به گزارش شهدای ایران ،مرضیه ابراهیمی در جریان اسیدپاشی یکی از قرنیههایش را از دست داد و بدنش نیز به شدت آسیب دید.
او چهارمین قربانی مهرماه ٩٣ در اصفهان بود. او حادثه اسیدپاشی را اینگونه تعریف میکند: ٢٣مهر ١٣٩٣ بود. ٢۴سال و ١٠ماهه بودم. وقت دندانپزشکی داشتم با ماشین راه افتادم و رفتم به سمت خیابان توحید اصفهان. ترافیک سنگینی بود. عجله داشتم و منتظر بودم ماشینها آرام آرام جلو بروند. دنبال جای پارک میگشتم. آن موقع شیشه ماشین را بالا کشیده بودم و صدای ضبط ماشین هم کم بود. گرمم شده بود. برای همین شیشه ماشین را پایین کشیدم. همان لحظه احساس کردم یک عالمه آب داغ رویم ریختند. شوکه شدم و میسوختم.
هنوز هم وقتی این اتفاق یادم میآید، تنم میلرزد و حالم بد میشود. آن لحظه فقط جیغ میکشیدم و نمیدانستم چه شده است. به خودم آمدم و دیدم فایدهای ندارد. باید بهترین کار را انجام میدادم. سریع ماشین را از جایی که ترافیک شده بود جابهجا و سر خیابان مهرداد پارک کردم، از نخستین مغازهدار خواهش کردم کمکم کند، گفتم به من اسید پاشیدهاند ولی توجهی نکرد.
به گزارش جام جم، او در ادامه میگوید: مغازه دیگری که رفتم روسریفروشی بود. همه مردم آمده بودند بیرون. به فروشنده گفتم کمکم کنید.من را بردند داخل مغازه کمی آب ریختند ولی فایدهای نداشت چون اسیدی که روی من ریخته شده بود ١٠٠ درصد خالص بود. اگر کلی آب هم میریختند باز هم آثار فجیعش را روی صورتم میگذاشت. میگفتم «تورو خدا به من بگید صورتم رفته؟» احساس میکردم گوشت صورتم از بدنم جدا میشود.
رفتم داخل مغازه و کمکم کردند. لباسم را درآوردند و آب سِرُم ریختند. به اورژانس زنگ زدند. گفتم به خانوادهام اطلاع دهید. ٢٠ دقیقه طول کشید تا آمبولانس رسید. همان شب گفتند دوباره در اصفهان اسیدپاشی شده است ولی نمیدانستم چهارمین نفر هستم.
به تازگی تصاویری در فضای مجازی منتشر شده است که نشان می دهد، خانم مرضیه ابراهیمی ازدواج کرده است.