است خطر آنچه معامله قرن خوانده می‌شود همه مساله فلسطین را تهدید می‌کند و ساکنان و گروه‌های فلسطینی در غزه بر این باورند که آنچه در غزه جریان دارد تلاش‌هایی برای ریاضت دادن به فلسطینی‌ها قبل از آغاز پروژه نابودی فلسطینیان است.
محاصره شدید غزه‌ای‌ها در سفر به مصر
احمد ابوجلاله، جوان بیست ساله غزه‌ای پس از عبور از گذرگاه رفح و ورود به خاک مصر گمان می‌کرد که بدبختی‌هایش تمام شده اما نمی‌دانست هفته‌ای در انتظارش است که در آن همه جوره زجر و عذاب می‌کشد چون او به همراه یکصد مسافر دیگر بیش از 32 ساعت در سالن مصر گذرگاه رفح بازداشت شدند تا وقتی که شاتل باس‌های که امکان باز و بسته شدن شیشه‌هایشان نیست برسند و پس از اخذ پاسپورت‌های آنها توسط یک نیروی امنیتی مصر مستقیما به فرودگاه قاهره منتقل شوند.
با وجود اینکه انتقال از گذرگاه رفح تا فرودگاه بین المللی قاهره دستکم شش ساعت طول می‌کشد اما آن گونه که ابوجلاله ویک مسافر 30 ساله فلسطینی دیگر با نام رندا عبدالمعطی روایت کردند این سفر برای آنها پنج روز و شب طول کشید .
آنها در هشتم فوریه از گذرگاه رفح عبور کرده بودند اما سه شبانه روز را در پست الریسه و کمین المیدان وابسته به ارتش مصر در مرکز سینا به سر بردند آن هم در شرایط امنیتی دشوار این منطقه که به دلیل ناامنی‌های سینا حاکم است.
به گفته ابوجلاله ، بسته ماندن درهای اتوبوس برای مدت طولانی در حالی که پنجره‌های آن هم قابل باز شدن نبود هوای داخل اتوبوس را خفه کننده کرده بود تا جایی که مسافران به راننده و نیروی امنیتی همراه وی پیشنهاد دادند قسمتی از شیشه را شکسته تا هوا داخل بیاید و پیشاپیش خسارت آن را هم پرداخت کنند اما آنها خواسته مسافران را رد کردند.
بر اساس تدابیر مصر مسافران فلسطینی زیر 40 سالی که به نوار غزه سفر کرده یا آنجا را ترک می‌کنند و اقامت یا پاسپورت کشورهایی عربی یا خارجی را دارند نمی‌توانند وارد خاک مصر شوند از همین رو آنها توسط اتوبوس‌هایی بسته و تحت حراست امنیتی شدید به فرودگاه بین المللی قاهره منتقل می‌شوند و تا زمانی که با هواپیما به مقصد نهایی خود منتقل نشوند آزاد نیستند.
این در حالی است که مسافرانی هم که می‌خواهند به غزه بازگردند در سالنی بسته در فرودگاه قاهره بازداشت می‌شوند که فلسطینی‌ها نام آن را سالن بی خانمان‌ها گذاشته اند و از هیچ رفتار تحقیرآمیزی با آنها کوتاهی نمی‌شود و آنهایی هم از گروه‌هایی مشخص هستند یا برای تحصیل یا درمان به مصر سفر می‌کنند به آنها اقامت یک هفته ای تا سه ماهه داده می‌شود.
بر اساس آمارهای وزارت کشور و امنیت ملی غزه، سال 2017 کم تر از بقیه سال‌ها گذرگاه رفح باز بوده یعنی تنها 29 روز باز و 226 روز دیگر بسته بود که در روزهای باز بودن آن قریب به 11 هزار مسافر از آنجا تردد کردند در حالی که در سال 2016 هم 41 روز گذرگاه باز بوده و 324 روز دیگر بسته بود که در مدت باز بودن آن به 26 هزار و 431 نفر اجازه تردد داشته شد.
