به گزارش خبرنگار بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ 16 سپتامبر مصادف با 25 شهریور فالانژ های لبنانی به انتقام ترور بشیر جمیل رئیس جمهور لبنان و رئیس حزب فالانژ به دو اردوگاه فلسطینی صبرا و شتیلا وارد شدند و با همدستی صهیونیست ها مردم را قتل عام کردند.

فالانژ ها به زور وارد خانه فلسطینی ها شدند و فلسطینی های در خواب را به رگبار بستند. بعضی قبل از کشتن؛ آنان را شکنجه می دادند چشم ها را در می آوردند و زنده زنده پوستشان را می کندند و زنان و دختران بیش از 6 بار تجاوز می کردند و در آخر به ضرب گلوله آنها را از پای در می آوردند.

 در حمله به بیمارستان عکا تمام بیماران را بر روی تخت خود کشتند. دست بعضی را به ماشین می بستند و در خیابان ها می کشیدند. اجساد بسیاری از زن و کودک و پیر و جوانان تا روزها بر روی زمین مانده بود و گربه ها گوشت آنها را می خوردند.

6 هزار فلسطینی ساکن در دو اردوگاه صبرا و شتیلا در طی دو روز به خاک و خون کشیده شدند. فلسطینیانی که اغلب پناهندگان فلسطینی الجلیل از شمال فلسطین بودند.

نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی به فرماندهی آریل شارون سه ماه پیش از وقوع این کشتار در سال 1982 پس از عبور از مرز لبنان تا مرکز بیروت پیشروی کردند و این شهر به طور کامل زیر یوغ اشغال صهیونیست‌ها قرار گرفت.

در پی این یورش وحشیانه، رژیم صهیونیستی معاهده به اصطلاح صلحی را بر مسئولان لبنانی که در آن زمان درگیر جنگ‌های داخلی بودند، تحمیل کرد و سران صهیونیست و شخص شارون در توجیهی مزورانه، هدف از اشغال بیروت را خارج ساختن گروه‌های فلسطینی از این کشور به عنوان منبع «تشنج» خواندند!

شارون از دلایل دیگر این تهاجم، از بین بردن ساختار سازمان آزادیبخش فلسطین در لبنان را ذکر کرد و مدعی شد با این کار دولت لبنان از قدرتی برخوردار خواهد شد که بتوان با آن به عنوان طرف مورد گفت‌وگو به بحث پرداخت.

صهیونیست‌ها با تقویت گروه طرفدار خود در لبنان (فالانژیست‌ها) "بشیر جمیل" رهبر وقت حزب فالانژ (معروف به کتائب) را به ریاست جمهوری لبنان سوق دادند اما وی بیش از 3 هفته در راس حکومت نبود چرا که بر اثر انفجار بمب به همراه 18 نفر از اعضای حزب کتائب کشته شد.

ترور بشیر جمیل و حضور هزاران نظامی صهیونیست در بیروت آریل شارون را بر آن داشت که با بهره برداری از این فرصت و به بهانه انتقام خون جمیل با همکاری مزدوران لبنانی خود ساکنان اردوگاه صبرا و شتیلا را به خاک و خون بکشد.

از همین رو نظامیان صهیونیست و نیروهای فالانژ لبنان عصر روز 16 سپتامبر 1982 به اردوگاه صبرا و شتیلا یورش برده و در مدت 48 ساعت به فجیع ترین وضع ممکن به قتل عام آوارگان فلسطینی پرداختند.

در این قتل عام سه هزار و 297 فلسطینی و لبنانی شهید شدند. در میان کشته‌ها 136 لبنانی وجود داشت. پیکر هزار و 800 نفر در خیابان‌ها و کوچه‌های تنگ این اردوگاه رها شده بود و هزار و 97 تن دیگر نیز در بیمارستان غزه و 400 تن دیگر در بیمارستان عکا به شهادت رسیدند.