(( مهدي )) به سال 1341 در روستاي (( ناران )) ، از توابع (( لواسان كوچك )) ، در روز عاشوراي حسيني در خانواده اي زحمتكش ، اما مومن و مذهبي به دنيا آمد . پدر و مادر ، در تربيت و تمشيت او از هيچ كوششي دريغ نكردند . مهدي دورة ابتدايي را در زادگاه خود با نمره هاي خوب به پايان رساند . او از ده سالگي ، در كارهاي كشاورزي به پدرش كمك مي كند . مهدي از اوان كودكي ، با احساسات پاك مذهبي رشد مي يابد و در مجالس مذهبي ، همراه پدر شركت مي كند . او به مداحي اهل بيت عشق مي ورزد و در مراسم عزاداري ، به مداحي مي پردازد و به عنوان ذاكر اهل بيت ، در مراسم عزاداري محرم ، با شوق و اشتياق زيادي ، با بچه هاي روستا عزاداري مي نمايد.
او دورة راهنمايي را در سال 1353 با موفقيت پشت سر مي گذارد و پس از آن به هنرستان (( دكتر احمد ناصري )) تهران وارد مي شود . و سر انجام در سال 1357 پس از تحمل مشكلات زياد ، با نمره هاي خوب ، مدرك ديپلم را در رشتة (( مكانيك )) دريافت ميكند: چرا كه او از نوجواني ، همزمان با تحصيل ، مجبور به كار مي ود تا خرج تحصيل خود را در آورد .

فعاليتهاي شهيد پيش از پيروزي انقلاب اسلامي
خندان در سال آخر هنرستان تحصيل مي كرد كه انقلاب شروع مي شود . وي از همان زمان ، وارد فعاليتهاي انقلابي مي گردد . چون پدرش مقلد حضرت امام خميني (ره) بود ، از اين رو مهدي با حضرت امام (ره )و رسالة ايشان آشنا مي شود . سال 1356 ، رسالة حضرت امام را در مدرسه و بيرون از مدرسه براي همشاگردان و دوستانش مي خواند . پس از مدتي ، اعلاميه هاي ايشان را در ميان آنان پخش مي كند و از همان زمان به عنوان چهره اي انقلابي در مدرسه و محل شناخته مي شود . خواهرش مي گويد : (( مهدي سال آخر هنرستان بود كه يك روز آمد و رسالة امام را از مادر گرفت و لاي روزنامه پيچيد و به مدرسه برد . يك بار هم در تهران به منزل ما آمد . ديدم خيلي پريشان است . وقتي از او پرسيدم ، گفت : (( اعلاميه هاي امام را پخش مي كردم كه سربازان تعقيبم كردند ، فرار كردم و اينجا آمدم . نتوانستم همه اش را توزيع كنم .))
مهدي در اكثر راهپيماييها در كنار مردم مسلمان حضور مي يابد . وي در روزهاي پيروزي انقلاب اسلامي ، فعالانه در صحنه هاي انقلاب شركت جسته و در خلع سلاح پادگانهاي تهران ، حضوري پر شور و ايثار گرانه مي يابد .
او در روزهاي خفقان رژيم شاه ، در شهرك نيروي هوايي ، نداي تكبير سر مي دهد و شهرك را عليه رژيم مي شوراند . او در ((ازگل )) نوجوانان را دور خود گرد مي آورد و از حضرت امام (ره ) و انقلاب مي گويد و آنان را عليه رژيم شاه تحريك مي كند . در ميدان ((اختياريه )) تهران جلو دار راهپيماييها مي شود و با صداي رسا ، شعار ((مرگ بر شاه )) و (( مرگ بر بختيار )) سر ميدهد .

فعاليتهاي شهيد پس از پيروزي انقلاب اسلامي
مهدي ، پس از پيروزي پر شكوه انقلاب ، مدتي با جهاد سازندگي همكاري مي كند . او به روستاي (( ناران )) و ديگر روستاهاي اطراف زادگاهش ، آب لوله كشي مي رساند . پس از آن ، در پايگاه بسيج ، به عنوان عضو فعال ، مشغول فعاليتهاي نظامي و فرهنگي مي شود و در ترغيب و تشويق قشر جوان براي جذب به بسيج ، نقش اساسي ايفا مي كند .
وي در تابستان 1359 به عنوان عضو فعال بسيج به پادگان امام حسين (ع) اعزام شده و دورة آموزش عمومي نظامي را با علاقمندي مي گذراند . پس از ديدن آموزش ، براي مقابله با ضد انقلاب آمادة اعزام به كردستان مي شود اما با شروع جنگ تحميلي ، داوطلبانه به سمت جبهه هاي غرب راهي مي گردد .

