ابوالفضل، نوزاد بدون دست نورآبادی، برای یافتن پاسخ مهمترین سؤال زندگیاش چشمبهراه رأی نظام پزشکی است.
به گزارش شهدای ایران، ابوالفضل عبدی بیستروزه پا به دنیایی گذاشته که با تولدش یک سؤال رو در ذهن همه ایجاد کرده؟!«قصور پزشکی یا غفلت خانواده؟»
این کودک نورآبادی، بیست روز گذشته در بیمارستان ابنسینای نورآباد متولد شد ولی بدون دست!
به دنبال این ماجرا به روستای اوتیوند نورآباد، محل زندگی ابوالفضل سفر کردیم، لیلا و صابر بابا و مامان این نوزاد از ازدواج خود و آرزوهای خود برای تولد یک فرزند سالم گفتند.
لیلا محمدی «۲۰ ساله»، تقریباً ۲ ساله که پا به زندگی مشترک با صابر عبدی «۲۴ ساله» گذاشته، میگه هیچ نسبت فامیلی با همسرش نداشته و زندگی بسیار ساده کارگری خودشون رو دوساله که در روستای اتیوند شهرستان نورآباد آغاز کرده تا اینکه برای بچهدار شدن برنامهریزی میکنن و بالاخره به آرزویش میرسه و دوران بارداریاش رو با ذوق و شوق آغاز میکنه.
لیلا میگه تحت نظر مرکز بهداشت روستا، تمام دستورات و داروهایی که بهداشت تجویز میکنه رو استفاده میکنه
لیلا میگه خودش و همسرش هیچ بیماری خاصی نداشتند و در دوران بارداری هم حتی یک قرص ساده مثل استامینوفن استفاده نکرده.
صابر بابای بچه هم با تائید حرف همسرش میگه چون اولین بچه مون بود لیلا از همون اول حساسیتهای زیادی برای مراقبت داشت.
وقتی میره سونوگرافی و متوجه میشه بچه مون سالمه و بهخصوص پسره! تمام روستا رو شیرینی میده.
تا اینکه لحظه انتظار فرا میرسه و ۹ ماه انتظار ما به پشت درب بیمارستان ابن سینای نورآباد برای به دنیا اومدن ابوالفضل ختم میشه.
اینجای ماجرا رو لیلا درحالی که ابوالفضل رو در بغل گرفته ادامه میده، با اشکهایی که روی صورت کودک سرازیر میکنه میگه: بعد از عمل سزارین به هوش اومدم بچه رو که پرستار در آغوشم گذاشت دوباره از هوش رفتم ...
صابر هم که بغض مردونش رو به سختی نگه داشته، میگه از فرط ناراحتی تا چند روز هیچکدوم غذا نخوردیم تا اینکه این اتفاق رو به عنوان یکی از حکمتهای الهی در زندگی پذیرفتیم و چون در ماه محرم این کودک متولد شده بود به یاد ابوالفضل بیدست اسمشو ابوالفضل گذاشتیم تا خودش نگهدار فرزندمون باشه و تا پایان کمکمان کنه تا از این امتحان الهی سربلند بیرون بیاییم.
لیلا و صابر که حالا این حکمت رو پذیرفتند به دنبال علت ماجرا هستند که اگه قصوری انجام شده، مراحل قانونیاش طی بشه تا شاید هیچوقت ابوالفضل بیدستی برای یک پدرومادر به دنیا نیاد.
حال پزشکان سونوگرافی این کودک با شنیدن این ماجرا و پیگیریهای والدینش، صحبت از آملیا میکنند.
بیماری آملیا عمدتاً ناشی از تأثیر عوامل محیطی در دوران حاملگی از جمله مصرف داروهای تراتوژن میباشد.
اما لیلا مادر این نوزاد میگه دو مرحله سونوگرافی حاملگی انجام داده است که اولین آن مورخه ششم اردیبهشتماه سال جاری بوده در ۱۷ هفتگی توسط پزشک متخصص رادیولوژی یکی از بیمارستانهای دولتی خرمآباد و دیگری نیز در تاریخ ۹۶.۵.۱۸ در ۳۳ هفتگی در بخش خصوصی نورآباد اگه مشکلی بوده باید همون موقع میگفتند تا به فکر یک راه قانونی باشیم و کودک ناقص به دنیا نیارم، چون که در سونوگرافی اول من مهلت سقط قانونی داشتم.
برای ادامه ماجرا راهی مرکز بهداشت این شهرستان شدیم
رضاییان رئیس مرکز بهداشت نورآباد، احتمال را بر قصور پزشکی میدونه، ولی معتقده رای رو باید مرجع دی صلاح یعنی شورای نظام پزشکی صادر و اعلام کنه.
وی میگه متأسفانه هر دو سونوگرافی نرمال گزارش شده است که قصور پزشکی از نوع عدم مهارت یا عدمتشخیص اتفاق افتاده است.
این کوتاهی خصوصاً در سونوگرافی اول متأسفانه باعث مشکل شده است چرا که اگر تشخیص داده میشد با توجه به وضعیت جنین فرصت مجوز سقط قانونی هم وجود داشت (قبل از هفته ۱۹)
با توجه به شکایت والدین در همین رابطه پروندهای تشکیل و برای اظهارنظر به شورای نظام پزشکی ارجاع شده و حالا ابوالفضل چشم به راه این رای مونده تا بدونه قربانی قصورات پزشکی شده یا غفلت والدینش!
