اگر چه شرکت های تعاونی مصرف و فروشگاه های وابسته به ارگان های دولتی باید خود عرضه کننده محصولات تولید داخل و متناسب با فرهنگ بومی شوند، اما متاسفانه به مراکز عرضه و ارائه محصولات خارجی با تصاویر کاراکترهای غربی تبدیل شده اند!
شهدای ایران :حال و هوای روزهای پایانی فصل تابستان با دیگر روزهای این فصل متفاوت است؛ خانواده های ایرانی که در روزهای ابتدایی و میانی این فصل فرصت مناسب بودن آب و هوا و تعطیلی تحصیلات را پیش روی خود می دیدند، آن را غنیمت شمرده و با وسایل نقلیه مختلف از اتوبوس و خودروهای شخصی گرفته تا قطار و هواپیما به انواع سفرهای زیارتی و سیاحتی داخلی و خارجی می رفتند؛ تب مسافرتی که در فصل تابستان ایجاد می شود، اگرچه مانند تب مسافرت تعطیلات عید نیست اما یک ویژگی مهم دارد و سیر صعودی میزان آن با رسیدن به روزهای پایانی تابستان است.
خانواده های ایرانی ترجیح می دهند تفریح و استراحت خود را تا روزهای پایانی تابستان به اتمام برسانند تا در این زمان اندک باقی مانده به فصل پاییز، ماه مهر و شروع سال تحصیلی جدید برای دانشجویان و دانش آموزان به تهیه اقلام موردنیاز فرزندان خود بپردازند.
کشور ایران با وجود سیر صعودی که به سمت پیری جمعیت دارد اما هنوز یک کشور جوان محسوب شده که نزدیک به یک چهارم از جمعیت آن یا محصل و دانشجو بوده و یا معلم و استاد دانشگاه هستند. این حجم عظیم از جمعیت مرتبط با علم و دانش اگرچه از نظر سطح توسعه یافتگی دارای اهمیت است، اما از نظر سطح اقتصادی اهمیتی دوچندان دارد و تامین اقلام مورد نظر این حجم عظیم از جمعیت، می تواند صنعت یک کشور را از این رو به آن رو کند.
آمارهای نجومی از فروش محصولات فرهنگی و لوازم التحریر در ایران تایید این حرف و حاکی از بزرگی بازار ایران در این زمینه است، اما مانند بسیاری از عرصه های اقتصادی با مدیریت فشل و تاریخ مصرف گذشته و دستگاه عریض و طویل بروکراسی اداری شبه مدرن به جای فرصت به تهدید تبدیل شده است.
این موضوع علاوه بر افزایش آمار قاچاق و خروج ارز از کشور، با واردات محصولات رنگ و وارنگ و البته مزین به تصاویر کاراکترهای انیمیشن ها و فیلم های سینمایی غربی ذهن کودکان و نوجوانان کشور را از هم اکنون غربی بار آورده و آن ها را به جای آشنایی با اساطیر و بزرگان کشور و دین خود با فرهنگی بیگانه آشنا می کند؛ کما این که اگر از کودکی پیرامون رستم، شهید فهمیده و دیگر الگوهای ملی و دینی سوال کنیم کم تر اطلاعاتی به ما می دهد اما اگر از شخصیت های انیمیشنی مانند بن تن و یا باربی سوال کنیم تک تک جزئیات دیالوگ ها و حتی لوکیشن های فیلم های آن ها را برای شما تعریف می کند و ورود این لوازم التحریر با تصاویر این کاراکترهای غربی خود عامل نهادینه شدن این کاراکترها و ویژگی های شخصیتی پس زمینه آن ها در ضمیر ناخودآگاه کودکان خواهد بود؛ چرا که یک کودک در طول سال تحصیلی این قدر که تصاویر روی دفتر و مداد و جامدادی خود را می بیند، شاید چهره عمو و خاله اش را نبیند.
وجود این خطر بالقوه موجب شده است که برخی از افراد دغدغه مند و فرهنگی کشور با همکاری برخی از تولیدکنندگان، اقدام به تولید لوازم التحریر با تصاویر کاراکترهای انیمیشنی ایرانی و شخصیت های معروف کشور کنند که با وجود عدم حمایت بسیاری از ارگان های عریض و طویل دولتی، کم کم جای خود را در بین خانواده ها باز کرده اند.
