آقای روحانی روزی قیام حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام را خرج برجام نافرجام کردید، روزی همان برجام را به امام حسن علیه‌السلام نسبت دادید، روزی ولایت امیر المومنین علیه السلام را با تحریف به نظر مردم گره زدید و امروز به اولین و آخرین معصوم اهانت کردید و آنها را برای مطامع کوچک دنیا و انحراف ذهن مردم از گرانیها و مطالبات بحق مردم در باره گرانی و فساد مالی بعضی مسئولین هزینه می کنید تا افکار منحرف شود.
شهدای ایران:در پی اظهارات حسن روحانی مبنی بر «انتقاد از پیامبر و معصومین» جمعی از اساتید و طلاب حوزه علمیه استان زنجان در نامه‌ای به وی به این اظهارات واکنش نشان دادند.
به گزارش رجانیوز، در ادامه متن کامل این نامه را از نظر می‌گذرانید:
سلام علیکم
جناب آقای روحانی اخیراً کلیپی در فضای مجازی منتشر شد که جنابعالی در سخنرانی رسمی در تاریخ 18 دی امسال در جمع وزیر و معاونان وزارت امور اقتصادی و دارائی در موضوع نقد و انتقاد از مسئولین گفته‌اید که:
«همه باید انتقاد بشوند، استثناء نداره، تمام مسئولین در کشور قابل نقدند، ما در کشور معصوم نداریم، حالا یه وقتی امام دوازدهم اگر ظهور کرد ... اونوقتم میشه نقد کرد! پیغمبرم اجازه نقد می داد! دیگه بالاتر از پیغمبر که نداریم، در تاریخه که وقتی پیغمبر یه صحبتی می کرد طرف بلند می شد روبروی پیغمبر میگفت که (امن الله ام منک - وقتی حرفی میزنی نظر خودته یا خدا بهت وحی کرده) اگر میگفت (من الله - خدا وحی کرده) میگفت خوب امر خداست من حرف ندارم.
اگر میگفت (منّی- از طرف منه) میگفت من قبول ندارم، نقد می‌کرد، ما در زمان حکومت معصوم هم نقد رو داریم! ...».
جناب آقای روحانی در اینجا چند نکته قابل تذکر است (وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين).
اول: نقد و انتقاد در لغت و علم جامع شناسی به معنای (آشکار کردن عیوب و لغزشهای سخن یا تفکر یا عملکرد یا مکتب است) بنابر این با اینکه شما در همین سخنرانی ادعا می کنید امام زمان علیه السلام معصوم است یعنی کسی که هرگز اشتباهی نمی کند پس چگونه ادعا می کنید که امام زمان علیه‌السلام قابل نقد است!؟ آیا این نوعی تناقض گوئی نیست؟
انتقاد در مقابل معصوم به معنای انتقاد در مقابل وحی است زیرا که قول معصوم همان وحی است و او از روی هوای نفس سخن نمی گوید (و ما یَنطِقُ عَنِ الهَوی اِن هُو اِلاّ وَحیٌ یُوحی).
فلذا در روایات بسیاری آمده که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند به اهل بیت من چیزی نیاموزید که آنها عالمتر از شما هستند (فَلَا تُعَلِّمُوهُمْ فَإِنَّهُمْ أَعْلَمُ مِنْكُم...).
دوم: شما ادعا کردید که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم اجازه نقد می دادند؟ آیا برای این گفته خود سندی دارید؟
آیا اجازه نقد دادن توسط پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با ادعای عصمت از طرف ایشان و با آیاتی که دال بر عصمت کبرای حضرت است منافات ندارد؟
سوم: گویا شما بین مشورت کردن و نظرخواهی و بین نقد و انتقاد خلط کرده‌اید زیرا که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم مشورت می‌کردند، ولی هرگز اجازه نقد ندادند. و در مشورت کردن هم که به امر خداوند بود خود ایشان جمع بندی می‌کردند و نظر نهائی را ارائه می‌دادند. اگر شما به کلمه (عزمتَ – خودت تصمیم بگیر) در آیه شریفه (وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّه) دقت می کردید حتماً به این حقیقت واقف می‌گشتید.
چهارم: شواهد بسیار زیادی در آیات قرآن و احادیث متواتر وجود دارد که نه تنها کسی حق نقد ندارد بلکه حق نظر دادن در مقابل نظر خدا و پیامبر صلی الله علیه وآله را نیز ندارد (وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ... سوره أحزاب : 36 ) و حتی کراهت باطنی از حکم خدا و رسول نشانه عدم ایمان است بلکه باید مطیع محض و تسلیم صد در صد باشد(فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا في أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْليما سوره نساء : 59).
