35 بهار، 35 تابستان، 35 پاییز و 35 زمستان پیش، احمد متوسلیان ، سیدمحسن موسوی ، کاظم اخوان و تقی رستگارمقدم در حالی که عازم محل کار خود در سفارت ایران بودند، باوجود مصونیت سیاسی در مسیر طرابلس به بیروت به دست نیروهای حزب فالانژ به اسارت درآمدند. در این مدت عددهای نشسته روی تن تقویم بارها عوض شدند، اما این چهارنفر هیچوقت برنگشتند.
شهدای ایران :از 14 تیر1361 ، 35 سال میگذرد و هنوز از سرنوشت این دیپلماتهای ایرانی خبری نیست. در این سالها بارها اخبار ضدونقیضی درباره سرنوشت آنها منتشر شدهاست؛ یک سر این اخبار به شهادت آنها میرسد و سر دیگر، از زنده بودن و اسارت چندین ساله شان در زندانهای رژیم صهیونیستی حکایت دارد. موضوعی که مدتهاست، به دغدغه خانواده این چهار نفر هم تبدیل شدهاست؛ دغدغهای با طعم چشمانتظاری و دلتنگی.
«سید رائد موسوی» تنها فرزند سیدمحسن موسوی ، کاردار وقت سفارت ایران در لبنان در گفتوگو با جامجم آنلاین از آخرین اقدامات انجام شده درجهت روشن شدن سرنوشت پدرش خبر میدهد.
35 سال از ربوده شدن پدر شما و دوستانش میگذرد ، سرنوشت این چهارنفر هنوز نا معلوم است و از آن تاریخ به بعد تقریبا هیچ خبر موثقی ازآنها در دست نیست.
بله همینطور است . در این تمام این سالها ،اخبار و اطلاعات مختلفی به دست ما رسیده و سناریوهای متفاوتی هم درباره سرنوشت آنها مطرح شده که هیچکدام تایید نشده اند، اما در حالت کلی ما با دو سناریو مواجهیم. برخی معتقدند که این چهار دیپلمات به شهادت رسیده اند و در مقابل عدهای هم بر زنده بودن آنها اصرار دارند.
که برای شما کدام سناریو به حقیقت نزدیک است؟
قاعدتا سناریوی دوم.
چرا؟
چون مستندات بیشتری دارد ، اخبار بیشتری بر تایید این موضوع منتشر شده است . براین اساس آنچه برای ما مسلم شده این است که بعد از ظهر 13 تیرماه سال 1361 سید محسن موسوی ،احمد متوسلیان، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان با اتومبیل سفارت جمهوری اسلامی ایران عازم بیروت میشوند اما چون در آن زمان بیروت در محاصره نیروهای اسرائیلی قرار داشته، آنها از راه بعلبک به سمت زغرتا میروند اما در این منطقه ماشین آنها متوقف میشود. از اینجا به بعد آنها با ماشین ژاندارمری لبنان ادامه مسیر میدهند تا اینکه ساعت13:30 روز چهاردهم تیر در پست بازرسی در شمال بیروت ربوده میشوند. جمع آوری شواهد هم نشان میدهد که نیروهای فالانژ به سرکردگی «سمیر جعجع» این کار را انجام دادهاند و آنها الان در زندان این رژیم بسر میبرند.
یعنی اعتقاد شما بر زنده بودن آنهاست؟
بله ما قویا معتقدیم که آنها هنوز زنده هستند؛ چون هیچ مدرکی دال بر شهادت آنها ارائه نشده و همه شواهد از زنده ماندن آنها حکایت دارد.
براساس چه مستنداتی میگویید احتمال زندهماندن بیشتر است؟
مدارک زیادی وجود دارد، تحقیقات زیادی انجام شده، مثلا گفتوگو با افرادی که در ربودن آنها دخیل بودند، یا اخبار و اطلاعات مقامات لبنانی ،همچنین شهادت اسرایی که میگویند با آنها در زندان بودهاند.
پس چرا هیچ خبری از سرنوشت آنها رسانهای نمیشود؟
چون نمیخواهند. نکته اینجاست که افرادی که در ربودن آنها متهم هستند ، الان بعنوان یکی از احزاب فعال لبنان شناخته میشوند که مهمترین فرد این حزب هم همان سمیر جعجع است، از آنجایی که سران این حزب به دنبال کسب قدرت و جایگاه سیاسی هستند، اثبات این موضوع که دیپلماتهای ما دستگیر شده و به اسرائیل تحویل دادهشده اند ، ضررهای زیادی را متوجه منافع آنها میکند. درنتیجه همه تلاش شان بر این است که شواهدی ساختگی ایجاد کرده و نشان بدهند که این چهار نفر همان روزها شهید شدهاند ، به این ترتیب پرونده بسته میشود.
