شهدای ایران:آثار رعایت حجاب و پیامد بی حجابی در جامعه اسلامی با یک دودوتا چهارتای ساده بدست می آید. همین نتایج بدست آمده را وقتی با حیا که نخ تسبیح و محوری است در اجتماع اسلامی جمع کنیم خروجی اش امنیتی است که با خروارها تن مهمات و موشک و جنگنده هم نمی توان به آن رسید!
با این حال عده ای کج فهم و مریض احوال، این روزها در خیابان ها امنیت کشور را با ریخت و قیافه نذار و بی حجاب خود به بازی گرفته اند. امنیتی که بسیار گران، به بهای خون هزاران شهید از بهترین جوانان کشور و صدقه سری و جانفشانی جوانانی مانند قمی و حججی در خارج کشور بدست آمده است. امنیتی که امروز در مسلخ وقاحت و بی بندو باری عده ای بی حجاب ذبح می شود.
اخیرا عکس هایی از فضای نمایشگاه ورزشی در مصلای ام القرای جهان اسلام منتشر شده که دل هر بیننده ای با کمترین اعتقاد به ارزش ها و باورهای انقلابی را بدرد می آورد چه برسد به خانواده های شهدا که این روزها بدجوری گرد فراموشی بر دامانشان نشسته است. همان کسانی که بنیانگذار انقلاب آن ها را صاحبان انقلاب نامید!
دغدغه خانواده شهدا بخوانید صاحبان انقلاب به روشنی معلوم است. در بیشتر مصاحبه های منتشره از این عزیزان رعایت حجاب در مجامع عمومی از برجسته ترین دغدغه های آن هاست. قوانین جزایی نیز به شکل کاملا صریح از مجرمیت بی حجابان سخن می گوید و ضابطان دستگاه قضا نیز همچنان از برخورد با این پدیده خانواده برانداز می گو یند و در حال جزم کردن عزمشان هستند.
با این وجود اما در عالم واقع لجن پراکنی هنجارشکنان بی حجاب با گستاخی تمام در ملاعام ادامه دارد و نه تنها در خیابان و بوستان و... که امروز در مصلی بزرگ تهران به بهانه نمایشگاهی! وقیحانه درو می کنند حیا و عفت را و کک کسی هم نمی گزد.
مخابره عکس های مشمئز کننده دخترکان بی حجاب با ظاهری خاص!!! آن هم از محل مصلی شهر جز تمسخر احکام و قوانین و فتح سنگری بنام مصلی و خون به دل خانواده های شهدا، پیام دیگری هم دارد و آن این که دادار دودور برخورد با بدحجابی، صرفا فیکور و ژستی رسانه ای است بنابراین عرف سازی بی حجابی را با صدای بلند فریاد می کنند!
اگر باور داریم که حجاب سنگر است. اگر مانند شهدا می اندیشیم که حجاب، جهادی است که باید ادامه داشته باشد و حرمتش به اندازه خون یک شهید است. اگر معتقدیم که رعایت قانون وظیفه همه شهروندان است و حقوق شهروندی ایجاب می کند که با حجاب در اجتماع ظاهر شد. اگر برخورد قهری با مجرم را وظیفه ذاتی پلیس می دانیم و بی حجابی را جرم. اگر دغدغه صاحبان انقلاب برایمان مهم است پس چرا سکوت! پس چرا انفعال!
آنقدر عقب نشینی کرده ایم که تثبیت ارزش های انقلابی پیش کش لااقل ظاهر آن را حفظ کنیم. پلیس و نیروهای انقلابی می توانند و باید جور نهادهای منفعل و بی غیرت را بکشند! موضوع بی حجابی و تبرج و آسیب های از پی آن می تواند جامعه ای را مضمحل کند و فساد را همه گیر! نباید از کنار هنجادشکنان وقیح به راحتی گذشت. باید تذکر داد.
این هم کلام آخر، رهبر معظم انقلاب می فرمایند مسئله مفاسد اجتماعی، یکی از بیماری‌هایی است که هر روزی که بر آن بگذرد و علاج نشود، عمق بیشتری پیدا می‌کند و علاجش دشوارتر خواهد شد... چگونه یک مسئول یا یک عنصر مؤمن و انقلابی می‌تواند این کار بلندمدت را شبانه‌روزی و با تمام وجود پی بگیرد و خسته نشود؟ وقتی که حس کند خود او، جزئی از آن خانواده است و مشکل مردم، مشکل اوست...
