در مراسم برزگداشت شهید باغبانی که عصر روز چهارشنبه در حوزه هنری با حضور هنرجویان فعالان حوزه فرهنگی و مقاومت برگزار شد و حجت الاسلام پناهیان، محسن مومنی شریف (رئیس حوزه هنری) علیرضا جعفریان، خانواده شهید باغبانی، علیرضا قزوه و از همکاران مستند ساز شهید باغبانی سخنرانی کردند.
سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ در مراسم برزگداشت شهید باغبانی که عصر روز چهارشنبه در حوزه هنری با حضور هنرجویان فعالان حوزه فرهنگی و مقاومت برگزار شد و حجت الاسلام پناهیان، محسن مومنی شریف (رئیس حوزه هنری) علیرضا جعفریان، خانواده شهید باغبانی، علیرضا قزوه و از همکاران مستند ساز شهید باغبانی سخنرانی کردند.
علیرضا قزوه در ابتدای صحبت ها اجازه خواست تا 10 دقیقه فرصتش را برای صحبت نصف کند تا جعفریان صحبت کند. وی با گلایه گفت: خط ما مشخص است و ما افتخار می کنیم که در خط ولایت می مانیم کسانی که ادعای دولت فرهنگی دارند چرا برای پیام به شهیدی مظلوم که کارنامه ای مشخص دارد تاخیر می کند و میبایست تنها پیام را از سوی رئیس حوزه هنری بشنویم.
در ادامه برنامه جعفریان برای سخنرانی به روی سن رفت. وی با اشاره به داستان مجروحیت اش در افغانستان گفت: عصای دست من حاصل تصویر برداری از درگیری ها و تاجیک هایی است که در افغانستان بودند و این عصا یادگار 20 سال گذشته است بنابراین با شهید باغبانی نسبتی پیدا می کنم و لازم دانستم صحبتی کنم.
وی گفت: از خانواده باغبانی عذر خواهی می کنم، از طرف تمامی مسئولانی که امروز می بایست در اینجا حضور داشته باشند و آنهارا تسلی میدادند ولی نیستند. از طرف آقای رئیس جمهور و وزیران که میبایست در مراسم حضور داشته باشند و نیستند.
جعفریان افزود: باغبانی ها کم نیستند حتی اگر در اقلیت باشند ولی هستند انشالله روزی برسد تا سیاستمداران ما بفهمند مستند ساز جانش را کف دستش میگذارد و به کشوری دیگر می رود. امیدوارم آنها برای این تنهایی کاری بکنند کسانی که در تنهایی کار میکنند در تنهایی شهید میشوند و امیدوارم این روزها بگذرد وفرداهای بهتری داشته باشیم و من روزی اینجا بشینیم و از محبت هایی که به این بچه ها میشود صحبت کنم.
علیرضا قزوه در ابتدای صحبت ها اجازه خواست تا 10 دقیقه فرصتش را برای صحبت نصف کند تا جعفریان صحبت کند. وی با گلایه گفت: خط ما مشخص است و ما افتخار می کنیم که در خط ولایت می مانیم کسانی که ادعای دولت فرهنگی دارند چرا برای پیام به شهیدی مظلوم که کارنامه ای مشخص دارد تاخیر می کند و میبایست تنها پیام را از سوی رئیس حوزه هنری بشنویم.
در ادامه برنامه جعفریان برای سخنرانی به روی سن رفت. وی با اشاره به داستان مجروحیت اش در افغانستان گفت: عصای دست من حاصل تصویر برداری از درگیری ها و تاجیک هایی است که در افغانستان بودند و این عصا یادگار 20 سال گذشته است بنابراین با شهید باغبانی نسبتی پیدا می کنم و لازم دانستم صحبتی کنم.
وی گفت: از خانواده باغبانی عذر خواهی می کنم، از طرف تمامی مسئولانی که امروز می بایست در اینجا حضور داشته باشند و آنهارا تسلی میدادند ولی نیستند. از طرف آقای رئیس جمهور و وزیران که میبایست در مراسم حضور داشته باشند و نیستند.
جعفریان افزود: باغبانی ها کم نیستند حتی اگر در اقلیت باشند ولی هستند انشالله روزی برسد تا سیاستمداران ما بفهمند مستند ساز جانش را کف دستش میگذارد و به کشوری دیگر می رود. امیدوارم آنها برای این تنهایی کاری بکنند کسانی که در تنهایی کار میکنند در تنهایی شهید میشوند و امیدوارم این روزها بگذرد وفرداهای بهتری داشته باشیم و من روزی اینجا بشینیم و از محبت هایی که به این بچه ها میشود صحبت کنم.