شما برچه اساسی از زنده بودن آنها صحبت میکنید؟
اول اینکه محل دقیق دفن آنها عنوان نمیشود، پیکری ازآنها به دست ما نرسیده، کسانی هم که ادعای کشتنها را دارند اظهارات ضدونقیضی داشتهاند و تا امروز هیچ کس نگفته که من صحنه کشته شدن اینها را دیدهام. حدود 10 سال پیش هم یکبار آزمایش DNA ازما گرفتند که باز هم بینتیجه بود، همچنین ما هم مصاحبههایی داریم با افراد مختلف که همگی از زنده بودن این دیپلماتهای ربودهشده حکایت دارند.مثلا من خودم یک بار با فرمانده اطلاعات ارتش آن زمان لبنان صحبت کردم و ایشان صراحتا تاکید داشتند که وقتی این دیپلماتها اسیر میشوند افرادی از اسرائیل برای بازجویی از آنها میآیند. علاوه براین منطق هم حکم میکند که وقتی عدهای را میربایند، هدف بر نگهداری آنهاست ، وگرنه میتوانستند آنها را همانجا ترور کنند.
با فرمانده اطلاعات ارتش آن سالهای لبنان در لبنان صحبت کردید؟
بله من در جریان پیگیری این موضوع بارها به لبنان سفر کردم... همیشه هم به دنبال حقیقت بودم. همیشه در مجامع بینالمللی و حقوق بشر، مصرانه پیگر این قضیه بودم، اما به نتیجه خاصی نرسیدم. پیگیریهای سیاسی زیادی هم در این سالها توسط دولت ما انجام شده، اما به نظرم این قضیه راه حل سیاسی ندارد.
چرا؟
چون طرف مقابل ما رژیم صهیونیستی است؛ نمیتوان با مذاکره و گفتوگو با اسرائیل به نتیجهای روشن رسید. همانطور که فلسطینیها از طریق مذاکره هیچوقت راه به جایی نبردهاند و هرجا نتیجهگرفتهاند ، جایی بوده که مقاومت و مقابله به مثل کردهاند.این پرونده هم به نظر من راه حل سیاسی ندارد، راه حل این پرونده نظامی و امنیتی است، یعنی با فقط فشار مستقیم به رژیم صهیونیستی میتوان از سرنوشت این چهارنفر مطلع شد.
آخرین باری که لبنان بودید کی بود؟
یک سال پیش. اما همیشه پیگیر این جریان هستم. جمعه همین هفته هم مراسمی در سفارت ایران در لبنان در همین خصوص برگزار میشود که مادرم خانم مریم مجتهدزاده در این مراسم شرکت میکنند.
«سید رائد موسوی» تنها فرزند سیدمحسن موسوی ، کاردار وقت سفارت ایران در لبنان در گفتوگو با جامجم آنلاین از آخرین اقدامات انجام شده درجهت روشن شدن سرنوشت پدرش خبر میدهد.
35 سال از ربوده شدن پدر شما و دوستانش میگذرد ، سرنوشت این چهارنفر هنوز نا معلوم است و از آن تاریخ به بعد تقریبا هیچ خبر موثقی ازآنها در دست نیست.
بله همینطور است . در این تمام این سالها ،اخبار و اطلاعات مختلفی به دست ما رسیده و سناریوهای متفاوتی هم درباره سرنوشت آنها مطرح شده که هیچکدام تایید نشده اند، اما در حالت کلی ما با دو سناریو مواجهیم. برخی معتقدند که این چهار دیپلمات به شهادت رسیده اند و در مقابل عدهای هم بر زنده بودن آنها اصرار دارند.
که برای شما کدام سناریو به حقیقت نزدیک است؟
قاعدتا سناریوی دوم.
چرا؟
چون مستندات بیشتری دارد ، اخبار بیشتری بر تایید این موضوع منتشر شده است . براین اساس آنچه برای ما مسلم شده این است که بعد از ظهر 13 تیرماه سال 1361 سید محسن موسوی ،احمد متوسلیان، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان با اتومبیل سفارت جمهوری اسلامی ایران عازم بیروت میشوند اما چون در آن زمان بیروت در محاصره نیروهای اسرائیلی قرار داشته، آنها از راه بعلبک به سمت زغرتا میروند اما در این منطقه ماشین آنها متوقف میشود. از اینجا به بعد آنها با ماشین ژاندارمری لبنان ادامه مسیر میدهند تا اینکه ساعت13:30 روز چهاردهم تیر در پست بازرسی در شمال بیروت ربوده میشوند. جمع آوری شواهد هم نشان میدهد که نیروهای فالانژ به سرکردگی «سمیر جعجع» این کار را انجام دادهاند و آنها الان در زندان این رژیم بسر میبرند.
