به گزارش  شهدای ایران ،یکی از هیات‌هایی که در عین سادگی بسیار پر شور و خالصانه است، هیات نابینایان تهران است، هیاتی که درهایش به روی افراد نابینا باز است تا گرد هم جمع شوند و از عزاداری و مراسم ماه محرم، سهمی داشته باشند.




یکی اشک می‌ریزد، دیگری دعا و قرآن در دست دارد؛ همه‌شان با خط بریل نوشته شده‌اند تا شرکت‌کنندگان بتوانند خودشان قرآن یا دعا را بخوانند. صدای روضه و دعا، حال و هوای دیگری در هیات پیروان مکتب قرآن به وجود آورده است. زنان و مردانی که با چشم دل عزاداری می‌کنند، وصف‌ناپذیر هستند و در قالب کلمات، نمی‌توان عشقی را که به امام حسین(ع) دارند، بازگو کرد.


راه‌اندازی هیات نابینایان به سال‌های اخیر باز نمی‌گردد و از حدود سال 1373 درهای آن به روی نابینایان دوستدار اهل بیت(ع) گشوده شد. آن هم نه یک هیات موقتی که تنها برای ماه محرم است بلکه هیاتی برای تمام مناسبت‌های مذهبی و برپایی نماز جماعت. خواندن قرآن، دعا و...



برایشان نماز اول وقت اهمیت دارد و با گلبانگ الله‌اکبر، آماده خواندن نماز در اول وقت می‌شوند. برای به تعویق انداختن نماز اول وقت، بهانه‌ای نمی‌آورند و با اشتیاق در برابر عظمت پروردگار سر تعظیم فرود می‌آورند. برخی‌هایشان عصای سفید را گوشه‌ای گذاشته‌اند تا بعد از عزاداری با آن راهی منزل شوند. وقتی نماز جماعت به پایان می‌رسد، احساس رضایت را می‌توان در تک تک چهره‌های آنها دید.