خوشحالم از اینکه میبینم اگر عدهای یدک کش عنوان ستونهای انقلاب شدهاند و نفس نفس زنان دنبال قدرت میدوند، معینهایی هم هستند تا در عین گمنامی نفس نفس زنان آرمانهای نظام را دنبال میکنند...
خوشحالم اگر عدهای به غلط میراثخوار شهدا شدهاند و با سوء استفاده از نام شهدا ارتزاق میکنند، رئیسیهایی هم هستند تا در امتداد راه شهدای جنگ سخت، با تمسک به مرام شهدا، مظلومانه در کف خیابانهای پرابتلای تهران شهادتگونه با این دنیا خداحافظی کنند و به همه انقلابی نماها با قطره قطره خون سرشان مینویسند که ما انقلابیون نسل سومی شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت.
خوشحالم اگر عدهای ایمانشان بو گرفته و نام و نشانهای دنیایی و اشرافیت کورشان کرده، دانشجویان آرمانخواه و مخلصی همچون معین هنوز هستند که با موتور محقرشان به دنبال آقایان بدوند و در گوششان فریاد بزند «نگذارید حرکت علمی کشور متوقف شود».
خوشحالم که اگر عدهای حیاتشان در لجن مال کردن گفتمان انقلاب است و با تحریف وصایای امام (ره) میخواهند فرمان نظام را به سمت خودشان بچرخانند اگر عدهای نمیخواهند با رژیم کودککش سرجنگ داشته باشند، هنوز معینهایی هستند تا در امتداد خون علی محمدی، شهریاری، رضایی نژاد و احمدی روشن با ریخته شدن خونشان و اعضای اهداء شده بدن نحیفش به تمام جاماندگان عافیت طلب بفهماند جنگ ممکن است که باشد یا نباشد، اما مبارزه تمامی ندارد؛ برای نابودی ظلم و استکبار، هر کجا باشیم مهم نیست، شلمچه یا خیابانهای تهران مهم نیست، بدانید که جانمان در کف دستانمان آماده است.
خوشحالم اگر به قول آوینی عزیز کسانی هستند که هنوز هم انتظار میکشند تا انقلاب، بنا بر رسم تجربه شده تاریخ جدید، امروز و فردا تسلیم قدرتهای استکباری شود و بلغزد در بغل این و آن و دست از مدعیاتش بردارد، در برابر اینان حزب الهیهایی همچون معین عزیز هم هستند که ولایتمدار و قدرشناس نعمتهایشان باشند.
خدا را شکر که باز هم به قول آوینی حزب الله فداکار است و از مرگ نمیترسد و گوش به فرمان «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم» سپرده است و این چنین تو گویی خداوند وظیفه تحقق اهداف الهی همه انبیاء را بر گرده صبور و پرقدرت آنان نهاده است.
خوشحالم اگر عدهای در یک کلام منیت، تکبر، ریا، غرور و خودخواهی از چهرهیشان باریدن گرفته اخلاص، صفا و معنویت و نورانیت فرزندان روح الله و افسران امام خامنهای خاکریز فرهنگی انقلاب را مزین میکنند.
آری برای تنومند شدن درخت انقلاب تا ظهور صاحبش باید خونها ریخته و نفسها قطع شود و ودلها خون...
ای شقایقهای آتش گرفته دل خونین ما شقایی است که داغ شهادت شما بر خود دارد؛ آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟
«معین رئیسی، فعال دانشجویی و عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل که در راه بازگشت از اتحادیه بر اثر سانحه تصادف به کما رفت؛ شنبه 2 شهریور دار فانی را وداع گفت؛ برخی از اعضای بدن وی از جمله دریچه قلب و قرنیه چشم به بیماران نیازمند اهدا شده است.»