کشورهایی مانند آلمان، جمهوری چک، قرقیزستان و حتی ژاپن، خواستار توقف همکاریهای نظامی با واشنگتن و خروج نظامیان آمریکایی از کشورهایشان شدهاند و این عدم تمایل در حال گسترش است.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه «پراودا»، چاپ مسکو، در تحلیلی نوشته است: "زیگمار گابریل" وزیر امور خارجه آلمان هفته گذشته قبل از سفر خود به نیویورک در مصاحبه ای اعلام نمود که آمریکا باید تسلیحات هستهای خود را از آلمان خارج کند و لازم است تا مذاکرات در این رابطه آغاز شوند. به عقیده وی، خروج سلاحهای هستهای آمریکا می تواند نتیجه گفتگوهای تازه ای در زمینه خلع سلاح شود.
این اظهارات در حالی صورت گرفته که این اواخر اخبار زیادی منتشر شده که گویای این واقعیت است که توسعه پایگاههای نظامی آمریکا در قاره اروپا به تازگی با مشکلات غیرمنتظره ای روبرو شده است."ولادیمیر ریمک" سفیر جمهوری چک در روسیه اعلام کرده است کهدولت چک بطور جدی در حال بررسی امکان تعطیلی پایگاه نظامی آمریکا در خاک این کشور است. به گفته وی، در شرایط کنونی مقامات پراگ واقعا بر این تصور هستند که بهتر است هیچ پایگاه نظامی خارجی در خاک چک وجود نداشته باشد.
گسترش سپرموشکی آمریکا در اروپا زیر سئوال میرود
اگر واقعا مسئله خروج نظامیان آمریکایی از جمهوری چک مطرح شود، کل طرح توسعه سپر دفاع ضدموشکی آمریکا در خاک اروپا در معرض تهدید قرار خواهد گرفت.اظهارات سفیر چک در مسکو واقعا نشان دهنده مواضع مقامات پراگ، از جمله "میشل زمان" رئیس جمهوری و "بوگوسلاو سوبوتکی" نخست وزیر این کشور است.
ضمن اینکه چنین موضع گیری در چک با توجه به انگیزه های پیش انتخاباتی در آستانه برگزاری انتخابات جدید پارلمانی در این کشور در اکتبر سال جاری، کاملا قابل توضیح است. حزب حاکم چک، حزب سوسیال دموکراتیک، بیش از هر زمان دیگر نیازمند حمایت کمونیستهای این کشور است که خواستار بهبود روابط با روسیه و کاهش همکاریها با آمریکا هستند. این در حالی است که دقیقا مقامات مسکو بیش از هر زمان دیگری مسئله استقرار سامانه های دفاع ضدموشکی و افزایش حضور نظامیان آمریکایی در منطقه شرق اروپا را مطرح می کنند.
البته مسلما آمریکاییها تمایل دارند تا جای ممکن حضور نظامی خویش در چک را افزایش دهند و این مسئله از سال 2014 تاکنون عنوان شده است. عدم تمایل مقامات پراگ به همکاری نظامی با واشنگتن از سوی مردم جمهوری چک هم مورد حمایت قرار دارد. به عقیده آنها، چک در ازای خطر در معرض رویارویی کشورهای ثالث قرار گرفتن، هیچ سودی هم نصیب خودش نمی شود.
قرقیزستان ادامه حضور نظامیان آمریکایی را تهدید میداند
این فقط چک نیست که چنین خواستهای دارد. همین اواخر جمهوری قرقیزستان نیز از وجود پایگاه نظامی آمریکا در خاک این کشور ابراز نارضایتی نموده و خواستار خروج بدون بازگشت نظامیان آمریکایی شد. "المازبیک آتامبایف" رئیس جمهوری قرقیزستان اعلام کرده که به دلیل وجود پایگاه نظامی آمریکا، این کشور در معرض خطر امنیتی قرار گرفته و به این بهانه خواستار خروج نظامیان آمریکایی از قرقیزستان شده است.
دقیقا مانند جمهوری چک، مقامات بیشکک هم مایل نیستند تا کشورشان به خاطر حضور آمریکاییها مورد حمله کشور ثالثی قرار بگیرد.
ژاپن هم از تسلط نظامی آمریکا بر این کشور خسته شده است
وضعیت مشابهی نیز در ژاپن دیده می شود که تا همین اواخر به دلیل تعهدات تاریخی خود، یکی از باوفاترین متحدین آمریکا بشمار می رفت، چرا که بعد از بمباران هستهای هیروشیما و ناگازاکی، ژاپن برای سالهای زیادی عملا تحت تسلط کامل نظامی ایالات متحده قرار داشت. ولی اکنون اوضاع تغییر کرده و آمریکا مجبور است نظامیان خود را حتی از این کشور خارج کند.