آیا تا کنون به دستور بی قید و شرط خداوند نسبت به اطاعت از رسول و اولوالامر دقت کرده‌اید (يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ) آیا این دستور بدون هیچ قید و شرطی با نقد معصوم سازگار است؟
اگر آنگونه که شما می‌گویید باشد چرا دستور (ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا –هرچه چیامبر آورده بگیرید و از هر چه نهی کرده دوری کنید) مقید نشده به جایی که با نظر مردم موافق باشد؟ اصلاً می دانید اطاعت کردن رهبر از مردم دارای مفاسد بسیاری است که در سوره حجرات آیه 7 به آن اشاره شده (وَ اعْلَمُوا أَنَّ فيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطيعُكُمْ في كَثيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ ...) بنابر این مردم موظف هستند که از رهبر معصوم تبعیت کنند نه بالعکس.
پنجم: اینکه در بیان شما آمده بود اعرابی به پیامبر صلی الله علیه وآله گفته از طرف خودت می گوئی یا از طرف خدا؟ اگر از طرف خودت هست من قبول ندارم. بر فرض وجود چنین حدیثی (که البته چنین نقلی وجود ندارد و تعابیر حدیث در بیان شما عوض شده) این دلیل بر جواز انتقاد به پیامبر صلی الله علیه وآله نیست، زیرا در مکتب شیعه فقط قول و فعل و تقریر چهارده معصوم حجت است نه صحابه و اعراب.
بله ممکن است جاهلی چنین گفته باشد، ولی حضرت از روی کرامت و بزرگواری و به دستور (فَاعفُ عَنهُم) او را مورد بخشش و کرامت قرار بدهد که سیره حضرت چنین بوده و همه را مورد عفو و گذشت قرار می داده، ولی این دلیل نمی شود پس ما هم می توانیم انتقاد کنیم. زیرا که به شهادت قرآن تمام سخنان پیامبر صلی الل علیه وآله وسلم وحی است (آقای روحانی تمام حرفهای پیامبر وحی است (وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى سوره نجم : 3 و 4)
ضمناً در تاریخ شواهدی هست کسانی که این پرسش را می‌کردند قصدی جز بهانه‌تراشی نداشتند و وقتی حضرت جواب می دادند (من الله-از طرف خداست) قبول نکردند! مانند حارث بن نعمان فهری که وقتی چنین جوابی شنید گفت خدایا اگر چنین است بارانی از سنگ بر سر من بباران! که سنگی آمد و به درک واصل شد و آیات اول سوره معارج نازل شد.
ششم: اگر کسانی در لباس روحانیت آگاه به این آیات و احادیث نیستند نشان از ضعف در تحصیل و عدم اهتمام کافی به آیات و روایات دارد که لازم است اولا در این موارد اظهر نظر نفرمایند و یا قبل از اظهار نظر در مسایل دینی با دین شناسان خبره و متقی مشورت نمایند.
هفتم: آقای روحانی روزی قیام حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام را خرج برجام نافرجام کردید، روزی همان برجام را به امام حسن علیه‌السلام نسبت دادید، روزی ولایت امیر المومنین علیه السلام را با تحریف به نظر مردم گره زدید و امروز به اولین و آخرین معصوم اهانت کردید و آنها را برای مطامع کوچک دنیا و انحراف ذهن مردم از گرانیها و مطالبات بحق مردم در باره گرانی و فساد مالی بعضی مسئولین هزینه می کنید تا افکار منحرف شود.
آقای روحانی ضرب المثل معروفی هست که (با آل علی هر که در افتاد ور افتاد) پس از این مهلت‌های فراوان که خدا به شما می دهد غافل نباشید و از خدا و خلق خدا پوزش بطلبید.
هشتم: آقای روحانی انتقاد خیلی خوب است، ولی متاسفانه شما و دولت شما هیچ اعتقادی به این امر ندارند و در دولت شما بزرگترین و بیشترین اهانتها به منتقدین شده است، خود شما بارها منتقدین را به سخره گرفته اید و به آنها اهانت کرده اید، وزرای شما بر سر آنها فریاد کشیده اند و میکرفن آنها را پرتاب کرده اند و به آنها الفاظی مانند بی شعور، منتقدان فاسد، کم‌سواد، حسود، افراطی، متوهم، بزدل، عقب‌مانده، بی‌شناسنامه و... که قریب به 50 مورد ثبت شده، نثار جان آنها کرده‌اید.
نهم: جناب آقای روحانی بهتر است بجای پرداختن به موضوعات حاشیه ای به وظایف اصلی خود و پاسخ دادن به مطالبات حقه مردم در حوزه رکود و تورم، بیکاری، گرانی و مشکلات مال باختگان موسسات اعتباری بپردازید، تا باری از دوش مردم برداشته و زندگی را در این شرائط سخت برای آنها تسهیل کند.
