مقایسه بازتاب خبر راهپیمایی ۲۲ بهمن بیبیسی فارسی با رسانههایی مانند رویترز نشان میدهد که این رسانه انگلیسی رویکردی توأم با ناراحتی داشته و حتی در ظاهر هم نتوانسته رسالت بیطرفی را رعایت کند.
شهدای ایران:راهپیمایی ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ هم برگزار شد و دقیقاً همانطور که پیشبینی شده بود انتظار می رفت؛ باشکوهتر از همیشه. اما در برابر این شکوه و عظمت مردمی، داستان همیشگی سکوت رسانههای معاند و ضدانقلاب وجود داشت؛ داستانی که گویا هر بار با نمایش شکوهمندتر جشن انقلاب، جالبتر هم میشود.
اگر در میان شبکههای فارسیزبان خارجنشین سراغ مطرحترین آنها یعنی بیبیسی فارسی برویم و بخواهیم رفتار این رسانه انگلیسی را بررسی کنیم، اولین چیزی که به وضوح قابل لمس است، تلاش غیر حرفهای آن برای سانسور خبری است.
شاید هم باید به این رسانه انگلیسی حق داد که هر سال دقیقاً سر همین تاریخ یا مجبور است با رفتاری عادی، هر آنچه در طول سال رشته است را نقض کند، یا اینکه با رفتار فاحش غیر حرفهای به دو خبر سانسور شده و محدود بسنده کند تا متهم به بایکوت کامل نشود!
جستجوی کلید واژه «۲۲ بهمن» در سایت بیبیسی فارسی ما را با دو مطلب از سال ۶۹ روبهرو میکند و اولین سوالی که در ذهن نقش میبندد، این است که مگر این شبکه خبری به چه زبانی و برای کدام مردم برنامه پخش میکند که حضور به این عظمت همین مردم را در خور و شایسته آنچه که هست، پوشش نمیدهد!
اما رفتار غیر حرفهایتر بیبیسی با بازکردن خبرهای درج شده در سایت آن بیشتر خود را نشان میدهد. خبر اول با عنوان «تظاهرات ۲۲ بهمن» و استفاده از واژه «تظاهرات» به جای «راهپیمایی» اول از همه نشان میدهد که این رسانه انگلیسی در برابر شکوه ۲۲ بهمن امسال چقدر دستش خالی بوده که روی به بازی با واژهها آورده است! هر چند در ادبیات غنی ایرانی راهپیمایی و تظاهرات تقریباً هم معنی هستند، اما در ادبیات عرفی و مرسوم سیاسی معمولاً برای حرکتهای خودجوش، مردمی و تأییدی از واژه راهپیمایی استفاده میشود و در برابر آن برای حرکت های اعتراضی و رفتارهای سلبی از تظاهرات استفاده میشود.
البته این همه تلاش بیبیسی نیست، بلکه در این خبر که درواقع گزارش تصویری این مراسم بود، با گزینش عکس سعی شده بود از نمایش نمای باز جمعیت خودداری شود، تا حد امکان عکسها نمایش دهنده بینظمی جمعیت بوده و پلاکاردهای انتقادی به مفاسد اقتصادی و حقوقهای نجومی اولویت عکسها باشند.
گویا خبرنگار سایت بیبیسی برای مراقبت از عدم انتشار تصاویر با نمای باز و جمعیت زیاد آنچنان توجیه شده که حتی ازمیان عکسهایی که از فراز آزادی گرفته شده هم عکسی با نمای بسته با جمعیت ۱۰-۱۵ نفره را انتخاب کرده و بعد هم مجبور شده توضیح دهد که این تصویر از فراز برج آزادی گرفته شده است!
ویدئوی تولید شده در این شبکه نیز از الگوی تنها خبر مصور بیبیسی تقلید کرده، اما اینبار سعی نموده با همان ادبیات مرسوم تفرقه افکن انگلیسی از دل این اتحاد میلیونی تفرقه و دعواهای سیاسی و جناحی استخراج نماید!
گزارشگر بیبیسی در این ویدئو با تناقضی آشکار عنوان میکند که «اهمیت راهپیمایی امسال برای مسئولین نظام ایران ریشه در اعتراضات دی ماه دارد» و البته امید دارد که از این جمله و توضیحاتش برداشت غیر مردمی بودن تظاهرات میلیونی ۲۲ بهمن صورت گیرد!
در ادامه این گزارش نیز تصاویری از اغتشاشات دیماه پخش میشود و بعد از آن نیز دستان خالی گزارشگر وی را مجبور به ایجاد ارتباط ناچسب گزارشش با فتنه ۸۸ کرده و باعث میشود تا با دست و نمای باز به پخش تصاویر اغتشاشات سال ۸۸ بپردازد! جالب اینجاست که مدت تصاویر پخش شده از اغتشاشات در این گزارش بیشتر از مدت زمان پخش تصاویر راهپیمایی ۲۲ بهمن است که نشان میدهد، بیبیسی آن تصاویر و کلاً اغتشاش را برای ملت ایران بیشتر میپسندد تا اتحاد و شکوه!