*علی موحد
با این حال عده ای کج فهم و مریض احوال، این روزها در خیابان ها امنیت کشور را با ریخت و قیافه نذار و بی حجاب خود به بازی گرفته اند. امنیتی که بسیار گران، به بهای خون هزاران شهید از بهترین جوانان کشور و صدقه سری و جانفشانی جوانانی مانند قمی و حججی در خارج کشور بدست آمده است. امنیتی که امروز در مسلخ وقاحت و بی بندو باری عده ای بی حجاب ذبح می شود.
اخیرا عکس هایی از فضای نمایشگاه ورزشی در مصلای ام القرای جهان اسلام منتشر شده که دل هر بیننده ای با کمترین اعتقاد به ارزش ها و باورهای انقلابی را بدرد می آورد چه برسد به خانواده های شهدا که این روزها بدجوری گرد فراموشی بر دامانشان نشسته است. همان کسانی که بنیانگذار انقلاب آن ها را صاحبان انقلاب نامید!
دغدغه خانواده شهدا بخوانید صاحبان انقلاب به روشنی معلوم است. در بیشتر مصاحبه های منتشره از این عزیزان رعایت حجاب در مجامع عمومی از برجسته ترین دغدغه های آن هاست. قوانین جزایی نیز به شکل کاملا صریح از مجرمیت بی حجابان سخن می گوید و ضابطان دستگاه قضا نیز همچنان از برخورد با این پدیده خانواده برانداز می گو یند و در حال جزم کردن عزمشان هستند.
با این وجود اما در عالم واقع لجن پراکنی هنجارشکنان بی حجاب با گستاخی تمام در ملاعام ادامه دارد و نه تنها در خیابان و بوستان و... که امروز در مصلی بزرگ تهران به بهانه نمایشگاهی! وقیحانه درو می کنند حیا و عفت را و کک کسی هم نمی گزد.
مخابره عکس های مشمئز کننده دخترکان بی حجاب با ظاهری خاص!!! آن هم از محل مصلی شهر جز تمسخر احکام و قوانین و فتح سنگری بنام مصلی و خون به دل خانواده های شهدا، پیام دیگری هم دارد و آن این که دادار دودور برخورد با بدحجابی، صرفا فیکور و ژستی رسانه ای است بنابراین عرف سازی بی حجابی را با صدای بلند فریاد می کنند!
اگر باور داریم که حجاب سنگر است. اگر مانند شهدا می اندیشیم که حجاب، جهادی است که باید ادامه داشته باشد و حرمتش به اندازه خون یک شهید است. اگر معتقدیم که رعایت قانون وظیفه همه شهروندان است و حقوق شهروندی ایجاب می کند که با حجاب در اجتماع ظاهر شد. اگر برخورد قهری با مجرم را وظیفه ذاتی پلیس می دانیم و بی حجابی را جرم. اگر دغدغه صاحبان انقلاب برایمان مهم است پس چرا سکوت! پس چرا انفعال!
آنقدر عقب نشینی کرده ایم که تثبیت ارزش های انقلابی پیش کش لااقل ظاهر آن را حفظ کنیم. پلیس و نیروهای انقلابی می توانند و باید جور نهادهای منفعل و بی غیرت را بکشند! موضوع بی حجابی و تبرج و آسیب های از پی آن می تواند جامعه ای را مضمحل کند و فساد را همه گیر! نباید از کنار هنجادشکنان وقیح به راحتی گذشت. باید تذکر داد.
این هم کلام آخر، رهبر معظم انقلاب می فرمایند مسئله مفاسد اجتماعی، یکی از بیماری‌هایی است که هر روزی که بر آن بگذرد و علاج نشود، عمق بیشتری پیدا می‌کند و علاجش دشوارتر خواهد شد... چگونه یک مسئول یا یک عنصر مؤمن و انقلابی می‌تواند این کار بلندمدت را شبانه‌روزی و با تمام وجود پی بگیرد و خسته نشود؟ وقتی که حس کند خود او، جزئی از آن خانواده است و مشکل مردم، مشکل اوست...
*علی موحد