اما نکته مورد توجه پیرامون مراکز عرضه این محصولات است، خانواده هایی که به دنبال خرید این نوع محصولات برای کودکان خود هستند به خوبی می دانند که تهیه آن ها در برخی مراکز عرضه محدود و با قیمت های مصوب صورت می گیرد، حال آن که در هر خیابانی حداقل یک فروشگاه لوازم التحریر وجود دارد که محصولات خارجی مزین به کاراکترهای خارجی را با تخفیفات ویژه به مشتریان خود می دهد تا مبادا از بازار پر رونق فروش لوازم التحریر در این روزها جا بماند.
حال چه باید کرد؟ چگونه می توان مراکز عرضه این محصولات را در سطح شهر گسترش داد تا هر خانواده ایرانی در کنار محصولات خارجی این محصولات باکیفیت ایرانی را نیز به چشم ببیند و ترغیب به انتخاب نوع ایرانی آن شود.
یک راه افزایش تعداد فروشگاه های عرضه این محصلات است که با توجه به مقطعی بودن زمان عرضه و نیز هزینه بالای راه اندازی این فروشگاه ها آن ها در وسعت عظیم از نظر اقتصادی هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد.
راه دیگر افزایش عرضه این محصولات مجاب کردن فروشگاه های خرده فروش لوازم التحریر است تا این محصولات را در سبد فروشگاهی خود بیاورند که با توجه به اینکه این محصولات به قیمت مصوبی عرضه شده و میزان سودی که یک فروشنده از فروش آن ها می برد به مراتب کم تر از نمونه های مشابه خارجی است این کار به سختی صورت می گیرد و از طرفی تعدد فروشنده ها و نبود امکان هیچ نوع اجباری در فروش این محصولات در بین آن ها، موجب شده که قانع کردن آن ها به درازا بکشد و به عنوان یک هدف بلند مدت تلقی شود که راهکار عملی در این زمینه نخواهد بود.
راهکار عملی دیگر که هم به مراتب هزینه های بسیار کمتری در برداشته و هم در کوتاه مدت قابل اجرا است، تمرکز بر شرکت های تعاونی ارگان های دولتی و نیمه دولتی و فروشگاه های زنجیره ای برای عرضه اختصاصی محصولات ایرانی و جلوگیری و یا حداقل محدودیت محصولات خارجی است.
فروشگاه های زنجیره ای سطح شهر دارای مدیریت واحدی بوده که معمولا برای کلیه شعب خریدها را انجام داده و شرکت های تعاونی مصرف نیز باید تحت شرایط بخشنامه های دولتی عمل کنند و می توان با استفاده از این دو مرکز عرضه، سطح مصرف این محصوبلت را در کشور بالا برد؛ حجم عظیمی از خانوارهای ایرانی کارمند بوده و ترجیح می دهند برای استفاده از تخفیف ها و یا بن های خرید خود به شرکت های تعاونی مصرف ارگان خود مراجعه کنند؛ از طرفی فروشگاه های زنجیره ای به دلیل عرضه مستقیم محصولات دارای تخفیف هایی ویژه بوده و پک های کاملی از محصولات ارائه می دهند که حجم عظیمی از مردم را برای خرید به سمت خود می کشانند.
اما با همه این اوصاف، این پتانسیل ها برای درگردش انداختن تولیدات داخلی و رواج فرهنگ ایرانی و با وجود برخی بخشنامه های بالادستی مبنی بر ممنوعیت استفاده از وسایل دارای مشابه ایرانی خارجی موجود در بازار، شرکت های تعاونی مصرف کارکنان ارگان های مختلف برای آغاز سال تحصیلی پک های محصولات خارجی را برای فرزندان کارکنان خود در نظر گرفته اند، پک هایی که اعتراض بسیاری از کارمندان را نسبت به این محصولات و تصاویر منقوش شده به آن ها دربر داشته است.
یکی از کارمندان ارگان های دولتی در این رابطه به خبرنگار ما گفت: برای خرید لوازم التحریر ساخت ایران و دارای نقش های متناسب با فرهنگ ایرانی به فروشگاه وابسته به اداره خود رفتیم؛ با توجه به این که پک ها را بسته بندی کرده بودند، با اطمینان خریداری کرده و به منزل آمدم؛ اما پس از باز کردن بسته های کارکترهای غربی و نامناسب با فرهنگ ایرانی بر روی دفترچه ها به شدت به چشم می خورد.
وی ادامه داد: فرزند هشت ساله ام در مورد این شخصیت ها می پرسد و من مانده ام چگونه جواب او را بدهم.
