محمدرضا عارف میگوید رفع حصر باید یک بازی برد-برد باشد.
به گزارش شهدای ایران، محمدرضا عارف میگوید رفع حصر باید یک بازی برد-برد باشد.
وی در پاسخ به سؤال خبرگزاری ایلنا گفته است: معتقدم در برخی از امور نباید مسائل را رسانهای کنیم و بجای آن باید برای حل مشکل اقدام کنیم. در واقع باید احتیاط کنیم و شرایط کشور و نهادهای دستاندرکار را در نظر بگیریم و کمیتهای که در فراکسیون تشکیل شد، نیز در همین مسیر بود.
وی میافزاید: در تابستان 92 در مسیر ایجاد گشایش در بحث حصر تا حدودی نزدیک شده بودیم. از طرفی با رویکردی که ما داریم و با شناختی که از نهادهای مختلف دارم، میدانم این موضوع باید یک موضوع برد - برد باشد. نباید یک جریان بخواهد از آن به نفع خود استفاده کند. با این حال برخی اظهارنظرها در رسانهها کار را به تأخیر میاندازد. شما به برخی موضعگیریها در شهریور 92 نگاه کنید. بنابراین بنده همواره به اعضای فراکسیون گفتهام که اگر کاری میکنید، بیسر و صدا موضوع را دنبال کنید.
به دلیل مدیریت این مسائل، کمیته رفع حصر تشکیل شد و بلافاصله پس از تشکیل، تأکید کردم این موضوع به هیچ عنوان رسانهای نشود. برنامهای مشخص داشتیم و ملاقاتهایی نیز در نظر گرفتیم که گام به گام انجام دهیم اما متأسفانه پس از اولین ملاقات، یک عضو بیرون از کمیته رفع حصر، موضوع را رسانهای کرد و ادامه کار با تأخیر ناخواسته روبرو شد.
در این که آقای عارف تحت فشار فتنهگران و افراطیون مدعی اصلاحطلبی است، تردیدی وجود ندارد. این طیف طی چند سال گذشته علناً از عارف به عنوان اصلاحطلب بدلی و قلابی و تحریک شده نیروهای امنیتی نام بردند و پس از حضور وی در مجلس نیز بارها وی را مورد اهانت و سرزنش قرار دادهاند تا از این طریق، وی را وارد بازی خود کنند.
در عین حال باید متذکر شد که ماجرای خیانت سران فتنه در آشوب نیابتی سال 88، بازی یا معامله نیست که بتوان درباره آن از تعبیر برد-برد استفاده کرد. این جماعت با دامن زدن به دروغ تقلب در انتخابات، تحریک به آشوبی کردند که سرویسهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس سالها برای آن تدارک کرده بودند و انتظارش را میکشیدند. فتنهگران حیثیت و اعتبار جمهوری اسلامی را مورد هتک حرمت قرار دادند و خیانت بزرگی را مرتکب شدند که در طول تاریخ انقلاب اسلامی بیسابقه بود. چنین خیانتی در حکم بغی و محاربه است و مجازات آن روشن است؛ در عین حال سران فتنه صرفنظر از اینکه نظام برای خیانت آنها چه مجازاتی را در نظر بگیرد، موظفند از نظام و مردم عذر تقصیر بخواهند. هیچ نظامی با خائنین به کشور، معامله برد-برد نمیکند. تلخی و بزرگی این خیانت آن قدر مشهود است که آقای عارف اذعان میکند برای رهاندن سران فتنه، دست به پنهانکاری زدهاند.
وی در پاسخ به سؤال خبرگزاری ایلنا گفته است: معتقدم در برخی از امور نباید مسائل را رسانهای کنیم و بجای آن باید برای حل مشکل اقدام کنیم. در واقع باید احتیاط کنیم و شرایط کشور و نهادهای دستاندرکار را در نظر بگیریم و کمیتهای که در فراکسیون تشکیل شد، نیز در همین مسیر بود.
وی میافزاید: در تابستان 92 در مسیر ایجاد گشایش در بحث حصر تا حدودی نزدیک شده بودیم. از طرفی با رویکردی که ما داریم و با شناختی که از نهادهای مختلف دارم، میدانم این موضوع باید یک موضوع برد - برد باشد. نباید یک جریان بخواهد از آن به نفع خود استفاده کند. با این حال برخی اظهارنظرها در رسانهها کار را به تأخیر میاندازد. شما به برخی موضعگیریها در شهریور 92 نگاه کنید. بنابراین بنده همواره به اعضای فراکسیون گفتهام که اگر کاری میکنید، بیسر و صدا موضوع را دنبال کنید.
به دلیل مدیریت این مسائل، کمیته رفع حصر تشکیل شد و بلافاصله پس از تشکیل، تأکید کردم این موضوع به هیچ عنوان رسانهای نشود. برنامهای مشخص داشتیم و ملاقاتهایی نیز در نظر گرفتیم که گام به گام انجام دهیم اما متأسفانه پس از اولین ملاقات، یک عضو بیرون از کمیته رفع حصر، موضوع را رسانهای کرد و ادامه کار با تأخیر ناخواسته روبرو شد.
در این که آقای عارف تحت فشار فتنهگران و افراطیون مدعی اصلاحطلبی است، تردیدی وجود ندارد. این طیف طی چند سال گذشته علناً از عارف به عنوان اصلاحطلب بدلی و قلابی و تحریک شده نیروهای امنیتی نام بردند و پس از حضور وی در مجلس نیز بارها وی را مورد اهانت و سرزنش قرار دادهاند تا از این طریق، وی را وارد بازی خود کنند.
در عین حال باید متذکر شد که ماجرای خیانت سران فتنه در آشوب نیابتی سال 88، بازی یا معامله نیست که بتوان درباره آن از تعبیر برد-برد استفاده کرد. این جماعت با دامن زدن به دروغ تقلب در انتخابات، تحریک به آشوبی کردند که سرویسهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس سالها برای آن تدارک کرده بودند و انتظارش را میکشیدند. فتنهگران حیثیت و اعتبار جمهوری اسلامی را مورد هتک حرمت قرار دادند و خیانت بزرگی را مرتکب شدند که در طول تاریخ انقلاب اسلامی بیسابقه بود. چنین خیانتی در حکم بغی و محاربه است و مجازات آن روشن است؛ در عین حال سران فتنه صرفنظر از اینکه نظام برای خیانت آنها چه مجازاتی را در نظر بگیرد، موظفند از نظام و مردم عذر تقصیر بخواهند. هیچ نظامی با خائنین به کشور، معامله برد-برد نمیکند. تلخی و بزرگی این خیانت آن قدر مشهود است که آقای عارف اذعان میکند برای رهاندن سران فتنه، دست به پنهانکاری زدهاند.