17 ربيعالاول ميتوانست پس از گذشت سه سال از اكران سينمايي محمد رسول الله (ص) مجيدي روي آنتن شبكههاي رسانه ملي برود...
به گزارش شهدای ایران،17
ربيعالاول ميتوانست پس از گذشت سه سال از اكران سينمايي محمد رسول الله
(ص) مجيدي روي آنتن شبكههاي رسانه ملي برود، ولي تهيهكننده اين اثر
پرهزينه همچنان رغبتي براي ارائه آن به شبكه نمايش خانگي و رسانه ملي نشان
نميدهد. اعياد مذهبي همچنان در رسانه ملي جزو مناسبات حاشيهاي محسوب
ميشود، اگر روي كاغذ اينگونه نباشد، در صحنه عمل قطعاً همينطور است.
برنامه
نداشتن براي مناسبات مذهبي در رسانه ملي چيزي نيست كه بتوان آن را انكار
كرد. بعضي مواقع در اين مناسبتها تلويزيون آنقدر برنامههاي بيربط پخش
ميكند كه ناخودآگاه مخاطب به خود ميگويد شايد حواسشان نبوده كه امروز چه
روزي است. زندگي كارمندي يكي از بليههايي است كه دامن نهادهاي مختلف را
گرفته و اين نوع زندگي اقتضائات خاص خود را دارد. كارمندان در اين نوع
زندگي صرفاً به طور روتين صبحها از خواب بلند ميشوند، سركار ميروند و به
طور مكانيكي همان كارهايي را كه مثلاً 20 سال پيش انجام ميدادند، انجام
ميدهند، آنها ميتوانند كارهايشان را حتي به طور چشم بسته هم انجام دهند،
چون آنقدر آن كار را تكرار كردهاند كه ديگر مغز به علاوه اعضا و جوارح به
طور خودكار كارش را انجام ميدهد. اين سبك از زندگي پس از مدتي به مديران
هم سرايت ميكند و آنها را هم دربرمي گيرد.
در
چنين مدلي از مديريت و سيستمهايي از اين دست حتي ميتوان بخش عمدهاي از
امور را به رايانهها سپرد تا كارمندان و به ويژه مديران، زياد به روح و
جسمشان فشار وارد نشود. مثلاً اگر ده عيد مذهبي مهم وجود دارد ميتوان به
وسيله دو الي سه تا ترانه و آهنگ كه درباره آنها در ميان علما اجماع وجود
دارد و نيز تعدادي تصاوير كه باز روي آنها هم اجماع وجود دارد، كليپهاي
زيبايي ساخت و تا چند دهه آنها را پخش كرد، چون به جايي هم برنميخورد. حتي
ميتوان يك سريال ساخت و نيم قرن آن را باز پخش كرد، به طوري كه همه حق
مطلب به خوبي ادا شود. براي مثال فيلم سينمايي محمد رسولالله، ساخته مجيد
مجيدي چندسال پيش ساخته شده و لازم نيست رسانه ملي براي پخش آن زياد به خود
زحمت بدهد، چون هنوز دو دهه ديگر جا دارد تا فيلم مرحوم مصطفي عقاد درباره
پيامبر را پخش كند، وقتي رسانه ملي نه پول دارد، نه حوصله كه سريال و
برنامه خوب و جذاب درباره پيامبر رحمت(ص) بسازد نبايد داشتههاي خود را
يكشبه خرج كند.
*جوان