فعاليتهاي شهيد در دوران دفاع مقدس
مهدي ، همزمان با شروع جنگ تحميلي ، به عنوان بسيجي ، داوطلبانه به جبهه هاي جنگ مي شتابد و مدت شش ماه در جبهة غرب در (( سرپل ذهاب )) به مقابله با دشمن بعثي مي پردازد . پس از آن به عضويت سپاه پاسداران در آمده و مدت چهار ماه به عنوان محافظ بيت امام خميني (ره) به خدمت مشغول مي شود . در اين باره ، مادرش مي گويد : مهدي يك شب با خوشحالي به منزل آمد و گفت : ديشب يكي از بچه ها در بيت امام مشغول نگهباني بود كه امام سلاحش را گرفت و عبايش را به او داد و دو ساعت تمام در حياط به نگهباني پرداخت . پس از نگهباني اسلحه را به آن پاسدار داد و به نماز شب مشغول شد . آن بنده خدا در حالي كه اشك شوق در چشمنش حلقه زده بود ، به نماز ايستاد . بعدها فهميدم كه آن پاسدار خود مهدي بوده است .
خندان دوباره به جبهه باز مي گردد و به جنگ مشغول مي شود : اما هر از گاه كه به مرخصي مي رود ، سري به بيت حضرت امام (ره) مي زند و به زيارت ايشان مي شتابد و پس از كسب روحيه ، دوباره به جبهه باز مي گردد . عمده فعاليتهاي او در طول جنگ، در منطقة غرب انجام مي گيرد .
او در طول خدمتش در جبهه ، به خاطر رشادت و لياقتش ، به مدارج بالايي در مديريت جنگ نايل مي آيد . او از بسيجي عادي رزمنده ، به فرماندهي گردان و پس از آن به جانشيني تيپ ارتقا مي يابد .
خندان در جبهة غرب و در كردستان ، چنان رشادت و شهامتي از خود بروز مي دهد كه لقب (( شير كوهستان )) دريافت مي كند : بطوري كه ضد انقلاب در كردستان ، براي سرش جايزه تعيين مي كند . يكي از همرزمانش مي گويد : (( يكبار يك كرد آمد پيش مهدي و گفت : يك مطلبي مي خواهم به شما بگويم و اعتراضي بكنم : اما قول بده كه مرا نكشي . مهدي گفت نترس بگو . آن كرد پنجاه هزار تومان پول در آورد ، روي ميز گذاشت و گفت : اين پول را به من داده اند كه تو را بكشم . مهدي سرش را روي ميز گذاشت و گفت : من يك سر بيشتر ندارم و آنرا هم در راه خدا مي دهم . كرد گريه كرد و دست و صورت مهدي را غرق بوسه كرد .))
خندان در خرداد ماه سال 1361 همرا حاج احمد متوسليان و ديگر رزمندگان به لبنان اعزام مي شود و حدود چهار ماه در آن جا به فعاليت ضد صهيونيستي مي پردازد .
خندان در جبهه بارها بر اثر تير و تركش زخمي مي شود . يكبار به شدت از چند ناحيه زخم بر مي دارد : بطوريكه خانواده اش اميد سلامتي را از دست مي دهند . مادرش مي گويد : (( يكبار خواب پريشان ديدم و خيلي نگران شدم . چند روز بعد مهدي را در خانة برادرم ديدم . بد جوري زخمي شده بود . هيكل درشتش مثل دوك شده بود . چشم و سرش بسته و كمر و دستش در گچ بود . يك چشمش از بين رفته و سرش شكافته بود . مهره هاي كمرش انحراف برداشته و وضعش چنان ناجور بود كه اميدي به زنده ماندنش نمي رفت . )) اما خندان هنوز از اين زخمهاي سخت سلامت كامل نيافته ، به جبهه باز مي گردد . وقتي نيروهاي تيپ او را با آن وضع در جبهه مي بينند ، روحيه شان دو چندان مي شود . او در منطقة كردستان ، علاوه بر مبارزات نظامي ، به فعاليتهاي عمراني نيز مي پردازد .
چگونگي شهادت
شهيد مهدي خندان ، بالبي خندان و چهره اي گشاده ، فجر آفاق را شكافت و به ضيافت كروبيان شتافت . او در روز 28 آذر 1362 برابر با اربعين حسيني ، در مرحلة سوم عمليات (( والفجر 4 )) در ارتفاعات (( كانيمانگا )) ، هنگام عبور از ميدان مين و سيم خاردار ، توسط گلولة تير بار دشمن به فيض عظيم شهادت نائل آمد . چه مبارك تولدي و چه فرخنده شهادتي كه از عاشوراي حسيني تا اربعين حسيني ، عشق و ايثار معنا مي يابد و او در ميان عشق و ايمان ، زاده شد و به شهادت رسيد .