در پایان، اگه دقت خانوادهها و جامعه پزشکی در این موارد بیشتر بشه شاید هیچ کودک ناقصی به دنیا نیاد چراکه اینگونه اتفاقها علاوه بر هزینههای مالی، هزینههای روحی و روانی جبرانناپذیری برای خانواده و جامعه به دنبال داره ...
*یافته
این کودک نورآبادی، بیست روز گذشته در بیمارستان ابنسینای نورآباد متولد شد ولی بدون دست!
به دنبال این ماجرا به روستای اوتیوند نورآباد، محل زندگی ابوالفضل سفر کردیم، لیلا و صابر بابا و مامان این نوزاد از ازدواج خود و آرزوهای خود برای تولد یک فرزند سالم گفتند.
لیلا محمدی «۲۰ ساله»، تقریباً ۲ ساله که پا به زندگی مشترک با صابر عبدی «۲۴ ساله» گذاشته، میگه هیچ نسبت فامیلی با همسرش نداشته و زندگی بسیار ساده کارگری خودشون رو دوساله که در روستای اتیوند شهرستان نورآباد آغاز کرده تا اینکه برای بچهدار شدن برنامهریزی میکنن و بالاخره به آرزویش میرسه و دوران بارداریاش رو با ذوق و شوق آغاز میکنه.
لیلا میگه تحت نظر مرکز بهداشت روستا، تمام دستورات و داروهایی که بهداشت تجویز میکنه رو استفاده میکنه
لیلا میگه خودش و همسرش هیچ بیماری خاصی نداشتند و در دوران بارداری هم حتی یک قرص ساده مثل استامینوفن استفاده نکرده.
صابر بابای بچه هم با تائید حرف همسرش میگه چون اولین بچه مون بود لیلا از همون اول حساسیتهای زیادی برای مراقبت داشت.
وقتی میره سونوگرافی و متوجه میشه بچه مون سالمه و بهخصوص پسره! تمام روستا رو شیرینی میده.
تا اینکه لحظه انتظار فرا میرسه و ۹ ماه انتظار ما به پشت درب بیمارستان ابن سینای نورآباد برای به دنیا اومدن ابوالفضل ختم میشه.
اینجای ماجرا رو لیلا درحالی که ابوالفضل رو در بغل گرفته ادامه میده، با اشکهایی که روی صورت کودک سرازیر میکنه میگه: بعد از عمل سزارین به هوش اومدم بچه رو که پرستار در آغوشم گذاشت دوباره از هوش رفتم ...
صابر هم که بغض مردونش رو به سختی نگه داشته، میگه از فرط ناراحتی تا چند روز هیچکدوم غذا نخوردیم تا اینکه این اتفاق رو به عنوان یکی از حکمتهای الهی در زندگی پذیرفتیم و چون در ماه محرم این کودک متولد شده بود به یاد ابوالفضل بیدست اسمشو ابوالفضل گذاشتیم تا خودش نگهدار فرزندمون باشه و تا پایان کمکمان کنه تا از این امتحان الهی سربلند بیرون بیاییم.
لیلا و صابر که حالا این حکمت رو پذیرفتند به دنبال علت ماجرا هستند که اگه قصوری انجام شده، مراحل قانونیاش طی بشه تا شاید هیچوقت ابوالفضل بیدستی برای یک پدرومادر به دنیا نیاد.
حال پزشکان سونوگرافی این کودک با شنیدن این ماجرا و پیگیریهای والدینش، صحبت از آملیا میکنند.
بیماری آملیا عمدتاً ناشی از تأثیر عوامل محیطی در دوران حاملگی از جمله مصرف داروهای تراتوژن میباشد.
اما لیلا مادر این نوزاد میگه دو مرحله سونوگرافی حاملگی انجام داده است که اولین آن مورخه ششم اردیبهشتماه سال جاری بوده در ۱۷ هفتگی توسط پزشک متخصص رادیولوژی یکی از بیمارستانهای دولتی خرمآباد و دیگری نیز در تاریخ ۹۶.۵.۱۸ در ۳۳ هفتگی در بخش خصوصی نورآباد اگه مشکلی بوده باید همون موقع میگفتند تا به فکر یک راه قانونی باشیم و کودک ناقص به دنیا نیارم، چون که در سونوگرافی اول من مهلت سقط قانونی داشتم.
برای ادامه ماجرا راهی مرکز بهداشت این شهرستان شدیم
رضاییان رئیس مرکز بهداشت نورآباد، احتمال را بر قصور پزشکی میدونه، ولی معتقده رای رو باید مرجع دی صلاح یعنی شورای نظام پزشکی صادر و اعلام کنه.
وی میگه متأسفانه هر دو سونوگرافی نرمال گزارش شده است که قصور پزشکی از نوع عدم مهارت یا عدمتشخیص اتفاق افتاده است.
این کوتاهی خصوصاً در سونوگرافی اول متأسفانه باعث مشکل شده است چرا که اگر تشخیص داده میشد با توجه به وضعیت جنین فرصت مجوز سقط قانونی هم وجود داشت (قبل از هفته ۱۹)
با توجه به شکایت والدین در همین رابطه پروندهای تشکیل و برای اظهارنظر به شورای نظام پزشکی ارجاع شده و حالا ابوالفضل چشم به راه این رای مونده تا بدونه قربانی قصورات پزشکی شده یا غفلت والدینش!
در پایان، اگه دقت خانوادهها و جامعه پزشکی در این موارد بیشتر بشه شاید هیچ کودک ناقصی به دنیا نیاد چراکه اینگونه اتفاقها علاوه بر هزینههای مالی، هزینههای روحی و روانی جبرانناپذیری برای خانواده و جامعه به دنبال داره ...
*یافته