آقای روحانی این بسیار ناجوانمردانه است که بخاطر دور کردن ذهن مردم از مشکلات جامعه و کم کاری‌های مسئولین به ساحت مقدس معصومین علیهم‌السلام اهانت کنید تا صورت مسئله را پاک کنید. والسلام علی من اتبع الهدی.
به گزارش رجانیوز، در ادامه متن کامل این نامه را از نظر می‌گذرانید:
سلام علیکم
جناب آقای روحانی اخیراً کلیپی در فضای مجازی منتشر شد که جنابعالی در سخنرانی رسمی در تاریخ 18 دی امسال در جمع وزیر و معاونان وزارت امور اقتصادی و دارائی در موضوع نقد و انتقاد از مسئولین گفته‌اید که:
«همه باید انتقاد بشوند، استثناء نداره، تمام مسئولین در کشور قابل نقدند، ما در کشور معصوم نداریم، حالا یه وقتی امام دوازدهم اگر ظهور کرد ... اونوقتم میشه نقد کرد! پیغمبرم اجازه نقد می داد! دیگه بالاتر از پیغمبر که نداریم، در تاریخه که وقتی پیغمبر یه صحبتی می کرد طرف بلند می شد روبروی پیغمبر میگفت که (امن الله ام منک - وقتی حرفی میزنی نظر خودته یا خدا بهت وحی کرده) اگر میگفت (من الله - خدا وحی کرده) میگفت خوب امر خداست من حرف ندارم.
اگر میگفت (منّی- از طرف منه) میگفت من قبول ندارم، نقد می‌کرد، ما در زمان حکومت معصوم هم نقد رو داریم! ...».
جناب آقای روحانی در اینجا چند نکته قابل تذکر است (وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين).
اول: نقد و انتقاد در لغت و علم جامع شناسی به معنای (آشکار کردن عیوب و لغزشهای سخن یا تفکر یا عملکرد یا مکتب است) بنابر این با اینکه شما در همین سخنرانی ادعا می کنید امام زمان علیه السلام معصوم است یعنی کسی که هرگز اشتباهی نمی کند پس چگونه ادعا می کنید که امام زمان علیه‌السلام قابل نقد است!؟ آیا این نوعی تناقض گوئی نیست؟
انتقاد در مقابل معصوم به معنای انتقاد در مقابل وحی است زیرا که قول معصوم همان وحی است و او از روی هوای نفس سخن نمی گوید (و ما یَنطِقُ عَنِ الهَوی اِن هُو اِلاّ وَحیٌ یُوحی).
فلذا در روایات بسیاری آمده که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند به اهل بیت من چیزی نیاموزید که آنها عالمتر از شما هستند (فَلَا تُعَلِّمُوهُمْ فَإِنَّهُمْ أَعْلَمُ مِنْكُم...).
دوم: شما ادعا کردید که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم اجازه نقد می دادند؟ آیا برای این گفته خود سندی دارید؟
آیا اجازه نقد دادن توسط پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با ادعای عصمت از طرف ایشان و با آیاتی که دال بر عصمت کبرای حضرت است منافات ندارد؟
سوم: گویا شما بین مشورت کردن و نظرخواهی و بین نقد و انتقاد خلط کرده‌اید زیرا که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم مشورت می‌کردند، ولی هرگز اجازه نقد ندادند. و در مشورت کردن هم که به امر خداوند بود خود ایشان جمع بندی می‌کردند و نظر نهائی را ارائه می‌دادند. اگر شما به کلمه (عزمتَ – خودت تصمیم بگیر) در آیه شریفه (وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّه) دقت می کردید حتماً به این حقیقت واقف می‌گشتید.
چهارم: شواهد بسیار زیادی در آیات قرآن و احادیث متواتر وجود دارد که نه تنها کسی حق نقد ندارد بلکه حق نظر دادن در مقابل نظر خدا و پیامبر صلی الله علیه وآله را نیز ندارد (وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ... سوره أحزاب : 36 ) و حتی کراهت باطنی از حکم خدا و رسول نشانه عدم ایمان است بلکه باید مطیع محض و تسلیم صد در صد باشد(فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا في أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْليما سوره نساء : 59).
آیا تا کنون به دستور بی قید و شرط خداوند نسبت به اطاعت از رسول و اولوالامر دقت کرده‌اید (يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ) آیا این دستور بدون هیچ قید و شرطی با نقد معصوم سازگار است؟
اگر آنگونه که شما می‌گویید باشد چرا دستور (ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا –هرچه چیامبر آورده بگیرید و از هر چه نهی کرده دوری کنید) مقید نشده به جایی که با نظر مردم موافق باشد؟ اصلاً می دانید اطاعت کردن رهبر از مردم دارای مفاسد بسیاری است که در سوره حجرات آیه 7 به آن اشاره شده (وَ اعْلَمُوا أَنَّ فيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطيعُكُمْ في كَثيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ ...) بنابر این مردم موظف هستند که از رهبر معصوم تبعیت کنند نه بالعکس.