در سال 2015، گذرگاه غزه 33 روز بسته و 32 روز باز بود که در این مدت به 14 هزار و 656 نفر اجازه تردد داده شد و در سال 2014 گذرگاه 125 روز باز و 240 روز بسته بود در سال 2013 ، 263 روز باز و 102 روز بسته بود در سال 2012 ، 310 روز باز و 56 روز بسته بود و در سال 2011 هم 269 روز باز و 96 روز بسته بود.
در فرودگاه قاهره
ابراهیم حماد، جوان 20 ساله غزه‌ای پس از تحمل یک هفته رنج و عذاب بالاخره به فرودگاه قاهره رسید و در آنجا به همراه 200 مسافر دیگر در یکی از سالن‌های فرودگاه بازداشت شدند این مسافران به دو دسته تقسیم می‌شدند یک دسته که قصد سفر به خارج از مصر را داشتند از همین رو منتظر ساعت پروازهایی می‌شوند که آنها را به مقصد نهاییشان می‌رساند و مابقی هم که از کشورهای عربی یا خارجی آمده و منتظر انتقالشان به گذرگاه رفح هستند تا از طریق اتوبوس به نوار غزه برسند.
ابوحماد سالن بازداشت فلسطینی را به زندان توصیف کرد و گفت: آنجا نه جای خوابی دارد و نه اجازه بیرون رفتن داریم، آنجا فرشی هم نیست روی زمین یا صندلی‌هایش بدون پتو می‌خوابیم.
اگر یکی از مسافران بازداشتی در سالن بخواهد غذا، نوشیدنی، سیگار یا کارت شارژ تلفن همراهی خریداری کند باید پولی به نظافتچی یا نگهبان داده شود تا او مایحتاجشان را برایشان خریداری کند که معمولا قیمت آنها هم دو برابر است.
در فاصله زمانی بین هشتم تا نوزدهم فوریه گذشته 600 فلسطینی در سینا و فرودگاه قاهره معلق مانده بودند بخصوص آنهایی که در اتوبوس‌ها در سینا معطل مانده بودند و «هشام الجعب،» فعال غزه ای و شماری از فعالان دیگر با همکاری گروه‌هایی از جوانان فلسطینی دانشجو در قاهره گروه‌های کمک تشکیل دادند تا برخی کمک‌ها اعم از وعده‌های غذایی و پتو برای مسافران فلسطینی حاضر در فرودگاه ارائه دهند.
در همین حال اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس هم که در بحبوحه بحران مسافران در راه مانده در قاهره بود مبلغ 600 جنیه برای کمک به هر کدام از این مسافران تقدیم کرد.
احترام به شرافت انسانی
محمد ابوهاشم، یک پژوهشگر حقوق معتقد است موضوع انتقال مسافران از طریق هر گذرگاه یا فرودگاهی امری حاکمیتی برای هر کشوری است این موضوع تابع سیاست مقابله به مثل است اما در مورد فلسطین این شرایط مهیا نیست چون فلسطینی ها هیچ قدرتی در این زمینه ندارند.
ابوهاشم در گفت وگو با «العربی الجدید» گفت: کار انتقال مسافران باید با احترام به شرافت انسانی و بدون نقض حقوق بشر باشد و بازداشت در فرودگاه در داخل اتاق‌هایی بسته و ممانعت از تردد، بازرسی‌های تحقیر آمیز و دیگر شرایط بد بازداشت مسافران خلاف حقوق مدنی و سیاسی است.
غازی حمد، معاون وزارت خارجه در غزه نیز در این باره گفت: تاکنون مصری‌ها بهانه می‌آوردند چون تشکیلات خودگردان در رام الله گذرگاه رفح را اداره نمی کند این گذرگاه بسته هی ماند اما حالا که اداره آن به دست تشکیلات خودگردان افتاده باید به صورت دائمی به روی فلسطینی‌ها باز باشد تا از درد و رنج آنها کاسته شود.
*فارس