به گزارش صاحب نیوز، این تنها بخشی از اعتراض کارکنان ارگان های رسمی به محصولات عرضه شده در فروشگاه ها و تعاونی های مصرف ادارات خود است؛ حال این سوال مطرح می شود که در سالی که با اقتصاد مقاومتی تولید و اشتغال مزین شده و تاکیدهای مکرر رهبر معظم انقلاب مبنی بر توجه به فرهنگ بومی و مقابله با تهاجم فرهنگی، عرصه این نوع محصولات آن هم به اسم تولید ایرانی در فروشگاه های وابسته به ارگان های رسمی و دولتی چه عللی دارد؟
خانواده های ایرانی ترجیح می دهند تفریح و استراحت خود را تا روزهای پایانی تابستان به اتمام برسانند تا در این زمان اندک باقی مانده به فصل پاییز، ماه مهر و شروع سال تحصیلی جدید برای دانشجویان و دانش آموزان به تهیه اقلام موردنیاز فرزندان خود بپردازند.
کشور ایران با وجود سیر صعودی که به سمت پیری جمعیت دارد اما هنوز یک کشور جوان محسوب شده که نزدیک به یک چهارم از جمعیت آن یا محصل و دانشجو بوده و یا معلم و استاد دانشگاه هستند. این حجم عظیم از جمعیت مرتبط با علم و دانش اگرچه از نظر سطح توسعه یافتگی دارای اهمیت است، اما از نظر سطح اقتصادی اهمیتی دوچندان دارد و تامین اقلام مورد نظر این حجم عظیم از جمعیت، می تواند صنعت یک کشور را از این رو به آن رو کند.
آمارهای نجومی از فروش محصولات فرهنگی و لوازم التحریر در ایران تایید این حرف و حاکی از بزرگی بازار ایران در این زمینه است، اما مانند بسیاری از عرصه های اقتصادی با مدیریت فشل و تاریخ مصرف گذشته و دستگاه عریض و طویل بروکراسی اداری شبه مدرن به جای فرصت به تهدید تبدیل شده است.
این موضوع علاوه بر افزایش آمار قاچاق و خروج ارز از کشور، با واردات محصولات رنگ و وارنگ و البته مزین به تصاویر کاراکترهای انیمیشن ها و فیلم های سینمایی غربی ذهن کودکان و نوجوانان کشور را از هم اکنون غربی بار آورده و آن ها را به جای آشنایی با اساطیر و بزرگان کشور و دین خود با فرهنگی بیگانه آشنا می کند؛ کما این که اگر از کودکی پیرامون رستم، شهید فهمیده و دیگر الگوهای ملی و دینی سوال کنیم کم تر اطلاعاتی به ما می دهد اما اگر از شخصیت های انیمیشنی مانند بن تن و یا باربی سوال کنیم تک تک جزئیات دیالوگ ها و حتی لوکیشن های فیلم های آن ها را برای شما تعریف می کند و ورود این لوازم التحریر با تصاویر این کاراکترهای غربی خود عامل نهادینه شدن این کاراکترها و ویژگی های شخصیتی پس زمینه آن ها در ضمیر ناخودآگاه کودکان خواهد بود؛ چرا که یک کودک در طول سال تحصیلی این قدر که تصاویر روی دفتر و مداد و جامدادی خود را می بیند، شاید چهره عمو و خاله اش را نبیند.
وجود این خطر بالقوه موجب شده است که برخی از افراد دغدغه مند و فرهنگی کشور با همکاری برخی از تولیدکنندگان، اقدام به تولید لوازم التحریر با تصاویر کاراکترهای انیمیشنی ایرانی و شخصیت های معروف کشور کنند که با وجود عدم حمایت بسیاری از ارگان های عریض و طویل دولتی، کم کم جای خود را در بین خانواده ها باز کرده اند.
اما نکته مورد توجه پیرامون مراکز عرضه این محصولات است، خانواده هایی که به دنبال خرید این نوع محصولات برای کودکان خود هستند به خوبی می دانند که تهیه آن ها در برخی مراکز عرضه محدود و با قیمت های مصوب صورت می گیرد، حال آن که در هر خیابانی حداقل یک فروشگاه لوازم التحریر وجود دارد که محصولات خارجی مزین به کاراکترهای خارجی را با تخفیفات ویژه به مشتریان خود می دهد تا مبادا از بازار پر رونق فروش لوازم التحریر در این روزها جا بماند.
