روزنامه زنجیره ای "شرق" در شماره امروز خود در مطلبی تبلیغاتی به گفتوگو با دختر راس فتنه 88 (میرحسین موسوی) پرداخت. گفتوگویی که به نظر میرسد با توجه به محتوای آن بیشتر جنبه تبلیغاتی برای نمایشگاه جدید او را دارد!
شهدای ایران: روزنامه زنجیره ای "شرق" در شماره امروز خود در مطلبی تبلیغاتی به گفتوگو با دختر راس فتنه 88 میرحسین موسوی پرداخت. گفتوگویی که به نظر میرسد با توجه به محتوای آن بیشتر جنبه تبلیغاتی برای نمایشگاه جدید او را دارد!
شرق در گفتوگو با نرگس موسوی در ارتباط با نمایشگاه «وقتی سپیده زد» پس از معرفی پر و پیمان این نمایشگاه و ویژگیهای منحصر به فردش به بررسی چگونگی ورود موسوی به عرصه نقاشی پرداخته است.
در بخشی از این گفتوگو آمده است: من در محیطی کاملا هنری رشد کردم. پدر و مادرم هر دو نقاشاند. اولین استاد نقاشیام مادرم بود که معلمِ هنر بینظیری بوده و هست و پدر هم معلم عرفان و زندگی من بود. این دو نفر زمینه را برای من فراهم کردند و همیشه مشوقم بودند و همین موجب گرایشم به نقاشی شد. از وقتی یادم میآید نقاشی میکردم، شاید از چهار، پنجسالگی. نقاشیهایم را به پدرم میفروختم و بعد همان نقاشیها را پس میگرفتم و به مادرم میفروختم، دستآخر نقاشیها را از او هم پس میگرفتم و برای خودم نگه میداشتم. همه آن نقاشیها هنوز هم در خانه پدری است. نقاشی از کودکی بخشی از وجودم بوده و در همه لحظات سخت عمرم، گذران زندگی برایم با نقاشی ممکن شده است.
این روزنامه همچنین اشارهای به حضور «پرندهها» در اغلب نقاشیهای دختر میرحسین موسوی کرده است و آن را نقطه اشتراک تمام نقاشیهای او در طی چند سال اخیر معرفی کرده است؛ موضوعی که موسوی دلیل آن را اینگونه توضیح داده است: در حقیقت پرندهها برایم نماد آزادی و رهایی هستند. جنسی از رهایی که در این جهان مادی قابل دستیابی نیست. هدف من از ترسیم این پرندهها، ترسیم میل بشر به رهایی است.
*فردا
شرق در گفتوگو با نرگس موسوی در ارتباط با نمایشگاه «وقتی سپیده زد» پس از معرفی پر و پیمان این نمایشگاه و ویژگیهای منحصر به فردش به بررسی چگونگی ورود موسوی به عرصه نقاشی پرداخته است.
در بخشی از این گفتوگو آمده است: من در محیطی کاملا هنری رشد کردم. پدر و مادرم هر دو نقاشاند. اولین استاد نقاشیام مادرم بود که معلمِ هنر بینظیری بوده و هست و پدر هم معلم عرفان و زندگی من بود. این دو نفر زمینه را برای من فراهم کردند و همیشه مشوقم بودند و همین موجب گرایشم به نقاشی شد. از وقتی یادم میآید نقاشی میکردم، شاید از چهار، پنجسالگی. نقاشیهایم را به پدرم میفروختم و بعد همان نقاشیها را پس میگرفتم و به مادرم میفروختم، دستآخر نقاشیها را از او هم پس میگرفتم و برای خودم نگه میداشتم. همه آن نقاشیها هنوز هم در خانه پدری است. نقاشی از کودکی بخشی از وجودم بوده و در همه لحظات سخت عمرم، گذران زندگی برایم با نقاشی ممکن شده است.
این روزنامه همچنین اشارهای به حضور «پرندهها» در اغلب نقاشیهای دختر میرحسین موسوی کرده است و آن را نقطه اشتراک تمام نقاشیهای او در طی چند سال اخیر معرفی کرده است؛ موضوعی که موسوی دلیل آن را اینگونه توضیح داده است: در حقیقت پرندهها برایم نماد آزادی و رهایی هستند. جنسی از رهایی که در این جهان مادی قابل دستیابی نیست. هدف من از ترسیم این پرندهها، ترسیم میل بشر به رهایی است.
*فردا