پنجم: اینکه در بیان شما آمده بود اعرابی به پیامبر صلی الله علیه وآله گفته از طرف خودت می گوئی یا از طرف خدا؟ اگر از طرف خودت هست من قبول ندارم. بر فرض وجود چنین حدیثی (که البته چنین نقلی وجود ندارد و تعابیر حدیث در بیان شما عوض شده) این دلیل بر جواز انتقاد به پیامبر صلی الله علیه وآله نیست، زیرا در مکتب شیعه فقط قول و فعل و تقریر چهارده معصوم حجت است نه صحابه و اعراب.
بله ممکن است جاهلی چنین گفته باشد، ولی حضرت از روی کرامت و بزرگواری و به دستور (فَاعفُ عَنهُم) او را مورد بخشش و کرامت قرار بدهد که سیره حضرت چنین بوده و همه را مورد عفو و گذشت قرار می داده، ولی این دلیل نمی شود پس ما هم می توانیم انتقاد کنیم. زیرا که به شهادت قرآن تمام سخنان پیامبر صلی الل علیه وآله وسلم وحی است (آقای روحانی تمام حرفهای پیامبر وحی است (وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى سوره نجم : 3 و 4)
ضمناً در تاریخ شواهدی هست کسانی که این پرسش را می‌کردند قصدی جز بهانه‌تراشی نداشتند و وقتی حضرت جواب می دادند (من الله-از طرف خداست) قبول نکردند! مانند حارث بن نعمان فهری که وقتی چنین جوابی شنید گفت خدایا اگر چنین است بارانی از سنگ بر سر من بباران! که سنگی آمد و به درک واصل شد و آیات اول سوره معارج نازل شد.
ششم: اگر کسانی در لباس روحانیت آگاه به این آیات و احادیث نیستند نشان از ضعف در تحصیل و عدم اهتمام کافی به آیات و روایات دارد که لازم است اولا در این موارد اظهر نظر نفرمایند و یا قبل از اظهار نظر در مسایل دینی با دین شناسان خبره و متقی مشورت نمایند.
هفتم: آقای روحانی روزی قیام حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام را خرج برجام نافرجام کردید، روزی همان برجام را به امام حسن علیه‌السلام نسبت دادید، روزی ولایت امیر المومنین علیه السلام را با تحریف به نظر مردم گره زدید و امروز به اولین و آخرین معصوم اهانت کردید و آنها را برای مطامع کوچک دنیا و انحراف ذهن مردم از گرانیها و مطالبات بحق مردم در باره گرانی و فساد مالی بعضی مسئولین هزینه می کنید تا افکار منحرف شود.
آقای روحانی ضرب المثل معروفی هست که (با آل علی هر که در افتاد ور افتاد) پس از این مهلت‌های فراوان که خدا به شما می دهد غافل نباشید و از خدا و خلق خدا پوزش بطلبید.
هشتم: آقای روحانی انتقاد خیلی خوب است، ولی متاسفانه شما و دولت شما هیچ اعتقادی به این امر ندارند و در دولت شما بزرگترین و بیشترین اهانتها به منتقدین شده است، خود شما بارها منتقدین را به سخره گرفته اید و به آنها اهانت کرده اید، وزرای شما بر سر آنها فریاد کشیده اند و میکرفن آنها را پرتاب کرده اند و به آنها الفاظی مانند بی شعور، منتقدان فاسد، کم‌سواد، حسود، افراطی، متوهم، بزدل، عقب‌مانده، بی‌شناسنامه و... که قریب به 50 مورد ثبت شده، نثار جان آنها کرده‌اید.
نهم: جناب آقای روحانی بهتر است بجای پرداختن به موضوعات حاشیه ای به وظایف اصلی خود و پاسخ دادن به مطالبات حقه مردم در حوزه رکود و تورم، بیکاری، گرانی و مشکلات مال باختگان موسسات اعتباری بپردازید، تا باری از دوش مردم برداشته و زندگی را در این شرائط سخت برای آنها تسهیل کند.
آقای روحانی این بسیار ناجوانمردانه است که بخاطر دور کردن ذهن مردم از مشکلات جامعه و کم کاری‌های مسئولین به ساحت مقدس معصومین علیهم‌السلام اهانت کنید تا صورت مسئله را پاک کنید. والسلام علی من اتبع الهدی.
