منتقد سینما درباره حضور محمدعلی ابطحی در جشن خانه سینما گفت: این گونه رفتارها جایزه و خود مراسم را زیر سوال میبرد. اگر به قول خودشان اکادمی علوم و فنون تاسیس شده باید این موارد رعایت شود وگرنه این رفتارها نقض غرض است.
به گزارش شهدای ایران، سعید مستغاثی منتقد سینما در گفتوگو با دانشجو درباره حضور محمدعلی ابطحی بعنوان داور جشن خانه سینما گفت: یک زمانی در دوران طاغوت وقتی جشنواره فیلم تهران برگزار میشد، همیشه شخصی به اسم عبدالمجید مجیدی عضو هیئت داوران بود.
جشنواره، جشنواره خوبی بود داوران هم بین المللی بودند و جزو ممتازان سینمای جهان، اما همواره از سوی دربار شاه در دورههای مختلف آن جشنواره که حدودا شش دوره بود مجیدی بعنوان داور حضور داشت. شخصی که اصلا تخصص سینمایی نداشت و اصلا مهارتش در اقتصاد بود.
او ادامه داد: این گونه رفتارها معمولا مغایر با اهداف جشنواره است، مثلا اگر در جشنواره کن کسی را غیر از کارگردان و بازیگر و کسانی که باهنر ارتباط دارند نمیبینیم یعنی جشنواره تخصصی است. شیوه جشنواره کن این گونه است.
از آنجایی در آکادمی اسکار قرار است قضاوت اکادمیک هنری و سینمایی صورت گیرد، همه اهالی آن هنری و سینمایی هستند و یک قضاوت حرفهای باید داشته باشد. گویا جشن خانه سینما هم کپی آن را اجرا میکند.
مستغاثی تصریح کرد: این همان قصه شتر گاو پلنگ است ما نمیدانیم دقیقا چه میخواهیم. اگر بحث اکادمیک بودن است باید کارگردان و بازیگر حضور داشته باشد، اما اگر قرار است یک شیوه من در اوردی باشد که حالا یک جناح یا گروه سیاسی را خشنود کنیم و افرادی را بگذاریم که در زندگی شان نهایتا چند فیلم دیده اند جشن را از خط و خطوط استاندارد خود پایین میآوریم.
این گونه رفتارها جایزه و خود مراسم را زیر سوال میبرد. اگر به قول خودشان اکادمی علوم و فنون تاسیس شده باید این موارد رعایت شود وگرنه این رفتارها نقض غرض است.
این منتقد سینما اذعان داشت: نمیتوان این رفتارها را خطر دانست. آب از سر سینمای ایران گذشته است. خطرات بزرگتری آن را تهدید میکند البته خود این جشن تاثیر چندانی در اوضاع سینما ندارد چه رسد به داوری و خطر آفرینی! آن قدر در طول سال جشن برگزار میشود که تعدادش از تولیدات سینمایی بیشتر شده است.
او هم چنین برای جلوگیری از چنین اقداماتی گفت: این رفتارها یعنی من یک قانون مینویسم و خودم آن را به هم میزنم. مرحوم علی حاتمی در فیلم کمال الملک صحنهای دارد که وقتی مظفر الدین شاه به کمال الملک اصرار میکند تا در فرانسه بماند و بیاموزد میگوید ما باید همه چیزمان به همه چیزمان بخورد اگر ما صدر اعظمی مثل بیسمارک داشتیم نقاشمان هم میبایست نقاش بیسمارک میبود حال که صدر اعظم ما اتابک است پس نقاش هم میشود کمال الملک. اگر مراسم ما اینطور است داوری هم خودش دارد خود را میزند جلوگیری ندارد اینها خودشان خودشان را زدند. جلوگیری خیلی منطقی نیست.
جشنواره، جشنواره خوبی بود داوران هم بین المللی بودند و جزو ممتازان سینمای جهان، اما همواره از سوی دربار شاه در دورههای مختلف آن جشنواره که حدودا شش دوره بود مجیدی بعنوان داور حضور داشت. شخصی که اصلا تخصص سینمایی نداشت و اصلا مهارتش در اقتصاد بود.
او ادامه داد: این گونه رفتارها معمولا مغایر با اهداف جشنواره است، مثلا اگر در جشنواره کن کسی را غیر از کارگردان و بازیگر و کسانی که باهنر ارتباط دارند نمیبینیم یعنی جشنواره تخصصی است. شیوه جشنواره کن این گونه است.
از آنجایی در آکادمی اسکار قرار است قضاوت اکادمیک هنری و سینمایی صورت گیرد، همه اهالی آن هنری و سینمایی هستند و یک قضاوت حرفهای باید داشته باشد. گویا جشن خانه سینما هم کپی آن را اجرا میکند.
مستغاثی تصریح کرد: این همان قصه شتر گاو پلنگ است ما نمیدانیم دقیقا چه میخواهیم. اگر بحث اکادمیک بودن است باید کارگردان و بازیگر حضور داشته باشد، اما اگر قرار است یک شیوه من در اوردی باشد که حالا یک جناح یا گروه سیاسی را خشنود کنیم و افرادی را بگذاریم که در زندگی شان نهایتا چند فیلم دیده اند جشن را از خط و خطوط استاندارد خود پایین میآوریم.
این گونه رفتارها جایزه و خود مراسم را زیر سوال میبرد. اگر به قول خودشان اکادمی علوم و فنون تاسیس شده باید این موارد رعایت شود وگرنه این رفتارها نقض غرض است.
این منتقد سینما اذعان داشت: نمیتوان این رفتارها را خطر دانست. آب از سر سینمای ایران گذشته است. خطرات بزرگتری آن را تهدید میکند البته خود این جشن تاثیر چندانی در اوضاع سینما ندارد چه رسد به داوری و خطر آفرینی! آن قدر در طول سال جشن برگزار میشود که تعدادش از تولیدات سینمایی بیشتر شده است.
او هم چنین برای جلوگیری از چنین اقداماتی گفت: این رفتارها یعنی من یک قانون مینویسم و خودم آن را به هم میزنم. مرحوم علی حاتمی در فیلم کمال الملک صحنهای دارد که وقتی مظفر الدین شاه به کمال الملک اصرار میکند تا در فرانسه بماند و بیاموزد میگوید ما باید همه چیزمان به همه چیزمان بخورد اگر ما صدر اعظمی مثل بیسمارک داشتیم نقاشمان هم میبایست نقاش بیسمارک میبود حال که صدر اعظم ما اتابک است پس نقاش هم میشود کمال الملک. اگر مراسم ما اینطور است داوری هم خودش دارد خود را میزند جلوگیری ندارد اینها خودشان خودشان را زدند. جلوگیری خیلی منطقی نیست.