یعنی اعتقاد شما بر زنده بودن آنهاست؟
بله ما قویا معتقدیم که آنها هنوز زنده هستند؛ چون هیچ مدرکی دال بر شهادت آنها ارائه نشده و همه شواهد از زنده ماندن آنها حکایت دارد.
براساس چه مستنداتی میگویید احتمال زندهماندن بیشتر است؟
مدارک زیادی وجود دارد، تحقیقات زیادی انجام شده، مثلا گفتوگو با افرادی که در ربودن آنها دخیل بودند، یا اخبار و اطلاعات مقامات لبنانی ،همچنین شهادت اسرایی که میگویند با آنها در زندان بودهاند.
پس چرا هیچ خبری از سرنوشت آنها رسانهای نمیشود؟
چون نمیخواهند. نکته اینجاست که افرادی که در ربودن آنها متهم هستند ، الان بعنوان یکی از احزاب فعال لبنان شناخته میشوند که مهمترین فرد این حزب هم همان سمیر جعجع است، از آنجایی که سران این حزب به دنبال کسب قدرت و جایگاه سیاسی هستند، اثبات این موضوع که دیپلماتهای ما دستگیر شده و به اسرائیل تحویل دادهشده اند ، ضررهای زیادی را متوجه منافع آنها میکند. درنتیجه همه تلاش شان بر این است که شواهدی ساختگی ایجاد کرده و نشان بدهند که این چهار نفر همان روزها شهید شدهاند ، به این ترتیب پرونده بسته میشود.
شما برچه اساسی از زنده بودن آنها صحبت میکنید؟
اول اینکه محل دقیق دفن آنها عنوان نمیشود، پیکری ازآنها به دست ما نرسیده، کسانی هم که ادعای کشتنها را دارند اظهارات ضدونقیضی داشتهاند و تا امروز هیچ کس نگفته که من صحنه کشته شدن اینها را دیدهام. حدود 10 سال پیش هم یکبار آزمایش DNA ازما گرفتند که باز هم بینتیجه بود، همچنین ما هم مصاحبههایی داریم با افراد مختلف که همگی از زنده بودن این دیپلماتهای ربودهشده حکایت دارند.مثلا من خودم یک بار با فرمانده اطلاعات ارتش آن زمان لبنان صحبت کردم و ایشان صراحتا تاکید داشتند که وقتی این دیپلماتها اسیر میشوند افرادی از اسرائیل برای بازجویی از آنها میآیند. علاوه براین منطق هم حکم میکند که وقتی عدهای را میربایند، هدف بر نگهداری آنهاست ، وگرنه میتوانستند آنها را همانجا ترور کنند.
با فرمانده اطلاعات ارتش آن سالهای لبنان در لبنان صحبت کردید؟
بله من در جریان پیگیری این موضوع بارها به لبنان سفر کردم... همیشه هم به دنبال حقیقت بودم. همیشه در مجامع بینالمللی و حقوق بشر، مصرانه پیگر این قضیه بودم، اما به نتیجه خاصی نرسیدم. پیگیریهای سیاسی زیادی هم در این سالها توسط دولت ما انجام شده، اما به نظرم این قضیه راه حل سیاسی ندارد.
چرا؟
چون طرف مقابل ما رژیم صهیونیستی است؛ نمیتوان با مذاکره و گفتوگو با اسرائیل به نتیجهای روشن رسید. همانطور که فلسطینیها از طریق مذاکره هیچوقت راه به جایی نبردهاند و هرجا نتیجهگرفتهاند ، جایی بوده که مقاومت و مقابله به مثل کردهاند.این پرونده هم به نظر من راه حل سیاسی ندارد، راه حل این پرونده نظامی و امنیتی است، یعنی با فقط فشار مستقیم به رژیم صهیونیستی میتوان از سرنوشت این چهارنفر مطلع شد.
آخرین باری که لبنان بودید کی بود؟
یک سال پیش. اما همیشه پیگیر این جریان هستم. جمعه همین هفته هم مراسمی در سفارت ایران در لبنان در همین خصوص برگزار میشود که مادرم خانم مریم مجتهدزاده در این مراسم شرکت میکنند.
*جامجم