در اینجا فقط یک سئوال مطرح است: کدام کشور در نوبت بعدی برای ابراز تمایل در مورد توقف همکاریهای نظامی خود با آمریکا و رها شدن از شر حضور نظامیان آمریکایی در خاکش قرار دارد؟ البته قطعا این اتفاق خواهد افتاد و کشورهای دیگری هم چنین درخواستی را مطرح خواهند کرد، برای اینکه این یک واقعیت است که منافع ملی ایالات متحده با کشورهایی که آمریکاییها در آنها خود را صاحبخانه تصور می کنند، بسیار متفاوت است.
*تسنیم
این اظهارات در حالی صورت گرفته که این اواخر اخبار زیادی منتشر شده که گویای این واقعیت است که توسعه پایگاههای نظامی آمریکا در قاره اروپا به تازگی با مشکلات غیرمنتظره ای روبرو شده است."ولادیمیر ریمک" سفیر جمهوری چک در روسیه اعلام کرده است کهدولت چک بطور جدی در حال بررسی امکان تعطیلی پایگاه نظامی آمریکا در خاک این کشور است. به گفته وی، در شرایط کنونی مقامات پراگ واقعا بر این تصور هستند که بهتر است هیچ پایگاه نظامی خارجی در خاک چک وجود نداشته باشد.
گسترش سپرموشکی آمریکا در اروپا زیر سئوال میرود
اگر واقعا مسئله خروج نظامیان آمریکایی از جمهوری چک مطرح شود، کل طرح توسعه سپر دفاع ضدموشکی آمریکا در خاک اروپا در معرض تهدید قرار خواهد گرفت.اظهارات سفیر چک در مسکو واقعا نشان دهنده مواضع مقامات پراگ، از جمله "میشل زمان" رئیس جمهوری و "بوگوسلاو سوبوتکی" نخست وزیر این کشور است.
ضمن اینکه چنین موضع گیری در چک با توجه به انگیزه های پیش انتخاباتی در آستانه برگزاری انتخابات جدید پارلمانی در این کشور در اکتبر سال جاری، کاملا قابل توضیح است. حزب حاکم چک، حزب سوسیال دموکراتیک، بیش از هر زمان دیگر نیازمند حمایت کمونیستهای این کشور است که خواستار بهبود روابط با روسیه و کاهش همکاریها با آمریکا هستند. این در حالی است که دقیقا مقامات مسکو بیش از هر زمان دیگری مسئله استقرار سامانه های دفاع ضدموشکی و افزایش حضور نظامیان آمریکایی در منطقه شرق اروپا را مطرح می کنند.
البته مسلما آمریکاییها تمایل دارند تا جای ممکن حضور نظامی خویش در چک را افزایش دهند و این مسئله از سال 2014 تاکنون عنوان شده است. عدم تمایل مقامات پراگ به همکاری نظامی با واشنگتن از سوی مردم جمهوری چک هم مورد حمایت قرار دارد. به عقیده آنها، چک در ازای خطر در معرض رویارویی کشورهای ثالث قرار گرفتن، هیچ سودی هم نصیب خودش نمی شود.
قرقیزستان ادامه حضور نظامیان آمریکایی را تهدید میداند
این فقط چک نیست که چنین خواستهای دارد. همین اواخر جمهوری قرقیزستان نیز از وجود پایگاه نظامی آمریکا در خاک این کشور ابراز نارضایتی نموده و خواستار خروج بدون بازگشت نظامیان آمریکایی شد. "المازبیک آتامبایف" رئیس جمهوری قرقیزستان اعلام کرده که به دلیل وجود پایگاه نظامی آمریکا، این کشور در معرض خطر امنیتی قرار گرفته و به این بهانه خواستار خروج نظامیان آمریکایی از قرقیزستان شده است.
دقیقا مانند جمهوری چک، مقامات بیشکک هم مایل نیستند تا کشورشان به خاطر حضور آمریکاییها مورد حمله کشور ثالثی قرار بگیرد.
ژاپن هم از تسلط نظامی آمریکا بر این کشور خسته شده است
وضعیت مشابهی نیز در ژاپن دیده می شود که تا همین اواخر به دلیل تعهدات تاریخی خود، یکی از باوفاترین متحدین آمریکا بشمار می رفت، چرا که بعد از بمباران هستهای هیروشیما و ناگازاکی، ژاپن برای سالهای زیادی عملا تحت تسلط کامل نظامی ایالات متحده قرار داشت. ولی اکنون اوضاع تغییر کرده و آمریکا مجبور است نظامیان خود را حتی از این کشور خارج کند.
در اینجا فقط یک سئوال مطرح است: کدام کشور در نوبت بعدی برای ابراز تمایل در مورد توقف همکاریهای نظامی خود با آمریکا و رها شدن از شر حضور نظامیان آمریکایی در خاکش قرار دارد؟ البته قطعا این اتفاق خواهد افتاد و کشورهای دیگری هم چنین درخواستی را مطرح خواهند کرد، برای اینکه این یک واقعیت است که منافع ملی ایالات متحده با کشورهایی که آمریکاییها در آنها خود را صاحبخانه تصور می کنند، بسیار متفاوت است.
*تسنیم