هرچند رفتار غیر حرفهای و توأم با سانسور بیبیسی واکنش جدیدی نسبت به جشن و شادی ملت ایران نیست، اما این رسانه را اگر در مقام مقایسه بازتاب راهپیمایی ۲۲ بهمن را با رسانههای بزرگ دنیا مانند رویترز و آسوشیتِد پِرِس که اتفاقاً متعلق به دشمنان نظام هستند مقایسه کنیم، میبینیم که این رسانه فارسی زبان انگلیسی رویکردی توأم با ناراحتی از خود بروز میدهد و این رفتار نیز سبب شده تا در رعایت ظاهر بیطرفی خود نیز ناشیانه عمل کند.
*مشرق
شاید هم باید به این رسانه انگلیسی حق داد که هر سال دقیقاً سر همین تاریخ یا مجبور است با رفتاری عادی، هر آنچه در طول سال رشته است را نقض کند، یا اینکه با رفتار فاحش غیر حرفهای به دو خبر سانسور شده و محدود بسنده کند تا متهم به بایکوت کامل نشود!
جستجوی کلید واژه «۲۲ بهمن» در سایت بیبیسی فارسی ما را با دو مطلب از سال ۶۹ روبهرو میکند و اولین سوالی که در ذهن نقش میبندد، این است که مگر این شبکه خبری به چه زبانی و برای کدام مردم برنامه پخش میکند که حضور به این عظمت همین مردم را در خور و شایسته آنچه که هست، پوشش نمیدهد!
اما رفتار غیر حرفهایتر بیبیسی با بازکردن خبرهای درج شده در سایت آن بیشتر خود را نشان میدهد. خبر اول با عنوان «تظاهرات ۲۲ بهمن» و استفاده از واژه «تظاهرات» به جای «راهپیمایی» اول از همه نشان میدهد که این رسانه انگلیسی در برابر شکوه ۲۲ بهمن امسال چقدر دستش خالی بوده که روی به بازی با واژهها آورده است! هر چند در ادبیات غنی ایرانی راهپیمایی و تظاهرات تقریباً هم معنی هستند، اما در ادبیات عرفی و مرسوم سیاسی معمولاً برای حرکتهای خودجوش، مردمی و تأییدی از واژه راهپیمایی استفاده میشود و در برابر آن برای حرکت های اعتراضی و رفتارهای سلبی از تظاهرات استفاده میشود.
البته این همه تلاش بیبیسی نیست، بلکه در این خبر که درواقع گزارش تصویری این مراسم بود، با گزینش عکس سعی شده بود از نمایش نمای باز جمعیت خودداری شود، تا حد امکان عکسها نمایش دهنده بینظمی جمعیت بوده و پلاکاردهای انتقادی به مفاسد اقتصادی و حقوقهای نجومی اولویت عکسها باشند.
گویا خبرنگار سایت بیبیسی برای مراقبت از عدم انتشار تصاویر با نمای باز و جمعیت زیاد آنچنان توجیه شده که حتی ازمیان عکسهایی که از فراز آزادی گرفته شده هم عکسی با نمای بسته با جمعیت ۱۰-۱۵ نفره را انتخاب کرده و بعد هم مجبور شده توضیح دهد که این تصویر از فراز برج آزادی گرفته شده است!
ویدئوی تولید شده در این شبکه نیز از الگوی تنها خبر مصور بیبیسی تقلید کرده، اما اینبار سعی نموده با همان ادبیات مرسوم تفرقه افکن انگلیسی از دل این اتحاد میلیونی تفرقه و دعواهای سیاسی و جناحی استخراج نماید!
گزارشگر بیبیسی در این ویدئو با تناقضی آشکار عنوان میکند که «اهمیت راهپیمایی امسال برای مسئولین نظام ایران ریشه در اعتراضات دی ماه دارد» و البته امید دارد که از این جمله و توضیحاتش برداشت غیر مردمی بودن تظاهرات میلیونی ۲۲ بهمن صورت گیرد!
در ادامه این گزارش نیز تصاویری از اغتشاشات دیماه پخش میشود و بعد از آن نیز دستان خالی گزارشگر وی را مجبور به ایجاد ارتباط ناچسب گزارشش با فتنه ۸۸ کرده و باعث میشود تا با دست و نمای باز به پخش تصاویر اغتشاشات سال ۸۸ بپردازد! جالب اینجاست که مدت تصاویر پخش شده از اغتشاشات در این گزارش بیشتر از مدت زمان پخش تصاویر راهپیمایی ۲۲ بهمن است که نشان میدهد، بیبیسی آن تصاویر و کلاً اغتشاش را برای ملت ایران بیشتر میپسندد تا اتحاد و شکوه!
هرچند رفتار غیر حرفهای و توأم با سانسور بیبیسی واکنش جدیدی نسبت به جشن و شادی ملت ایران نیست، اما این رسانه را اگر در مقام مقایسه بازتاب راهپیمایی ۲۲ بهمن را با رسانههای بزرگ دنیا مانند رویترز و آسوشیتِد پِرِس که اتفاقاً متعلق به دشمنان نظام هستند مقایسه کنیم، میبینیم که این رسانه فارسی زبان انگلیسی رویکردی توأم با ناراحتی از خود بروز میدهد و این رفتار نیز سبب شده تا در رعایت ظاهر بیطرفی خود نیز ناشیانه عمل کند.
*مشرق