حال چه باید کرد؟ چگونه می توان مراکز عرضه این محصولات را در سطح شهر گسترش داد تا هر خانواده ایرانی در کنار محصولات خارجی این محصولات باکیفیت ایرانی را نیز به چشم ببیند و ترغیب به انتخاب نوع ایرانی آن شود.
یک راه افزایش تعداد فروشگاه های عرضه این محصلات است که با توجه به مقطعی بودن زمان عرضه و نیز هزینه بالای راه اندازی این فروشگاه ها آن ها در وسعت عظیم از نظر اقتصادی هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد.
راه دیگر افزایش عرضه این محصولات مجاب کردن فروشگاه های خرده فروش لوازم التحریر است تا این محصولات را در سبد فروشگاهی خود بیاورند که با توجه به اینکه این محصولات به قیمت مصوبی عرضه شده و میزان سودی که یک فروشنده از فروش آن ها می برد به مراتب کم تر از نمونه های مشابه خارجی است این کار به سختی صورت می گیرد و از طرفی تعدد فروشنده ها و نبود امکان هیچ نوع اجباری در فروش این محصولات در بین آن ها، موجب شده که قانع کردن آن ها به درازا بکشد و به عنوان یک هدف بلند مدت تلقی شود که راهکار عملی در این زمینه نخواهد بود.
راهکار عملی دیگر که هم به مراتب هزینه های بسیار کمتری در برداشته و هم در کوتاه مدت قابل اجرا است، تمرکز بر شرکت های تعاونی ارگان های دولتی و نیمه دولتی و فروشگاه های زنجیره ای برای عرضه اختصاصی محصولات ایرانی و جلوگیری و یا حداقل محدودیت محصولات خارجی است.
فروشگاه های زنجیره ای سطح شهر دارای مدیریت واحدی بوده که معمولا برای کلیه شعب خریدها را انجام داده و شرکت های تعاونی مصرف نیز باید تحت شرایط بخشنامه های دولتی عمل کنند و می توان با استفاده از این دو مرکز عرضه، سطح مصرف این محصوبلت را در کشور بالا برد؛ حجم عظیمی از خانوارهای ایرانی کارمند بوده و ترجیح می دهند برای استفاده از تخفیف ها و یا بن های خرید خود به شرکت های تعاونی مصرف ارگان خود مراجعه کنند؛ از طرفی فروشگاه های زنجیره ای به دلیل عرضه مستقیم محصولات دارای تخفیف هایی ویژه بوده و پک های کاملی از محصولات ارائه می دهند که حجم عظیمی از مردم را برای خرید به سمت خود می کشانند.
اما با همه این اوصاف، این پتانسیل ها برای درگردش انداختن تولیدات داخلی و رواج فرهنگ ایرانی و با وجود برخی بخشنامه های بالادستی مبنی بر ممنوعیت استفاده از وسایل دارای مشابه ایرانی خارجی موجود در بازار، شرکت های تعاونی مصرف کارکنان ارگان های مختلف برای آغاز سال تحصیلی پک های محصولات خارجی را برای فرزندان کارکنان خود در نظر گرفته اند، پک هایی که اعتراض بسیاری از کارمندان را نسبت به این محصولات و تصاویر منقوش شده به آن ها دربر داشته است.
یکی از کارمندان ارگان های دولتی در این رابطه به خبرنگار ما گفت: برای خرید لوازم التحریر ساخت ایران و دارای نقش های متناسب با فرهنگ ایرانی به فروشگاه وابسته به اداره خود رفتیم؛ با توجه به این که پک ها را بسته بندی کرده بودند، با اطمینان خریداری کرده و به منزل آمدم؛ اما پس از باز کردن بسته های کارکترهای غربی و نامناسب با فرهنگ ایرانی بر روی دفترچه ها به شدت به چشم می خورد.
وی ادامه داد: فرزند هشت ساله ام در مورد این شخصیت ها می پرسد و من مانده ام چگونه جواب او را بدهم.
به گزارش صاحب نیوز، این تنها بخشی از اعتراض کارکنان ارگان های رسمی به محصولات عرضه شده در فروشگاه ها و تعاونی های مصرف ادارات خود است؛ حال این سوال مطرح می شود که در سالی که با اقتصاد مقاومتی تولید و اشتغال مزین شده و تاکیدهای مکرر رهبر معظم انقلاب مبنی بر توجه به فرهنگ بومی و مقابله با تهاجم فرهنگی، عرصه این نوع محصولات آن هم به اسم تولید ایرانی در فروشگاه های وابسته به ارگان های رسمی و دولتی چه عللی دارد؟
