«تا كي دولت قبل؟» متن گزارش در مقايسه با انتقادات منتقدان دولت به روحاني، خصوصاً در ماههاي منتهي به انتخابات رياست جمهوري 96 چيز جديدي ندارد. منتقدان همواره ميگفتند دولت بر موج انتقاد از دولت نهم و دهم سوار ميشود تا عملكرد خودش مورد سؤال واقع نشود.
به گزارش شهدای ایران، يك روزنامه اصلاحطلب باز هم تيتر يك خود را به انتقاد از حسن روحاني و دولت او اختصاص داده بود: «تا كي دولت قبل؟» متن گزارش در مقايسه با انتقادات منتقدان دولت به روحاني، خصوصاً در ماههاي منتهي به انتخابات رياست جمهوري 96 چيز جديدي ندارد. منتقدان همواره ميگفتند دولت بر موج انتقاد از دولت نهم و دهم سوار ميشود تا عملكرد خودش مورد سؤال واقع نشود.
حالا بهار بعد از پنج سال همانها را مينويسد: «يكي از كليدواژههاي مورد استفاده دولتمردان در اين چند سال «دولت قبل» بوده است. مسئولان دولتي هنگام مواجهه با بسياري از نقدها و اعتراضات در حوزههاي مختلف با يادآوري عملكرد فاجعهبار دولت قبل منتقدان را به مسئولان گذشته حواله ميدادند و به نوعي «دولت قبل» بهانهاي براي توجيه ناكاميها و ضعفها شده بود.» بهار در ادامه با يادآوري انعكاس پررنگ آنچه كه تخلفات دولت قبل مينامند در رسانهها، سيبل انتقاد را علاوه بر دولت به سمت رسانههاي اصلاحطلب نيز ميكشاند و مينويسد: «تا كي ميخواهيم فهرست تخلفات رنگارنگ سران دولت گذشته را به مردم عرضه كنيم؟ آيا به خط پايان اين مواجهه رسانهاي با دولت گذشته نرسيدهايم؟ محمود احمدينژاد و ياران نزديك به او با تمام اشتباهات، تخلفات و مفاسد ريز و درشتي كه داشتهاند بيش از چهار سال است كه ديگر در قواي سهگانه حضور ندارند و چند سال است كه ظاهراً ديگر آن نگاه جايي در قوه مجريه ندارد. در چنين وضعيتي گزارشها و گفتوگوهاي تكراري درباره مفاسد و تخلفات آن هشت سال كه در صفحات نشريات و فضاي مجازي به شكل روزانه نقش ميبندد چه دردي را از مردم و متن جامعه دوا ميكند؟» راستي! آيا همه اينها همان حرفهاي منتقدان دولت نبود كه امثال بهار نميپذيرفتند؟
*جوان
حالا بهار بعد از پنج سال همانها را مينويسد: «يكي از كليدواژههاي مورد استفاده دولتمردان در اين چند سال «دولت قبل» بوده است. مسئولان دولتي هنگام مواجهه با بسياري از نقدها و اعتراضات در حوزههاي مختلف با يادآوري عملكرد فاجعهبار دولت قبل منتقدان را به مسئولان گذشته حواله ميدادند و به نوعي «دولت قبل» بهانهاي براي توجيه ناكاميها و ضعفها شده بود.» بهار در ادامه با يادآوري انعكاس پررنگ آنچه كه تخلفات دولت قبل مينامند در رسانهها، سيبل انتقاد را علاوه بر دولت به سمت رسانههاي اصلاحطلب نيز ميكشاند و مينويسد: «تا كي ميخواهيم فهرست تخلفات رنگارنگ سران دولت گذشته را به مردم عرضه كنيم؟ آيا به خط پايان اين مواجهه رسانهاي با دولت گذشته نرسيدهايم؟ محمود احمدينژاد و ياران نزديك به او با تمام اشتباهات، تخلفات و مفاسد ريز و درشتي كه داشتهاند بيش از چهار سال است كه ديگر در قواي سهگانه حضور ندارند و چند سال است كه ظاهراً ديگر آن نگاه جايي در قوه مجريه ندارد. در چنين وضعيتي گزارشها و گفتوگوهاي تكراري درباره مفاسد و تخلفات آن هشت سال كه در صفحات نشريات و فضاي مجازي به شكل روزانه نقش ميبندد چه دردي را از مردم و متن جامعه دوا ميكند؟» راستي! آيا همه اينها همان حرفهاي منتقدان دولت نبود كه امثال بهار نميپذيرفتند؟
*جوان